On the chance of victory against th

On the chance of victory against the dam

I think our chance of success is 50:50. I learnt that it is not only a fight between two sides, but also involves a lot of stakeholders and many processes. We need to deal and work with many groups. Success or defeat does not solely depend on us.

LESSON 2:

On the efficiency of his method

This march is much better [than other forms of protest] because it is non-violent and can prove our sincerity and determination. Walking 388km in 13 days can kill you.

The walk can show your stage of readiness. First, you have to be physically ready. Second, your heart and dedication must be strong enough. And third, your friends and your supporting network must be ready and can be counted upon. I think we've had an excellent coordination team.

LESSON 3:

On the people he met along the way

Do not be judgemental. People, especially local villagers, know much more than you think they do. I learnt that our walk was able to stoke their curiosity and enabled them to express and share their ideas.

LESSON 4:

On media coverage of the march

Nothing surprised me. National television stations hardly gave us any coverage, while alternative media and newspapers continue reporting about us. We already made predictions on media coverage – and the mainstream media does not surprise us at all.

LESSON 5:

On dealing with the government and its reaction

I learnt nothing new from our government, even though the latest response was that the minister of natural resources sent his representatives to have a discussion with us.

I saw it as a promising sign. Deputy Prime Minister Plodprasop Suraswadee [who insisted on building the dam], did not respond to us directly [despite Plodprasop's mention of the conservationists]. He was talking to dam supporters and obviously he tried to please them. I wonder if there's any truth in his statements.

LESSON 6:

On the scene – the provincial roads and the urban setting – along the route.

Men have made the scenes along the road rather harsh and not conducive for any living creature. Humans build and create ugly structures. We need to create more natural scenes and expand forest areas.

A concrete jungle is not the place for humans to walk. Try walking 388km in 13 days and you will understand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในโอกาสของชัยชนะกับเขื่อน

คิดว่า โอกาสของความสำเร็จคือ คนละครึ่ง ผมเรียนว่า มันไม่ใช่เพียงการต่อสู้ระหว่างทั้งสองด้าน แต่ยัง เกี่ยวข้องกับการมีส่วนได้เสียและกระบวนการใน เราต้องจัดการ และทำงานกับกลุ่มต่าง ๆ ความสำเร็จหรือพ่ายแพ้เท่านั้นขึ้นอยู่กับเรา

บทที่ 2:

ในประสิทธิภาพของวิธีการของเขา

มีนาคมจะดี [กว่ารูปแบบอื่น ๆ ของการปฏิเสธ] เพราะไม่รุนแรง และสามารถพิสูจน์ความจริงใจและความมุ่งมั่นของเรา เดิน 388 กม.ในวันที่ 13 สามารถฆ่าคุณ

เดินสามารถแสดงขั้นตอนของการเตรียมพร้อมในการ แรก คุณต้องมีความพร้อมทางร่างกาย สอง หัวใจและความทุ่มเทของคุณต้องแข็งแรงพอกัน และ สาม เพื่อนและเครือข่ายของคุณสนับสนุนต้องพร้อม และสามารถนับตาม ผมคิดว่า เราเคยมีทีมงานประสานงานดีเยี่ยม

บทที่ 3:

กับคนที่เขาพบเขา

ไม่ judgemental คน โดยเฉพาะอย่างยิ่งท้องถิ่นชาวบ้าน มากขึ้นกว่าที่คุณคิดจะทำนั้น ผมเรียนว่า เราเดินได้สโต๊คนัก และเปิดใช้งานการแสดง และแบ่งปันความคิด

บทที่ 4:

ในสื่อมวลชนในเดือนมีนาคม

ไม่ประหลาดใจฉัน สถานีโทรทัศน์แห่งชาติแทบไม่ให้เรามีความครอบคลุม ในขณะที่หนังสือพิมพ์และสื่อทางเลือกทำรายงานเกี่ยวกับเรา เราทำคาดคะเนในสื่อมวลชน- และสื่อหลักไม่แปลกใจเราเลย

บทที่ 5:

ในการจัดการกับรัฐบาลและปฏิกิริยาของ

เรียนรู้อะไรใหม่จากรัฐบาลของเรา แม้ว่าการตอบสนองที่ล่าสุดมีว่า รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติได้ส่งตัวแทนของเขามีการสนทนากับเรา

ผมเห็นเป็นเครื่องหมายกำหนดการ Plodprasop Suraswadee รองนายกรัฐมนตรี [ที่ยืนยันในการสร้างเขื่อน], ไม่ตอบสนองกับเราโดยตรง [แม้ของ Plodprasop กล่าวถึงการสรรหาสถาน] เขาพูดถึงหัวใจของเขื่อน และแน่นอนเขาพยายามโปรดพวกเขา สงสัยว่า มีความจริงใด ๆ ในคำสั่งของเขา

เรียน 6:

