As a generalization, though, layer

As a generalization, though, layer 2 and layer 3 scaling concerns and their resulting
control plane designs eventually merge or hybridize because layer 2 networks ultimately
do not scale well due to the large numbers of end hosts. At the heart of these issues is
dealing with end hosts moving between networks, resulting in a massive churn of forwarding
tables—and having to update them quickly enough to not disrupt traffic flow.
In a layer 2 network, forwarding focuses on the reachability of MAC addresses. Thus,
layer 2 networks primarily deal with the storage of MAC addresses for forwarding purposes.
Since the MAC addresses of hosts can be enormous in a large enterprise network,
the management of these addresses is difficult. Worse, imagine managing all of the MAC
addresses across multiple enterprises or the Internet!
In a layer 3 network, forwarding focuses on the reachability of network addresses. Layer
3 network reachability information primarily concerns itself with the reachability of a
destination IP prefix. This includes network prefixes across a number of address families
for both unicast and multicast. In all modern cases, layer 3 networking is used to segment
or stitch together layer 2 domains in order to overcome layer 2 scale problems. Specifically,
layer 2 bridges that represent some sets of IP subnetworks are typically connected
together with a layer 3 router. Layer 3 routers are connected together to form larger
networks—or really different subnetwork address ranges. Larger networks connect to
other networks via gateway routers that often specialize in simply interconnecting large
networks. However, in all of these cases, the router routes traffic between networks at
layer 3 and will only forward packets at layer 2 when it knows the packet has arrived at
the final destination layer 3 network that must then be delivered to a specific host.
Some notable blurring of these lines occurs with the Multiprotocol Label Switching
(MPLS) protocol, the Ethernet Virtual Private Network (EVPN) protocol, and the Locator/
ID Separation Protocol (LISP). The MPLS protocol—really a suite of protocols—
was formed on the basis of combining the best parts of layer 2 forwarding (or switching)
with the best parts of layer 3 IP routing to form a technology that shares the extremely
fast-packet forwarding that ATM invented with the very flexible and complex path
signaling techniques adopted from the IP world. The EVPN protocol is an attempt to
solve the layer 2 networking scale problems that were just described by effectively tunneling
distant layer 2 bridges together over an MPLS (or GRE) infrastructure—only
then is layer 2 addressing and reachability information exchanged over these tunnels
and thus does not contaminate (or affect) the scale of the underlying layer 3 networks.
Reachability information between distant bridges is exchanged as data inside a new BGP
address family, again not contaminating the underlying network. There are also other
optimizations that limit the amount of layer 2 addresses that are exchanged over the
tunnels, again optimizing the level of interaction between bridges. This is a design that
minimizes the need for broadcast and multicast. The other hybrid worth mentioning is
LISP (see RFC 4984). At its heart, LISP attempts to solve some of the shortcomings of
14 | Chapter 2: Centralized and Distributed Control and Data Planes
the general distributed control plane model as applied to multihoming, adding new
addressing domains and separating the site address from the provider in a new map
and encapsulation control and forwarding protocol.
At a slightly lower level, there are adjunct control processes particular to certain network
types that are used to augment the knowledge of the greater control plane. The services
provided by these processes include verification/notification of link availability or quality
information, neighbor discovery, and address resolution.
Because some of these services have very tight performance loops (for short event detection
times), they are almost invariably local to the data plane (e.g., OAM)—regardless
of the strategy chosen for the control plane. This is depicted in Figure 2-3 by showing
the various routing protocols as well as RIB-to-FIB control that comprises the heart of
the control plane. Note that we do not stipulate where the control and data planes reside,
only that the data plane resides on the line card (shown in Figure 2-3 in the LC box),
and the control plane is situated on the route processor (denoted by the RP box).
Figure 2-3. Control and data planes of a typical network device
What Do They Do? | 15
3. Some implementations do additional sanity checks beyond proper sizing, alignment, encapsulation rule adherence,
and checksum verification. In particular, once a datagram “type” has been identified, additional
“bogon” rules may be applied to check for specific violations for the type.
