Certainly, if there is grasping at

Certainly, if there is grasping at environmental beliefs, for instance, if our green
Buddhist considers them to be ultimately true, perhaps conceiving of the biosphere,
ecosystems, species, and the like in terms of svabhāva, then clearly, we have an example
of wrong view. Ecology is replete with dualisms, such as, stability and disturbance,
exotic species and natives, health and disease, and to the extent that our green Buddhist perceives the environment in terms of such oppositions, it can be said that she perceives the imagined nature This would include, for example, grasping at the truth of the claim that an invasion of exotic palm weevils is decimating an indigenous plant.

It also includes, however, the claim that there is no such thing as an exotic species, or, since the palm trees would have died anyway, the invasion does not matter. Perhaps enlightenment requires the delicate balancing act between knowing that these concepts are imputed, and yet knowing that the imagined also exists in a way. One must not be swayed by the belief in existence or by the belief in nonexistence, and most importantly, one must be prepared to relinquish any view that one might have.

As I hope has emerged from the section on Yogācāra, as well as relinquishing
views, there needs to be the experience of emptiness, otherwise, we risk falling into
nihilism. In the final chapter, I will attempt to re-describe a green Buddhism based on this experience. I will suggest that by realizing the emptiness of natural beings, we protect the possibility of future evolution, and safeguard the persistence of life on this planet. That is,the absolute-svabhāva of natural beings—and here, I include collective entities, such as an ecosystem, or the biosphere as a whole—their lack of essence- and substancesvabhāva,as Nāgārjuna pointed out, is precisely what enables them (and us) to change and to respond to changes in the environment. This ability is literally vital; it is what life is all about. It is only our delusion that makes us view things rigidly, and to want to pin things down as 'this‘ or 'that.‘ Therefore, if we follow the Yogācārin advice to realize emptiness, as well as reducing our attachment and aversion, which, arguably, are among the main causes of environmental degradation, we also permit nature to flourish, and to reveal its true nature. This, I would like to suggest, is one way in which the notion of a Pure Land can be re-described for our times.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แน่นอน ถ้ามีจะเรียงในสิ่งแวดล้อมความเชื่อ เช่น ถ้าสีเขียวของเราพุทธพิจารณาให้เป็นจริงที่สุด ตั้งครรภ์บางทีของชีวบริเวณระบบนิเวศ พันธุ์ และเหมือนใน svabhāva แล้วเห็นได้ชัด มีตัวอย่างมุมมองไม่ถูกต้อง ระบบนิเวศจะประกอบไป ด้วย dualisms เช่น ความมั่นคงและรบกวนสายพันธุ์แปลกใหม่ และชาวพื้นเมือง สุขภาพ และ โรค และเท่าที่ชาวพุทธของเราสีเขียวละเว้นสิ่งแวดล้อมใน oppositions ดังกล่าว มันสามารถจะกล่าวว่า เธอละเว้นลักษณะเรื่องสมมตินี้จะรวม ตัวอย่าง เรียงความจริงเคลมว่า การบุกรุกของปาล์มแปลกเทพจะมีการกำจัดจำนวนมากเป็นพืชพื้นเมืองที่ มันยังมี อย่างไรก็ตาม อ้างว่า ไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็นสายพันธุ์แปลกใหม่ หรือ เนื่องจากต้นปาล์มจะต้องตายอย่างไรก็ตาม การบุกรุกไม่ได้เรื่อง อาจจะตรัสรู้ต้องบัญญัติดุลอ่อนระหว่างรู้ว่า แนวคิดเหล่านี้มีควาบ และยังได้ รู้ว่า เรื่องสมมติที่ยังอยู่ในลักษณะ หนึ่งต้องไม่ถูก swayed