- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Alphabetical Ordering of DocumentsI
Alphabetical Ordering of Documents
In contrast to its present popularity, the alphabetical ordering
of books was adopted relatively late by libraries. The method was
said to be first introduced at the end of the 16th century by Andrew
Maunsell, an English bookseller who ordered books in his
catalogue by the author’s surname and anonymous books by title
(Bakewell, 1972). The same practice was later adopted by the
Bodlean library, and also suggested by John Dury in his “Reformed
Librarie-Keeper” in 1650 (Dury, 1983).
The alphabetical arrangement of documents was very
quickly embraced by librarians and is today considered to be the
most logical and natural way of ordering documents. It is by far the
most prevalent arrangement of books within classes in libraries
with open access. The alphabetical order of books may be present
in ordering books by the author, and then also works by an author
would be ordered alphabetically by title.
In continental Europe, especially in countries following the
German library tradition, the alphabetical arrangement of books
was typical of special, institute libraries and reading rooms, i.e.
only when there was open access to books. In public libraries this
would be often the only or principle arrangement of fiction. It is
interesting that Baader (1957) in his, otherwise, very detailed book
on call numbering methods did not give much prominence to
alphabetical book ordering. He did, however, mention the AngloAmerican
tradition and two basic methods of book numbering in
order to achieve alphabetical ordering:
In contrast to its present popularity, the alphabetical ordering
of books was adopted relatively late by libraries. The method was
said to be first introduced at the end of the 16th century by Andrew
Maunsell, an English bookseller who ordered books in his
catalogue by the author’s surname and anonymous books by title
(Bakewell, 1972). The same practice was later adopted by the
Bodlean library, and also suggested by John Dury in his “Reformed
Librarie-Keeper” in 1650 (Dury, 1983).
The alphabetical arrangement of documents was very
quickly embraced by librarians and is today considered to be the
most logical and natural way of ordering documents. It is by far the
most prevalent arrangement of books within classes in libraries
with open access. The alphabetical order of books may be present
in ordering books by the author, and then also works by an author
would be ordered alphabetically by title.
In continental Europe, especially in countries following the
German library tradition, the alphabetical arrangement of books
was typical of special, institute libraries and reading rooms, i.e.
only when there was open access to books. In public libraries this
would be often the only or principle arrangement of fiction. It is
interesting that Baader (1957) in his, otherwise, very detailed book
on call numbering methods did not give much prominence to
alphabetical book ordering. He did, however, mention the AngloAmerican
tradition and two basic methods of book numbering in
order to achieve alphabetical ordering:
0/5000
เรียงลำดับตัวอักษรของเอกสารตรงข้ามนิยมปัจจุบัน ลำดับอักษรหนังสือหมายถึงค่อนข้างช้า โดยไลบรารี วิธีการกล่าวว่า การได้รู้จักในตอนท้ายของศตวรรษ 16 โดยแอนดรูว์Maunsell ถนนหนังสือสายเป็นภาษาอังกฤษที่สั่งหนังสือของเขาแคตตาล็อกตามนามสกุลของผู้เขียนและหนังสือไม่ระบุชื่อ โดยชื่อเรื่อง(Bakewell, 1972) แบบฝึกหัดเดียวกันถูกนำมาใช้ในภายหลังโดยการไลบรารี Bodlean และยัง แนะนำ โดยจอห์น Dury ในเขา "กลับเนื้อกลับตัวLibrarie-ผู้รักษา"ใน 1650 (Dury, 1983)การจัดเรียงตัวอักษรของเอกสารได้มากกอดอย่างรวดเร็ว โดย librarians และวันนี้ถือเป็นการสุดทางตรรกะ และธรรมชาติวิธีสั่งเอกสาร โดยเป็นการหนังสือในชั้นเรียนในไลบรารีจัดแพร่หลายมากที่สุดเปิดเข้า ลำดับตัวอักษรของหนังสืออาจมีสั่งซื้อหนังสือ โดยผู้เขียน และจากนั้น จะทำงาน โดยผู้เขียนจะเรียงลำดับอักษรตามชื่อในทวีปยุโรป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศตามไลบรารีภาษาเยอรมันประเพณี การจัดเรียงตัวอักษรของหนังสือมีของพิเศษ สถาบันห้องสมุด และ ห้องอ่านหนังสือ เช่นเมื่อมีหนังสือถึงเปิด ในห้องสมุดสาธารณะนี้จะมักเป็นการเฉพาะ หรือการจัดเรียงหลักของนิยาย มันเป็นที่ Baader (1957) ที่น่าสนใจในเขา อื่น ๆ มากรายละเอียดหนังสือเรียก วิธีการกำหนดหมายเลขไม่ได้ให้ความโดดเด่นมากไปการสั่งซื้อหนังสือตัวอักษร เขาอย่างไรก็ตาม ไม่ได้ พูดถึง AngloAmericanประเพณีและวิธีพื้นฐานสองจองเลขในสั่งให้เรียงลำดับตัวอักษร:
การแปล กรุณารอสักครู่..
