Chapter 159 – งานประลองอู๋หลิน (4)T

Chapter 159 – งานประลองอู๋หลิน (4)



The strategies undertaken in the era of weapons in arms were not something the modern generation can understand. The control needed to strategize both human and military resources cannot be gained in just a day.

Hence, even though Mu Rong Liu Yue’s reputation was as high as the heavens, she understood exactly the true extent of her capabilities.

Now that there was no cause for fear at the borders, she was going to do what she was best at.

To defend Tian Chen for Xuan Yuan Che, it was not necessary to fight the battle at the borders. Once they had pulled through the most dangerous moment, switching to the offensive was the best way to defend.

This was her motto.

“Du Yi, help me …”

“Fellow traveller friend in the inn, my name is Yun Zhao. I have long admired this season’s Wu Lin Championship, and have specially come a long way from Xue Sheng Kingdom, but I was delayed for a few days and all the inns are full; there isn’t even a place to rest. Hai, why is it so crowded? My fellow traveller friend, can you let me stay in this room? I promise to be silent and not disturb you.”
Image

Liu Yue’s words barely left her mouth as a clear voice suddenly sounded out, with a hint of helplessness and complaint, and lots of fawning intent.
The voice was brimming with the genteelness of a poor scholar.

Upon hearing the voice, Liu Yue stopped what she was going to say, bent her head and looked out of the window.

The room she was staying in was situated at the topmost area of the Inn such that entire street could be seen from her point of view.

At this moment, outside the inn, a man in a light blue robe was standing near the rear wall of the inn and was repeatedly bowing to her with both hands clasped in front of him. A bright smile decorated his face.

His shapely eyebrows framed a face that gave off a positive radiance that resembled the bright rays of the sun. He was like a shining beacon of light, different from Xuan Yuen Che’s enchanting beauty, and unlike Du Gu Ye’s beauty that could cause a kingdom’s downfall.

As Liu Yue looked at him, an indescribable look flashed past her eyes. She lightly tapped at the window frame with her fingers.

Behind her, Du Yi immediately bowed his head. Shit, their investigations failed to inform them that he was here too.

“Please let me stay here, I don’t want to sleep on the streets.” With an aggrieved expression on his face, Yun Zhao looked at Liu Yue with a fawning smile.

Upon seeing this, Liu Yue broke out into a slow smile. This person is somewhat interesting. Since he wants to come in, I’ll just let him.

She nodded and said: “Sure.” Her indifferent voice transmitted into the distance, in her usual chilly tone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 159 – งานประลองอู๋หลิน (4)กลยุทธ์การดำเนินการในยุคของอาวุธในแขนไม่ได้บางสิ่งบางอย่างที่รุ่นที่ทันสมัยเข้าใจได้ ไม่ได้รับการควบคุมที่จำเป็นในการ strategize ทรัพยากรทั้งมนุษย์ และทหารเพียงวันด้วยเหตุนี้ ถึงแม้ว่าชื่อเสียงหมูร้อง Liu Yue สูงถึงสวรรค์ เธอเข้าใจอย่างถ่องแท้ของความสามารถของเธอตอนนี้ที่เป็นสาเหตุของความกลัวที่ชายแดนไม่มี เธอกำลังทำสิ่งที่เธอเป็นที่สุดเพื่อปกป้องเทียนเฉินสำหรับ Che ซวนหยวน มันไม่จำเป็นในการสู้รบที่ชายแดน เมื่อพวกเขาได้ดึงผ่านช่วงเวลาที่อันตรายที่สุด การสลับไปยังการบุกคือ การปกป้องนี่คือคำขวัญของเธอ"Du Yi ช่วยฉัน...""เพื่อนนักเดินทางเพื่อนในอินน์ ชื่อของฉันคือ Yun Zhao ผมยาวชื่นชมฤดูกาลนี้อู๋หลินชิงแชมป์ และเป็นพิเศษมาทางยาวจากราชอาณาจักร Sheng Xue แต่ฉันล่าช้ากี่วัน และอินน์ทั้งหมดเต็ม แม้ไม่มีนอน ไห่ ทำไมคือมันแพง เพื่อนเพื่อนเดินทาง คุณสามารถให้ฉันอยู่ในห้องนี้ ผมสัญญาจะเงียบ และไม่รบกวนคุณ"รูปภาพLiu Yue คำแทบไม่ออกปากเป็นเสียงชัดเจนก็ไพเราะ พร้อมคำแนะนำทำอะไรไม่ถูกร้องเรียน และจำนวนมากของเจตนา fawningเสียงก็เต็มไป ด้วย genteelness ของนักวิชาการดีเมื่อได้ยินเสียง Liu Yue หยุดสิ่งที่เธอกำลังจะบอกว่า งอหัวของเธอ และมองจากหน้าต่างตั้งห้องที่เธออยู่ในที่บริเวณบนสุดของโรงแรมดังกล่าว ถนนทั้งที่อาจจะเห็นจากมุมมองของเธอขณะนี้ นอกอินน์ คนในเสื้อคลุมสีน้ำเงินเป็นแสงยืนใกล้ผนังด้านหลังของโรงแรม และถูกตั้งซ้ำ ๆ เธอ ด้วยมือทั้งสอง clasped หน้าเขา รอยยิ้มที่สดใสตกแต่งใบหน้าของเขาคิ้วของเขาหุ่นดีกรอบใบหน้าที่ให้ปิดใสบวกที่คล้ายแสงสว่างของดวงอาทิตย์ เขาเป็นเหมือนสัญญาณส่องแสงของแสง ซวนหยวน Che งามเสน่ห์ และแตกต่าง จาก Du กูเจ้าของความงามที่อาจก่อให้เกิดการล่มสลายของอาณาจักรต่าง ๆเป็น Liu Yue มองเขา มีลักษณะพรรณนาประกายตาของเธอที่ผ่านมา เธอเบา ๆ เคาะที่ขอบหน้าต่าง ด้วยนิ้วของเธอหลังเธอ Du Yi ลงศีรษะของเขาทันที การสอบสวนเรื่องอึ ไม่สามารถแจ้งที่ เขาเป็นนี่เกินไป"โปรดแจ้งให้เราเข้าพักที่นี่ ฉันไม่ต้องการนอนบนถนน" มีนิพจน์ aggrieved บนใบหน้าของเขา Yun Zhao มองที่ Liu Yue ด้วยรอยยิ้ม fawningเมื่อเห็นนี้ Liu Yue โพล่งออกมาเป็นรอยยิ้มที่ช้า คนนี้เป็นที่ค่อนข้างน่าสนใจ เนื่องจากอยากมาใน ฉันจะเพียงให้เขาเธอเลยต้อง และกล่าวว่า: "แน่นอน" เธอไม่แยแสเสียงส่งเป็นระยะทาง ในโทนเย็นปกติของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 159 - งานประลองอู๋หลิน (4)