โดยความเชื่อ ในการดำรงอยู่ หรือความเชื่อใน nonexistence และสำคัญที่สุด หนึ่งจะต้องเตรียมสละมุมมองที่หนึ่งอาจมีเป็นฉัน หวังได้เกิดขึ้นจากส่วนบน Yogācāra เป็น relinquishingมุมมอง มีต้องมีประสบการณ์ของความว่างเปล่า มิฉะนั้น เราความเสี่ยงในnihilism ในบทสุดท้าย ฉันจะพยายามอธิบายเป็นพุทธตามประสบการณ์นี้สีเขียวอีกครั้ง ผมจะขอแนะนำว่า โดยตระหนักถึงสิ่งที่ว่างเปล่าของสิ่งมีชีวิตตามธรรมชาติ เราป้องกันความเป็นไปได้ของวิวัฒนาการในอนาคต และป้องกันการคงอยู่ของชีวิตบนโลกนี้ นั่นคือ การแอ็บโซลูท-svabhāva ของสิ่งมีชีวิตธรรมชาติ — และที่นี่ ผมรวมเอนทิตีรวม เช่นเป็นระบบนิเวศ หรือชีวบริเวณทั้งหมด — การขาดแก่นสารและ substancesvabhāva, Nāgārjuna ชี้ให้เห็น เป็นแม่นยำอะไรทำให้พวกเขา (และเรา) การเปลี่ยนแปลง และตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในสิ่งแวดล้อม ความสามารถนี้มีความสำคัญอย่างแท้จริง ชีวิตคือการได้ มันเป็น เพียงความเข้าใจผิดของเราที่ทำให้เราดูสิ่ง rigidly และต้องการสิ่งที่ขาลง 'นี้' หรือ 'ที่ ' ดังนั้น ถ้าเราทำตามคำแนะนำ Yogācārin ตระหนักถึงความว่างเปล่า ตลอดจนลดของเราแนบและ aversion ซึ่ง ว่า เป็นสาเหตุหลักของการลดสิ่งแวดล้อม เรายังอนุญาตให้ธรรมชาติรุ่งเรือง และเปิดเผยธรรมชาติของจริง นี้ ฉันอยากแนะนำ เป็นหนึ่งในวิธีการซึ่งแนวคิดของที่ดิน Pure สามารถใหม่อธิบายสำหรับเวลาของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แน่นอนว่าถ้ามีโลภที่ความเชื่อสิ่งแวดล้อมตัวอย่างเช่นหากเราสีเขียว
พุทธศาสนาพิจารณาพวกเขาที่จะเป็นจริงในที่สุดอาจจะตั้งครรภ์ของชีวมณฑล
ระบบนิเวศชนิดและชอบในแง่ของ ā VA
ของมุมมองที่ไม่ถูกต้อง นิเวศวิทยาเปี่ยมไปด้วย
สายพันธุ์ที่แปลกใหม่และชาวบ้านสุขภาพและโรคและเท่าที่ชาวพุทธสีเขียวของเรารับรู้สภาพแวดล้อมในแง่ของการตรงข้ามดังกล่าวจึงอาจกล่าวได้ว่าเธอรับรู้ลักษณะนี้คิด จะรวมถึงตัวอย่างเช่นโลภที่ความจริงของการอ้างว่าการรุกรานของแมลงปาล์มที่แปลกใหม่จะด้องพืชพื้นเมืองนอกจากนี้ยังมี แต่อ้างว่าไม่มีสิ่งเช่นสายพันธุ์ที่แปลกใหม่หรือตั้งแต่ปาล์ม ต้นไม้จะต้องตายอยู่แล้วบุกไม่สำคัญ บางทีการตรัสรู้ต้องสมดุลที่ละเอียดอ่อนระหว่างรู้ว่าแนวความคิดเหล่านี้จะรวมอยู่ในตั๋วและยังรู้ว่าจินตนาการยังมีอยู่ในทาง หนึ่งจะต้องไม่ถูกเปี่ยมไปด้วยความเชื่อในการดำรงอยู่หรือโดยความเชื่อใน ขณะที่ผมหวังว่าได้โผล่ออกมาจากส่วนบน ā คā RA, มุมมองจำเป็นต้องมีประสบการณ์ของความว่างเปล่ามิฉะนั้นเราตกอยู่ในความเสี่ยงที่ปฏิวัติ ในบทสุดท้ายผมจะพยายามอีกครั้ง- อธิบายพุทธศาสนาสีเขียวขึ้นอยู่กับประสบการณ์นี้ ผมจะชี้ให้เห็นว่าโดยตระหนักถึงความว่างเปล่าของสิ่งมีชีวิตตามธรรมชาติที่เราปกป้องความเป็นไปได้ของการวิวัฒนาการในอนาคตและรักษาความคงทนของชีวิตบนโลกใบนี้ นั่นคือแน่นอน- svabh ā VA - และที่นี่ผมรวมถึงหน่วยงานที่ร่วมกันเช่นระบบนิเวศหรือชีวมณฑลรวม- พวกเขาขาดสาระสำคัญ- และ ā VA, ā กรัมā rjuna ความสามารถนี้มีความสำคัญอย่างแท้จริง มันเป็นสิ่งที่มีชีวิตเป็นข้อมูลเกี่ยวกับ มันเป็นเพียงความเข้าใจผิดของเราที่ทำให้เราดูสิ่งที่เหนียวแน่นและเพื่อต้องการที่จะขาลงสิ่งที่เป็น ' หรือ ' ดังนั้นถ้าเราทำตาม ā c ā rin นี้ผมอยากจะแนะนำให้เป็นหนึ่งในวิธีการที่ความคิดของดินแดนบริสุทธิ์สามารถ - อธิบายในยุคของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แน่นอน ถ้าไม่มีความเชื่อเพื่อสิ่งแวดล้อม เช่น ถ้าพุทธสีเขียว
ของเราพิจารณาให้สุดจริง บางทีการตั้งท้องของชีวมณฑล ,
ระบบนิเวศ , ชนิด , และชอบ ในแง่ของ svabh อุบาสกและ ก็ชัดเจนว่า เรามีตัวอย่าง
ของความเห็นผิด . นิเวศวิทยาเป็นไป ด้วย dualisms เช่น เสถียรภาพ และความแปรปรวน
ชนิดที่แปลกใหม่และชาวพื้นเมือง , สุขภาพและโรคและในขอบเขตที่พุทธสีเขียวของเรารับรู้สิ่งแวดล้อมในแง่ของการคัดค้านดังกล่าว อาจกล่าวได้ว่าเธอรับรู้คิดลักษณะนี้จะประกอบด้วย ตัวอย่าง เพื่อความจริงของการเรียกร้องว่า การบุกรุกของต้นปาล์มที่แปลกใหม่ คือ สามารถทำลายพืชพื้นเมือง

