RI is one measure of expenditures e

RI is one measure of expenditures expected to provide significant future value, is an
appropriate indicator of investing behavior, and should affect incentive compensation structures.
Strategy literature often computes RI as the ratio of R&D to sales, while accounting and finance
use an R&D to assets ratio (Yoo, & Rhee, 2013). Yoo and Rhee employed the asset-based ratio
and used sales as a control variable. Firms in less research intensive industries tend to focus
more on process improvements relative to product innovation (Sorensen & Stuart, 2000). Firms
in industries that focus on innovation and long-term projects tend to have larger R&D
expenditures and a higher portion of CEO compensation in long-term incentives (Hannon et al.,
1990). NEI may drive cost-efficiency advantages by improving production efficiency to lower
costs, while EI may provide incentive for innovation and achievement of strategic goals (Schuler
& MacMillan, 1984; Stonich, 1981).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

RI เป็นวัดหนึ่งของค่าใช้จ่ายที่คาดว่าจะมีมูลค่าในอนาคตที่สำคัญ มีการตัวบ่งชี้ของพฤติกรรมการลงทุนที่เหมาะสม และควรมีผลกระทบต่อโครงสร้างค่าตอบแทนจูงใจกลยุทธ์ประกอบการคำนวณ RI มักจะเป็นอัตราส่วนของ R & D การขาย บัญชีและการเงินใช้ R & D มีอัตราส่วนสินทรัพย์ (อยู่ และ Rhee, 2013) อยู่และ Rhee จ้างอัตราส่วนใช้สินทรัพย์และใช้เป็นตัวแปรควบคุม บริษัทในอุตสาหกรรมเร่งรัดวิจัยน้อยมักจะโฟกัสเพิ่มเติมในกระบวนการปรับปรุงสัมพันธ์นวัตกรรมผลิตภัณฑ์ (Sorensen และสจ๊วต 2000) บริษัทในอุตสาหกรรม ที่เน้นนวัตกรรมและโครงการระยะยาวมักจะ มีขนาดใหญ่กว่า R & Dค่าใช้จ่ายและสัดส่วนของค่าตอบแทนซีอีโอในแรงจูงใจระยะยาว (Hannon et al.,ปี 1990) . NEI อาจขับประโยชน์ประสิทธิภาพต้นทุน โดยการปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตเพื่อลดค่าใช้จ่าย ในขณะที่ EI อาจให้จูงใจนวัตกรรมและความสำเร็จของเป้าหมายเชิงกลยุทธ์ (Schulerและ MacMillan, 1984 Stonich, 1981)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รีเป็นหนึ่งในตัวชี้วัดของค่าใช้จ่ายที่คาดว่าจะให้มูลค่าในอนาคตอย่างมีนัยสำคัญเป็นตัวบ่งชี้ที่เหมาะสมของการลงทุนพฤติกรรมและควรจะส่งผลกระทบต่อโครงสร้างค่าตอบแทนจูงใจ.
วรรณกรรมกลยุทธ์มักจะคำนวณ RI
เป็นอัตราส่วนของการวิจัยและพัฒนาเพื่อการขายในขณะที่บัญชีและการเงินการใช้งานR & D เพื่อสินทรัพย์ อัตราส่วน (ยูและอี 2013)
ยูรีฮ์และการจ้างงานต่อสินทรัพย์ตามและใช้การขายเป็นตัวแปรควบคุม บริษัท
ในอุตสาหกรรมการวิจัยอย่างเข้มข้นน้อยมีแนวโน้มที่จะมุ่งเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับการปรับปรุงกระบวนการเทียบกับนวัตกรรมผลิตภัณฑ์(โซเรนเซนและสจวร์, 2000) บริษัท
ในอุตสาหกรรมที่มุ่งเน้นนวัตกรรมและโครงการระยะยาวมีแนวโน้มที่จะมีขนาดใหญ่ R & D
ค่าใช้จ่ายและเป็นส่วนของค่าตอบแทนที่สูงขึ้นซีอีโอในการสร้างแรงจูงใจในระยะยาว (Hannon et al.,
1990) เขตปกครองตนเองอาจไดรฟ์ได้เปรียบค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพโดยการปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตการลดค่าใช้จ่ายในขณะที่ EI อาจให้แรงจูงใจในการสร้างสรรค์นวัตกรรมและความสำเร็จของเป้าหมายเชิงกลยุทธ์
(ชูเลอร์และมักมิลลัน 1984; Stonich, 1981)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ริเป็นมาตรการหนึ่งของค่าใช้จ่ายที่คาดว่าจะให้มูลค่าในอนาคตที่สำคัญ คือ ตัวบ่งชี้
เหมาะสมของพฤติกรรมการลงทุน และน่าจะส่งผลกระทบต่อโครงสร้างค่าตอบแทนจูงใจ .
วรรณกรรมกลยุทธ์มักจะคำนวณริเป็นอัตราส่วน R & D ขาย ในขณะที่บัญชีและการเงิน
ใช้ R & D สินทรัพย์ ( ยู& Rhee , , 2013 ) ยูและ Rhee ใช้สินทรัพย์ตามอัตราส่วน
และใช้ในการขาย ควบคุมตัวแปร บริษัทวิจัยอย่างเข้มข้นน้อยกว่าอุตสาหกรรมมีแนวโน้มที่จะเน้นมากขึ้นในการปรับปรุงกระบวนการ
เมื่อเทียบกับนวัตกรรมผลิตภัณฑ์ โซเรนเซน &สจ๊วต , 2000 ) บริษัท
ในอุตสาหกรรมที่มุ่งเน้นโครงการนวัตกรรมและระยะยาวมีแนวโน้มที่จะมีขนาดใหญ่ R & D
ค่าใช้จ่ายและค่าตอบแทนที่สูง ส่วนของซีอีโอในแรงจูงใจระยะยาว ( Hannon et al . ,
1990 )เนยอาจทำให้ข้อดีประสิทธิภาพต้นทุนโดยการปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตเพื่อลดต้นทุน ในขณะที่ไม่อาจให้
, กระตุ้นนวัตกรรมและการบรรลุเป้าหมายเชิงกลยุทธ์ ( Schuler
& Macmillan , 1984 ; stonich , 1981 )