Hypothesis 2: Consumption delivers

Hypothesis 2: Consumption delivers only immediate gratification (short-term) and has nolasting value. Hence, it mainly impacts on the affective, short-term components of SWB(happiness, depression) and not on cognitive, long-term evaluations of SWB (life satisfaction).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมมติฐานที่ 2: การบริโภคทำให้เกิดความพึงพอใจในทันที (ในระยะสั้น) และไม่มีมูลค่าที่ยั่งยืน ดังนั้นจึงส่งผลกระทบหลักต่อองค์ประกอบทางอารมณ์ในระยะสั้นของ SWB (ความสุข ความซึมเศร้า) และไม่ได้ส่งผลต่อการประเมินการรับรู้ในระยะยาวของ SWB (ความพึงพอใจในชีวิต)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมมติฐานที่ 2: การบริโภคให้ความพึงพอใจทันที (ระยะสั้น) เท่านั้น ไม่มี
คุณค่าที่ยั่งยืน ดังนั้นมันจึงมีผลต่อส่วนประกอบทางอารมณ์ระยะสั้นซึ่งส่วนใหญ่เป็นความสุขส่วนตัว
(สุข ซึมเศร้า) มากกว่าการรับรู้ การประเมินระยะยาวของ SWB (ความพึงพอใจในชีวิต)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมมติฐานที่2 :การบริโภคนํามาซึ่งความพึงพอใจทันที(ระยะสั้น)ไม่มี
คุณค่าที่ยั่งยืน ดังนั้นจึงมีผลต่อองค์ประกอบทางอารมณ์ระยะสั้นของความเป็นอยู่ส่วนตัว
แทนที่จะเป็นการประเมินความรู้ความเข้าใจในระยะยาวเกี่ยวกับความเป็นอยู่ที่ดี(ความพึงพอใจในชีวิต)