มันยังมี แต่อ้างว่าไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็นชนิดที่แปลกใหม่หรือเนื่องจากต้นปาล์มก็จะตายอยู่แล้ว การบุกรุกที่ไม่สำคัญ บางทีต้องใช้ความสมดุลที่ละเอียดอ่อนระหว่างการกระทำทราบว่าแนวคิดเหล่านี้ใดๆ และยังทราบว่า คิดยัง มีอยู่ในทางที่ หนึ่งไม่ต้องหวั่นไหวกับความเชื่อในการดำรงอยู่หรือความเชื่อในสิ่งที่ไม่มีตัวตน และสำคัญที่สุดหนึ่งต้องพร้อมที่จะสละมุมมองใด ๆที่อาจจะมี

ตามที่หวัง ได้โผล่ออกมาจากหมวดอุบาสกอุบาสก yog C รา รวมทั้งปล่อย
มุมมอง มันต้องเป็นประสบการณ์แห่งความว่างเปล่า มิฉะนั้นเรามีความเสี่ยงตก
การก่อการร้าย . ในบทสุดท้าย เราจะพยายามจะอธิบายพุทธศาสนาสีเขียวบนพื้นฐานของประสบการณ์นี้ผมจะแนะนำให้ โดยตระหนักถึงความว่างเปล่าของสิ่งมีชีวิตตามธรรมชาติ เราป้องกันความเป็นไปได้ของวิวัฒนาการในอนาคตและป้องกันการดำรงอยู่ของชีวิตบนโลกใบนี้ นั่นคือแน่นอน svabh อุบาสก VA ของมนุษย์ธรรมชาติและที่นี่ฉันรวมรวมหน่วยงาน เช่น ระบบนิเวศ หรือชีวมณฑลที่เป็นทั้งของพวกเขาขาดสาระและ substancesvabh อุบาสก VA , เป็น n G rjuna อุบาสกอุบาสกชี้ให้เห็นว่าเป็นสิ่งที่ช่วยให้พวกเขา ( และเรา ) มีการเปลี่ยนแปลง และเพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อม ความสามารถนี้เป็นหมายสำคัญ ; มันเป็นสิ่งที่ชีวิตคือทั้งหมดเกี่ยวกับ มันเป็นเพียงความหลง ที่ทำให้เราดูสิ่ง rigidly และต้องการขาสิ่งลงเป็น ' ' หรือ ' ' ดังนั้นถ้าเราทำตามใช่อุบาสกอุบาสกา C รินตระหนักถึงความว่างเปล่าเช่นเดียวกับการลดความผูกพันและรังเกียจเรา ซึ่งอย่าง เป็นหนึ่งในสาเหตุของความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อม เรายังอนุญาตให้ชาติเจริญรุ่งเรือง และเผยให้เห็นธรรมชาติที่แท้จริงของมัน นี้ , ฉันต้องการจะแนะนำ เป็นวิธีหนึ่งซึ่งในความคิดของที่ดินบริสุทธิ์ สามารถจะอธิบายสำหรับเวลาของเรา