Alphabetical Ordering of Documents
In contrast to its present popularity, the alphabetical ordering
of books was adopted relatively late by libraries. The method was
said to be first introduced at the end of the 16th century by Andrew
Maunsell, an English bookseller who ordered books in his
catalogue by the author’s surname and anonymous books by title
(Bakewell, 1972). The same practice was later adopted by the
Bodlean library, and also suggested by John Dury in his “Reformed
Librarie-Keeper” in 1650 (Dury, 1983).
The alphabetical arrangement of documents was very
quickly embraced by librarians and is today considered to be the
most logical and natural way of ordering documents. It is by far the
most prevalent arrangement of books within classes in libraries
with open access. The alphabetical order of books may be present
in ordering books by the author, and then also works by an author
would be ordered alphabetically by title.
In continental Europe, especially in countries following the
German library tradition, the alphabetical arrangement of books
was typical of special, institute libraries and reading rooms, i.e.
only when there was open access to books. In public libraries this
would be often the only or principle arrangement of fiction. It is
interesting that Baader (1957) in his, otherwise, very detailed book
on call numbering methods did not give much prominence to
alphabetical book ordering. He did, however, mention the AngloAmerican
tradition and two basic methods of book numbering in
order to achieve alphabetical ordering:
In contrast to its present popularity, the alphabetical ordering
of books was adopted relatively late by libraries. The method was
said to be first introduced at the end of the 16th century by Andrew
Maunsell, an English bookseller who ordered books in his
catalogue by the author’s surname and anonymous books by title
(Bakewell, 1972). The same practice was later adopted by the
Bodlean library, and also suggested by John Dury in his “Reformed
Librarie-Keeper” in 1650 (Dury, 1983).
The alphabetical arrangement of documents was very
quickly embraced by librarians and is today considered to be the
most logical and natural way of ordering documents. It is by far the
most prevalent arrangement of books within classes in libraries
with open access. The alphabetical order of books may be present
in ordering books by the author, and then also works by an author
would be ordered alphabetically by title.
In continental Europe, especially in countries following the
German library tradition, the alphabetical arrangement of books
was typical of special, institute libraries and reading rooms, i.e.
only when there was open access to books. In public libraries this
would be often the only or principle arrangement of fiction. It is
interesting that Baader (1957) in his, otherwise, very detailed book
on call numbering methods did not give much prominence to
alphabetical book ordering. He did, however, mention the AngloAmerican
tradition and two basic methods of book numbering in
order to achieve alphabetical ordering:
การแปล กรุณารอสักครู่..
สั่งตัวอักษรของเอกสาร
ตรงกันข้ามกับความนิยมปัจจุบัน เรียงตามลำดับอักษรสั่ง
หนังสือเป็นลูกบุญธรรมที่ค่อนข้างล่าช้า โดยห้องสมุด โดย
กล่าวว่าเป็นครั้งแรกในปลายศตวรรษที่ 16 โดย Andrew
maunsell , ภาษาอังกฤษ หนังสือที่สั่งหนังสือแคตตาล็อกของเขา
ตามนามสกุลของผู้เขียน และหนังสือที่ไม่ระบุชื่อโดยชื่อเรื่อง
( เบกเวลล์ , 1972 )การปฏิบัติเดียวกันถูกนำมาใช้ในภายหลังโดย
bodlean ห้องสมุด และยังแนะนำโดยจอห์นดูรีของเขาใน " ห้องสมุด " แกกลับเนื้อกลับตัว
ผู้รักษาประตู " ในค.ศ. 1650 ( ดูรี , 1983 ) .
การเรียงตัวอักษรของเอกสารมาก
รีบสวมกอด โดยบรรณารักษ์ และวันนี้ถือเป็น
ตรรกะมากที่สุดและวิธีการตามธรรมชาติของการสั่งซื้อเอกสาร มันคือไกลโดย
แพร่หลายมากที่สุดการจัดหนังสือภายในชั้นห้องสมุด
ที่มีการเข้าถึงเปิด ลำดับตัวอักษรของหนังสืออาจมี
ในการสั่งซื้อหนังสือ โดยผู้เขียน และยังใช้งานได้ โดยผู้เขียนจะเรียงตามตัวอักษรของชื่อเรื่อง
.
