Summary: In a claim to copyright in

Summary: In a claim to copyright in musical works the question to ask in any case where the material produced was based on an existing score, was whether the new work was sufficiently original in terms of the skill and labour used to produce it.

Abstract: S claimed that H had infringed his copyright by recording certain musical works. S was a leading expert on the music of a seventeenth century French baroque composer, L. Most of L's original scores had been lost, and S had spent a great deal of his career researching and studying printed manuscripts held in various libraries around the world. In 2000 S started discussions with a conductor with a view to recording four works by L. S prepared new versions of the works. This involved him piecing together the scores from the various sources, including deciding which of the often many different versions of the piece to use; adding missing notes or amending notes where they were incorrect; figuring a bass line; and dividing the full score into parts for the choir and each member of the orchestra. S registered the works with the Performing Rights Society and asserted copyright. The recording was carried out by H but was released on compact disc without acknowledging S as copyright holder. S claimed infringement of copyright but H contended that the only copyright was in the original author, L , and had lapsed due to the passage of time, and that S had done nothing sufficient to assume ownership of the work.

Held, giving judgment for S, that S did have copyright in the work, which had been infringed by H. To establish copyright for work based on an existing piece, the test was whether the new version was "sufficiently original in terms of the skill and labour used to produce it", which involved looking at the piece overall and not merely carrying out "a note for note comparison", Austin v Columbia Gramophone Co (1923) 67 S.J. 790 applied. It was not necessary for the new version to be "unique". The recorded performance of the works could not have been carried out without S's input, which involved far more than simply copying. S, therefore, did have copyright in the works, and their use in the recording without acknowledgement infringed that right.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุป: ในข้อเรียกร้องลิขสิทธิ์ในงานดนตรีที่คำถามในกรณีใด ๆ ที่วัสดุที่ผลิตได้ขึ้นอยู่กับคะแนนอยู่ ว่าการทำงานใหม่เดิมพอทักษะและแรงงานที่ใช้ในการผลิตมัน

บทคัดย่อ: S อ้างว่า H มี infringed ลิขสิทธิ์ โดยบันทึกบางงานดนตรีของเขา S เป็นผู้เชี่ยวชาญชั้นนำในเพลงของศตวรรษ seventeenth ฝรั่งเศสยุคบาโรกแต่ง L. ส่วนใหญ่คะแนนเดิมของ L ได้หายไป และ S ใช้เวลามากของเขาทำงานวิจัย และศึกษาต้นฉบับพิมพ์ขึ้นในไลบรารีต่าง ๆ ทั่วโลก ใน 2000 S เริ่มสนทนา ด้วยการนำมุมมองบันทึกงานสี่ โดย L. S เตรียมงานรุ่นใหม่ นี้เขา piecing กันคะแนนจากแหล่งต่าง ๆ รวมถึงการตัดสินใจที่เกี่ยวข้องมักหลายรุ่นต่าง ๆ ของชิ้นส่วนที่ใช้ เพิ่มบันทึกย่อที่ขาดหายไปหรือแก้ไขบันทึกที่พวกเขาไม่ถูกต้อง หาบรรทัดที่เบส และแบ่งคะแนนเต็มออกเป็นชิ้นส่วนสำหรับการร้องประสานเสียงและวงดนตรีสมาชิกแต่ละคน S ทะเบียนงานสังคมสิทธิดำเนินการ และอ้างสิทธิลิขสิทธิ์ การบันทึกถูกดำเนินการ โดย H แต่ออกบนคอมแพคดิสก์โดย S จิตเป็นผู้ถือลิขสิทธิ์ S อ้างว่า ละเมิดลิขสิทธิ์ แต่ H contended ที่ ลิขสิทธิ์เฉพาะในผู้เขียนต้นฉบับ L และมีโธดอกเนื่องจากกาลเวลา และว่า S ไม่ได้ทำอะไรเพียงพอที่จะถือว่าเป็นเจ้าของทำงาน