4. It is not uncommon for hardware platforms to have an “overflow

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็น generalization ที่ แม้ว่า ชั้น 2 และชั้นกังวล 3 มาตราส่วนและผลของพวกเขาควบคุมเครื่องบินแบบสุดผสาน หรือคือ เพราะเครือข่ายเลเยอร์ 2 ที่สุดขนาดดีเนื่องจากโฮสต์สุดท้ายจำนวนมาก หัวใจของปัญหาเหล่านี้ได้จัดการกับโฮสต์สุดท้ายย้ายไปมาระหว่างเครือข่าย เกิดการเดือดพล่านขนาดใหญ่ของการส่งต่อตารางซึ่งมีการปรับปรุงได้อย่างรวดเร็วเพียงพอเพื่อไม่รบกวนการจราจรในเครือข่ายชั้น 2 ส่งเน้น reachability ที่อยู่ MAC ดังนั้นชั้น 2 เครือข่ายหลักจัดการกับการจัดเก็บข้อมูลที่อยู่ MAC สำหรับวัตถุประสงค์ในการส่งต่อเนื่องจากอยู่ MAC ของโฮสต์ได้มหาศาลในเครือข่ายองค์กรขนาดใหญ่การบริหารดังกล่าวได้ยาก เลว จินตนาการการจัดการทั้งหมดของ MACที่อยู่ในหลายองค์กรหรืออินเทอร์เน็ตในเครือข่าย 3 ชั้น ส่งเน้น reachability ของเครือข่าย ชั้น3 เครือข่าย reachability ข้อมูลหลักเกี่ยวข้องกับตัวเองกับ reachability ของการคำนำหน้า IP ปลายทาง รวมถึงนำหน้าเครือข่ายข้ามจำนวนครอบครัวที่อยู่แบบ unicast และแบบหลายผู้รับ ในกรณีที่ทันสมัย ชั้น 3 ใช้กับเซ็กเมนต์หรือตะเข็บ 2 ชั้นโดเมนกันเพื่อเอาชนะปัญหาระดับชั้น 2 โดยเฉพาะชั้น 2 สะพานซึ่งบางชุดของ IP subnetworks โดยปกติจะเชื่อมต่อแทนพร้อมกับเราเตอร์ชั้น 3 ชั้น 3 เราเตอร์เชื่อมต่อกันเพื่อฟอร์มใหญ่เครือข่าย — หรือช่วงที่อยู่เครือข่ายย่อยที่แตกต่างกันจริง ๆ เครือข่ายใหญ่ที่เชื่อมต่อกับเครือข่ายอื่น ๆ ผ่านเราเตอร์เกตเวย์ที่มักจะเชี่ยวชาญในเพียงได้เชื่อมต่อกันขนาดใหญ่เครือข่าย อย่างไรก็ตาม ในกรณีนี้ เราเตอร์ในเส้นทางจราจรระหว่างเครือข่ายที่ชั้น 3 และจะส่งข้อมูลไปข้างหน้าเท่านั้นที่ชั้น 2 เมื่อทราบแพ็คเก็ตมาถึงที่เครือข่ายชั้น 3 ปลายทางสุดท้ายที่ต้องส่งไปยังโฮสต์เฉพาะแล้วบางบรรยากาศอพยพบรรทัดเหล่านี้เกิดขึ้นสลับป้าย Multiprotocol(MPLS) โพรโทคอล โพรโทคอลอีเทอร์เน็ตเสมือนส่วนเครือข่าย (EVPN) และตัวระบุตำแหน่ง /รหัสแยกโพรโทคอล (ภาษาลิสป์) โพรโทคอล MPLS — จริง ๆ ชุดของโปรโตคอล —ก่อตั้งขึ้น โดยการรวมส่วนดีของชั้น 2 ส่งต่อ (หรือสลับ)มีส่วนดีที่สุดของชั้น 3 IP สายงานการผลิตในรูปแบบเทคโนโลยีที่ใช้ร่วมกันมากส่งที่ตู้เอทีเอ็มที่คิดค้น ด้วยเส้นทางซับซ้อน และมีความยืดหยุ่นมากแพ็คเก็ตอย่างรวดเร็วสัญญาณเทคนิคที่นำมาใช้จาก IP ความพยายามที่จะเป็นโพรโทคอล EVPNปัญหาชั้น 2 เครือข่ายระดับที่มีอธิบายเพียง