On February 12th, 2014, young stude

On February 12th, 2014, young students peacefully took to their streets of Caracas, Venezuela. It was National Youth Day and a day that the student community organized to respectfully demonstrate their dissatisfaction with the government. Rather than their concerns of living in a daily reality of heightened crime rates, food shortages, censored media- in the midst of having the highest inflation rate in the world- Venezuelan students were met with deadly backlash that resulted in an estimated 11 deaths within the first two weeks of the protests. Venezuelan nationals have continued to die over the past two months throughout the ongoing protests.

Yet we have more Christians whom are more upset about the recent Noah movie than they are with what has happened in Venezuela.

Why do we always do this, brothers and sisters? Why do we often find ourselves placing our anger and protest into the wrong places?

A quick Google search shows the world what Christians are more concerned about. There have been more blog posts- along with outrage and debate over social media- about whether or not Noah is biblical, if Christians should support this movie. People are angry because this film was directed by an atheist. Another quick Google search shows that there has been very little response from the church about the crisis in Venezuela.

Why are we more upset about a movie than we are over civilians being killed in neighboring Venezuela? Why haven’t we expressed more outrage about injustices being committed against other human beings created in the image of God?

I am not saying that you do not have the right to be upset if you have some sort of qualms with the movie. We are allowed to have our opinions, yet my concern is with our tendency to put our focus on an issue that seems so trite in comparison to so many injustices in our hurting world. If we are that concerned with how folks who are not Christian will interpret the Noah movie, then why not reach out to them and invite them to actually read over the actual story in Genesis with us as a way to eventually share the Gospel? Is that not what we are supposed to be doing as Christians anyhow? Shouldn’t we invite others to take a look at Jesus and his love for the world and not just write angry social media posts and blogs, leaving it at that?

How many of us have prayed for Venezuela? How many pastors have we heard express outrage what has been happening? How many of us have mourned over the lives lost there over the past two months, lives that were lost over simply demanding basic human rights? How many of us in the church have stood in protest and solidarity with Venezuelans and demanded that justice be brought?

It’s not just with Venezuela that we have done this with. It’s also been the garment sweatshop that collapsed in Bangladesh last year and the crisis in Ukraine. Injustices pass by us daily on quick news headlines on Twitter and Facebook, beckoning for our prayers and action, yet we have chosen to keep scrolling down the screens of our smartphones.