ในภาคพื้นยุโรป โดยเฉพาะประเทศต่อไปนี้
ประเพณีห้องสมุดเยอรมัน , การจัดเรียงตัวอักษรของหนังสือ
ทั่วไปของพิเศษห้องสมุดสถาบันและห้องอ่านหนังสือ เช่น
เมื่อมีเปิดการเข้าถึงหนังสือ ห้องสมุดสาธารณะ
จะมักจะเฉพาะหรือหลักการการจัดเรียงของนวนิยาย มันคือ
น่าสนใจ Baader ( 1957 ) ของเขา มิฉะนั้น
หนังสือรายละเอียดมากในโทรเลขวิธีไม่ได้ให้โดดมาก
ตัวอักษรหนังสือการสั่งซื้อ ยังไงก็ตาม , เขาเอ่ย
แองโกล มริกันประเพณีและวิธีการพื้นฐานของเลขในหนังสือเพื่อให้บรรลุตามตัวอักษรสั่ง
:
ตรงกันข้ามกับความนิยมปัจจุบัน เรียงตามลำดับอักษรสั่ง
หนังสือเป็นลูกบุญธรรมที่ค่อนข้างล่าช้า โดยห้องสมุด โดย
กล่าวว่าเป็นครั้งแรกในปลายศตวรรษที่ 16 โดย Andrew
maunsell , ภาษาอังกฤษ หนังสือที่สั่งหนังสือแคตตาล็อกของเขา
ตามนามสกุลของผู้เขียน และหนังสือที่ไม่ระบุชื่อโดยชื่อเรื่อง
( เบกเวลล์ , 1972 )การปฏิบัติเดียวกันถูกนำมาใช้ในภายหลังโดย
bodlean ห้องสมุด และยังแนะนำโดยจอห์นดูรีของเขาใน " ห้องสมุด " แกกลับเนื้อกลับตัว
ผู้รักษาประตู " ในค.ศ. 1650 ( ดูรี , 1983 ) .
การเรียงตัวอักษรของเอกสารมาก
รีบสวมกอด โดยบรรณารักษ์ และวันนี้ถือเป็น
ตรรกะมากที่สุดและวิธีการตามธรรมชาติของการสั่งซื้อเอกสาร มันคือไกลโดย
แพร่หลายมากที่สุดการจัดหนังสือภายในชั้นห้องสมุด
ที่มีการเข้าถึงเปิด ลำดับตัวอักษรของหนังสืออาจมี
ในการสั่งซื้อหนังสือ โดยผู้เขียน และยังใช้งานได้ โดยผู้เขียนจะเรียงตามตัวอักษรของชื่อเรื่อง
.
ในภาคพื้นยุโรป โดยเฉพาะประเทศต่อไปนี้
ประเพณีห้องสมุดเยอรมัน , การจัดเรียงตัวอักษรของหนังสือ
ทั่วไปของพิเศษห้องสมุดสถาบันและห้องอ่านหนังสือ เช่น
เมื่อมีเปิดการเข้าถึงหนังสือ ห้องสมุดสาธารณะ
จะมักจะเฉพาะหรือหลักการการจัดเรียงของนวนิยาย มันคือ
น่าสนใจ Baader ( 1957 ) ของเขา มิฉะนั้น
หนังสือรายละเอียดมากในโทรเลขวิธีไม่ได้ให้โดดมาก
ตัวอักษรหนังสือการสั่งซื้อ ยังไงก็ตาม , เขาเอ่ย
แองโกล มริกันประเพณีและวิธีการพื้นฐานของเลขในหนังสือเพื่อให้บรรลุตามตัวอักษรสั่ง
:
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- หลังจากวันนั้น ทำให้เรารู้จัก และได้คุยม
- unfortunately
- But it will be boring
- ขอให้พระองค์มีพระชนมายุยิ่งยืนนานเป็นร่ม
- Stress the first or the second syllable
- Price is the sum of all the values that
- อันดับสอง
- The problem of studying in University It
- I want to be your best friend .........A
- ประเทศกรีซ เต็มไปด้วยประวัติศาสตร์ดั้งเด
- This picture represents convey clear abo
- 5. With the magenta colored pencil, ligh
- 元宝
- Plants possess three nuclear ribosomal g
- ขัดพื้น พร้อมย้อมพื้นไม้ใหม่
- คุณชอบของที่ฉันให้ไปไหม
- โปรแกรมเมอร์
- Representative to contact me
- nontrad goods
- A fern is any one or more of a group of
- this market has proven both its ability
- ฉันจะได้รู้ ว่าหลังจากนี้ ฉันควรทำตัวยัง
- การพูดภาษาอังกฤษจะมีโอกาสได้รับเงินเดือน
- The control was tap water
