This is the first paper to authors’

This is the first paper to authors’ knowledge to explore sheep farmers’ opinions of current use of their veterinarian and whether sheep farmers view veterinarians as a route to add value to their farm business through flock health planning. There are few flock health schemes that survive unsubsidised (Osmond, 2009; personal communications) and it is not clear why this is the case and this paper sought to explore this issue from the farmers’ viewpoint.

A diverse range of male sheep farmers by age, flock size, type of sheep farming enterprise and geographical region were purposively selected to capture a range of opinions in the focus groups. Each opinion is qualitatively relevant and helps to understand how sheep farmers currently view the role of their veterinarian in the context of their farm. This qualitative approach is a valuable way to understand the diversity and depth of opinions of farmers on this topic (Yardley, 2008). We cannot quantify opinions, nor can we be confident that we have every opinion held by sheep farmers. Despite this, we consider that the approach used highlighted strong convergences within themes, theme saturation and similar opinions and has captured novel information that it is not possible to capture through quantitative questionnaire methodology. The aim and purpose of this type of qualitative research is to enhance understanding, enlarge insight and generate new hypotheses (Johnson, 1997 and Yardley, 2008).

Combining the comments, one overarching impression is that the sheep farmers in this study viewed themselves as experts in sheep farming and in particular of their own farm. They considered sheep farming complex and that the years of experience that they had gave them a unique understanding of farming sheep. In general, they viewed themselves as the ‘best’ person to understand how to manage their sheep and most had a view that the veterinarian (or any other outsider) had a limited contribution to make to their overall flock management. They used the wide range of free information to cherry pick what might be appropriate for their farm. There was no consensus of one good source of information but there was some quality control e.g. specifically highlighted in our discussions were that sponsored veterinary meetings were viewed with caution and a few farmers considered that veterinarians ‘needed’ to sell pharmaceuticals and so lacked independence. The farmers considered that whilst there are similarities across sheep farms each farm is unique and farmers have found their own farm specific solutions to manage their flock on their farm. This idea of uniqueness and complexity came through with the farmers’ desire for veterinarians who were also sheep farmers and a suggestion that very few veterinarians could be sufficiently expert to advise them.

The one veterinarian role accepted by all farmers in the study was to provide help during an unknown disease event that caused raised levels of morbidity or mortality. The farmers described this as ‘fire-fighting’ and viewed it as an economically costly event (animals died and they had to pay for veterinary time and pharmaceuticals) but one where veterinarians were uniquely qualified to assist. Once the cause of the disease and management was known the veterinarian had no further role to play, and subsequent outbreaks/endemic levels of the same disease would be managed by the farmer with minimal input from their veterinarian.

Outside this major role, most farmers in the focus groups considered that their veterinarian played a role in advising them on other diseases that occurred in their flock that were not emergencies. They generally obtained this advice free of charge either by telephone, visiting the practice premises or discussing their sheep when the veterinarian was visiting the farm for another purpose, such as tuberculosis testing of cattle. This was common practice and getting free advice was considered a reasonable behaviour.

When farmers were asked to consider using their veterinarian in an advisory role in flock health there was some acceptance of a useful role by a few farmers, with the veterinarians providing an ‘outside eye’. Generally, however, there was little understanding on how flock health planning might be done and farmers looked to veterinarians to provide a model. There were several barriers raised, most farmers did not consider that their veterinarian knew sufficient about farming sheep and non-disease aspects of production in general and about their flock and farm specifically and so was not in a position to offer advice. Once again this is the idea that sheep farming is very complex and each farm is unique. This could be a major hindrance to developing flock health plans, particularly in the absence of any productivity and health records which does indeed make a farm complex because of the unknown.

In addition, many sheep farmers had farmed sheep for the whole of their life as had their fathers and grandfathers and they wanted a veterinarian that they had known for many years. Farm animal practice in the UK is changing (Lowe, 2009), farm practices are merging and so there are more veterinarians per practice and veterinarians now move between practices gaining experience in several locations when they first qualify. It is increasingly unlikely that sheep farmers who have a veterinary visit once or twice per year will know the veterinarian visiting their farm. This difference between veterinarian and farmer generation time is likely to continue and our results indicate that some thought needs to be given on how to improve veterinarian farmer interactions if turn-over of veterinarians continues to be high. The issues highlighted in the current study of lack of interpersonal trust, confidence and consistency are also central to public trust in healthcare (Gidman et al., 2012) and congruent with the social theory of trust developed by Luhmann (1997). Luhmann's theory highlights the close and complex relationship that exists between trust, confidence and familiarity. Confidence can stimulate an individual's activities in situations of uncertainty and trust develops with familiarity, and familiarity is used by an individual to calculate risk. Thus farmers are more likely to develop trust in veterinarians as their experience of their veterinarian increases.

Where farmers had a positive view that their veterinarian could have wider input in the farm it was generally because the veterinarian had been proactive and offered health care packages, e.g. to monitor helminths to improve control. In these cases, the veterinarians were usually charging a low rate to gain uptake from farmers and it was not clear that farmers would have paid the full economic cost of the programmes.

This leads to another barrier highlighted by farmers, the cost of veterinary time–veterinary costs were considered to be high. However, when farmers were asked about the economics of their farm and whether they made money from their sheep, most did not record where or how they gained and lost income but considered that the single payment scheme was the only reason that they could continue to farm sheep. This guaranteed SPS income is ‘topped up’ by income from selling lambs.

A negative result of this financial support is that it reduces sheep farmers need to keep records and understand where flock income and expenditure arise. Only three farmers in 45 kept records which enabled them to evaluate the economics of their flock and identify where they gained and lost income. These are the same records that can be used to make decisions on flock management to improve income. Without these a flock health plan cannot be instigated because there are no baseline measurements to use to monitor the impact of management changes. If sheep farmers are unaware of their income, or do not link changes in flock management to increased income then many of the recommended health (Wassink et al., 2010b) and management (EBLEX, 2012) improvements promoted based on increased income will not be adopted.

