the Tha Po village on the coast of

the Tha Po village on the coast of Surat Thani Province in Thailand, more than half of the 1100 hectares of mangrove swamps have been cleared for commercial shrimp farms. Although harvesting shrimp is a lucrative undertaking, mangroves also serve as nurseries for fish and as barriers for storms and soil erosion. Following the destruction of the local mangroves, Tha Po villagers experienced a decline in fish catch and suffered storm damage and water pollution. Can market forces be trusted to strike the efficient balance between preservation and development for the remaining mangroves Calculations economists Sathirathai and Barbier (2001) demonstrated that the value of the ecological services that would be lost from further destruction of the mangrove swamps exceeded the value of the shrimp farms that would take their place. Preservation of the remaining mangrove swamps would be the effi- cient choice. Would a potential shrimp farming entrepreneur make the efficient choice? Unfortunately, the answer is no. This study estimated the economic value of man groves in terms of local use of forest resources, offshore fishery linkages, and coastal protection to be in the range of $27264-$35,921 per hectare. In contrast, the economic returns to shrimp farming, once they are corrected for input subsi dies and for the costs of water pollution, are only $194-$209 per hectare. However, shrimp farmers are heavily subsidized and do not have to take into account the external costs of pollution, their financial returns are typically $7706.95-$8.336.47 per hectare. the absence of some sort of external control imposed by collective be action, converting mangroves to shrimp farming would the normal. if inefficient The externalities associated with the ecological services provided by the mangroves support a biased decision that results in fewer social net benefits, but greater private net benefits. Source: Sathirathai, s. & Barbier, E.B. (April 2001), valuing mangrove conservation southern Thailand Contemporary Economic Policy, 192) 109-122

