Franco Albini (1905-1977) is often

Franco Albini (1905-1977) is often considered to be the most important of the Italian "Neo-Rationalist" designers. Trained in architecture at the Milan Polytechnic, graduating in 1929, his work helped herald in a wave of furniture design that successfully combined the new forms of modernism with a more traditional artisanship. Much of his furniture was designed to make use of the inexpensive raw materials of the area, in the post war years when other materials were scarce. His work, both in architecture and design, displays a commitment to a rigorous craftsmanship and elegance built on a minimalist aesthetic, unencumbered by extraneous ornamentation.
Albini started out working in the studio of Gio Ponti. He started his own studio in 1930 where he collaborated frequently with Franca Helg. One of his pioneering pieces from this period was a 1939 radio made of glass which was innovative in the way it was designed to reveal the internal components of the machine. He began showing his work in the Milan Triennials of the 1930s and was part of a 1946 exhibit of furniture in which the items addressed the problem of designing for small spaces and featured a number of stacking and folding chairs. His office also designed interiors, like the Zanini Fur Shop in Milan, which was completed in 1945. He was an editor for Casabella in the 1940s and from 1946 to 1947 he worked closely with Cesare Cassina in a program to enhance their company by meeting regularly and collaborating with individual designers.
The pieces of furniture that became the icons of his career were produced primarily in the fifties. The stylistic variety suggests a dislike on his part for adherence to a singular aesthetic. His 1950 "Margherita" and "Gala" chairs, made of woven cane, were intrinsic elements within the growing movement during that period to revitalize arts and craft traditions. His 1952 "Fiorenza" armchair for Arflex was formally expressive, almost animated, and the profile of his 1955 "Luisa" chair evoked the profile of an austere architectural project. Produced by Poggi, the 1956 "Rocking chaise" was an elegant concept-- the rocker as a piece of furniture for reclining, like a taut hammock reigned into the confines of a bent wood frame. He also designed a living room console for Poggi during this period.
During the sixties, his work was geared more towards industrial design and larger architecture projects. He designed the Rinascente building in Rome in 1961. In 1964 he, Helg and Bob Noorda collaborated on a project to design several stations within the Milan subway system. Their plan was centered on a desire to keep the individual identity of each stop, while unifying the design through repeated materials and a consistent font and style for the signs identifying the stations. For Brionvega he designed a television that was exhibited at the 1964 Milan Triennial. During this period he also produced several lamps for Arteluce. Throughout his career he was the recipient of three Compasso d'Oro awards.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Albini ฝรั่งเศส (1905-1977) มักจะถือเป็นสำคัญสุดของนักออกแบบอิตาลี "นีโอ-Rationalist" การฝึกอบรมในสถาปัตยกรรมที่ลานโรงเรียนสารพัดช่าง จบการศึกษาในปีพ.