The one flock manager with 1500 sheep who used a non-veterinary consultant was quite different from the other 44 farmers in the study who were responsible to no one for the management decisions they took. The ‘fully’ recorded large flock and external consultant model is similar to that used by the dairy and pig sectors but our results suggest it would not be appropriate for most sheep farmers currently.

Most farmers in the focus groups could not conceive paying a rate per sheep in the flock for external advice. One issue was that sheep flocks are generally small (less than 400 ewes) and so a rate per ewe that would provide e.g. four visits per year (£2000 was considered excessive). As the farmers highlighted, there are few role models of sheep farmers using a veterinarian as an advisor where the veterinarian adds to the farm profitability so this is a new concept for many of them.

Our results suggest that there is an impasse, veterinary input would cost money but sheep farmers currently, generally, do not consider that they would see financial benefit from this cost, partly because they do not keep records that could be used to measure the difference an advisor could make. Lack of production records and the view of SPS money as a subsidy for sheep farming might also explain the slow uptake of other new developments in the industry. The price of lamb in the UK in 2010 was double that of 2006 (EBLEX, 2012). Whilst some expenditure also increased, e.g. the price of purchased feed, sheep farmers could/should have had an increased income from 2006 to 2010. There has been some commentary that sheep farmers should/could have improved their flock with this extra income (EBLEX, Better Returns Programme) but few have done so.