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมู่บ้านท่าปอบนชายฝั่งของจังหวัดสุราษฎร์ธานีในประเทศไทย มากกว่าครึ่งของเฮคเตอร์ 1100 ของป่าชายเลนหนองน้ำได้รับการล้างสำหรับฟาร์มกุ้งเชิงพาณิชย์ แม้ว่าเก็บเกี่ยวกุ้งเป็นกิจการที่ร่ำรวย ป่าชายเลนยังทำหน้าที่ เป็นเลี้ยงปลา และ เป็นอุปสรรคสำหรับพายุและพังทลายของดิน ต่อการทำลายท้องถิ่น ชาวบ้านท่าโพธิ์มีประสบการณ์ในการจับปลา และประสบพายุสร้างความเสียหายและน้ำมลพิษ กลไกตลาดสามารถเชื่อถือได้ตีดุลมีประสิทธิภาพระหว่างการอนุรักษ์และพัฒนาป่าชายเลนที่เหลือคำนวณเศรษฐศาสตร์ Barbier และ Sathirathai (2001) แสดงให้เห็นว่า ค่าบริการระบบนิเวศน์ที่สูญเสียจากการทำลายป่าชายเลนหนองน้ำ เกินค่าของฟาร์มกุ้งที่จะดำเนินการได้ การอนุรักษ์ป่าชายเลนหนองน้ำที่เหลือจะเป็นตัวเลือก effi cient ผู้ประกอบการเลี้ยงกุ้งอาจจะทำให้ตัวเลือกที่มีประสิทธิภาพ อับ คำตอบคือไม่ การศึกษานี้ประมาณการมูลค่าทางเศรษฐกิจของคนสวนในแง่ของการใช้ทรัพยากรป่าไม้ ประมงนอกชายฝั่งเชื่อมโยง และการป้องกันชายฝั่งทะเลจะอยู่ในช่วงของ $27264-$35,921 ต่อเฮกตาร์ภายใน ตรงกันข้าม ทางเศรษฐกิจกลับไปทำฟาร์มกุ้ง เมื่อพวกเขาจะแก้ไขสำหรับ อินพุต subsi ตาย และสำหรับต้นทุนของมลพิษทางน้ำ เพียง $194-$209 ต่อตารางเมตร อย่างไรก็ตาม กุ้งที่มีสนับสนุนอย่างมาก และไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงต้นทุนของมลพิษภายนอก แทนที่พวกเขามัก $7706.95-$8.336.47 ต่อตารางเมตร การขาดงานของการเรียงลำดับบางอย่างของตัวควบคุมภายนอกเทศบาลร่วมจะดำเนินการ แปลงป่าชายเลนกุ้งเกษตรจะปกติ ถ้าต่ำ externalities ที่เกี่ยวข้องกับบริการของระบบนิเวศป่าชายเลนสนับสนุนตัดสินลำเอียงที่มีผลน้อยกว่าผลประโยชน์ทางสังคมสุทธิ แต่ประโยชน์สุทธิส่วนตัว แหล่งที่มา: Sathirathai, s. & Barbier, E.B. (2001 เมษายน), ประเมินค่าอนุรักษ์ป่าชายเลนภาคใต้ไทยร่วมสมัยนโยบายเศรษฐกิจ 192) 109-122

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมู่บ้านท่าโพธิ์บนชายฝั่งของจังหวัดสุราษฏร์ธานีในประเทศไทยมากกว่าครึ่งหนึ่งของ 1100 ไร่ของโกงกางได้รับการล้างสำหรับฟาร์มกุ้งในเชิงพาณิชย์ แม้ว่ากุ้งเก็บเกี่ยวเป็นกิจการที่มีกำไรโกงกางยังทำหน้าที่เป็นสถานรับเลี้ยงเด็กสำหรับปลาและเป็นอุปสรรคสำหรับพายุและพังทลายของดิน หลังการล่มสลายของป่าโกงกางท้องถิ่นชาวบ้านท่าโพธิ์ประสบการณ์ลดลงในการจับปลาและได้รับความเดือดร้อนเสียหายจากพายุและมลพิษทางน้ำ สามารถกลไกตลาดได้รับความไว้วางใจให้สมดุลที่มีประสิทธิภาพระหว่างการอนุรักษ์และพัฒนาป่าชายเลนที่เหลือคำนวณเศรษฐศาสตร์เสถียรไทยและ Barbier (2001) แสดงให้เห็นว่าคุ้มค่าของการให้บริการของระบบนิเวศที่จะหายไปจากการถูกทำลายต่อไปของโกงกางที่เกินค่าของ ฟาร์มกุ้งที่จะใช้สถานที่ของพวกเขา การเก็บรักษาของที่เหลือโกงกางจะเป็นทางเลือกประสิทธิภาพประสิทธิภาพการ ผู้ประกอบการเลี้ยงกุ้งอาจจะให้ทางเลือกที่มีประสิทธิภาพ? แต่น่าเสียดายที่คำตอบคือไม่มี การศึกษาครั้งนี้ประมาณมูลค่าทางเศรษฐกิจของมนุษย์ Groves ในแง่ของการใช้งานในท้องถิ่นของทรัพยากรป่าไม้, การเชื่อมโยงการประมงในต่างประเทศและการป้องกันชายฝั่งทะเลที่จะอยู่ในช่วงของ $ 27264- $ 35,921 ต่อเฮกตาร์ ในทางตรงกันข้ามผลตอบแทนทางเศรษฐกิจเพื่อการเพาะเลี้ยงกุ้งเมื่อพวกเขาได้รับการแก้ไขสำหรับการป้อนข้อมูล