ในฉาก –ถนนจังหวัดและตั้งเมือง – ตามกระบวนการผลิต

คนทำฉากถนนค่อนข้างรุนแรง และไม่เอื้อสำหรับสัตว์นั่งเล่น มนุษย์สร้าง และสร้างโครงสร้างน่าเกลียด เราต้องสร้างฉากธรรมชาติมากขึ้น และขยายพื้นที่ป่า

ป่าคอนกรีตไม่ใช่สถานที่สำหรับมนุษย์เดิน ลองเดิน 388 กม. 13 วันและคุณจะเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในโอกาสที่ชนะเขื่อนที่

ผมคิดว่าโอกาสของเราในความสำเร็จคือ 50 : 50 ผมได้รู้ว่ามันไม่ใช่แค่เพียงการต่อสู้ระหว่างสองฝ่ายแต่ยังรวมถึงจำนวนมากของผู้มีส่วนได้เสียและกระบวนการจำนวนมาก เราจำเป็นต้องดูแลและทำงานร่วมกับหลายกลุ่ม ความพ่ายแพ้ความสำเร็จหรือไม่ขึ้นอยู่กับเราแต่เพียงผู้เดียว

บทเรียน 2

ประสิทธิภาพ ของวิธีการของเขา

เดือนมีนาคมนี้จะดีกว่า[กว่าแบบอื่นๆของการประท้วง]เพราะมันไม่ใช่ความรุนแรงและสามารถพิสูจน์ได้และความมุ่งมั่นความจริงใจของเรา สามารถเดินไปยัง 388 กิโลเมตรใน 13 วันสามารถฆ่าคุณ เดินเล่น

สามารถแสดงบนเวทีของความพร้อมของคุณ เป็นครั้งแรกคุณจะต้องมีความพร้อมทางด้านร่างกาย ที่สองและความทุ่มเทหัวใจของคุณจะต้องแข็งแรงไม่พอ และบุคคลที่สามเพื่อนของคุณและเครือข่ายที่รองรับของคุณจะต้องมีความพร้อมและสามารถนับเมื่อ ผมคิดว่าเราได้มีการประสานงานระหว่างทีมงานที่ดีเยี่ยม

บทเรียน 3

ผู้คนที่เขาได้พบตามเส้นทางที่

ไม่ได้ต่างๆ( dichotomies ) ผู้คนชาวบ้านในพื้นที่โดยเฉพาะรู้มากกว่าที่ท่านคิดว่าพวกเขาทำ ผมได้เรียนรู้ว่าการเดินของเราก็สามารถ Stoke on ความอยากรู้อยากเห็นของพวกเขาและเปิดใช้งานได้ในการแสดงและแบ่งปันความคิดของพวกเขา

บทเรียน 4

ในสื่อของเดือนมีนาคมนี้

ไม่มีอะไรประหลาดใจ สถานีโทรทัศน์แทบจะไม่ให้เราครอบคลุมพื้นที่ใดๆในขณะที่หนังสือพิมพ์และสื่อทางเลือกดำเนินการต่อการรายงานเกี่ยวกับเรา เราอยู่แล้วทำให้การทำนายการสื่อและสื่อกระแสหลักไม่ได้สร้างความประหลาดใจที่ทั้งหมด 5



บทเรียนในการจัดการกับรัฐบาลและการตอบสนองของ

ผมได้เรียนรู้อะไรใหม่จากรัฐบาลของเราแม้ว่าการตอบสนองล่าสุดที่ว่ารัฐมนตรีของทรัพยากรธรรมชาติส่งผู้แทนของเขาจะมีการประชุมที่พร้อมด้วยเรา

ฉันเห็นเป็นดาวรุ่งที่ลงชื่อเข้าใช้ รองนายกฯ plodprasop suraswadee [ที่ยืนกรานบนอาคารเขื่อน]ไม่ตอบสนองต่อเราได้โดยตรง[แม้ว่าจะกล่าวถึงของ plodprasop ของเวียกราซึ่ง]เขาได้คุยกับผู้สนับสนุนสร้างเขื่อนและเห็นได้ชัดว่าเขาพยายามที่จะทำให้เขา ผมสงสัยว่ามีความจริงใดๆในงบของเขา

บทเรียน 6

ในฉากที่ - ถนนในจังหวัดและการตั้งค่าในเมือง - ตามเส้นทาง

คนที่ได้ทำให้ ภาพ ออกมาตามถนนที่มี สภาพแวดล้อม ที่รุนแรงมากและไม่ได้เอื้อต่อสำหรับสัตว์ที่มีชีวิตใดๆ มนุษย์สร้างและสร้างโครงสร้างน่าเกลียดเราจำเป็นต้องสร้าง ภาพ เป็นธรรมชาติมากขึ้นและขยายพื้นที่ป่า

ป่าคอนกรีตที่ไม่มีสถานที่สำหรับคนเดิน ลองเดินไปถึงได้ 388 กิโลเมตรใน 13 วันและคุณจะทำความเข้าใจ