ศ. 2472 งานของเขาช่วยเฮรัลด์ในคลื่นของเฟอร์นิเจอร์แบบสำเร็จรวมสมัยกับ artisanship มากกว่ารูปแบบใหม่ เฟอร์นิเจอร์เขาใหญ่ถูกออกแบบมาเพื่อให้ใช้ของวัตถุดิบราคาไม่แพงของพื้นที่ ในปีสงครามโพสต์เมื่อวัสดุอื่น ๆ ขาดแคลน งานของเขา ทั้งสถาปัตยกรรมและการออกแบบ แสดงมาฝีมืออย่างเข้มงวดและความสง่างามเน้นความเรียบง่ายความงาม เอกสิทธิ์ โดยโอบไม่ Albini เริ่มออกทำงานในสตูดิโอของ Gio Ponti เขาเริ่มต้นสตูดิโอของเขาเองใน 1930 ที่เขาร่วมมือกันบ่อย ๆ ใช้ Helg หนึ่งชิ้นบุกเบิกของเขาจากรอบระยะเวลานี้เป็นวิทยุ 1939 ทำจากแก้วซึ่งเป็นนวัตกรรมใหม่ในแบบที่ถูกออกแบบมาให้เหมาะกับส่วนประกอบภายในของเครื่อง เขาเริ่มแสดงงานของเขาใน Triennials มิลานของช่วงทศวรรษ 1930 และของ 1946 จัดแสดงเฟอร์นิเจอร์ที่สินค้าระบุปัญหาของการออกแบบช่องว่างขนาดเล็ก และที่โดดเด่น การซ้อนพับเก้าอี้ สำนักงานของเขายังออกแบบตกแต่งภายใน เช่นร้านขน Zanini ในมิลาน ซึ่งเสร็จสมบูรณ์ในปีค.ศ. 1945 เขาเป็นตัวคาซาเบลลาในทศวรรษ 1940 โดย และจาก 1946 1947 ให้ เขาทำงานอย่างใกล้ชิดกับ Cesare Cassina ในโปรแกรมปรับปรุงของบริษัท โดยการประชุมอย่างสม่ำเสมอ และร่วมมือกับนักออกแบบแต่ละ The pieces of furniture that became the icons of his career were produced primarily in the fifties. The stylistic variety suggests a dislike on his part for adherence to a singular aesthetic. His 1950 "Margherita" and "Gala" chairs, made of woven cane, were intrinsic elements within the growing movement during that period to revitalize arts and craft traditions. His 1952 "Fiorenza" armchair for Arflex was formally expressive, almost animated, and the profile of his 1955 "Luisa" chair evoked the profile of an austere architectural project. Produced by Poggi, the 1956 "Rocking chaise" was an elegant concept-- the rocker as a piece of furniture for reclining, like a taut hammock reigned into the confines of a bent wood frame. He also designed a living room console for Poggi during this period. During the sixties, his work was geared more towards industrial design and larger architecture projects. He designed the Rinascente building in Rome in 1961. In 1964 he, Helg and Bob Noorda collaborated on a project to design several stations within the Milan subway system. Their plan was centered on a desire to keep the individual identity of each stop, while unifying the design through repeated materials and a consistent font and style for the signs identifying the stations. For Brionvega he designed a television that was exhibited at the 1964 Milan Triennial. During this period he also produced several lamps for Arteluce. Throughout his career he was the recipient of three Compasso d'Oro awards.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Albini ฝรั่งเศส (1905-1977) มักจะคิดว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของอิตาลี "นีโอมีเหตุมีผล" นักออกแบบ ผ่านการฝึกอบรมในงานสถาปัตยกรรมที่มิลานโปลีเทคนิคจบการศึกษาในปี 1929 ผลงานของเขาช่วยให้ประกาศในคลื่นของการออกแบบเฟอร์นิเจอร์ที่ประสบความสำเร็จร่วมกันในรูปแบบใหม่ของความทันสมัยกับ artisanship แบบดั้งเดิมมากขึ้น มากของเฟอร์นิเจอร์ของเขาได้รับการออกแบบเพื่อให้การใช้วัตถุดิบที่มีราคาไม่แพงของพื้นที่ในสงครามปีโพสต์เมื่อวัสดุอื่น ๆ ที่หายาก ผลงานของเขาทั้งในสถาปัตยกรรมและการออกแบบแสดงความมุ่งมั่นที่จะฝีมืออย่างเข้มงวดและความสง่างามที่สร้างขึ้นบนความงามที่เรียบง่ายปราศจากภาระผูกพันโดยการตกแต่งภายนอก.
Albini เริ่มต้นจากการทำงานในสตูดิโอของ Gio Ponti เขาเริ่มที่สตูดิโอของตัวเองในปี 1930 ที่เขาร่วมมือบ่อยกับ Franca Helg หนึ่งในชิ้นสำรวจของเขาจากช่วงเวลานี้เป็นวิทยุ 1939 ทำจากแก้วซึ่งเป็นนวัตกรรมใหม่ในทางที่มันถูกออกแบบมาเพื่อแสดงให้เห็นชิ้นส่วนภายในของตัวเครื่อง เขาเริ่มแสดงการทำงานของเขาในมิลาน Triennials ของทศวรรษที่ 1930 และเป็นส่วนหนึ่งของ 1946 จัดแสดงเฟอร์นิเจอร์ที่รายการแก้ไขปัญหาของการออกแบบสำหรับพื้นที่ขนาดเล็กและให้ความสำคัญจำนวนซ้อนและเก้าอี้พับ สำนักงานของเขายังได้รับการออกแบบตกแต่งภายในเช่น Zanini ร้านขนในมิลานเป็นที่เรียบร้อยแล้วในปี 1945 เขาได้รับการแก้ไขสำหรับ Casabella ในปี 1940 และ 1946-1947 เขาทำงานอย่างใกล้ชิดกับซา Cassina ในโปรแกรมเพื่อเพิ่ม บริษัท ของพวกเขาโดยการประชุมอย่างสม่ำเสมอ และการทำงานร่วมกับนักออกแบบของแต่ละบุคคล.