There is a view that although the SPS secures a physically attractive and environmentally cleaner countryside that it reduces the sheep in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระดาษแรกความรู้ของผู้เขียนการสำรวจความคิดเห็นแกะเกษตรกรใช้ปัจจุบันสัตวแพทย์ของตนและว่าการที่เกษตรกรแกะดูสัตวแพทย์เป็นกระบวนการผลิตเพื่อเพิ่มมูลค่าธุรกิจของฟาร์มที่ผ่านการวางแผนสุขภาพแกะอยู่ มีแกะน้อยสุขภาพร่างที่อยู่รอด unsubsidised (ออสม่อนด์ 2009 การสื่อสารส่วนบุคคล) และไม่ชัดเจนจึงเป็นเช่นนี้ และขอเอกสารนี้เพื่อสำรวจปัญหาจากมุมมองของเกษตรกรเกษตรกรชายแกะตามอายุ แกะขนาด ชนิดของแกะที่เลี้ยงองค์กรและภูมิภาคทางภูมิศาสตร์หลากหลาย purposively ได้เลือกช่วงของความคิดเห็นในกลุ่มโฟกัสจับภาพ ความคิดเห็นแต่ละ qualitatively เกี่ยวข้อง และช่วยให้เข้าใจวิธีแกะเกษตรกรปัจจุบันดูบทบาทของตนลงในบริบทของฟาร์มของพวกเขา วิธีการเชิงคุณภาพนี้เป็นวิธีมีคุณค่าเพื่อให้เข้าใจความหลากหลายและความลึกของความคิดเห็นของเกษตรกรในหัวข้อนี้ (มายังเราพร้อม 2008) เราไม่สามารถกำหนดปริมาณความเห็น หรือเราสามารถมั่นใจว่า เรามีทุกความคิดเห็นที่จัดขึ้น โดยแกะเกษตรกร แม้นี้ เราพิจารณาว่า วิธีการใช้เน้นแข็งแรง convergences ชุดรูปแบบ ชุดรูปแบบความเข้ม และความเห็นคล้ายกัน และการจับข้อมูลนวนิยายที่ไม่สามารถจับโดยใช้ระเบียบวิธีเชิงปริมาณแบบสอบถาม จุดมุ่งหมายและวัตถุประสงค์ของการวิจัยเชิงคุณภาพประเภทนี้คือการ เสริมสร้างความเข้าใจ ขยายความเข้าใจ และสร้างสมมุติฐานใหม่ (Johnson, 1997 และมายังเราพร้อม 2008)รวมข้อคิดเห็น ความประทับใจหนึ่งที่คัดสรรได้ว่า เกษตรกรในการศึกษานี้แกะดูตัวเองเป็นผู้เชี่ยวชาญ ในการทำฟาร์มแกะ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งของฟาร์มตนเอง พวกเขาถือว่าแกะที่เลี้ยงซับซ้อนและการที่ปีประสบการณ์ที่พวกเขาให้พวกเขาเข้าใจเฉพาะทำฟาร์มแกะ ทั่วไป พวกเขาดูตัวเองเป็นคนที่ 'สุด' ทำความเข้าใจวิธีการจัดการของพวกเขาแกะ และมีมุมมองว่า ที่สัตวแพทย์ (หรือบุคคลภายนอกอื่นใด) ได้จำกัดร่วมทำการแกะโดยรวมมากที่สุด พวกเขาใช้กว้างช่วงของข้อมูลฟรีกับเชอร์รี่รับอะไรอาจเหมาะสมกับฟาร์มของพวกเขา มีมติไม่หนึ่งแหล่งข้อมูลแต่มีดีคุณภาพบางเช่น โดยเฉพาะเน้นในการสนทนาของเราได้ที่สนับสนุนการประชุมสัตวแพทย์ถูกมอง ด้วยความระมัดระวัง และพิจารณาเกษตรกรกี่สัตวแพทย์ 'ต้อง' ขายยา และขาดความเป็นอิสระดังนั้น เกษตรกรถือว่า มีความคล้ายคลึงในฟาร์มแกะ ฟาร์มแต่ละที่ไม่ซ้ำกัน และเกษตรกรพบตนฟาร์มเฉพาะโซลูชั่นการจัดการของแกะในฟาร์มของพวกเขา ความคิดนี้ของเอกลักษณ์และซับซ้อนผ่านมาพร้อมกับความต้องการของเกษตรกรสำหรับสัตวแพทย์ที่แกะเกษตรกรและคำแนะนำว่า สัตวแพทย์น้อยมากอาจจะใช้พอจะแนะนำให้เขาบทบาทลงหนึ่งที่ยอมรับของเกษตรกรในการศึกษาเพื่อ ให้ความช่วยเหลือในระหว่างเหตุการณ์รู้จักโรคที่เกิดขึ้นระดับ morbidity หรือตายได้ เกษตรกรที่อธิบายนี้เป็น 'เพลิง' และดูเป็นเหตุการณ์ที่เสียค่าใช้จ่ายอย่างประหยัด (สัตว์ตาย และพวกเขาต้องจ่ายสำหรับเวลาที่สัตวแพทย์และยา) แต่หนึ่งที่สัตวแพทย์มีคุณสมบัติเฉพาะที่จะช่วย เมื่อสาเหตุของโรคและการจัดการเรียกว่า สัตวแพทย์ที่มีบทบาทต่อไปในการเล่น และระดับต่อมาแพร่กระจาย/ยุงโรคเดียวกันจะถูกจัดการ โดยเกษตรกรกับเข้าน้อยที่สุดจากการลงนอกนี้บทบาท เกษตรกรส่วนใหญ่ในกลุ่มโฟกัสถือว่า สัตวแพทย์ของบทบาทในการให้คำปรึกษาเกี่ยวกับโรคอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นในการแกะที่ไม่ฉุกเฉิน โดยทั่วไปจะได้แนะนำฟรีทั้งทางโทรศัพท์ เยี่ยมชมสถานที่ฝึก หรือคุยการแกะเมื่อสัตวแพทย์ที่ได้เยี่ยมชมฟาร์มเพื่อวัตถุประสงค์อื่น เช่นทดสอบวัณโรควัว นี้เป็นขนบ และได้รับคำแนะนำฟรีถือเป็นพฤติกรรมที่เหมาะสมเมื่อเกษตรกรได้ขอให้พิจารณาใช้สัตวแพทย์ของพวกเขาในบทบาทปรึกษาสุขภาพแกะ มีบางส่วนยอมรับบทบาทที่เป็นประโยชน์โดยเกษตรกรกี่ กับสัตวแพทย์ให้ 'ตาอยู่นอก' โดยทั่วไป อย่างไรก็ตาม มีความเข้าใจน้อยในวิธีแกะสุขภาพวางแผนอาจทำได้ และเกษตรกรมองสัตวแพทย์เพื่อให้แบบจำลอง มีอุปสรรคหลายยก เกษตรกรส่วนใหญ่ไม่ได้พิจารณาว่า สัตวแพทย์ความรู้เพียงพอ เกี่ยวกับการเลี้ยงแกะและไม่ใช่โรคด้านการผลิตโดยทั่วไป และแกะของฟาร์มโดยเฉพาะ และดังนั้น ไม่ใช่ในฐานะให้คำแนะนำ ครั้งนี้เป็นความคิดที่ว่า แกะที่เลี้ยงมีความซับซ้อนมาก และแต่ละฟาร์มจะไม่ซ้ำกัน นี้อาจเป็นข้อจำกัดสำคัญในการพัฒนาแผนสุขภาพแกะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการขาดงานของการผลิตและสุขภาพซึ่งแน่นอนทำให้ฟาร์มซับซ้อนเนื่องจากไม่รู้จักเกษตรกรแกะหลายมี farmed แกะสำหรับทั้งหมดของชีวิตเป็นได้รับ และคุณปู่ และพวกเขาต้องลงที่พวกเขารู้จักมาหลายปี ฝึกสัตว์ฟาร์มในอังกฤษมีการเปลี่ยนแปลง (Lowe, 2009), ปฏิบัติการฟาร์มจะผสาน และจึงมีสัตวแพทย์มากขึ้นต่อการปฏิบัติ และสัตวแพทย์ตอนนี้ย้ายปฏิบัติได้รับประสบการณ์ในหลายสถานเมื่อพวกเขาก่อนรับรอง ก็ไม่น่ามากที่แกะเกษตรกรที่มีสัตวการเยี่ยมชมหนึ่งครั้งหรือสองครั้งต่อปีจะรู้ว่าสัตวแพทย์ที่เข้าเยี่ยมชมฟาร์มของพวกเขา นี้ความแตกต่างระหว่างสัตวแพทย์และชาวนาเวลาสร้างจะดำเนินการต่อไป และผลของเราบ่งชี้ว่า บางคนคิดว่า ต้องถูกกำหนดในวิธีการปรับปรุงการโต้ตอบชาวนาสัตวแพทย์ถ้าเปิดมากกว่าของสัตวแพทย์ยังคงจะสูง ประเด็นที่เน้นในการศึกษาปัจจุบันของความวางใจมนุษยสัมพันธ์ ความเชื่อมั่นและความสอดคล้องมีศูนย์กลางความเชื่อมั่นสาธารณะสุขอนามัย (Gidman et al., 2012) และแผงกับทฤษฎีสังคมของบริษัทที่พัฒนา โดย Luhmann (1997) ของ Luhmann ทฤษฎีเน้นความสัมพันธ์ซับซ้อน และปิดที่อยู่ระหว่างความน่าเชื่อถือ ความมั่นใจ และความคุ้นเคย ความเชื่อมั่นสามารถกระตุ้นกิจกรรมของบุคคลในสถานการณ์ความไม่แน่นอน และพัฒนาความเชื่อถือกับความคุ้นเคย และคุ้นเคยใช้แต่ละการคำนวณความเสี่ยง ดังนั้น เกษตรกรมีแนวโน้มที่จะพัฒนาความไว้วางใจในสัตวแพทย์เป็นประสบการณ์ของพวกเขาเพิ่มสัตวแพทย์ซึ่งเกษตรกรมีมุมมองในเชิงบวกว่า สัตวแพทย์ของพวกเขาได้เข้ากว้างในฟาร์มได้โดยทั่วไปเนื่องจากการเชิงรุก และบริการแพคเกจดูแล สุขภาพเช่นสัตวแพทย์ที่ helminths เพื่อปรับปรุงการควบคุมตรวจสอบ ในกรณีเหล่านี้ ที่สัตวแพทย์มักจะถูกชาร์จอัตราต่ำเพื่อให้สามารถดูดธาตุอาหารจากเกษตรกร และไม่ว่า เกษตรกรจะมีการชำระเงินต้นทุนทางเศรษฐกิจอย่างเต็มรูปแบบโครงการชัดเจนนี้นำไปสู่อุปสรรคอื่นเน้นเกษตรกร ค่าใช้จ่ายต้นทุนเวลา – สัตวสัตวแพทย์ได้ถือจะสูง อย่างไรก็ตาม เมื่อเกษตรกรก็ถามเกี่ยวกับเศรษฐกิจของฟาร์มของตนและว่าพวกเขาทำเงินจากการแกะ สุดไม่บันทึกที่ หรือว่าพวกเขาได้รับ และสูญเสียรายได้ แต่ถือว่า แผนการชำระเงินรายการเดียวคือ เหตุผลเดียวที่พวกเขาสามารถดำเนินต่อไปฟาร์มแกะ รับประกันรายได้ SPS เป็น 'ราดค่า' โดยรายได้จากการขาย