‘If I’d called you, would you have

‘If I’d called you, would you have come?’
‘Well…but you didn’t call me. You called your family, and that’s where you’re happiest, isn’t it? The kind of family that always fastens their seat-belts, that has to have a group discussion before they can decide whether to close the curtains.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'ถ้าฉันได้เรียกว่า จะมีหรือไม่'' ดี...แต่คุณไม่ได้โทรหาฉัน คุณเรียกว่าครอบครัวของคุณ และที่ที่คุณมีความสุข ไม่มัน ชนิดของครอบครัวจึงพอดีของพวกเขาเข็มขัด ที่มีการสนทนากลุ่มก่อนที่พวกเขาสามารถตัดสินใจว่า จะปิดผ้าม่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้าผมเรียกคุณคุณจะได้มา? '
' อืม ... แต่คุณไม่ได้โทรหาฉัน คุณเรียกว่าครอบครัวของคุณและนั่นคือสิ่งที่คุณมีความสุขที่สุดไม่ได้หรือไม่ ชนิดของครอบครัวที่มักจะผูกเข็มขัดนิรภัยของพวกเขาที่มีจะมีการอภิปรายกลุ่มก่อนที่พวกเขาสามารถตัดสินใจว่าจะปิดผ้าม่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ถ้าฉันโทรหาคุณ คุณจะมามั้ย "" อืม . . . . . . . แต่คุณไม่โทรหาฉัน คุณเรียกครอบครัวของคุณและที่ที่คุณมีความสุขที่สุด ไม่ใช่เหรอ ชนิดของครอบครัวที่มักจะ fastens เข็มขัดนิรภัยของพวกเขา ที่ได้มีการอภิปรายกลุ่ม ก่อนที่พวกเขาจะตัดสินใจว่า จะปิดผ้าม่าน