subsi ตายและค่าใช้จ่ายของมลพิษทางน้ำเป็นเพียง $ 194- $ 209 ต่อเฮกตาร์ อย่างไรก็ตามเกษตรกรผู้เลี้ยงกุ้งได้รับการอุดหนุนอย่างหนักและไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงค่าใช้จ่ายภายนอกของมลพิษผลตอบแทนทางการเงินของพวกเขามักจะ $ 7706.95- $ 8.336.47 ต่อเฮกตาร์ กรณีที่ไม่มีการเรียงลำดับของการควบคุมจากภายนอกที่กำหนดโดยส่วนรวมบางส่วนจะดำเนินการแปลงป่าชายเลนเพื่อการเพาะเลี้ยงกุ้งจะปกติ ถ้าไม่มีประสิทธิภาพภายนอกที่เกี่ยวข้องกับการให้บริการของระบบนิเวศป่าชายเลนให้โดยสนับสนุนการตัดสินใจลำเอียงที่ส่งผลให้ผลประโยชน์สุทธิทางสังคมน้อยลง แต่ผลประโยชน์สุทธิส่วนตัวมากขึ้น ที่มา: เสถียรไทย, s และ Barbier, EB (เมษายน 2001) การอนุรักษ์ป่าชายเลนมูลค่าภาคใต้ของประเทศไทยนโยบายเศรษฐกิจร่วมสมัย 192) 109-122

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ท่าโพ หมู่บ้านบนชายฝั่งของ จ. สุราษฎร์ธานี ใน ประเทศไทย มากกว่าครึ่งหนึ่งของ 1 , 100 ไร่ ป่าชายเลน บึงได้รับการล้างกุ้งพาณิชย์ฟาร์ม แม้ว่าการเก็บเกี่ยวกุ้งเป็นกิจการร่ำรวย , ป่าชายเลนยังเป็นสถานรับเลี้ยงเด็กสำหรับปลาและเป็นอุปสรรคสำหรับพายุและการกัดเซาะดิน ต่อไปนี้การทำลายป่าชายเลนในท้องถิ่น ท่าโพ ชาวบ้านที่มีประสบการณ์ลดลงจับปลาและได้รับความเสียหายพายุและมลพิษทางน้ำ สามารถตลาดบังคับต้องสมดุลระหว่างการอนุรักษ์และการพัฒนาประสิทธิภาพเหลือป่าชายเลนการคำนวณและนักเศรษฐศาสตร์ เสถียรไทย barbier ( 2001 ) พบว่า ค่าของระบบนิเวศต่างๆ จะหายไปจากการทำลายเพิ่มเติมของป่าชายเลนบึงเกินค่าของกุ้งจะใช้สถานที่ของพวกเขา การอนุรักษ์ป่าชายเลนที่เหลือลงจะ effi - ทางเลือก cient . จะเลี้ยงกุ้งศักยภาพผู้ประกอบการให้ตัวเลือกที่มีประสิทธิภาพ ? แต่น่าเสียดายที่คำตอบคือ ไม่ การศึกษา ประเมินมูลค่าทางเศรษฐกิจของมนุษย์รูปเคารพในแง่ของการใช้ทรัพยากรป่าไม้ประมงท้องถิ่น ความเชื่อมโยง ในต่างประเทศ และการป้องกันชายฝั่งทะเลอยู่ในช่วงของ $ 27264 - $ 35921 ต่อเฮกแตร์ ในทางตรงกันข้าม , ผลตอบแทนทางเศรษฐกิจ การทำนากุ้ง เมื่อมีการแก้ไขสำหรับการป้อนข้อมูล subsi ตายและต้นทุนของมลพิษในน้ำ เป็นเพียง $ 194 - $ 209 ต่อเฮกแตร์ อย่างไรก็ตาม ผู้เลี้ยงกุ้งจะหนักมาก และไม่ต้องคำนึงถึงต้นทุนภายนอกของมลพิษ ผลตอบแทนทางการเงินของพวกเขาโดยทั่วไปเป็น $ 7706.95 - $ 8.336.47 ต่อเฮกแตร์ การจัดเรียงบางของภายนอกที่กำหนดโดยรวมจะควบคุมการกระทำแปลงป่าชายเลนเพื่อทำนากุ้ง จะปกติ ถ้าไม่มีประสิทธิภาพและผลกระทบภายนอกที่เกี่ยวข้องกับระบบนิเวศป่าชายเลนที่สนับสนุนการให้บริการโดยลำเอียงการตัดสินใจว่าผลลัพธ์ในน้อยสังคมมากขึ้นส่วนบุคคลสุทธิสุทธิผลประโยชน์ แต่ผลประโยชน์ ที่มา : เสถียรไทย , S . & barbier อีบี ( เมษายน 2001 ) , การประเมินมูลค่าป่าชายเลนอนุรักษ์ภาคใต้ร่วมสมัยนโยบายเศรษฐกิจ , 192 ) 109-122