จัดขึ้น ให้พิพากษาสำหรับ S, S ไม่มีลิขสิทธิ์งาน ซึ่งได้ถูก infringed โดย H. ว่า สร้างลิขสิทธิ์สำหรับการทำงานตามชิ้นส่วนมีอยู่ การทดสอบไม่ว่ารุ่นใหม่เป็น "พอเดิมทักษะและแรงงานใช้ในการผลิตได้" ที่เกี่ยวข้องกับค้นหาชิ้นส่วนทั้งหมด และไม่เพียงแต่ดำเนินการ "หมายเหตุสำหรับการเปรียบเทียบหมายเหตุ" Austin v Co แผ่นโคลัมเบีย (1923) 67 S.J. 790 ใช้ ไม่จำเป็นสำหรับรุ่นใหม่ "แตกต่าง" บันทึกผลการดำเนินงานของงานอาจไม่ได้รับการดำเนินออก โดย S ของอินพุต ที่เกี่ยวข้องมากกว่าเพียงแค่คัดลอกได้ S ดังนั้น ไม่มีลิขสิทธิ์ในงาน และขวาที่ infringed ใช้ในการบันทึกโดยไม่ยอมรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุป: ในการอ้างสิทธิในลิขสิทธิ์ในงานดนตรีที่จะถามคำถามในกรณีที่วัสดุที่ผลิตขึ้นอยู่กับคะแนนที่มีอยู่ใด ๆ ไม่ว่าจะเป็นงานใหม่ที่เดิมพอสมควรในแง่ของทักษะและแรงงานที่ใช้ในการผลิตมันบทคัดย่อ: S H อ้างว่าได้ละเมิดลิขสิทธิ์ของเขาโดยการบันทึกผลงานดนตรีบาง S เป็นผู้เชี่ยวชาญชั้นนำในเพลงของศตวรรษที่สิบเจ็ดฝรั่งเศสนักแต่งเพลงบาร็อค, แอลส่วนใหญ่ของ L's คะแนนเดิมได้รับการหายไปและ S ได้ใช้เวลาอย่างมากในอาชีพของเขาการวิจัยและการศึกษาต้นฉบับพิมพ์ที่จัดขึ้นในห้องสมุดต่างๆทั่วโลก ในปี 2000 เอสเริ่มต้นการสนทนากับตัวนำที่มีมุมมองที่จะบันทึกผลงานของสี่ลิตร S เตรียมรุ่นใหม่ของการทำงาน เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเขาปะติดปะต่อคะแนนจากแหล่งต่างๆรวมทั้งการตัดสินใจที่ของรุ่นที่แตกต่างกันมักจะมีหลายชิ้นที่จะใช้นั้น เพิ่มบันทึกหายไปหรือแก้ไขเพิ่มเติมบันทึกที่พวกเขาไม่ถูกต้อง การหาสายเบส; และหารคะแนนเต็มเป็นชิ้นส่วนสำหรับคณะนักร้องประสานเสียงและสมาชิกแต่ละคนของวงออเคสตรา S ลงทะเบียนการทำงานกับการแสดงสิทธิสังคมและกล่าวหาลิขสิทธิ์ บันทึกที่ได้รับการดำเนินการโดย H แต่ได้รับการปล่อยตัวในแผ่นซีดีได้โดยไม่ต้องยอมรับ S เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ S อ้างละเมิดลิขสิทธิ์ แต่ H เกี่ยงว่าลิขสิทธิ์เพียง แต่เป็นในผู้เขียนต้นฉบับ, L, และได้ผ่านพ้นไปเนื่องจากกาลเวลาและที่เอสไม่ได้ทำอะไรเพียงพอที่จะถือว่าเป็นเจ้าของของงานที่จัดขึ้นเพื่อให้ตัดสินเพื่อ S ที่เอสก็มีลิขสิทธิ์ในการทำงานซึ่งได้รับการละเมิดโดยเอชเพื่อสร้างลิขสิทธิ์สำหรับการทำงานขึ้นอยู่กับชิ้นส่วนที่มีอยู่การทดสอบก็คือว่ารุ่นใหม่คือ "เดิมพอสมควรในแง่ของทักษะและแรงงานที่ใช้ในการผลิตมัน "ซึ่งเกี่ยวข้องกับการมองหาที่ชิ้นโดยรวมและไม่เพียงดำเนินการ" บันทึกสำหรับการเปรียบเทียบโน้ต "ออสติน v โคลัมเบียแผ่นเสียง Co (1923) 67 SJ 790 นำไปใช้ มันไม่ได้จำเป็นสำหรับรุ่นใหม่เป็น "ที่ไม่ซ้ำกัน" บันทึกผลการดำเนินงานของการทำงานไม่ได้รับการดำเนินการโดยไม่ต้อง S ของท่านที่เกี่ยวข้องกับการไกลมากขึ้นกว่าเพียงแค่การคัดลอก S จึงไม่ได้รับลิขสิทธิ์ในการทำงานและการใช้งานของพวกเขาในการบันทึกได้โดยไม่ต้องรับรู้ละเมิดสิทธิที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป : ในการเรียกร้องลิขสิทธิ์ในงานดนตรีกรรม คำถามที่จะถาม ในกรณีใด ๆที่ วัสดุที่ผลิตก็ขึ้นอยู่กับคะแนนที่มีอยู่ ไม่ว่าจะเป็น งานใหม่ คือ เดิมพอสมควรในแง่ของทักษะ และแรงงานที่ใช้ในการผลิตนั้น

