Being cursed at with a finger point

Being cursed at with a finger pointed at her nose and she was still this calm? Su Xi’s heart was stunned, yet she couldn’t help admitting that the Su Luo now was more difficult to deal with then the her before.

The her before, she merely had to harshly glare at her and Su Luo would become a yes-man. She wouldn’t even know where to place her hands and feet.

The present her, in the end, what great ambition and leopard guts did she eat? That she would dare to be so emboldened?

Su Xi’s face became red and pointed at Su Luo: “Don’t think that I wouldn’t dare to deal with you! I tell you, I can do anything to you!”

Su Luo faintly smiled: “I welcome you anytime.” A dog able to yell out wouldn’t bite people, real dogs that normally bite people would not yell.

Su Qing’s gaze was light as a feather as it was cast at Su Luo. She once again frowned and her eyes widened.

From her point of view, even just glancing at Su Luo was already enough of a good fortune that Su Luo would pray for with eight lives.

As for speaking, she seemed to feel that speaking to Su Luo would bring down her own status.

However, how could Su Qing let Su Luo bully her own younger sister?

Su Qing was only seen faintly smiling while pointing at the adorable little dragon in Su Luo’s arms. Her voice was clear and cold while showing a trace of dignity: “Merely a good-for-nothing, unexpectedly. you actually learned to play with contract beasts from other people. Laughable!”

Su Xi’s gaze landed on Su Luo’s arms. When she saw that little puppy sleeping sprawled on its back, she immediately laughed. She laughed until her body rocked back and forth, simply unable to stop.