โดยทันเนลได้อย่างมีประสิทธิภาพชั้นห่างไกล 2 สะพานด้วยกันผ่านโครงสร้างพื้นฐาน MPLS (หรือ GRE) โดยเฉพาะกำลังแก้ปัญหาชั้น 2 แล้ว reachability การแลกเปลี่ยนข้อมูลผ่านอุโมงค์เหล่านี้และจึงไม่ปนเปื้อน (หรือผล) ขนาดของเครือข่ายต้นแบบชั้น 3มีการแลกเปลี่ยนข้อมูล reachability ระหว่างสะพานไกลเป็นข้อมูลภายในปอนด์ใหม่ครอบครัวที่อยู่ อีก ไม่ขยะต้นแบบเครือข่าย ยังมีอื่น ๆเพิ่มประสิทธิภาพที่จำกัดจำนวนชั้น 2 ที่มีการแลกเปลี่ยนมากกว่านี้อุโมงค์ ปรับระดับของการโต้ตอบระหว่างสะพานอีก เป็นแบบที่ช่วยลดความต้องการสำหรับการออกอากาศและแบบหลายผู้รับ ผสมน่ากล่าวถึงคือภาษาลิสป์ (ดู RFC 4984) ในห้องพัก ภาษาลิสป์พยายามแก้บางส่วนของ14 | บทที่ 2: ส่วนกลาง และกระจายการควบคุมและข้อมูลเครื่องบินทั่วไปกระจายแบบจำลองเครื่องบินควบคุมเท่ากับโฮสต์ เพิ่มใหม่กำหนดโดเมนและแยกอยู่เว็บไซต์จากผู้ให้บริการในแผนที่ใหม่และควบคุม encapsulation และโพรโทคอลการส่งต่อในระดับต่ำเล็กน้อย มีกระบวนการควบคุมเกียรติคุณเฉพาะบางเครือข่ายชนิดที่ใช้ในการเพิ่มความรู้ด้านเครื่องบินควบคุมมากขึ้น บริการโดยเหล่านี้กระบวนการรวมถึงการตรวจสอบ/แจ้งเตือนพร้อมเชื่อมโยงหรือคุณภาพข้อมูล ค้นหาบ้าน และแก้ไขปัญหาที่อยู่เนื่องจากบริการเหล่านี้มีประสิทธิภาพแน่นมากวนรอบ (สำหรับการตรวจหาเหตุการณ์สั้น ๆเวลา), จะเกือบเสมอในเครื่องบินข้อมูล (เช่น OAM) โดยไม่คำนึงถึงกลยุทธ์ที่เลือกสำหรับการควบคุมเครื่องบิน นี้จะแสดงในรูป 2-3 โดยแสดงต่าง ๆ โพรโทคอสายงานการผลิตตลอดจนควบคุมซี่โครงตอแหลที่ประกอบด้วยห้องพักควบคุมเครื่องบิน หมายเหตุที่เราไม่ stipulate ซึ่งเครื่องบินควบคุมและข้อมูลที่อยู่เฉพาะที่เครื่องบินข้อมูลอยู่ในบัตรรายการ (แสดงในรูป 2-3 ในกล่อง LC),และเครื่องบินควบคุมอยู่บนตัวประมวลผลเส้นทาง (สามารถบุจากกล่อง RP)รูปที่ 2-3 เครื่องบินควบคุมและข้อมูลของอุปกรณ์เครือข่ายทั่วไปพวกเขาทำอะไร? | 153. ใช้งานบางทำเช็คสติเพิ่มเติมนอกเหนือจากขนาดที่เหมาะสม จัด encapsulation กฎ ต่าง ๆและตรวจสอบ checksum โดยเฉพาะ เมื่อเดตาแกรม "ชนิด" ได้ รับการระบุ เพิ่มเติมอาจใช้ "bogon" กฎการตรวจสอบการละเมิดเฉพาะสำหรับชนิด4. มันไม่ใช่สำหรับฮาร์ดแวร์แพลตฟอร์มที่ต้องการ "มากเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นลักษณะทั่วไป แต่ชั้นที่ 2 และชั้นที่ 3
และปรับความกังวลของพวกเขาส่งผลให้การควบคุมเครื่องบินในที่สุดการออกแบบผสานหรือผสมพันธุ์เพราะชั้น2
