Television viewing has been associa

Television viewing has been associated with childhood obe-
sity in several epidemiologic studies (1). In a clinical trial, thirdand fourth-grade children who received intervention to reduce television viewing had lower body mass index (BMI; in kg/m2) values, tricep skinfold thicknesses, waist circumferences, and waist-to-hip ratios than did control subjects (2). Children who received the television-reduction intervention reduced the number of meals consumed during television viewing, and a trend toward lower intakes of high-fat foods was observed. Two of the hypothesized mechanisms through which television viewing is thought to promote childhood obesity are increased dietary intake from eating during viewing and eating highly advertised foods (1). Several studies provided ecologic evidence in support of these mechanisms. First, increased television viewing has been associated with increased energy intake (3–5). Adolescents whoreportedwatchingmoretelevisionalsoreportedeatingmore high-fat foods (6) and fast food, drinking more soft drinks, and consuming fewer fruits and vegetables (4). Likewise, in households in which the television is on during meals, children consume more red meat, pizza, snack foods, and soda and fewer fruits and vegetables (7). Second, several content analyses of children’s television programs showed that foods, especially high-fat or high-sugar foods, are frequently advertised on children’s television programs (8–11). Furthermore, an experiment conducted with preschool children showed that only a brief exposure to food advertisements embedded within children’s programming resulted in the children choosing the advertised brand of food over a similar unadvertised product (12). Prior studies of the effects of food advertising on older children’s food choices showed similar effects (13, 14).
Most previous epidemiologic research investigating the relation between television viewing and dietary intake has relied on separate reports of daily television viewing practices and dietary intake.Dataonwhatchildrenactuallyeatduringtelevisionviewing are lacking. Therefore, during 24-h dietary recalls, we collected data on the activities that children participated in while they ate each meal or snack. We used these data to describe the amount and types of foods consumed during television viewing, to examine the association between these types of foods and children’s BMI, and to compare the types of foods that children consumedwhenthetelevisionwasonwiththetypesoffoodsthat they consumed when the television was off.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การดูโทรทัศน์ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับวัยเด็ก obe-
Sity ในการศึกษาทางระบาดวิทยาหลายคน (1) ในการทดลองทางคลินิก, thirdand เด็กสี่ชั้นประถมศึกษาปีที่ได้รับการแทรกแซงเพื่อลดการดูโทรทัศน์ที่มีดัชนีมวลกายต่ำกว่า (BMI; กก / m2) ค่าความหนา tricep skinfold, เส้นรอบวงเอวและอัตราส่วนเอวต่อสะโพกกว่ากลุ่มควบคุม (2) เด็กที่ได้รับการแทรกแซงโทรทัศน์ลดลดจำนวนของอาหารที่บริโภคในช่วงการดูโทรทัศน์และแนวโน้มการบริโภคที่ลดลงของอาหารไขมันสูงเป็นที่สังเกต สองกลไกการตั้งสมมติฐานที่ผ่านการดูโทรทัศน์เป็นความคิดที่ส่งเสริมโรคอ้วนในวัยเด็กจะเพิ่มขึ้นการบริโภคสารอาหารจากการรับประทานอาหารในระหว่างการดูและการรับประทานอาหารที่โฆษณาสูง (1) งานวิจัยหลายชิ้นให้หลักฐานเกี่ยวกับระบบนิเวศน์ในการสนับสนุนของกลไกเหล่านี้ ครั้งแรกที่ดูโทรทัศน์ที่เพิ่มขึ้นได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคพลังงานที่เพิ่มขึ้น (3-5) วัยรุ่น whoreportedwatchingmoretelevisionalsoreportedeatingmore อาหารไขมันสูง (6) และอาหารได้อย่างรวดเร็ว, การดื่มน้ำอัดลมมากขึ้นและการบริโภคผลไม้และผักน้อย (4) ในทำนองเดียวกันในครัวเรือนซึ่งในโทรทัศน์ที่อยู่ในระหว่างมื้ออาหารเด็กกินเนื้อแดงมากขึ้น, พิซซ่า, ขนมขบเคี้ยวและน้ำอัดลมและผลไม้น้อยลงและผัก (7) ประการที่สองการวิเคราะห์เนื้อหาหลายรายการโทรทัศน์ของเด็กที่แสดงให้เห็นว่าอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งไขมันสูงหรืออาหารน้ำตาลสูง, มีการโฆษณาบ่อยในรายการโทรทัศน์ของเด็ก (8-11) นอกจากนี้การทดลองดำเนินการกับเด็กก่อนวัยเรียนพบว่ามีเพียงการเปิดรับสั้น ๆ กับการโฆษณาอาหารที่ฝังอยู่ในการเขียนโปรแกรมของเด็กส่งผลให้เด็กเลือกแบรนด์ที่โฆษณาของอาหารมากกว่าสินค้า unadvertised ที่คล้ายกัน (12) การศึกษาก่อนจากผลกระทบของการโฆษณาอาหารในการเลือกอาหารเด็กที่แสดงให้เห็นว่าผลกระทบที่คล้ายกัน (13, 14).
การวิจัยทางระบาดวิทยาที่ก่อนหน้านี้ส่วนใหญ่ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการดูโทรทัศน์และการบริโภคอาหารที่ได้อาศัยในรายงานแยกเป็นสัดส่วนของการปฏิบัติการดูโทรทัศน์ทุกวันและ intake.Dataonwhatchildrenactuallyeatduringtelevisionviewing อาหาร จะขาด ดังนั้นในระหว่างการเรียกคืนตลอด 24 ชั่วโมงอาหารที่เราเก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับกิจกรรมที่เด็กมีส่วนร่วมในขณะที่พวกเขากินอาหารแต่ละมื้อหรืออาหารว่าง เราใช้ข้อมูลเหล่านี้เพื่ออธิบายปริมาณและชนิดของอาหารที่บริโภคในช่วงการดูโทรทัศน์เพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างอาหารประเภทนี้และค่าดัชนีมวลกายของเด็กและเพื่อเปรียบเทียบชนิดของอาหารที่เด็ก consumedwhenthetelevisionwasonwiththetypesoffoodsthat พวกเขาบริโภคเมื่อโทรทัศน์ถูกปิด