The lowest RMSECV of the all-trans

The lowest RMSECV of the all-trans lycopene content was achieved by considering two PLS factors and the first derivative + MSC pre-treatment. The correlation between the NIR measurement and the all-trans lycopene content of tomatoes was adequately high (R2CV= 0.75; RMSECV = 6.88 μg g-1). Baranska et al. (2006) (R2CV= 0.927, RMSECV = 8.64μg g-1) and Tianhua et al. (2013) performed a similar experiment but the size of the sample set used in that report was much smaller (28 samples were used) and the SECV value was more than ten times higher (91.2 mg 100 g-1) than in our study. Pedro and Ferreira (2005) applied NIR spectra (1 000-2 500 nm) and multivariate calibration to evaluate lycopene and β-carotene contents of tomato. They found better results using a spectra-splitting approach, using MSC than the second derivative pre-treatments. After PLS-1 calibration, the prediction accuracy r values were over 0.99, between 1 250-1 667 nm of split spectra.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

RMSECV ต่ำเนื้อหา lycopene ธุรกรรมทั้งหมดสำเร็จ โดยการพิจารณาปัจจัย 2 กรุณา และอนุพันธ์แรก + หลักก่อนรักษา ความสัมพันธ์ระหว่างการประเมิน NIR และเนื้อหา lycopene ธุรกรรมทั้งหมดของมะเขือเทศไม่สูงเพียงพอ (R2CV = 0.75 RMSECV = 6.88 μg g-1) Baranska et al. (2006) (R2CV = 0.927, RMSECV = 8.64μg g-1) และ Tianhua et al. (2013) ทำการทดลองคล้ายกันแต่ขนาดของตัวอย่างที่กำหนดใช้ในรายงานมีขนาดเล็กมาก (ตัวอย่าง 28 ใช้) และค่าของ SECV มากกว่าสิบครั้งสูง (91.2 มิลลิกรัม 100 g-1) มากกว่าในการศึกษาของเรา Pedro และ Ferreira (2005) ใช้ NIR แรมสเป็คตรา (1 000 2 500 nm) และตัวแปรพหุการปรับเทียบเพื่อประเมินเนื้อหา lycopene และβ-แคโรทีนของมะเขือเทศ พวกเขาพบผลดีใช้แรมสเป็คตราแบ่งวิธีการ ใช้หลักกว่ารักษาล่วงหน้าแบบที่สอง หลังจากปรับเทียบกรุณา-1 ค่า r ความแม่นยำทำนายได้มากกว่า 0.99 ระหว่าง 1 250 1 667 nm ของแบ่งแรมสเป็คตรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

RMSECV ต่ำสุดของเนื้อหาทั้งหมดไลโคปีนทรานส์ก็ประสบความสำเร็จด้วยการพิจารณาปัจจัยทั้งสอง PLS และอนุพันธ์แรก + MSC ก่อนการรักษา ความสัมพันธ์ระหว่างการวัด NIR และเนื้อหาไลโคปีนทุกทรานส์ของมะเขือเทศอยู่ในระดับสูงเพียงพอ (R2CV = 0.75; RMSECV = 6.88 ไมโครกรัมต่อกรัม-1) Baranska et al, (2006) (R2CV = 0.927, RMSECV = 8.64μgกรัม-1) และ Tianhua et al, (2013) ดำเนินการทดลองที่คล้ายกัน แต่ขนาดของชุดตัวอย่างที่ใช้ในการรายงานที่มีขนาดเล็กมาก (28 ตัวอย่างถูกนำมาใช้) หรือมูลค่า SECV ได้มากกว่าสิบครั้งสูงกว่า (91.2 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม-1) กว่าในการศึกษาของเรา เปโดรและเฟร์ (2005) ใช้สเปกตรัม NIR (1 000-2 500 นาโนเมตร) และการสอบเทียบหลายตัวแปรในการประเมินไลโคปีนและเนื้อหาβแคโรทีนจากมะเขือเทศ พวกเขาพบว่าผลลัพธ์ที่ดีกว่าโดยใช้วิธีการแยกสเปกตรัมโดยใช้ MSC กว่าที่สองอนุพันธ์-การรักษาก่อน หลังจาก PLS-1 การสอบเทียบความถูกต้องทำนายค่าอามีมากกว่า 0.99 ระหว่างวันที่ 1 250-1 667 นาโนเมตรของสเปกตรัมแยก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ถูกที่สุดของทั้งหมด rmsecv ทรานส์ไลโคปีนเนื้อหาได้โดยพิจารณาจาก 2 ปัจจัยแรกและ pls และด้านอนุพันธ์ . ความสัมพันธ์ระหว่างค่าการวัดและทั้งหมดของมะเขือเทศเป็นทรานส์ไลโคปีนปริมาณสูงเพียงพอ ( r2cv = 0.75 ; rmsecv = 6.88 μ G G-1 ) baranska et al . ( 2006 ) ( r2cv = 0.927 rmsecv = 8.64 G , μ G-1 ) และ tianhua et al .( 2013 ) ได้ทำการทดลองที่คล้ายกัน แต่ขนาดของกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการรายงานที่ถูกมากขนาดเล็ก ( 28 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ ) และค่า secv มากกว่าสิบครั้งสูงกว่า ( 91.2 มิลลิกรัม 100 G-1 ) มากกว่าในการศึกษาของเรา เปโดร และ แฟร์ไรร่า ( 2005 ) ใช้สเปกตรัม NIR ( 1 000-2 500 nm ) และตัวแปรพหุการสอบเทียบเพื่อประเมินเนื้อหาของบีตา - แคโรทีน ไลโคปีน และมะเขือเทศพวกเขาพบผลลัพธ์ที่ดีกว่าการใช้วิธีการแยกสเปกตรัมโดยใช้ MSC กว่าอนุพันธ์อันดับสองก่อนการรักษา หลังจากการสอบเทียบความถูกต้อง pls-1 ทำนายค่า r มากกว่า 0.99 ระหว่าง 1 250-1 667 nm แยกสเปกตรัม .