เครือข่ายในท้ายที่สุดไม่ได้ระดับดีเนื่องจากการจำนวนมากของครอบครัวปลาย ที่เป็นหัวใจของปัญหาเหล่านี้คือการจัดการกับเจ้าภาพปลายย้ายระหว่างเครือข่ายส่งผลให้ปั่นขนาดใหญ่ของการส่งต่อตารางและมีการปรับปรุงอย่างรวดเร็วพอที่จะไม่ส่งผลกระทบต่อการจราจร. ในชั้น 2 เครือข่ายการส่งต่อมุ่งเน้นไปที่การเชื่อมของแม็ ที่อยู่ ดังนั้นชั้น 2 เครือข่ายส่วนใหญ่จัดการกับการจัดเก็บที่อยู่ MAC เพื่อวัตถุประสงค์ในการส่งต่อ. ตั้งแต่อยู่ MAC ของครอบครัวได้อย่างมหาศาลในเครือข่ายขององค์กรขนาดใหญ่การจัดการที่อยู่เหล่านี้เป็นสิ่งที่ยาก ที่เลวร้ายยิ่งคิดการจัดการทั้งหมดของ MAC ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามผู้ประกอบการหลายหรืออินเทอร์เน็ต! ในชั้น 3 เครือข่ายการส่งต่อมุ่งเน้นไปที่การเชื่อมของที่อยู่ในเครือข่าย ชั้น3 เครือข่ายข้อมูลที่เชื่อมความกังวลหลักตัวเองด้วยการเชื่อมหนึ่งของคำนำหน้าปลายทาง ซึ่งรวมถึงคำนำหน้าเครือข่ายในจำนวนของครอบครัวที่อยู่ทั้ง unicast และ multicast ในกรณีที่ทันสมัยชั้น 3 เครือข่ายที่ใช้ในการส่วนหรือตะเข็บด้วยกันชั้น2 โดเมนเพื่อที่จะเอาชนะปัญหา 2 ชั้นขนาด โดยเฉพาะชั้น 2 สะพานที่เป็นตัวแทนของชุดบางส่วนของเครือข่ายย่อย IP มักจะเชื่อมต่อเข้าด้วยกันด้วยชั้น3 เราเตอร์ Layer 3 เราเตอร์มีการเชื่อมต่อกันในรูปแบบที่มีขนาดใหญ่เครือข่ายที่แตกต่างกันจริงๆหรือช่วงที่อยู่เครือข่ายย่อย เครือข่ายขนาดใหญ่เชื่อมต่อกับเครือข่ายอื่น ๆ ผ่านทางเราเตอร์เกตเวย์ที่มักจะมีความเชี่ยวชาญในเพียงแค่เชื่อมต่อกันขนาดใหญ่เครือข่าย แต่ในทุกกรณีเหล่านี้การจราจรเส้นทางที่เราเตอร์ระหว่างเครือข่ายที่3 ชั้นและจะแพ็คเก็ตไปข้างหน้าเพียง 2 ชั้นเมื่อรู้ว่าแพ็คเก็ตได้ถึงชั้นปลายทางสุดท้าย3 เครือข่ายที่จะต้องถูกส่งไปยังโฮสต์ที่เฉพาะเจาะจง. บางคน เบลอที่โดดเด่นของเส้นเหล่านี้เกิดขึ้นกับการสลับ Multiprotocol ป้าย(MPLS) โปรโตคอลอีเธอร์เน็ตเครือข่ายเสมือนส่วนตัว (EVPN protocol) และผู้แทนจำหน่าย / ID แยก Protocol (ชัด) จริงๆโปรโตคอล MPLS ชุด protocols- ที่ถูกสร้างขึ้นบนพื้นฐานของการรวมส่วนที่ดีที่สุดของชั้น 2 ส่งต่อ (หรือเปลี่ยน) กับส่วนที่ดีที่สุดของชั้น 3 IP เส้นทางในรูปแบบเทคโนโลยีที่หุ้นอย่างมากส่งต่ออย่างรวดเร็วแพ็คเก็ตที่คิดค้นเครื่อง ATM ที่มีความยืดหยุ่นมากและเส้นทางที่ซับซ้อนเทคนิคที่นำมาใช้การส่งสัญญาณจากโลกIP โปรโตคอล EVPN เป็นความพยายามที่จะแก้ปัญหาชั้น2 ปัญหาระดับเครือข่ายที่ได้รับการอธิบายเพียงแค่ได้อย่างมีประสิทธิภาพอุโมงค์ชั้นที่ห่างไกล2 