Language is a fundamental communica

Language is a fundamental communication
tool without which no social interaction can
take place. The importance of language—and language differences—is often underestimated, especially in a largely monoglot, English-speaking country such as Australia. Promoting Asian languages has been an educational policy goal since the 1990s, with mixed success. Levels of interest have remained stubbornly low in this regard. Of the approximately 70,000 students enrolled in the NSW Higher School Certificate
in 2014, only 2.2% studied Japanese, 1.3% studied Chinese and 0.3% studied Indonesian (PricewaterhouseCoopers 2014, p.16). A significant increase in uptake will be difficult to achieve, unless we make foreign language learning compulsory or provide positive incentives for learning them.
Many Australians believe that they do not need to learn other languages because of the status of English as a lingua franca, including throughout Asia. However, evidence shows that monolingual English speakers are at a significant disadvantage when engaging in a world where others are

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาคือ สื่อสารพื้นฐานเครื่องมือ โดยที่สังคมไม่สามารถเกิดขึ้น ความสำคัญของภาษา — และความแตกต่างของภาษาซึ่งจะมัก underestimated โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศอังกฤษที่ส่วนใหญ่ monoglot เช่นออสเตรเลีย ส่งเสริมภาษาเอเชียได้รับการศึกษานโยบายเป้าหมายตั้งแต่ปี 1990 ผสมดี ระดับน่าสนใจมียังคงดันทุรังต่ำในการนี้ ลงทะเบียนใบรับรองนิวเซาธ์เวลส์สูงโรงเรียนนักเรียนประมาณ 70000ในปี 2014 เพียง 2.2% เรียนภาษาญี่ปุ่น จีนศึกษา 1.3% และ 0.3% ศึกษาอินโดนีเซีย (2014 ไพรซ์ p.16) การเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการดูดซับจะยากที่จะให้บรรลุ เว้นแต่ว่าเราให้เรียนรู้ภาษาต่างประเทศ หรือให้สิ่งจูงใจในเชิงบวกในการเรียนรู้นั้นในออสเตรเลียเชื่อว่า พวกเขาไม่ต้องการเรียนภาษาอื่น ๆ เนื่องจากสถานะของภาษาอังกฤษเป็นการใช้ รวมทั้งเอเชีย อย่างไรก็ตาม หลักฐานแสดงว่า ภาษาอังกฤษ monolingual เป็นรองสำคัญเมื่อในโลกที่ผู้อื่นเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาเป็นพื้นฐานการสื่อสารเครื่องมือโดยที่ไม่มีการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมสามารถใช้สถานที่ ความสำคัญของภาษาและภาษาที่แตกต่างกันจะถูกมองข้ามบ่อยครั้งโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน monoglot ส่วนใหญ่ของประเทศที่พูดภาษาอังกฤษเช่นออสเตรเลีย การส่งเสริมภาษาเอเชียได้รับเป้าหมายของนโยบายการศึกษาตั้งแต่ปี 1990 ผสมกับความสำเร็จ ระดับที่น่าสนใจยังคงตะแบงต่ำในเรื่องนี้ ประมาณ 70,000 นักเรียนเข้าเรียนในโรงเรียนที่รับรองเอ็นเอสที่สูงขึ้นในปี2014 เพียง 2.2% การศึกษาญี่ปุ่น 1.3% จีนและการศึกษา 0.3% อินโดนีเซียศึกษา (PricewaterhouseCoopers ปี 2014, หน้า 16) เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการดูดซึมจะยากที่จะประสบความสำเร็จหากเราทำให้การเรียนรู้ภาษาต่างประเทศภาคบังคับหรือให้แรงจูงใจที่ดีสำหรับการเรียนรู้ของพวกเขา. ชาวออสเตรเลียหลายคนเชื่อว่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องเรียนรู้ภาษาอื่น ๆ เพราะสถานะของภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางรวมทั้ง ทั่วเอเชีย อย่างไรก็ตามหลักฐานแสดงให้เห็นว่าภาษาอังกฤษเป็นภาษาเดียวอยู่ที่ข้อเสียที่สำคัญเมื่อมีส่วนร่วมในโลกที่คนอื่นเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาเป็นเครื่องมือในการสื่อสารพื้นฐาน โดยที่ไม่มีการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม

สามารถใช้สถานที่ ความสำคัญของภาษาและภาษาความแตกต่างมักจะประมาท โดยเฉพาะในประเทศที่พูดภาษาอังกฤษ ผู้พูดหรือเขียนภาษาเดียวไป เช่นออสเตรเลีย ส่งเสริมภาษาเอเชียได้รับนโยบายการศึกษาเป้าหมายตั้งแต่ปี 1990 , กับความสำเร็จที่ผสมระดับของอัตราดอกเบี้ยยังคงต่ำหัวชนฝาในเรื่องนี้ ของประมาณ 70 , 000 นักเรียนในรัฐ NSW สูงกว่าโรงเรียนประกาศนียบัตร
ในปี 2014 เพียง 2.2% เรียนภาษาญี่ปุ่นเรียนภาษาจีน 1.3 % และ 0.3% ) อินโดนีเซีย ( PricewaterhouseCoopers 2014 , p.16 ) เพิ่มขึ้นอย่างมากในการจะยากที่จะบรรลุถ้าเราทำให้การเรียนรู้ภาษาต่างประเทศบังคับหรือให้สิ่งจูงใจบวกสำหรับการเรียนรู้เหล่านั้น .
ชาวออสเตรเลียหลายคนเชื่อว่าพวกเขาไม่ต้องเรียนภาษาอื่นเพราะสถานะของภาษาอังกฤษเป็นภาษากลาง รวมถึงเอเชีย อย่างไรก็ตาม หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่า ภาษา อังกฤษ ใช้เป็นเบี้ยล่างอย่างมีนัยสำคัญเมื่อมีส่วนร่วมในโลกที่คนอื่นเป็น