Invigorated by the emergence in the

Invigorated by the emergence in the late 1960s of a
humanistic critique in geography, the concept gained
prominence among phenomenological researchers in architecture and geography in the 1970s with the publication of
work such as Norberg-Schulz’s (1980) Genius Loci:
Towards a Phenomenology of Architecture, Relph’s (1976)
Place and Placelessness, and Tuan’s (1977) Space and
Place: The Perspective of Experience. Interest in the
concept of place was initially slow to spread beyond
phenomenological researchers and humanistic geographers
due to the dominance of quantitative and positivistic philosophies in environment and behavior research (Low &
Altman, 1992). Over the last two decades, however, place
has attracted considerable attention from researchers in a
variety of research traditions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Invigorated โดยเกิดขึ้นในปี 1960 ที่ล่าช้าของการรับวิจารณ์ humanistic ในภูมิศาสตร์ แนวคิดความโดดเด่นระหว่างนักวิจัย phenomenological ในสถาปัตยกรรมและภูมิศาสตร์ในทศวรรษ 1970 มีการประกาศทำงานเช่น Norberg Schulz เนียส (1980):ต่อ Phenomenology สถาปัตยกรรม Relph ของ (1976)สถานที่ และ Placelessness และ ทวนของพื้นที่ (1977) และสถานที่: มุมมองของประสบการณ์ สนใจในการแนวคิดที่ถูกช้าเริ่มแพร่กระจายเกินกว่านักวิจัย phenomenological และว่า humanisticเนื่องจากการครอบงำของปรัชญา positivistic และเชิงปริมาณในการวิจัยสิ่งแวดล้อมและลักษณะการทำงาน (ต่ำ &Altman, 1992) กว่าสองทศวรรษ อย่างไรก็ตาม ทำได้ดึงดูดความสนใจมากจากนักวิจัยในการหลากหลายงานวิจัยประเพณี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรรค์โดยเกิดขึ้นในช่วงปลายทศวรรษที่ 1960 ของ
การวิจารณ์เห็นอกเห็นใจในทางภูมิศาสตร์แนวคิดได้รับ
ชื่อเสียงในหมู่นักวิจัยปรากฏการณ์ในงานสถาปัตยกรรมและสภาพทางภูมิศาสตร์ในปี 1970 ด้วยการตีพิมพ์ของ
การทำงานเช่น Norberg-ชัลส์ของ (1980) อัจฉริยะสถานะ:
ต่อปรากฏการณ์สถาปัตยกรรมศาสตร์ , Relph ของ (1976)
Place และ Placelessness และ Tuan ของ (1977) พื้นที่และ
สถานที่: มุมมองประสบการณ์ ความสนใจใน
แนวคิดของสถานที่ที่เป็นคนแรกที่ช้าที่จะแพร่กระจายเกินกว่า
นักวิจัยปรากฏการณ์วิทยาและภูมิศาสตร์อกเห็นใจ
เนื่องจากการปกครองของปรัชญาเชิงปริมาณและเชิง positivistic ในสภาพแวดล้อมและการวิจัยพฤติกรรม (ต่ำและ
อัลท์แมน, 1992) ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา แต่สถานที่ที่
ได้รับความสนใจอย่างมากจากนักวิจัยใน
หลากหลายของประเพณีการวิจัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีชีวิตชีวาด้วยการเกิดขึ้นในปลายทศวรรษที่ 1960 ของ
วิพากษ์แนวคิดมนุษยนิยมในภูมิศาสตร์ที่ได้รับชื่อเสียงในหมู่นักวิจัยในสถาปัตยกรรม
เชิงปรากฏการณ์วิทยาและภูมิศาสตร์ในปี 1970 กับสิ่งพิมพ์ของ
ทำงานเช่นนอร์เบิร์ก ชูลซ์ ( 1980 ) อีเอสพีเอ็น :
ต่อปรากฏการณ์ของสถาปัตยกรรม relph ( 1976 )
placelessness สถานที่และ และ Tuan ( 1977 ) และพื้นที่
สถานที่ :มุมมองของประสบการณ์ ความสนใจในแนวคิดของสถานที่ ได้เริ่มต้นช้าที่จะแพร่กระจายเกินกว่า
นักวิจัยเชิงปรากฏการณ์วิทยา และเห็นอกเห็นใจนักภูมิศาสตร์
เนื่องจากการปกครองของปริมาณและ positivistic ปรัชญาในสิ่งแวดล้อมและพฤติกรรมการวิจัย ( ต่ำ&
อัลท์แมน , 1992 ) ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม สถานที่
ได้ดึงดูดความสนใจมากจากนักวิจัยใน
ความหลากหลายของประเพณีในการวิจัย