ชิ้นส่วนของเฟอร์นิเจอร์ที่กลายเป็นไอคอนในอาชีพของเขามีการผลิตมากที่สุดในยุค หลากหลายรูปแบบให้เห็นชอบในส่วนของเขาสำหรับการยึดมั่นกับความงามเอกพจน์ 1950 ของเขา "การิต้า" และ "งานเลี้ยง" เก้าอี้ทำจากอ้อยทอเป็นองค์ประกอบที่แท้จริงในการเคลื่อนไหวที่เพิ่มขึ้นในช่วงเวลานั้นที่จะฟื้นฟูประเพณีศิลปะและงานฝีมือ 1952 ของเขา "Fiorenza" เก้าอี้สำหรับ Arflex เป็นที่แสดงออกอย่างเป็นทางการเคลื่อนไหวเกือบและรายละเอียดของ 1955 ของเขา "ลุยซา" เก้าอี้ปรากฏรายละเอียดของโครงการสถาปัตยกรรมที่เรียบง่าย ผลิตโดย Poggi, 1956 "รถม้าโยก" เป็นสง่างาม concept-- โยกเป็นชิ้นส่วนของเฟอร์นิเจอร์สำหรับนอนเช่นเปลญวนตึงขึ้นครองราชย์แทนเข้าไปในขอบเขตของกรอบไม้งอ นอกจากนี้เขายังได้รับการออกแบบคอนโซลห้องนั่งเล่นสำหรับ Poggi ในช่วงเวลานี้.
ในช่วงอายุหกสิบเศษผลงานของเขาได้รับการมุ่งขึ้นต่อการออกแบบอุตสาหกรรมและโครงการขนาดใหญ่สถาปัตยกรรม เขาออกแบบอาคาร Rinascente ในกรุงโรมในปี 1961 ในปี 1964 เขา Helg และบ๊อบ Noorda ร่วมมือกับโครงการในการออกแบบหลายสถานีในระบบรถไฟใต้ดินมิลาน แผนของพวกเขาได้มีศูนย์กลางอยู่ที่ความปรารถนาที่จะให้ตัวตนของแต่ละคนแต่ละหยุดในขณะที่รวมการออกแบบวัสดุที่ผ่านการทำซ้ำและตัวอักษรและรูปแบบที่สอดคล้องกันสำหรับสัญญาณระบุสถานีที่ สำหรับ Brionvega เขาออกแบบโทรทัศน์ที่ได้รับการจัดแสดงที่สามปี 1964 มิลาน ในช่วงที่เขายังผลิตโคมไฟหลาย Arteluce ตลอดอาชีพของเขาเขาเป็นผู้สืบทอดของสาม compasso d'Oro รางวัล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฝรั่งเศสภาษาอังกฤษ ( 1905-1977 ) ถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของอิตาลี " นีโอคนมีเหตุผล " นักออกแบบ การฝึกอบรมในงานสถาปัตยกรรมที่สารพัดช่าง มิลาน , จบการศึกษาในปี 1929 , ผลงานของเขาช่วยแจ้งให้ทราบในคลื่นของเฟอร์นิเจอร์การออกแบบการรวมรูปแบบใหม่ของความทันสมัยกับงานช่างศิลปกรรมแบบดั้งเดิมมากขึ้นมากของเฟอร์นิเจอร์ของเขาถูกออกแบบมาเพื่อใช้ประโยชน์จากวัตถุดิบราคาถูก ของพื้นที่ ในช่วงหลังสงครามปีเมื่อวัสดุอื่น ๆที่หายาก งานของเขา ทั้งในด้านสถาปัตยกรรมและการออกแบบ แสดงความมุ่งมั่นที่จะเป็นฝีมืออย่างเข้มงวดและสง่างามที่สร้างขึ้นบนที่เรียบง่ายสวยงามปราศจากภาระผูกพันโดยการประดับ .