lambsผลลบของการสนับสนุนทางการเงินนี้ได้ว่า มันลดแกะเกษตรกรที่ต้องการเก็บระเบียน และเข้าใจซึ่งการเกิดขึ้นของแกะรายได้และรายจ่าย เกษตรกรเพียงสามระเบียนเก็บไว้ 45 ซึ่งเปิดให้ประเมินเศรษฐกิจของของแกะ และที่พวกเขาได้รับ และสูญเสียรายได้ เหล่านี้เป็นข้อมูลเดียวกันที่สามารถใช้ในการตัดสินใจในการบริหารจัดการแกะเพื่อเพิ่มรายได้ โดยเหล่านี้ แผนสุขภาพแกะไม่เป็น instigated เนื่องจากมีการประเมินใช้เพื่อตรวจสอบผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงการจัดการพื้นฐานไม่ ถ้าแกะเกษตรกรต่ำของรายได้ของพวกเขา หรือเชื่อมโยงการเปลี่ยนแปลงในจัดการแกะที่รายได้เพิ่มขึ้นแล้วแนะนำสุขภาพ (Wassink et al., 2010b) และจัดการ (EBLEX, 2012) ปรับปรุงส่งเสริมรายได้เพิ่มขึ้นตามจะสามารถนำมาใช้ไม่ผู้จัดการหนึ่งแกะกับแกะ 1500 ที่ใช้ปรึกษาสัตวไม่แตกต่างจากที่อื่น ๆ 44 เกษตรกรในการศึกษาที่รับผิดชอบจะไม่มีใครตัดสินใจจัดการที่พวกเขาเอา ได้ แกะขนาดใหญ่ 'เต็ม' บันทึกไว้ และรูปแบบที่ปรึกษาภายนอกจะคล้ายกับที่ใช้นมและหมูภาค แต่ผลลัพธ์ของเราแนะนำมันจะไม่เหมาะสมสำหรับเกษตรกรแกะส่วนใหญ่ในปัจจุบันเกษตรกรส่วนใหญ่ในกลุ่มความสามารถตั้งครรภ์จ่ายอัตราแกะในแกะสำหรับคำแนะนำภายนอก ปัญหาหนึ่งมีจำนวนเกือบเท่าเดิมแกะใช้โดยทั่วไปขนาดเล็ก (น้อยกว่า 400 ewes) และอัตรา ewe ที่จะให้เช่นชมสี่ปี (£2000 ถูกถือว่ามากเกินไป) เป็นเกษตรกรเน้น มีไม่กี่แบบจำลองบทบาทเกษตรกรแกะใช้การสัตวแพทย์เป็นที่สัตวแพทย์ที่เพิ่มผลกำไรของฟาร์มนี้จึงเป็นแนวคิดใหม่สำหรับหลายผลของเราแนะนำว่า มีตาจน เข้าสัตวแพทย์จะมีจ่าย แต่แกะเกษตรกรปัจจุบัน ทั่วไป ไม่ต้องพิจารณาว่า พวกเขาจะเห็นผลประโยชน์ทางการเงินจากทุนนี้ เนื่องจากพวกเขาไม่เก็บระเบียนที่สามารถใช้วัดความแตกต่างที่สามารถทำให้เจ้าหน้าที่ ขาดเรกคอร์ผลิตและมุมมองของ SPS จ่ายเป็นเงินสมทบสำหรับแกะที่เลี้ยงอาจยังอธิบายต่อการเจริญช้าอื่น ๆ พัฒนาใหม่ในอุตสาหกรรม ราคาของแกะในประเทศอังกฤษในปี 2553 ถูกคู่ที่ปี 2006 (EBLEX, 2012) ในขณะที่บางรายจ่ายเพิ่มขึ้น เช่นราคาซื้อสาร แกะเกษตรกรสามารถ/ควรมีรายได้เพิ่มขึ้นจากปี 2006 ถึง 2010 มีบางความเห็นว่า แกะเกษตรกรควร/ไม่มีการปรับปรุงของแกะ มีรายได้พิเศษนี้ (EBLEX โปรแกรมแทนดีกว่า) แต่น้อยทำให้มีมุมมองว่า แม้ว่า SPS ยึดชนบทจริงน่าสนใจ และทำความสะอาดสิ่งแวดล้อมที่ มันลดแกะใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้เป็นกระดาษครั้งแรกที่ผู้เขียน 'ความรู้ในการสำรวจเกษตรกรแกะ' ความคิดเห็นของผู้ใช้งานในปัจจุบันของสัตวแพทย์ของพวกเขาและไม่ว่าจะเป็นเกษตรกรแกะดูสัตวแพทย์เป็นเส้นทางที่จะเพิ่มมูลค่าให้กับธุรกิจฟาร์มของพวกเขาผ่านการวางแผนสุขภาพฝูง มีแผนสุขภาพฝูงไม่กี่คนที่อยู่รอด unsubsidised มี (ออสมอนด์ 2009; สื่อสารส่วนบุคคล) และมันก็ไม่ชัดเจนว่าทำไมเป็นกรณีนี้และบทความนี้พยายามที่จะสำรวจปัญหานี้จากมุมมองของเกษตรกร. ช่วงที่มีความหลากหลายของเกษตรกรแกะตามอายุ ขนาดฝูงประเภทขององค์กรการเลี้ยงแกะและพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ได้รับการคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจงในการจับภาพช่วงของความคิดเห็นในกลุ่มโฟกัส ความคิดของแต่ละคนมีคุณภาพที่เกี่ยวข้องและช่วยให้เข้าใจวิธีการที่เกษตรกรแกะขณะนี้ดูบทบาทของสัตวแพทย์ของพวกเขาในบริบทของฟาร์มของพวกเขา เชิงคุณภาพนี้เป็นวิธีที่มีคุณค่าที่จะเข้าใจความหลากหลายและความลึกของความคิดเห็นของเกษตรกรในหัวข้อนี้ (Yardley 2008) เราไม่สามารถหาจำนวนความคิดเห็นหรือเราสามารถมั่นใจได้ว่าเรามีความคิดของทุกคนที่จัดขึ้นโดยเกษตรกรแกะ อย่างไรก็ตามเรื่องนี้เราจะพิจารณาว่าวิธีการที่ใช้เน้น convergences ที่แข็งแกร่งภายในธีม, ความอิ่มตัวของสีรูปแบบและความคิดเห็นที่คล้ายกันและมีบันทึกข้อมูลใหม่ที่เป็นไปไม่ได้ที่จะจับภาพผ่านวิธีการแบบสอบถามเชิงปริมาณ จุดมุ่งหมายและวัตถุประสงค์ของประเภทของการวิจัยเชิงคุณภาพนี้คือการเสริมสร้างความเข้าใจขยายความเข้าใจและสร้างสมมติฐานใหม่ (จอห์นสัน, ปี 1997 และ Yardley 2008). รวมความคิดเห็นหนึ่งความประทับใจที่ครอบคลุมคือการที่เกษตรกรแกะในการศึกษาครั้งนี้มองว่าตัวเองเป็นผู้เชี่ยวชาญ ในการทำฟาร์มแกะและโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากฟาร์มของตัวเอง พวกเขาคิดว่าการทำฟาร์มแกะที่ซับซ้อนและว่าปีของประสบการณ์ที่พวกเขาได้ให้พวกเขามีความเข้าใจที่ไม่ซ้ำกันของการเลี้ยงแกะ โดยทั่วไปพวกเขามองว่าตัวเองเป็น 'ที่ดีที่สุดคนที่จะเข้าใจวิธีการจัดการแกะของพวกเขาและมีมุมมองที่มากที่สุดที่สัตวแพทย์ (หรือบุคคลภายนอกอื่น ๆ ) มีผลงานที่ จำกัด ที่จะทำให้การบริหารจัดการโดยรวมของฝูง พวกเขาใช้ที่หลากหลายของข้อมูลฟรีให้กับเชอร์รี่เลือกสิ่งที่อาจจะเหมาะสมสำหรับฟาร์มของพวกเขา มีมติของหนึ่งในแหล่งที่ดีของข้อมูลไม่ได้ แต่ก็มีบางอย่างเช่นการควบคุมคุณภาพที่เน้นเฉพาะในการอภิปรายของเราได้ว่าการประชุมสัตวแพทย์สนับสนุนถูกมองด้วยความระมัดระวังและเกษตรกรไม่กี่พิจารณาแล้วเห็นว่าสัตวแพทย์ 'จำเป็น' ที่จะขายยาและเพื่อให้ขาดความเป็นอิสระ เกษตรกรพิจารณาว่าในขณะที่มีความคล้ายคลึงกันทั่วฟาร์มแกะแต่ละฟาร์มมีความเป็นเอกลักษณ์และเกษตรกรพบในฟาร์มของตัวเองโซลูชั่นที่เฉพาะเจาะจงในการจัดการฝูงของพวกเขาในฟาร์มของพวกเขา ความคิดของเอกลักษณ์และความซับซ้อนนี้ผ่านมาด้วยความปรารถนาของเกษตรกรสำหรับสัตวแพทย์ที่ยังเป็นเกษตรกรแกะและข้อเสนอแนะว่าสัตวแพทย์น้อยมากอาจจะพอมีความเชี่ยวชาญในการให้คำแนะนำพวกเขา. บทบาทสัตวแพทย์หนึ่งได้รับการยอมรับจากเกษตรกรทั้งหมดในการศึกษาคือการให้ความช่วยเหลือ ในช่วงเหตุการณ์ที่ไม่รู้จักโรคที่ทำให้เกิดการยกระดับของการเจ็บป่วยหรือการเสียชีวิต เกษตรกรอธิบายนี้เป็น 'ดับเพลิงและมองว่ามันเป็นเหตุการณ์ที่ค่าใช้จ่ายทางเศรษฐกิจ (สัตว์เสียชีวิตและพวกเขาจะต้องจ่ายสำหรับเวลาสัตวแพทย์และยา) แต่อย่างหนึ่งที่สัตวแพทย์มีคุณสมบัติโดดเด่นในการให้ความช่วยเหลือ เมื่อสาเหตุของโรคและการจัดการที่เป็นที่รู้จักสัตวแพทย์ไม่มีบทบาทต่อไปในการเล่นและการระบาดของโรคที่ตามมา / ระดับถิ่นของโรคเดียวกันจะมีการจัดการโดยเกษตรกรมีการป้อนข้อมูลที่น้อยที่สุดจากสัตวแพทย์ของพวกเขา. นอกบทบาทสำคัญนี้เกษตรกรส่วนใหญ่ใน กลุ่มโฟกัสพิจารณาแล้วเห็นว่าสัตวแพทย์ของพวกเขามีบทบาทในการให้คำแนะนำพวกเขาในโรคอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นในฝูงของพวกเขาที่ไม่ได้ใช้ในยามฉุกเฉิน พวกเขาได้รับโดยทั่วไปคำแนะนำนี้เสียค่าใช้จ่ายทั้งทางโทรศัพท์, การเยี่ยมชมสถานที่ปฏิบัติหรือการพูดคุยของพวกเขาเมื่อแกะสัตวแพทย์ได้รับการเยี่ยมชมฟาร์มเพื่อวัตถุประสงค์อื่นเช่นการทดสอบวัณโรคของวัว นี่คือการปฏิบัติร่วมกันและได้รับการแนะนำฟรีถือว่าเป็นพฤติกรรมที่เหมาะสม. เมื่อเกษตรกรได้ขอให้พิจารณาใช้สัตวแพทย์ของพวกเขาในบทบาทที่ปรึกษาในฝูงสุขภาพมีการยอมรับของบทบาทที่เป็นประโยชน์โดยเกษตรกรไม่กี่บางกับสัตวแพทย์ให้นอก