The objective of this study was to

The objective of this study was to document the immunological effects of growing shrimp in biofloc systems. The experiment consisted of four types of biofloc systems in which bioflocs were produced by daily supplementation of four different carbon sources, i.e. molasses, tapioca, tapioca-by-product, and rice bran, at an estimated C/N ratio of 15 and a control system without any organic carbon addition. Each biofloc system was stocked with Pacific white shrimp (Litopenaeus vannamei) juveniles that were reared for 49 days. The use of tapioca-by-product resulted in a higher survival (93%) of the shrimp as compared to the other carbon sources and the control. The highest yield and protein assimilation was observed when tapioca was used as the carbon source. After 49 days, phenoloxidase (PO) activity of the shrimp grown in all biofloc systems was higher than that of the shrimp from the control system. Following a challenge test by injection with infectious myonecrosis virus (IMNV), the levels of PO and respiratory burst (RB) activity in the shrimp of all biofloc treatments were higher than that of the challenged shrimp from the control treatment. An increased immunity was also suggested by the survival of the challenged shrimp from the experimental biofloc groups that was significantly higher as compared to the challenged shrimp from the control treatment, regardless of the organic carbon source used to grow the bioflocs. Overall, this study demonstrated that the application of biofloc technology may contribute to the robustness of cultured shrimp by immunostimulation and that this effect is independent of the type of carbon source used to grow the flocs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ได้เอกสารผลภูมิคุ้มกันของกุ้งเติบโตในระบบ biofloc ทดลองประกอบด้วยระบบ biofloc ซึ่งผลิต bioflocs โดยแห้งเสริมทุกวันแหล่งคาร์บอนที่แตกต่างกันสี่ เช่นกากน้ำตาล มันสำปะหลัง มันสำปะหลังโดยผลิตภัณฑ์ และ รำข้าว ที่มีอัตราส่วน C/N ประมาณ 15 และระบบควบคุม โดยการเพิ่มคาร์บอนอินทรีย์ 4 ชนิด แต่ละระบบ biofloc เป็น stocked กับ juveniles กุ้งขาวแปซิฟิก (Litopenaeus vannamei) ที่มีผลิตภัณฑ์ 49 วัน ผลในการอยู่รอดสูง (93%) การใช้มันสำปะหลังโดยผลิตภัณฑ์ของกุ้งเมื่อเทียบกับคาร์บอนแหล่งอื่น ๆ และการควบคุม ผสมโปรตีนและผลตอบแทนสูงสุดถูกตรวจสอบเมื่อมีใช้มันสำปะหลังเป็นแหล่งคาร์บอน หลังจาก 49 วัน กิจกรรม phenoloxidase (ปอ) ของกุ้งที่ปลูกในระบบ biofloc ทั้งหมดสูงกว่าของกุ้งจากระบบควบคุม ต่อการทดสอบท้าทายฉีดยากับติดเชื้อ myonecrosis (IMNV), ระดับของ PO และระเบิดทางเดินหายใจ (RB) กิจกรรมในกุ้งทั้งหมด biofloc บำบัดได้สูงกว่าของกุ้งสนุก ๆ จากการรักษาควบคุม มีภูมิคุ้มกันเพิ่มขึ้นถูกแนะนำ โดยความอยู่รอดของกุ้งสนุก ๆ จากกลุ่ม biofloc ทดลองที่สูงมากเมื่อเทียบกับกุ้งสนุก ๆ จากการรักษาควบคุม โดยต้นคาร์บอนอินทรีย์ที่ใช้ในการเจริญเติบโต bioflocs ยัง โดยรวม การศึกษานี้แสดงว่า การประยุกต์ใช้เทคโนโลยี biofloc อาจนำไปสู่เสถียรภาพของกุ้งอ่าง