It’s time to reflect on what we focus our attention and prayers on. Do we not see that God is waiting for us to cry out these kinds of prayers for justice and transformation? What are we waiting for?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บน 12 กุมภาพันธ์ 2014 เด็กนักเรียนอย่างเอาไปถนนของพวกเขาในคารากัส เวเนซุเอลา วันเยาวชนแห่งชาติและวันที่จัดตั้งชุมชนนักเรียนกราบแสดงความไม่พอใจของพวกเขากับรัฐบาล ได้ มากกว่าเรื่องของการใช้ชีวิตในความเป็นจริงประจำวันของอาชญากรรมสูง ขาดแคลนอาหาร เซ็นเซอร์สื่อ-ในท่ามกลางมีอัตราเงินเฟ้อสูงที่สุดในโลกเวเนซุเอลานักเรียนก็ได้พบกับฟันเฟืองมรณะที่ตาย 11 การประเมินผลภายในสองสัปดาห์แรกของการประท้วง ชาวเวเนซุเอลามีต่อการตายสองเดือนผ่านมาตลอดทั้งการประท้วงอย่างต่อเนื่องแต่ เรามีคริสเตียนเพิ่มเติมซึ่งไม่พอใจมากขึ้นเกี่ยวกับภาพยนตร์โนอาห์ล่ากว่าพวกเขาจะ มีอะไรเกิดขึ้นในประเทศเวเนซุเอลาทำไมเราจะทำนี้ พี่น้อง ทำไมทำเรามักจะพบตัวเองวางความโกรธและการประท้วงของเราเป็นสถานไม่ถูกต้องหรือไม่การค้นหา Google อย่างรวดเร็วทั่วโลกคริสเตียนคือความกังวลเกี่ยวกับ มีการเพิ่มเติมบล็อกโพสต์-พร้อมกับความชั่วร้ายและการอภิปรายผ่านสังคมสื่อ-เกี่ยวกับหรือไม่ว่าโนอาห์เป็นพระคัมภีร์ไบเบิล ถ้าคริสเตียนควรสนับสนุนหนังเรื่องนี้ คนกำลังโกรธ เพราะภาพยนตร์เรื่องนี้กำกับ โดยสังข์ ค้นหา Google อย่างรวดเร็วอีกแสดงว่า มีการตอบสนองน้อยมากจากคริสตจักรเกี่ยวกับวิกฤตในเวเนซุเอลาทำไมมีเรายิ่งไม่พอใจเกี่ยวกับภาพยนตร์กว่าเรากว่าพลเรือนถูกฆ่าตายในเวเนซุเอลา ทำไมเราจึงไม่ได้แสดงความชั่วร้ายอื่น ๆ เกี่ยวกับความอยุติธรรมที่กำลังมุ่งมั่นกับมนุษย์คนอื่น ๆ สร้างขึ้นในรูปของพระเจ้าผมไม่ได้บอกว่า คุณไม่มีสิทธิที่จะอารมณ์เสียถ้าคุณมีบางจัดเรียงของเทอร์กับภาพยนตร์ เราสามารถมีความคิดเห็นของเรา แต่ความกังวลของฉันที่มีแนวโน้มจะนำเรามุ่งเน้นที่ปัญหาที่ดูเหมือนว่า trite ดังนั้นเมื่อเทียบกับความอยุติธรรมมากมายในโลกของเราทำร้าย เรา ถ้าเรา ที่เกี่ยวข้องกับวิธีที่คนที่ไม่ใช่คริสเตียนจะตีภาพยนตร์โนอาห์ แล้วทำไมไม่ถึงพวกเขา และเชิญพวกเขาให้จริง อ่านผ่านเรื่องราวจริงในปฐมกาลเราเป็นวิธีแบ่งปันพระกิตติคุณในที่สุด คือไม่ว่าเราจะควรจะทำเป็นคริสเตียนอย่างไรก็ตาม ไม่ควรเราเชิญคนอื่น ๆ ให้ดูที่พระเยซูและรักโลก และไม่ใช่แค่เขียนโพสต์โกรธสังคมและบล็อก ออกจากที่ที่จำนวนของเราได้อธิษฐานสำหรับเวเนซุเอลา เราได้ยินติดความชั่วร้ายด่วนอะไรเกิดขึ้นกี่ศิษยาภิบาล จำนวนของเรามีอาลัยผ่านชีวิตที่สูญเสียมีมากกว่าสองเดือนที่ผ่านมา ชีวิตที่หายไปกว่าเพียงแค่เรียกร้องสิทธิมนุษยชนหรือไม่ มีจำนวนของเราในคริสตจักรยืนในการประท้วงและความสามัคคีกับประกวด และเรียกร้องให้ นำความยุติธรรมไม่เพียงกับเวเนซุเอลาที่ทำนี้ด้วย นอกจากนี้มันยังได้รับ sweatshop ภูษาที่ยุบในบังกลาเทศปีและวิกฤติในยูเครน ความอยุติธรรมส่งเราทุกวันด่วนข่าวบน Twitter และ Facebook ขอคำอธิษฐานและการดำเนินการ แต่เราเลือกที่จะให้เลื่อนลงหน้าจอของสมาร์ทโฟนของเราเวลาระลึกถึงสิ่งที่เรามุ่งเน้นความสนใจและคำอธิษฐานของเราได้ เราไม่เห็นว่า พระเจ้ากำลังรอเราร้องไห้ออกมาสวดมนต์เพื่อความยุติธรรมและการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ เหล่านี้ เรารออะไรอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2014 เด็กนักเรียนอย่างสงบเอาไปตามถนนของพวกเขาคารากัสเวเนซุเอลา มันเป็นวันเยาวชนแห่งชาติและวันนั้นชุมชนนักเรียนจัดขึ้นเพื่อแสดงให้เห็นถึงความเคารพความไม่พอใจของพวกเขากับรัฐบาล แทนที่จะกังวลของพวกเขาที่อาศัยอยู่ในความเป็นจริงในชีวิตประจำวันของอัตราการเกิดอาชญากรรมมีความคิดริเริ่มการขาดแคลนอาหาร, เซ็นเซอร์สื่อในท่ามกลางของการมีอัตราเงินเฟ้อที่สูงที่สุดในโลกเวเนซุเอลานักเรียนได้พบกับฟันเฟืองร้ายแรงที่ส่งผลให้ประมาณ 11 เสียชีวิตภายใน สองสัปดาห์แรกของการประท้วง ในพระบรมราชูปถัมภ์เวเนซุเอลาได้อย่างต่อเนื่องที่จะตายมากกว่าที่ผ่านมาสองเดือนตลอดการประท้วงอย่างต่อเนื่อง.

แต่เรามีคริสเตียนมากขึ้นซึ่งจะอารมณ์เสียเพิ่มเติมเกี่ยวกับภาพยนตร์โนอาห์ที่ผ่านมากว่าที่พวกเขาอยู่กับสิ่งที่เกิดขึ้นในเวเนซุเอลา.