ตา'. โดยทั่วไป แต่มีความเข้าใจน้อยเกี่ยวกับวิธีการวางแผนสุขภาพฝูงอาจจะทำและเกษตรกรมองไปสัตวแพทย์เพื่อให้รูปแบบ มีปัญหาและอุปสรรคที่หลายคนยกเกษตรกรส่วนใหญ่ไม่ได้พิจารณาว่าสัตวแพทย์ของพวกเขารู้เพียงพอเกี่ยวกับการทำฟาร์มแกะและด้านที่ไม่ใช่โรคของการผลิตในทั่วไปและเกี่ยวกับฝูงและฟาร์มของพวกเขาโดยเฉพาะและไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะให้คำแนะนำ อีกครั้งหนึ่งที่นี้ก็คือความคิดที่ว่าเลี้ยงแกะที่มีความซับซ้อนมากและแต่ละฟาร์มมีความเป็นเอกลักษณ์ ซึ่งอาจเป็นอุปสรรคสำคัญในการพัฒนาแผนประกันสุขภาพฝูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่ไม่มีการผลิตใด ๆ และบันทึกสุขภาพที่ไม่แน่นอนทำให้ซับซ้อนฟาร์มเพราะไม่รู้จัก. นอกจากนี้เกษตรกรแกะหลายคนทำไร่ไถนาแกะทั้งหมดของชีวิตของพวกเขาเป็น มีบิดาและปู่ของพวกเขาและพวกเขาต้องการสัตวแพทย์ว่าพวกเขาได้รู้จักกันมานานหลายปี ปฏิบัติสัตว์ฟาร์มในสหราชอาณาจักรที่มีการเปลี่ยนแปลง (ว 2009) การปฏิบัติที่ฟาร์มกำลังผสานและเพื่อให้มีสัตวแพทย์มากขึ้นต่อการปฏิบัติและสัตวแพทย์ตอนนี้ย้ายไปมาระหว่างการปฏิบัติที่ได้รับประสบการณ์ในหลายสถานที่เมื่อพวกเขาครั้งแรกที่มีคุณสมบัติ มันไม่น่ามากขึ้นว่าเกษตรกรแกะที่มีการเข้าชมสัตวแพทย์ครั้งหรือสองครั้งต่อปีจะได้รู้ว่าสัตวแพทย์เยี่ยมชมฟาร์มของพวกเขา ความแตกต่างระหว่างสัตวแพทย์และเกษตรกรเวลารุ่นนี้มีแนวโน้มที่จะดำเนินต่อไปและผลของเราแสดงให้เห็นว่าบางคนคิดว่าต้องการที่จะได้รับในการปรับปรุงการโต้ตอบเกษตรกรสัตวแพทย์ถ้าเปิดมากกว่าสัตวแพทย์ยังคงสูง ประเด็นที่เน้นในการศึกษาในปัจจุบันของการขาดความไว้วางใจระหว่างบุคคลความเชื่อมั่นและความมั่นคงนอกจากนี้ยังเป็นศูนย์กลางในการไว้วางใจของประชาชนในการดูแลสุขภาพ (Gidman et al., 2012) และสอดคล้องกับทฤษฎีทางสังคมของความไว้วางใจที่พัฒนาโดย Luhmann (1997) ทฤษฎี Luhmann ไฮไลท์ความสัมพันธ์ใกล้ชิดและมีความซับซ้อนที่มีอยู่ระหว่างความไว้วางใจความเชื่อมั่นและความคุ้นเคย ความเชื่อมั่นสามารถกระตุ้นกิจกรรมของแต่ละบุคคลในสถานการณ์ของความไม่แน่นอนและความไว้วางใจที่มีการพัฒนาความคุ้นเคยและคุ้นเคยจะถูกใช้โดยบุคคลที่จะคำนวณความเสี่ยง ดังนั้นเกษตรกรมีแนวโน้มที่จะพัฒนาความไว้วางใจในการสัตวแพทย์เป็นประสบการณ์ของพวกเขาเพิ่มขึ้นสัตวแพทย์ของพวกเขา. ในกรณีที่เกษตรกรมีมุมมองในแง่บวกว่าสัตวแพทย์ของพวกเขาอาจจะมีการป้อนข้อมูลที่กว้างขึ้นในฟาร์มที่มันเป็นโดยทั่วไปเพราะสัตวแพทย์ที่ได้รับการเชิงรุกและนำเสนอแพคเกจการดูแลสุขภาพเช่น ในการตรวจสอบพยาธิที่จะปรับปรุงการควบคุม ในกรณีเหล่านี้สัตวแพทย์มักจะถูกเรียกเก็บเงินในอัตราที่ต่ำที่จะได้รับการดูดซึมจากเกษตรกรและมันก็ไม่ชัดเจนว่าเกษตรกรจะได้จ่ายเงินค่าใช้จ่ายทางเศรษฐกิจอย่างเต็มรูปแบบของโปรแกรม. นี้นำไปสู่อุปสรรคอีกครั้งโดยเน้นเกษตรกรค่าใช้จ่ายของเวลาสัตวแพทย์ ค่าใช้จ่ายสัตวแพทย์ได้รับการพิจารณาจะสูง แต่เมื่อเกษตรกรถูกถามเกี่ยวกับเศรษฐกิจของฟาร์มของพวกเขาและไม่ว่าพวกเขาสามารถทำเงินได้จากแกะของพวกเขาส่วนใหญ่ไม่ได้บันทึกที่หรือว่าพวกเขาได้รับและการสูญเสียรายได้ แต่การพิจารณาว่าโครงการที่ชำระเงินเดียวเป็นเหตุผลเดียวที่พวกเขาสามารถดำเนินการต่อไปที่ฟาร์ม แกะ. นี้รับประกันรายได้ SPS คือ 'เติม' โดยรายได้จากการขายลูกแกะ. ผลกระทบเชิงลบของการสนับสนุนทางการเงินนี้คือการที่จะช่วยลดการแกะเกษตรกรต้องเก็บบันทึกและเข้าใจว่ารายได้และค่าใช้จ่ายฝูงเกิดขึ้น เพียงสามเกษตรกรใน 45 เก็บบันทึกซึ่งช่วยให้พวกเขาในการประเมินเศรษฐกิจของฝูงของพวกเขาและระบุที่พวกเขาได้รับรายได้และการสูญเสีย เหล่านี้เป็นบันทึกเดียวกับที่สามารถนำมาใช้ในการตัดสินใจเกี่ยวกับการจัดการฝูงที่จะเพิ่มรายได้ โดยเหล่านี้แผนสุขภาพฝูงไม่สามารถบ้าจี้เพราะไม่มีการวัดพื้นฐานเพื่อใช้ในการตรวจสอบผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงการบริหารจัดการ หากเกษตรกรแกะไม่รู้จักของรายได้ของพวกเขาหรือไม่ได้เชื่อมโยงการเปลี่ยนแปลงในการบริหารจัดการฝูงกับรายได้ที่เพิ่มขึ้นแล้วจำนวนมากของการมีสุขภาพที่แนะนำ (Wassink et al., 2010b) และการจัดการ (EBLEX 2012) การปรับปรุงการเลื่อนตำแหน่งขึ้นอยู่กับรายได้ที่เพิ่มขึ้นจะไม่เป็น นำมาใช้. ผู้จัดการเป็นหนึ่งเดียวกับฝูงแกะ 1500 ที่เคยเป็นที่ปรึกษาที่ไม่เป็นสัตวแพทย์ที่ค่อนข้างแตกต่างจากที่อื่น ๆ 44 เกษตรกรในการศึกษาที่มีความรับผิดชอบที่จะไม่มีใครสำหรับการตัดสินใจการจัดการที่พวกเขาเอา 'การอย่างเต็มที่' บันทึกฝูงขนาดใหญ่และรูปแบบการให้คำปรึกษาจากภายนอกจะคล้ายกับที่ใช้โดยนมและภาคหมู แต่ผลของเราบอกว่ามันจะไม่เหมาะสมมากที่สุดสำหรับเกษตรกรแกะในขณะนี้. เกษตรกรส่วนใหญ่ในกลุ่มไม่สามารถตั้งครรภ์จ่ายอัตราต่อ แกะในฝูงเพื่อขอคำแนะนำจากภายนอก ปัญหาหนึ่งคือการที่ฝูงแกะที่มีขนาดเล็กโดยทั่วไป (น้อยกว่า 400 ตกลูก) และอื่น ๆ อัตราตัวเมียที่จะให้เช่นสี่ครั้งต่อปี (£ 2000 ได้รับการพิจารณามากเกินไป) ในฐานะที่เป็นเกษตรกรที่ไฮไลต์มีแบบอย่างที่ไม่กี่ของเกษตรกรแกะใช้สัตวแพทย์เป็นที่ปรึกษาที่สัตวแพทย์จะเพิ่มการทำกำไรของฟาร์มนี้จึงเป็นแนวคิดใหม่สำหรับมากของพวกเขา. ผลของเราแสดงให้เห็นว่ามีความอับจนเข้าสัตวแพทย์จะ เงินค่าใช้จ่าย แต่เกษตรกรแกะในขณะนี้โดยทั่วไปไม่ได้พิจารณาว่าพวกเขาจะได้เห็นผลประโยชน์ทางการเงินจากค่าใช้จ่ายนี้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะพวกเขาไม่ได้เก็บบันทึกที่สามารถนำมาใช้ในการวัดความแตกต่างที่ปรึกษาจะทำให้ ขาดการบันทึกการผลิตและมุมมองที่เงิน SPS เป็นเงินอุดหนุนเพื่อการเพาะเลี้ยงแกะอาจอธิบายการดูดซึมช้าของการพัฒนาใหม่อื่น ๆ ในอุตสาหกรรม ราคาของเนื้อแกะในสหราชอาณาจักรในปี 2010 เป็นสองเท่าของปี 2006 (EBLEX 2012) ขณะที่ค่าใช้จ่ายบางส่วนที่เพิ่มขึ้นด้วยเช่นราคาของอาหารที่ซื้อมาเกษตรกรสามารถแกะ / ควรจะได้มีรายได้เพิ่มขึ้นจากปี 2006 ถึงปี 2010 มีความเห็นบางอย่างที่เกษตรกรควรแกะ / อาจมีการปรับปรุงฝูงของพวกเขาด้วยรายได้เสริมนี้ (EBLEX, โครงการผลตอบแทนที่ดีกว่า) แต่ไม่กี่ได้กระทำเพื่อให้. มีมุมมองว่าถึงแม้จะเป็น SPS ยึดชนบทร่างกายที่น่าสนใจและทำความสะอาดสิ่งแวดล้อมที่จะช่วยลดการแกะคือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี่เป็นครั้งแรกที่กระดาษเพื่อความรู้ของผู้เขียน เพื่อสำรวจความคิดเห็นของเกษตรกรแกะใช้ปัจจุบันของสัตวแพทย์และสัตวแพทย์ว่าแกะดูเป็นเส้นทางเพื่อเพิ่มมูลค่าให้กับธุรกิจฟาร์มของพวกเขาผ่านการวางแผนสุขภาพแห่ . มีไม่กี่ฝูงสุขภาพโครงร่างที่เอาตัวรอด unsubsidised ( ออสมอนด์ , 2009การสื่อสารส่วนบุคคล ) และไม่เป็นที่ชัดเจนว่าทำไมเป็นกรณีนี้และบทความนี้พยายามที่จะสำรวจปัญหานี้จากมุมมองของเกษตรกร .