ภาษาอังกฤษเริ่มออกทำงานในสตูดิโอของจิโอ ปอนติ .เขาเริ่มสตูดิโอของตัวเองในปี 1930 ซึ่งเขาได้ร่วมมือกับ ฟรานกา helg บ่อย . หนึ่งชิ้นบุกเบิกของเขาจากช่วงเวลานี้เป็น 1939 วิทยุที่ทำจากแก้ว ซึ่งเป็นนวัตกรรมใหม่ในทางที่ถูกออกแบบมาเพื่อแสดงส่วนประกอบภายในของเครื่องเขาเริ่มแสดงผลงานของเขาในมิลาน triennials ของช่วงทศวรรษที่ 1930 และเป็นส่วนหนึ่งของ 1946 จัดแสดงเฟอร์นิเจอร์ซึ่งในรายการตอบปัญหาของการออกแบบสำหรับพื้นที่ขนาดเล็กที่โดดเด่นและหมายเลขของซ้อนและพับเก้าอี้ . ที่ทำงานยังออกแบบลงตัว เหมือน zanini ขนร้านค้าในมิลานซึ่งแล้วเสร็จในปี 1945เขาเป็นบรรณาธิการสำหรับคาซาเบลลาในยุค 40 และจาก 2489 ถึง พ.ศ. 2490 เขาได้ทำงานอย่างใกล้ชิดกับเซ cassina ในโปรแกรมเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของ บริษัท ด้วยการประชุมอย่างสม่ำเสมอและร่วมมือกับนักออกแบบแต่ละ
ชิ้นของเฟอร์นิเจอร์ที่เป็นไอคอนของอาชีพของเขาถูกผลิตเป็นหลักในห้าสิบหลากหลายลีลาบ่งบอกไม่ชอบในส่วนของเขาสำหรับการเป็น เอกพจน์ สุนทรียะ ของเขา 2493 " มาการิต้า " และ " งาน " เก้าอี้ทำจากอ้อยทออยู่ภายในองค์ประกอบภายในการเคลื่อนไหวในช่วงนั้นที่จะฟื้นฟูศิลปะและประเพณีงานฝีมือ เขาชื่อ " ฟิเรนซ่า " เก้าอี้สำหรับ arflex อย่างเป็นทางการเคลื่อนไหวแสดงออก , เกือบ ,และประวัติของเขา 1955 " ลูเซีย " เก้าอี้ evoked โปรไฟล์ของโครงการสถาปัตยกรรม ขึงขัง ผลิตโดย poggi , 2499 " โยกเชส " เป็นแนวคิดที่หรูหรา -- โยกเป็นชิ้นส่วนของเฟอร์นิเจอร์สำหรับนอนเหมือนเปลญวนตึงครอบครองในขอบเขตของงอไม้กรอบ นอกจากนี้เขายังออกแบบห้องนั่งเล่นคอนโซลสำหรับ poggi ในระหว่างรอบระยะเวลานี้
ระหว่าง 60 ,งานของเขาคือเหมาะมากต่อโครงการออกแบบสถาปัตยกรรมและอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ รีนาเชนเตเขาออกแบบอาคารในกรุงโรมในปี 1961 . ในปี 1964 เขา helg และบ๊อบ noorda ร่วมมือในโครงการออกแบบหลายสถานีในมิลานรถไฟใต้ดินระบบ แผนของพวกเขาเป็นศูนย์กลางในความปรารถนาที่จะรักษาเอกลักษณ์แต่ละหยุดในขณะที่การรวมการออกแบบผ่านซ้ำวัสดุและตัวอักษรที่สอดคล้องกันและรูปแบบป้ายระบุสถานี เขาออกแบบมาสำหรับ brionvega โทรทัศน์ที่ถูกจัดแสดงที่ เอซี มิลาน ซึ่งมีขึ้นทุกสามปี 1964 . ในระหว่างช่วงเวลานี้เขายังผลิตโคมไฟหลาย arteluce . ตลอดอาชีพของเขาเขาเป็นผู้รับ compasso ใหม่สามรางวัล