สะพานด้วยกันมากกว่า MPLS (หรือ GRE) โครงสร้างพื้นฐานเท่านั้นจากนั้นเป็นชั้น2 ที่อยู่และข้อมูลการเชื่อมแลกเปลี่ยนผ่านอุโมงค์เหล่านี้และทำให้ไม่ปนเปื้อน (หรือส่งผลกระทบต่อ) ขนาดของชั้นพื้นฐาน 3 เครือข่าย. ข้อมูลการเชื่อมระหว่างสะพานที่ห่างไกลมีการแลกเปลี่ยนข้อมูลภายใน BGP ใหม่ในครอบครัวที่อยู่อีกไม่ปนเปื้อนเครือข่ายต้นแบบ นอกจากนี้ยังมีอื่น ๆการเพิ่มประสิทธิภาพที่ จำกัด จำนวนของชั้น 2 ที่อยู่ที่จะมีการแลกเปลี่ยนผ่านทางอุโมงค์เพิ่มประสิทธิภาพอีกระดับของการทำงานร่วมกันระหว่างสะพาน นี้คือการออกแบบที่ช่วยลดความจำเป็นสำหรับการออกอากาศและหลายผู้รับ อีกไฮบริดมูลค่าการกล่าวขวัญเป็นเสียงกระเพื่อม (ดู RFC 4984) ที่หัวใจของมัน, LISP ความพยายามที่จะแก้ไขบางส่วนของข้อบกพร่องของ14 | บทที่ 2: ส่วนกลางและ Distributed การควบคุมและข้อมูล Planes การควบคุมการกระจายทั่วไปโมเดลเครื่องบินนำไปใช้เป็น multihoming เพิ่มใหม่โดเมนที่อยู่และแยกที่อยู่เว็บไซต์จากผู้ให้บริการในแผนที่ใหม่. และการควบคุมการห่อหุ้มและโปรโตคอลการส่งต่อในระดับที่ต่ำกว่าเล็กน้อยมีกระบวนการควบคุมเสริมโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเครือข่ายบางประเภทที่ใช้ในการเพิ่มพูนความรู้เกี่ยวกับการควบคุมเครื่องบินมากขึ้น บริการให้กระบวนการเหล่านี้รวมถึงการตรวจสอบ / ประกาศความพร้อมการเชื่อมโยงหรือคุณภาพข้อมูลการค้นพบเพื่อนบ้านและความละเอียดอยู่. เพราะบางส่วนของบริการเหล่านี้มีห่วงประสิทธิภาพการทำงานที่แน่นมาก (สำหรับการตรวจสอบเหตุการณ์สั้นครั้ง) พวกเขาจะเกือบเสมอท้องถิ่นข้อมูล เครื่องบิน (เช่น OAM) -regardless ของกลยุทธ์ทางเลือกสำหรับการควบคุมเครื่องบิน นี้เป็นที่ปรากฎในรูปที่ 2-3 โดยการแสดงโปรโตคอลเส้นทางต่างๆรวมทั้งการควบคุมRIB ต่อการโกหกที่ประกอบด้วยหัวใจของการควบคุมเครื่องบิน โปรดทราบว่าเราไม่ได้กำหนดที่ควบคุมและเครื่องบินข้อมูลที่อาศัยอยู่เพียงว่าเครื่องบินข้อมูลที่อยู่บนการ์ดสาย (แสดงในรูปที่ 2-3 ในกล่อง LC), การและการควบคุมเครื่องบินตั้งอยู่บนหน่วยประมวลผลเส้นทาง(แสดงโดย กล่อง RP). รูปที่ 2-3 การควบคุมและเครื่องบินข้อมูลของอุปกรณ์เครือข่ายโดยทั่วไปสิ่งที่พวกเขาทำอะไร? | 15 3. การใช้งานบางคนทำตรวจสอบสติเพิ่มเติมนอกเหนือจากการปรับขนาดที่เหมาะสมการจัดตำแหน่งการยึดมั่นในกฎห่อหุ้ม, และการตรวจสอบการตรวจสอบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อดาต้า "พิมพ์" ได้รับการระบุเพิ่มเติม"Bogon" กฎอาจนำมาใช้ในการตรวจสอบการละเมิดที่เฉพาะเจาะจงสำหรับชนิด. 