บทคัดย่อ : s อ้างว่า H ได้ละเมิดลิขสิทธิ์ของเขาด้วยการบันทึกบางเพลง ทํางานs เป็นผู้เชี่ยวชาญชั้นนําในเพลงของศตวรรษที่สิบเจ็ดภาษาฝรั่งเศสบาร็อคประพันธ์ , L . ที่สุดของชั้นของคะแนนเดิมได้หายไป และมีการใช้จ่ายการจัดการที่ดีของอาชีพของเขาการค้นคว้าและศึกษาพิมพ์ต้นฉบับในห้องสมุดต่างๆทั่วโลก ในปี 2000 ด้วยเริ่มการสนทนากับผู้กำกับที่มีมุมมองที่จะบันทึกสี่ทำงานโดย L . S เตรียมรุ่นใหม่ของผลงานนี้เกี่ยวข้องกับเขา piecing ร่วมกันคะแนนจากแหล่งต่างๆ รวมทั้งการตัดสินใจซึ่งแตกต่างจากรุ่นมักหลายชิ้นที่จะใช้ เพิ่มบันทึกย่อที่ขาดหายไปหรือแก้ไขบันทึกที่พวกเขาไม่ถูกต้อง ; figuring สายเบส และแบ่งคะแนนเต็มในส่วนคณะและแต่ละสมาชิกของวง .s จดทะเบียนทำงานกับสังคมและแสดงสิทธิอ้างลิขสิทธิ์ การบันทึกทำโดย H แต่ได้รับการปล่อยตัวในแผ่นดิสก์โดยไม่ยอมรับในฐานะผู้ถือลิขสิทธิ์ . s อ้างว่าละเมิดลิขสิทธิ์แต่ H เกี่ยงว่าลิขสิทธิ์เฉพาะในผู้เขียนเดิมผม และก็พลาดไป เนื่องจากระยะเวลาที่ผ่านไปและที่ทำไม่เพียงพอที่จะถือว่าเป็นเจ้าของของงาน

จัด ให้พิพากษาด้วยที่ไม่ได้มีลิขสิทธิ์ในงานที่ได้ถูกละเมิดโดย เพื่อสร้างลิขสิทธิ์สำหรับงานยึดชิ้นที่มีอยู่ในการทดสอบไม่ว่าจะรุ่นใหม่ " พอเดิมในแง่ของ ทักษะ และแรงงานที่ใช้ในการผลิต "ซึ่งเกี่ยวข้องกับมองชิ้นส่วนโดยรวม และไม่ต้องทำตาม " หมายเหตุสำหรับการเปรียบเทียบ " หมายเหตุ ออสติน ( โคลัมเบียแผ่นเสียง CO ( 1923 ) 67 ตูที่ใช้ มันไม่จำเป็นสำหรับเวอร์ชั่นใหม่เป็น " เฉพาะ " บันทึกการปฏิบัติงานได้ถูกนำออกโดย S ใส่ซึ่งเกี่ยวข้องมากกว่าเพียงแค่การคัดลอก ด้วย ดังนั้นไม่ได้มีลิขสิทธิ์ในงานของพวกเขา และใช้ในการบันทึก โดยไม่ละเมิดสิทธิ