โดย immunostimulation และว่าผลนี้ขึ้นอยู่กับชนิดของแหล่งคาร์บอนใช้ flocs เติบโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อจัดทำเอกสารผลกระทบภูมิคุ้มกันของกุ้งที่เพิ่มขึ้นในระบบ biofloc การทดลองประกอบด้วยสี่ประเภทของระบบ biofloc ที่ bioflocs ถูกผลิตโดยการเสริมประจำวันของสี่แหล่งคาร์บอนที่แตกต่างกันเช่นกากน้ำตาลมันสำปะหลังมันสำปะหลังโดยผลิตภัณฑ์และรำข้าวที่คาด C / N ratio มี 15 และการควบคุม ระบบโดยไม่มีการเติมสารอินทรีย์คาร์บอนใด ๆ ระบบ biofloc แต่ละคนได้รับการเก็บรักษากุ้งขาว (Litopenaeus vannamei) หนุ่มสาวที่ไ​​ด้รับการเลี้ยงดูสำหรับ 49 วัน การใช้มันสำปะหลังโดยสินค้าที่มีผลในการอยู่รอดสูงขึ้น (93%) ของกุ้งเมื่อเทียบกับแหล่งคาร์บอนอื่น ๆ และการควบคุม ผลผลิตสูงสุดและการดูดซึมโปรตีนก็สังเกตเห็นเมื่อมันสำปะหลังที่ใช้เป็นแหล่งคาร์บอน หลังจาก 49 วัน, phenoloxidase (PO) กิจกรรมของกุ้งที่ปลูกในระบบ biofloc ทั้งหมดสูงกว่ากุ้งจากระบบการควบคุม หลังจากที่การทดสอบความท้าทายโดยการฉีดไวรัส myonecrosis ติดเชื้อ (IMNV), ระดับของการระเบิด PO และระบบทางเดินหายใจ (RB) กิจกรรมในกุ้งของการรักษา biofloc ทั้งหมดมีค่าสูงกว่ากุ้งท้าทายจากการรักษาควบคุม ภูมิคุ้มกันที่เพิ่มขึ้นนอกจากนี้ยังได้รับการแนะนำโดยความอยู่รอดของกุ้งท้าทายจากกลุ่ม biofloc การทดลองอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับกุ้งท้าทายจากการรักษาการควบคุมโดยไม่คำนึงถึงแหล่งที่มาของสารอินทรีย์คาร์บอนใช้ในการปลูก bioflocs โดยรวมการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการประยุกต์ใช้เทคโนโลยี biofloc อาจนำไปสู่​​ความทนทานของกุ้งเพาะเลี้ยงโดยกระตุ้นภูมิคุ้มกันและผลกระทบนี้เป็นอิสระจากชนิดของแหล่งคาร์บอนที่ใช้ในการเจริญเติบโตกลุ่มแบคทีเรีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ของการศึกษา คือ เอกสารผลการเติบโตของกุ้งในระบบ biofloc . การทดลองแบ่งออกเป็น 4 ประเภท biofloc ในระบบ ซึ่ง bioflocs ถูกผลิตโดยการเสริมรายวันของแหล่งคาร์บอนที่แตกต่างกันสี่ ได้แก่ อ้อย มันสำปะหลัง แป้งมันสำปะหลัง โดยผลิตภัณฑ์ และข้าวจมูกข้าวในการประมาณอัตราส่วนของ 15 และระบบการควบคุมใด ๆโดยไม่ต้องเพิ่มคาร์บอนอินทรีย์ แต่ละระบบ biofloc เป็น stocked กับกุ้งขาวง vannamei ) เด็กและเยาวชนที่ถูกเลี้ยงดู เป็นเวลา 49 วัน การใช้ผลิตภัณฑ์มันสำปะหลังโดยมีผลในการอยู่รอดสูงกว่า ( ร้อยละ 93 ) ของกุ้งเมื่อเทียบกับแหล่งอื่น ๆ คาร์บอน และการควบคุมผลผลิตสูงสุด และดูดซึมโปรตีนเมื่อใช้แป้งมันสำปะหลังเป็นแหล่งคาร์บอน . หลังจาก 49 วัน ฟีนอลออกซิเดส ( PO ) กิจกรรมของกุ้งโตในระบบทั้งหมด biofloc สูงกว่าของกุ้งจากระบบการควบคุม ต่อไปนี้เป็นความท้าทายที่ทดสอบโดยการฉีดไวรัส myonecrosis ติดเชื้อ ( imnv )ระดับของโป และหายใจแตก ( RB ) กิจกรรมในการรักษา biofloc กุ้งทั้งหมดสูงกว่าของท้าทายกุ้งจากกรรมวิธีควบคุม เพิ่มภูมิต้านทานก็แนะนำการอยู่รอดของท้าทายกุ้งจาก biofloc กลุ่มทดลองสูงกว่าเมื่อเทียบกับการท้าทายกุ้งจากการรักษาควบคุมโดยไม่คำนึงถึงแหล่งที่มาของอินทรีย์คาร์บอนที่ใช้ปลูก bioflocs . โดยการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการใช้เทคโนโลยี biofloc อาจมีผลต่อเสถียรภาพของการเพาะเลี้ยงกุ้ง โดย immunostimulation และผลกระทบนี้จะเป็นอิสระจากชนิดของแหล่งคาร์บอนที่เคยเติบโตสูง .