4 มันไม่ได้เป็นเรื่องแปลกสำหรับแพลตฟอร์มฮาร์ดแวร์ที่จะมี "ล้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยทั่วไป แม้ว่า ชั้น 2 และชั้น 3 ปรับและข้อกังวลของพวกเขา )การควบคุมเครื่องบินการออกแบบในที่สุดผสานหรือพันธุ์ผสม เพราะชั้น 2 เครือข่ายในที่สุดไม่ได้ขนาด เนื่องจากตัวเลขขนาดใหญ่ของจบโยธา ที่เป็นหัวใจของปัญหาเหล่านี้คือการจัดการกับจบโยธาย้ายระหว่างเครือข่าย เป็นผลในเครื่องปั่นขนาดใหญ่ของการส่งต่อตารางและมีการปรับปรุงอย่างรวดเร็วพอที่จะไม่รบกวนการไหลของการจราจรในชั้น 2 เครือข่ายส่งต่อ เน้น reachability ของแมคแอดเดรส ดังนั้นชั้น 2 เครือข่ายหลักจัดการกับกระเป๋าของที่อยู่ MAC เพื่อวัตถุประสงค์ในการส่งต่อ .ตั้งแต่ที่อยู่ MAC ของโฮสต์สามารถอย่างมากในเครือข่ายองค์กรขนาดใหญ่การจัดการที่อยู่เหล่านี้เป็นเรื่องยาก เลว คิดการจัดการทั้งหมดของ Macที่อยู่ในหลายองค์กร หรืออินเตอร์เน็ตในชั้น 3 เครือข่ายส่งต่อ เน้น reachability ที่อยู่เครือข่าย ชั้นข้อมูล reachability 3 เครือข่ายหลักกังวลตัวเองกับ reachability ของปลายทาง IP คำนำหน้า . ซึ่งรวมถึงเครือข่ายที่ใช้ผ่านหมายเลขของครอบครัวที่อยู่ทั้งสองและ unicast คือ . ในกรณีที่ทันสมัยทั้งหมด ส่วนชั้น 3 จะใช้เครือข่ายหรือเย็บเข้าด้วยกันชั้น 2 โดเมนเพื่อที่จะเอาชนะชั้น 2 ขนาดปัญหา โดยเฉพาะชั้น 2 สะพานที่เป็นตัวแทนของชุด subnetworks IP มักจะเชื่อมต่อด้วยกันกับชั้น 3 เราเตอร์ ชั้น 3 เราเตอร์จะเชื่อมกันเป็นรูปขนาดใหญ่เครือข่ายที่อยู่หรือน้ำมันรถแตกต่างจริงๆช่วง เชื่อมต่อกับเครือข่ายขนาดใหญ่อื่น ๆเครือข่ายผ่านทางเกตเวย์เราเตอร์ที่มักจะมีความเชี่ยวชาญในเพียงขนาดใหญ่เชื่อมต่อเครือข่าย อย่างไรก็ตาม ในทุกกรณีเหล่านี้ เส้นทางการจราจรระหว่างเครือข่ายที่เราเตอร์ชั้น 3 และจะส่งต่อแพ็กเก็ตเท่านั้นที่ชั้น 2 เมื่อมันรู้ว่าซองมาถึงปลายทางสุดท้ายชั้น 3 เครือข่ายที่ต้องถูกส่งไปยังโฮสต์ที่เฉพาะเจาะจงบางคนเด่นเบลอของเส้นเหล่านี้เกิดขึ้นกับมัลติโปรโตคอลป้ายสลับ( MPLS ) โปรโตคอลอีเธอร์เน็ตเครือข่ายส่วนตัวแบบเสมือน ( evpn ) โปรโตคอลและที่ตั้ง /ขั้นตอนการแยก ID ( พูดไม่ชัด ) โพรโทคอล MPLS จริงๆชุดของโปรโตคอล -ที่ถูกสร้างขึ้นบนพื้นฐานของการรวมส่วนที่ดีที่สุดของ Layer 2 Forwarding ( หรือเปลี่ยน )ด้วยส่วนที่ดีที่สุดของชั้น 3 IP เส้นทางเพื่อสร้างเทคโนโลยีที่ใช้ร่วมกันมากส่งต่อที่รวดเร็ว แพ็คเก็ตบริการคิดค้นที่มีความยืดหยุ่นมากและซับซ้อน เส้นทางการใช้เทคนิคจากโลก