ทำไมเรามักจะทำเช่นนี้พี่ชายและน้องสาว ? ทำไมเรามักจะพบว่าตัวเองวางความโกรธของเราและประท้วงเข้าไปในสถานที่ที่ไม่ถูกต้องหรือไม่

ค้นหา Google อย่างรวดเร็วจะแสดงให้โลกรู้ว่าคริสตชนที่มีความกังวลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ มีการเพิ่มเติมบล็อก posts- พร้อมกับความชั่วร้ายและการอภิปรายมากกว่าสื่อสังคมหรือไม่เกี่ยวกับโนอาห์ในพระคัมภีร์ไบเบิลคือถ้าคริสเตียนควรสนับสนุนหนังเรื่องนี้ ผู้คนมีความโกรธเพราะภาพยนตร์เรื่องนี้กำกับโดยพระเจ้า อีกประการหนึ่งการค้นหาของ Google อย่างรวดเร็วแสดงให้เห็นว่าได้มีการตอบสนองน้อยมากจากคริสตจักรเกี่ยวกับวิกฤตในเวเนซุเอลาได้.

ทำไมเราไม่พอใจเพิ่มเติมเกี่ยวกับภาพยนตร์กว่าที่เรามีมากกว่าพลเรือนถูกฆ่าตายในประเทศเพื่อนบ้านเวเนซุเอลา? ทำไมเรายังไม่ได้แสดงความไม่พอใจเกี่ยวกับความอยุติธรรมมากขึ้นที่จะมุ่งมั่นกับมนุษย์คนอื่น ๆ สร้างขึ้นในรูปของพระเจ้าหรือไม่

ผมไม่ได้บอกว่าคุณไม่ได้มีสิทธิที่จะต้องเสียใจถ้าคุณมีการเรียงลำดับของปริปากกับภาพยนตร์ที่บาง เราได้รับอนุญาตให้มีความคิดเห็นของเรายังกังวลของฉันอยู่กับแนวโน้มของเราที่จะนำเรามุ่งเน้นที่ปัญหาที่ดูเหมือนธรรมดาในการเปรียบเทียบกับความอยุติธรรมจำนวนมากในโลกทำร้ายเรา ถ้าเราอยู่ที่ความกังวลกับวิธีการที่คนที่ไม่ได้นับถือศาสนาคริสต์จะตีความภาพยนตร์โนอาห์แล้วทำไมไม่ยื่นมือออกไปพวกเขาและขอเชิญชวนให้พวกเขาอ่านจริงมากกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นจริงในการให้กำเนิดกับเราเป็นวิธีการในที่สุดแบ่งปันพระกิตติคุณหรือไม่? คือว่าไม่ใช่สิ่งที่เราควรจะทำในฐานะคริสเตียน แต่อย่างใด? ไม่ควรที่เราขอเชิญคนอื่น ๆ ที่จะดูที่พระเยซูและความรักของโลกและไม่เพียงแค่เขียนโกรธโพสต์สื่อสังคมออนไลน์และบล็อกออกจากมันที่ว่า?

จำนวนของเราได้อธิษฐานเผื่อเวเนซุเอลา? วิธีการหลายพระที่เราได้ยินได้ข่มขืนแสดงสิ่งที่ได้เกิดขึ้น? วิธีการหลายของเราได้เศร้าโศกกับเรื่องชีวิตที่หายไปมีมากกว่าที่ผ่านมาสองเดือนชีวิตที่ได้หายไปกว่าเพียงแค่การเรียกร้องสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐาน? วิธีที่เราหลายคนในคริสตจักรได้ยืนในการประท้วงและความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันกับ Venezuelans และเรียกร้องความยุติธรรมที่จะนำมา?

มันไม่ใช่แค่กับเวเนซุเอลาที่เราได้กระทำนี้ด้วย มันเป็นยังนรกเสื้อผ้าที่ทรุดตัวลงในบังคลาเทศปีที่แล้วและวิกฤตในยูเครน ความอยุติธรรมที่ผ่านโดยเราในชีวิตประจำวันในหัวข้อข่าวอย่างรวดเร็วใน Twitter และ Facebook, beckoning สำหรับการสวดมนต์และการกระทำของเรา แต่เราได้เลือกที่จะให้เลื่อนลงหน้าจอมาร์ทโฟนของเรา.

ถึงเวลาที่จะสะท้อนให้เห็นถึงสิ่งที่เรามุ่งเน้นความสนใจและคำอธิษฐานของเราใน เราไม่เห็นว่าพระเจ้ากำลังรอสำหรับเราที่จะร้องไห้ออกมาเหล่านี้ชนิดของการสวดมนต์เพื่อความยุติธรรมและการเปลี่ยนแปลง? เราจะรออะไรอยู่?