After a long time, she finally gasped out a breath, inarticulately saying: “Su Luo, ha, ha, dying of laughter. Only you, a good-for-nothing, would raise a dog, the same kind of good-for-nothing animal. Ha, ha, ha, indeed, what kind of owner would have that kind of pet. Ha, ha, ha, makes me laugh to death!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสาปแช่งที่ มีนิ้วชี้ที่จมูกของเธอ และเธอยังคงความสงบนี้ Su สีหัวใจถูกสตัน แต่เธอไม่สามารถช่วยยอมรับว่า ลู Su ที่ตอนนี้เป็นยากต่อการจัดการกับเธอก่อนเธอก่อน เธอเพียงมีแสงจ้าอย่างรุนแรงที่เธอ และลู Su จะกลายเป็น การ yes-man นอกจากนี้เธอยังไม่ทราบว่าที่มือและเท้าของเธอปัจจุบันเธอ สิ้นสุด สิ่งดีความใฝ่ฝัน และกล้าเสือดาวไม่ได้ที่เธอกิน ที่เธอจะกล้าให้เป็น emboldened เพื่อหน้า Su สีกลายเป็นสีแดง และชี้ที่ลู Su: "ไม่คิดว่า ผมคงไม่กล้าที่จะจัดการกับคุณ ฉันบอกคุณ ฉันสามารถทำอะไรเพื่อคุณ"Su ลูยิ้มหวาน: "ฉันยินดีต้อนรับคุณตลอดเวลาด้วย" สุนัขจะร้องออกมาจะไม่กัดคน สุนัขจริงที่กัดคนปกติจะไม่ร้องมอง Su ราชวงศ์ชิงเป็นเบาดุจขนนกเป็นมันถูกโยนที่ Su ลู เธออีกครั้ง frowned และ widened ดวงตาของเธอเธอมอง แม้เพียงสวยที่ลู Su ได้แล้วโชคดีที่ลู Su จะอธิษฐานเผื่อ ด้วยแปดชีวิตเพียงพอสำหรับการพูด เธอดูเหมือนจะรู้สึกที่พูดกับลู Su จะนำลงสถานะของตนเองอย่างไรก็ตาม วิธี Su ราชวงศ์ชิงให้ลู Su กลั่นแกล้งน้องสาวของเธอเองราชวงศ์ชิง Su เท่าที่เห็นยิ้มหวานขณะที่ชี้ไปที่มังกรน้อยน่ารักในอ้อมแขน Su ลู เสียงของเธอได้ชัดเจน และเย็นขณะแสดงการสืบค้นกลับของศักดิ์ศรี: "เพียงเป็นขี้กะโล้โท้ โดยไม่คาดคิด จริง ๆ คุณเรียนรู้การเล่นกับสัตว์สัญญาจากผู้อื่น Laughable "Su สิมองที่ดินบนแขน Su ลู เมื่อเธอเห็นว่าลูกสุนัขเล็กน้อยนอนนอนเหยียดยาวบนหลังของมัน เธอทันทีหัวเราะ เธอหัวเราะจนร่างของเธอโยกไปมา เพียงแค่ไม่สามารถหยุดหลังจากเวลานาน เธอในที่สุด gasped ออกลมหายใจ inarticulately พูด: "ลู Su ฮา ฮา ตายของเสียงหัวเราะ เพียงคุณ ขี้กะโล้โท้ จะเพิ่มสุนัข ขี้กะโล้โท้สัตว์ชนิดเดียวกัน ฮา ฮา ฮา แน่นอน ชนิดของเจ้าของจะได้ของสัตว์เลี้ยง ฮา ฮา ฮา ทำให้ฉันหัวเราะตาย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่โดนด่าด้วยนิ้วชี้ไปที่จมูกของเธอและเธอก็ยังคงสงบนี้หรือไม่? หัวใจของซูจินเป็นตะลึง แต่เธอไม่สามารถช่วยยอมรับว่าซู Luo ในขณะนี้เป็นเรื่องยากมากขึ้นในการจัดการกับแล้วเธอก่อน. เธอก่อนที่เธอเพียงจะต้องรุนแรงจ้องมาที่เธอและซู Luo จะกลายเป็นใช่คน . เธอจะไม่ได้รู้ว่าจะวางมือและเท้าของเธอ. ปัจจุบันของเธอในที่สุดสิ่งที่ดีทะเยอทะยานและเสือดาวกล้าเธอไม่กิน? ? ว่าเธอจะกล้าที่จะกล้าเพื่อให้ใบหน้าของซูจินกลายเป็นสีแดงและชี้ไปที่ซู Luo: "อย่าคิดว่าฉันจะไม่กล้าที่จะจัดการกับคุณ! ผมบอกคุณผมสามารถทำอะไรกับคุณ! " ซู Luo แผ่วเบายิ้ม:".. ผมยินดีต้อนรับคุณทุกที่ทุกเวลา "สุนัขสามารถที่จะตะโกนออกมาจะไม่กัดคนสุนัขจริงที่ปกติกัดคนจะไม่ตะโกนจ้องมองซูชิงเป็น เบาโหวงในขณะที่มันถูกโยนที่ซู Luo เธอเคยขมวดคิ้วอีกครั้งและดวงตาของเธอกว้างขึ้น. จากมุมมองของเธอแม้เพียง glancing ที่ซู Luo อยู่แล้วพอโชคดีที่ซู Luo จะสวดภาวนาให้กับแปดชีวิต. ในฐานะที่เป็นสำหรับการพูดเธอดูเหมือนจะรู้สึกว่าการพูดถึงซู Luo จะนำมาลงสถานะของเธอเอง. แต่วิธีการที่ซูชิงสามารถปล่อยให้ซู Luo พาลน้องสาวของเธอเอง? ซูชิงก็เห็นเพียงแผ่วเบายิ้มพลางชี้ไปที่มังกรน้อยน่ารักในอ้อมแขนของซู Luo เสียงของเธอเป็นที่ชัดเจนและเย็นในขณะที่แสดงร่องรอยของศักดิ์ศรี "เพียงไม่มีอะไรที่ดีสำหรับ, โดยไม่คาดคิด คุณได้เรียนรู้จริงที่จะเล่นกับสัตว์สัญญาจากคนอื่น ๆ บ้องแบ๊ว " จ้องมองซูจินของที่ดินบนแขนของซู Luo เมื่อเธอเห็นว่าลูกหมาน้อยนอนแผ่หราบนหลังของมันเธอหัวเราะทันที . เธอหัวเราะจนร่างของเธอโยกไปมาก็ไม่สามารถที่จะหยุดหลังจากที่เวลานานในที่สุดเธอก็อ้าปากค้างออกลมหายใจอย่างน้ำท่วมปากพูดว่า: "ซู Luo ฮ่าฮ่าตายของเสียงหัวเราะ เพียงคุณเท่านั้นที่ดีสำหรับอะไรจะยกสุนัขชนิดเดียวกันที่ดีสำหรับสัตว์อะไร ฮ่าฮ่าแน่นอนสิ่งที่ชนิดของเจ้าของจะมีชนิดของสัตว์เลี้ยงที่ ฮ่าฮ่าทำให้ฉันหัวเราะไปสู่ความตาย! "