To evaluate this claim, we divide t

To evaluate this claim, we divide the population into two mutually exclusive groups—those who live in families headed by an individual who was born in the United States and those who live in families headed by an individual who was born abroad.
We use data from the Integrated Public Use Microdata Series (Census) rather than the Current Population Survey, because the CPS does not include information on country of birth prior to 1993.
Table 5 shows that between 1959 and 1999, the poverty rate among U.S. natives fell by almost 50 percent, from
20.6 percent to 12.4 percent, whereas poverty among the foreign born increased by 3 percentage points. The year 1959 is probably a poor starting point, however, since the poverty rate fell so much between 1959 and 1969, while a growing and
increasingly low-income immigrant population cannot explain much of the trend in poverty prior to 1980.
On the other hand, if we focus on the second half of the period, we see that while poverty rates among natives have changed little, poverty rates among immigrants have increased by nearly two percentage points, and the fraction of the population that is foreign born has increased by six percentage points. Taken together, these changes should put upward pressure on the poverty rate, but how much?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเมินข้อเรียกร้องนี้ เราแบ่งประชากรเป็น 2 กลุ่มนั่นคือผู้ที่อาศัยอยู่ในครอบครัวหัว โดยบุคคลที่เกิดในสหรัฐอเมริกาและผู้ที่อาศัยอยู่ในครอบครัวโดยแต่ละคนที่เกิดต่างประเทศ เราใช้ข้อมูลจากรวมสาธารณะใช้ Microdata ชุด (สำนึก) แทนที่จะสำรวจประชากรปัจจุบัน เพราะของวิทยาลัยรวมข้อมูลเกี่ยวกับประเทศเกิดก่อน 1993 ตาราง 5 แสดงว่าระหว่าง 1959 และ 1999 อัตราความยากจนในหมู่ชาวพื้นเมืองของสหรัฐอเมริกาลดลงเกือบ 50 เปอร์เซ็นต์ จาก20.6 ร้อยละ 12.4 การเปอร์เซ็นต์ ในขณะที่เพิ่มความยากจนในต่างประเทศเกิดขึ้น 3 จุด ปี 1959 เป็นคงดีจุดเริ่มต้น อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอัตราความยากจนลดลงมากระหว่าง 1959 และ 1969 ในขณะที่การเติบโต และประชากรอพยพขึ้นแนซ์ไม่อธิบายมากแนวโน้มในความยากจนก่อน 1980 ในทางกลับกัน ถ้าเรามุ่งเน้นในครึ่งหลังของรอบระยะเวลา เราเห็นว่า ในขณะที่อัตราความยากจนในหมู่ชาวพื้นเมืองมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย อัตราความยากจนระหว่างอพยพได้เพิ่มขึ้นเกือบ 2 จุด และสัดส่วนของประชากรที่ต่างประเทศเกิดขึ้น 6 เปอร์เซ็นต์จุด ถ่ายด้วยกัน การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ควรดันขึ้นอัตราความยากจน แต่วิธีมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อประเมินการเรียกร้องนี้เราแบ่งประชากรออกเป็นสองกลุ่มเหล่านั้นร่วมกันเฉพาะที่อาศัยอยู่ในครอบครัวนำโดยบุคคลที่เกิดในประเทศสหรัฐอเมริกาและผู้ที่อาศัยอยู่ในครอบครัวนำโดยบุคคลที่เกิดในต่างประเทศ.
เราใช้ข้อมูลจาก บูรณาการการใช้งานสาธารณะ Microdata Series (การสำรวจสำมะโนประชากร) มากกว่าการสำรวจประชากรปัจจุบันเพราะ CPS ไม่รวมถึงข้อมูลเกี่ยวกับประเทศที่เกิดก่อนปี 1993
ตารางที่ 5 แสดงให้เห็นว่าระหว่างปี 1959 และปี 1999 อัตราความยากจนในหมู่ชาวบ้านสหรัฐลดลงเกือบ 50
เปอร์เซ็นต์จากร้อยละ20.6-12.4 เปอร์เซ็นต์ในขณะที่ความยากจนในหมู่ชาวต่างชาติเกิดเพิ่มขึ้น 3 คะแนนร้อยละ ในปี 1959 น่าจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ไม่ดี แต่เนื่องจากอัตราความยากจนลดลงอย่างมากระหว่างปี 1959 และปี 1969
ในขณะที่การเจริญเติบโตและประชากรที่มีรายได้ต่ำอพยพมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่สามารถอธิบายมากของแนวโน้มในความยากจนก่อนที่จะปี 1980
ในทางกลับกัน ถ้าเรามุ่งเน้นไปที่ช่วงครึ่งหลังของช่วงเวลาที่เราจะเห็นว่าในขณะที่อัตราความยากจนในหมู่ชาวบ้านที่มีการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ อัตราความยากจนในหมู่ผู้อพยพได้เพิ่มขึ้นเกือบร้อยละสองจุดและส่วนของประชากรที่เป็นชาวต่างชาติเกิดได้เพิ่มขึ้นโดยหก คะแนนร้อยละ ที่ร่วมกันการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ควรใส่แรงกดดันต่ออัตราความยากจน แต่เท่าไหร่?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อประเมินการเรียกร้องนี้ เราแบ่งประชากรออกเป็น 2 กลุ่มพิเศษแก่ผู้ที่อาศัยอยู่ในครอบครัวที่นำโดย บุคคลที่เกิดในสหรัฐอเมริกาและผู้ที่อาศัยอยู่ในครอบครัวที่นำโดย บุคคลที่เกิดในต่างประเทศ
เราใช้ข้อมูลจากแบบสาธารณะใช้ microdata ชุด ( การสำรวจสำมะโนประชากร ) มากกว่าการสำรวจประชากรในปัจจุบันเพราะ CPS ไม่รวมข้อมูลในประเทศต้นกำเนิดก่อน 1993
โต๊ะ 5 แสดงให้เห็นว่าระหว่าง 2502 และ ปี 2542 อัตราความยากจนในหมู่ชาวพื้นเมืองของสหรัฐฯ ลดลงเกือบร้อยละ 50 จากร้อยละ 12.4
20.6 เปอร์เซ็นต์ ในขณะที่ความยากจนในหมู่ประเทศเกิดเพิ่มขึ้น 3 เปอร์เซ็นต์ ปี 1959 อาจเป็นจุดเริ่มต้นที่ไม่ดี อย่างไรก็ตาม