Here in this poem Freneau deals wit

Here in this poem Freneau deals with the themes of loveliness and the transience of life. It has been called the best American nature poem before Bryant’s achievement in this field. The poet discovers the flower in an unfrequented spot and meditates on its beauty. In its retreat no foot shall crush it. Nature arrayed in white, “and sent soft waters murmuring by.” It spends its days in repose, sad that Autumn shall destroy it. It was born of “morning suns and evening dews,” and when it dies it is the same, thus losing nothing. Even though the poet does not say it, the reader is reminded of the fate of man.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่นี่ในบทกวีนี้ Freneau เกี่ยวข้องกับรูปแบบของ loveliness และอนิจจังของชีวิต จึงมีการเรียกกลอนธรรมชาติอเมริกันสุดก่อนความสำเร็จของไบรอันท์ในฟิลด์นี้ กวีพบดอกไม้ในจุดที่ unfrequented และ meditates ในความสวยงาม ในทรีของ เท้าไม่ต้องสนใจมัน ธรรมชาติรำใส่เสื้อผ้าสีขาว, "และส่ง murmuring โดยน้ำอัดลม" มันใช้ของวันพักผ่อน เศร้าว่า ฤดูใบไม้ร่วงจะทำลายมัน ก็เกิด "ดวงอาทิตย์ยามเช้าและยามเย็น dews" และเมื่อมันตายมัน จะไม่เหมือนกัน ดังนั้นแพ้ แม้กวีพูดได้ อ่านจะนึกถึงของชะตากรรมของมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่นี่ในบทกวีนี้ Freneau เกี่ยวข้องกับรูปแบบของความน่ารักและความยั่งยืนของชีวิต มันได้รับการเรียกว่าบทกวีธรรมชาติอเมริกันที่ดีที่สุดก่อนที่ไบรอันท์ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในสาขานี้ กวีพบดอกไม้ในจุดที่มีคนมาไม่บ่อยและปิติในความงามของมัน ในการล่าถอยของเท้าจะไม่สนใจมัน ธรรมชาติสวมสีขาว "และส่งน้ำนุ่มบ่นโดย." มันใช้เวลาในการพักผ่อนเศร้าฤดูใบไม้ร่วงที่จะทำลายมัน มันเกิดของ "ดวงอาทิตย์ในตอนเช้าและตอนเย็นน้ำค้าง" และเมื่อมันตายมันจะเหมือนกันดังนั้นการสูญเสียอะไร แม้ว่ากวีไม่ได้พูดว่าผู้อ่านจะนึกถึงชะตากรรมของมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบทกวี freneau นี้เกี่ยวข้องกับชุดรูปแบบของความสวยงามและสภาพชั่วคราวของชีวิต มันถูกเรียกว่าบทกวีชาวอเมริกันที่ดีที่สุดก่อน และธรรมชาติของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในสาขานี้ กวีค้นพบดอกไม้ในจุดและโดดเดี่ยวพระโพธิสัตว์ในความงามของมัน ในการล่าถอยไม่เท้าจะบดขยี้มัน ธรรมชาตินุ่งห่มขาว " และส่งน้ำนุ่ม . . " มันใช้เวลาวันในการพักผ่อนเศร้าที่ร่วงจะทำลายมัน มันเกิดในตอนเช้าและตอนเย็น ซันดิวส์ " และเมื่อมันตายมันจะเหมือนกันจึงสูญเสียอะไรเลย แม้กวีไม่ได้พูด ผู้อ่านจะนึกถึงชะตากรรมของมนุษย์