หลากหลายฟาร์มแกะเพศผู้อายุ ขนาดฝูง , ประเภทของการทำฟาร์มแกะองค์กรภูมิภาคทางภูมิศาสตร์ และผู้วิจัยเลือกจับภาพช่วงของความคิดเห็นในโฟกัสกลุ่มแต่ละความเห็นเป็นเชิงคุณภาพที่เกี่ยวข้องและช่วยให้เข้าใจวิธีการฟาร์มแกะในขณะนี้ดูบทบาทของสัตวแพทย์ของพวกเขาในบริบทของฟาร์มของพวกเขา การวิจัยเชิงคุณภาพนี้เป็นวิธีที่มีคุณค่าในการเข้าใจความหลากหลายและความลึกของความคิดเห็นของเกษตรกรในหัวข้อนี้ ( Yardley , 2008 ) เราไม่สามารถวัดปริมาณความคิดเห็น หรือที่เราสามารถมั่นใจได้ว่าเรามีทุกความเห็นที่จัดขึ้นโดย ฟาร์มแกะแม้นี้ เราพิจารณาว่าวิธีการที่ใช้เน้นแรง convergences ภายในธีม , ธีมสีและความคิดเห็นคล้ายคลึงกัน และได้บันทึกข้อมูลใหม่ว่า มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจับโดยวิธีการศึกษาเชิงปริมาณ จุดมุ่งหมายและวัตถุประสงค์ของการวิจัยเชิงคุณภาพชนิดนี้เพื่อเพิ่มความเข้าใจและขยายลึกสร้างสมมติฐานใหม่ ( จอห์นสัน1997 และ Yardley , 2008 ) .

