Of the predictor variables in this

Of the predictor variables in this study, behavioral skills (self efficacy) for self-management had the strongest direct effect on self-management behavior. At the same time, this variable was also a mediating factor for the effect of social motivation on self management behavior. This finding confirms the result of previous studies [35-39], which reported that self efficacy is the most important core factor influencing the performance of diabetes self management behavior. In other words, when individuals engage in self-management behavior, their personal determination and confidence in controlling and performing the behaviors successfully are the core factors leading to behavior change. Moreover, the value of the direct effect of behavioral skills on self-management behavior (b = .76, p = .003) was found to be relatively high compared to that of Choi's study which had patients over 65 years of age (b = .62, p = .006) and that of Osborn et al.'s study which had patients in their 50s and 60s (b = .45, p < .001). This suggests that the effect of self efficacy on self-management behavior is stronger for young people with type 2 diabetes than it is for older patients.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวแปร predictor ในศึกษา ทักษะพฤติกรรม (ตนเองประสิทธิภาพ) สำหรับการบริหารตนเองมีพฤติกรรมการบริหารตนเองโดยตรงผลแข็งแกร่ง ในเวลาเดียวกัน ตัวแปรนี้เป็นตัว mediating สำหรับผลของแรงจูงใจทางสังคมกับพฤติกรรมการบริหารตนเอง ค้นหานี้ยืนยันผลการศึกษาก่อนหน้านี้ [35-39], ซึ่งรายงานประสิทธิภาพตนเองที่เป็นปัจจัยหลักสำคัญที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพของเบาหวาน พฤติกรรมการบริหารตนเอง ในคำอื่น ๆ เมื่อบุคคลมีส่วนร่วมในการทำงานจัดการด้วยตนเอง การกำหนดบุคคลและความเชื่อมั่นในการควบคุม และดำเนินพฤติกรรมสำเร็จได้ปัจจัยหลักที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงลักษณะการทำงาน นอก ค่าของผลโดยตรงของพฤติกรรมทักษะพฤติกรรมการบริหารตนเอง (b =.76, p =.003) พบได้ค่อนข้างสูงเปรียบเทียบกับการศึกษาของ Choi ซึ่งมีผู้ป่วยอายุมากกว่า 65 ปี (b =.62, p =.006) และของออสบอร์ประกันภัยร้อยเอ็ด al. ของที่ศึกษาซึ่งมีผู้ป่วยในของผสมและยุค 60s (b =.45, p < .001). นี้ชี้ให้เห็นว่า ผลของประสิทธิภาพตนเองพฤติกรรมการบริหารตนเองแข็งแกร่งสำหรับคนหนุ่มสาวกับโรคเบาหวานชนิดที่ 2 มากกว่าเป็นผู้ป่วยเก่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของตัวแปรในการศึกษานี้ทักษะพฤติกรรม (การรับรู้ความสามารถของตัวเอง) สำหรับการจัดการตนเองมีผลกระทบโดยตรงที่แข็งแกร่งต่อพฤติกรรมการจัดการตนเอง ในเวลาเดียวกัน, ตัวแปรนี้ยังเป็นปัจจัย mediating สำหรับผลของแรงจูงใจทางสังคมที่มีต่อพฤติกรรมการจัดการตนเอง การค้นพบนี้ยืนยันผลการศึกษาก่อนหน้านี้ [35-39] ซึ่งมีรายงานว่าการรับรู้ความสามารถของตัวเองเป็นปัจจัยหลักที่สำคัญที่สุดที่มีผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของโรคเบาหวานพฤติกรรมการจัดการตนเอง ในคำอื่น ๆ เมื่อบุคคลมีส่วนร่วมในพฤติกรรมการจัดการตนเองมุ่งมั่นส่วนตัวของพวกเขาและความเชื่อมั่นในการควบคุมและการแสดงพฤติกรรมที่ประสบความสำเร็จได้รับปัจจัยหลักที่นำไปสู่​​การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม นอกจากนี้ค่าของผลกระทบโดยตรงทักษะพฤติกรรมที่มีต่อพฤติกรรมการจัดการตนเอง (ข = 0.76, p = 0.003) พบว่ามีค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับการศึกษาของ Choi ซึ่งมีผู้ป่วยมากกว่า 65 ปี (ข = 0.62, p = 0.006) และของออสบอร์ et al. ของการศึกษาซึ่งมีผู้ป่วยที่อยู่ในยุค 50 และยุค 60 ของพวกเขา (ข = 0.45, p <0.001) นี้แสดงให้เห็นว่าผลของการรับรู้ความสามารถของตนเองที่มีต่อพฤติกรรมการจัดการตนเองจะดีสำหรับคนหนุ่มสาวที่เป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 กว่านั้นสำหรับผู้ป่วยสูงอายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

当然，最好的预测是在这个行为技能（自我）的疗效strongest self-management有直接在self-management行为效应。在相同的时间，这是一个mediating也变为社会的效应因子）在自我管理行为动机的结果。这是场confirms [ ]的研究，这是reported 35-39最重要的核心是自我疗效因子的性能影响的行为。在其他糖尿病自我管理当engage之类的，他们在个人行为和个人，self-management在determination控和信心。随着成功的核心因素是行为的变化。此外，对该行为的直接的价值在self-management行为能力行为的效果。76（B，P = . =）是3发现relatively相比要高这是研究院的病人是在65年主持的年龄。62（B =，P = . 6）和那Osborn等人的研究中。在五十年代和六十年代，有没有他们的病人。45（B =，P < 0。001）。这是自suggests疗效的效果上的self-management为年轻人的行为是与stronger 2型糖尿病患者比这是为花生。