IP การ evpn โปรโตคอล คือ ความพยายามที่จะแก้ชั้นที่ 2 เครือข่ายระดับปัญหาที่ถูกอธิบายโดยมีประสิทธิภาพการไกลชั้น 2 สะพานด้วยกันผ่าน MPLS ( หรือ GRE ) โครงสร้างพื้นฐานเท่านั้นจากนั้นเป็นชั้น 2 ที่อยู่และข้อมูล reachability แลกเปลี่ยนผ่านอุโมงค์พวกนี้จึงไม่ปนเปื้อน ( หรือผล ) ขนาดของต้นแบบชั้น 3 เครือข่ายreachability ข้อมูลระหว่างสะพานที่ห่างไกลกันเป็นข้อมูลภายในใหม่ BGPครอบครัวที่อยู่อีกไม่ปนเปื้อน ) เครือข่าย นอกจากนี้ยังมีอื่น ๆการเพิ่มประสิทธิภาพที่ จำกัด จำนวนของชั้น 2 ที่อยู่ที่เปลี่ยนไปอุโมงค์ อีกระดับของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างสะพาน นี้คือการออกแบบที่ลดความต้องการสำหรับการออกอากาศและ multicast . มูลค่าการกล่าวขวัญเป็นลูกผสมอื่น ๆพูดไม่ชัด ( ดู RFC 4984 ) ที่เป็นหัวใจของคนพยายามที่จะแก้ไขบางส่วนของข้อบกพร่องของ14 | บทที่ 2 : จากส่วนกลางและควบคุมเครื่องบินและกระจายข้อมูลทั่วไปกระจายการควบคุมเครื่องบินรุ่นที่ใช้ multihoming เพิ่มใหม่การแยกที่อยู่โดเมนและเว็บไซต์จากผู้ให้บริการในแผนที่ใหม่และการควบคุมและการส่งต่อกฎในระดับที่ลดลงเล็กน้อย มีการควบคุมกระบวนการเสริมเฉพาะบางเครือข่ายชนิดที่ใช้เพื่อเพิ่มความรู้ในการควบคุมเครื่องบินมากขึ้น บริการโดยกระบวนการเหล่านี้รวมถึงการตรวจสอบ / แจ้งลิงค์พร้อมหรือคุณภาพข้อมูลการค้นพบเพื่อนบ้าน และที่อยู่ละเอียดเพราะบางส่วนของบริการเหล่านี้มีลูปการทำงานแน่นมาก ( สำหรับการตรวจจับเหตุการณ์สั้น ๆครั้ง ) , พวกเขาจะ เกือบทุกท้องถิ่นเครื่องบินข้อมูล ( เช่น โอม ) - อย่างไรก็ตามของกลยุทธ์การเลือกเครื่องควบคุม นี้คือภาพในรูป 2-3 ด้วยการแสดงเส้นทางโปรโตคอลต่าง ๆรวมทั้งซี่โครงโป้ปด ควบคุมที่ประกอบด้วยหัวใจเครื่องควบคุม โปรดทราบว่าเราไม่ได้มีการควบคุมข้อมูลเครื่องบินและที่พักแต่เครื่องบินข้อมูลที่อยู่บนบรรทัด การ์ด ( แสดงในรูปที่ 2-3 ใน LC กล่อง )และการควบคุมเครื่องบิน ตั้งอยู่บนเส้นทางการประมวลผล ( แทน โดย RP กล่อง )รูปที่ 2-3 การควบคุมเครื่องบินของอุปกรณ์เครือข่ายและข้อมูลทั่วไปพวกเขาทำอะไร ? | 153 . บางระบบจะตรวจสอบสติเพิ่มเติมนอกเหนือจากที่เหมาะสมขนาดตั้งกฎการการยึดมั่นและการตรวจสอบ checksum . โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเอากำไร " ประเภท " ได้ระบุเพิ่มเติม" bogon " กฎอาจจะใช้เพื่อตรวจสอบการละเมิดที่เฉพาะเจาะจงสำหรับประเภท4 . มันไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับแพลตฟอร์มฮาร์ดแวร์