รวมความคิดเห็นหนึ่งเสริมสร้างความประทับใจที่แกะชาวนาในการศึกษานี้ มองว่าตัวเองเป็นผู้เชี่ยวชาญในการเลี้ยงแกะ และโดยเฉพาะในฟาร์มของตนเอง พวกเขาถือว่าการทำฟาร์มแกะที่ซับซ้อนและปีของประสบการณ์ที่พวกเขาได้ให้ความเข้าใจเฉพาะของฟาร์มแกะ โดยทั่วไปพวกเขามองตัวเองเป็นดีที่สุด คนที่จะเข้าใจวิธีการจัดการแกะของพวกเขาและส่วนใหญ่มีมุมมองที่สัตวแพทย์ ( หรืออื่น ๆนอก ) ได้มีส่วนร่วม จำกัด เพื่อให้การจัดการฝูงของพวกเขาโดยรวม พวกเขาใช้ข้อมูลที่หลากหลายฟรีเชอร์รี่เลือกที่อาจจะเหมาะสมสำหรับฟาร์มของพวกเขาไม่มีฉันทามติของแหล่งที่ดีของข้อมูล แต่ก็มีการควบคุม คุณภาพ เช่น เน้นเฉพาะในการสนทนาของเราที่สนับสนุนสัตวแพทย์ได้มีการประชุมดูด้วยความระมัดระวังและไม่กี่เกษตรกรถือว่าเป็น ' สัตวแพทย์ ' ขายยา จึงขาดความเป็นอิสระเกษตรกรพิจารณาว่าในขณะที่มีความคล้ายคลึงกันในแต่ละฟาร์มแกะฟาร์มมีเอกลักษณ์และเกษตรกรได้พบตนเองฟาร์มเฉพาะโซลูชั่นการจัดการฝูงแกะของเขาในฟาร์มของพวกเขาความคิดของเอกลักษณ์และซับซ้อนนี้ผ่านเข้ามาในความต้องการของเกษตรกรเพื่อสัตวแพทย์ที่ยังฟาร์มแกะและข้อเสนอแนะว่าน้อยมากที่สัตวแพทย์อาจจะเพียงพอ ผู้เชี่ยวชาญแนะนำให้

หนึ่งสัตวแพทย์บทบาทยอมรับ โดยเกษตรกรทั้งหมดในการศึกษานี้คือ เพื่อให้ช่วยในโรคที่ไม่รู้จัก เหตุการณ์ที่ทำให้ระดับของความเจ็บป่วย หรือยก การตายชาวนาอธิบายนี้เป็น ' ดับเพลิง ' และมองมันเป็นเหตุการณ์ค่าใช้จ่ายทางเศรษฐกิจ ( สัตว์ที่ตายและพวกเขาต้องจ่ายสำหรับเวลาที่สัตวแพทย์ Pharmaceuticals ) แต่ที่สัตวแพทย์ได้มีคุณสมบัติพิเศษช่วย เมื่อสาเหตุของโรคและการจัดการเป็นที่รู้จักสัตวแพทย์ไม่มีเพิ่มเติมบทบาทการเล่นและภายหลังถิ่นระบาด / ระดับของโรคเดียวกันจะถูกจัดการโดยเกษตรกรน้อยที่สุดการป้อนข้อมูลจากสัตวแพทย์ของพวกเขา .

นอกหน้าที่หลักนี้ เกษตรกรส่วนใหญ่ในกลุ่มโฟกัสถือว่า สัตวแพทย์ของพวกเขามีบทบาทในการแนะนำพวกเขาในโรคอื่น ๆที่เกิดขึ้นในฝูงของพวกเขาที่ไม่ฉุกเฉินพวกเขามักจะได้รับคำแนะนำฟรีทางโทรศัพท์ เยี่ยมชมสถานที่ หรือการฝึกแกะเมื่อสัตวแพทย์ได้เข้าฟาร์มเพื่อวัตถุประสงค์อื่น เช่น การทดสอบวัณโรควัว นี้เป็นหลักปฏิบัติทั่วไปและได้รับคำแนะนำฟรี ถือว่าเป็นพฤติกรรมที่เหมาะสม .