กลยุทธ์การดำเนินการในยุคของอาวุธในอ้อมแขนที่ไม่ได้บางสิ่งบางอย่างผลิตที่ทันสมัยสามารถเข้าใจ การควบคุมที่จำเป็นในการพึ่งพาทั้งทรัพยากรมนุษย์และการทหารไม่สามารถได้รับในเวลาเพียงหนึ่งวัน.

ดังนั้นแม้ว่าชื่อเสียง Mu Rong หลิวยูสูงถึงสวรรค์เธอเข้าใจว่าขอบเขตที่แท้จริงของความสามารถของเธอ.

ตอนนี้ว่ามีสาเหตุ เพราะกลัวที่ชายแดนที่เธอกำลังจะทำในสิ่งที่เธอเป็นคนที่ดีที่สุดใน.

เพื่อปกป้องเทียนเฉินซวนหยวนเจ๊มันก็ไม่จำเป็นที่จะต่อสู้กับการสู้รบที่ชายแดนที่ เมื่อพวกเขาได้ดึงผ่านช่วงเวลาที่อันตรายที่สุดสลับไปที่น่ารังเกียจเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะปกป้อง.

นี่คือคำขวัญของเธอ.

"Du ยี่ช่วยฉัน ... "

"เพื่อนร่วมเดินทางเพื่อนในโรงแรมชื่อของฉันคือยุน Zhao ผมมีความชื่นชมยาวของฤดูกาลนี้วูหลินแชมป์และได้มาเป็นพิเศษเป็นทางยาวจาก Xue Sheng ราชอาณาจักร แต่ฉันถูกเลื่อนออกไปไม่กี่วันและโรงแรมทั้งหมดที่อยู่เต็ม ไม่มีแม้แต่สถานที่พักผ่อน ไห่ทำไมมันแออัดเพื่อ? เพื่อนเพื่อนเดินทางของฉันคุณสามารถให้ฉันอยู่ในห้องนี้หรือไม่? ฉันสัญญาว่าจะอยู่เงียบ ๆ และไม่รบกวนคุณ. "
ภาพ

คำหลิวยูแทบจะไม่ได้ใส่ปากของเธอเป็นเสียงที่ชัดเจนจู่ ๆ ก็ฟังออกกับคำใบ้ของทำอะไรไม่ถูกและร้องเรียนจำนวนมากและกระดิกหางเจตนา.
เสียงถูกเต็มไปด้วย genteelness ของการให้ นักวิชาการที่ไม่ดี.

เมื่อได้ยินเสียงหลิวยูหยุดสิ่งที่เธอจะต้องพูดก้มศีรษะของเธอและมองออกไปนอกหน้าต่าง.

ห้องที่เธอพักอยู่ในที่ตั้งอยู่ที่บริเวณด้านบนสุดของโรงแรมดังกล่าวว่าสถานที่ทั้งอาจจะเห็น จากมุมมองของเธอ.

ขณะนี้นอกอินน์, ชายคนหนึ่งในเสื้อคลุมสีฟ้าอ่อนกำลังยืนอยู่ใกล้ผนังด้านหลังของโรงแรมและได้รับซ้ำ ๆ โค้งคำนับให้กับเธอด้วยมือทั้งสองประสานในด้านหน้าของเขา รอยยิ้มที่สดใสตกแต่งใบหน้าของเขา.

คิ้วของเขาหุ่นดีกรอบใบหน้าที่ให้ความกระจ่างใสปิดบวกที่คล้ายรังสีสว่างของดวงอาทิตย์ เขาเป็นเหมือนสัญญาณที่ส่องแสงของแสงที่แตกต่างจากความงามที่มีเสน่ห์ Xuan Yuen เจ๊และแตกต่างจากความงาม Du Gu Ye ที่อาจก่อให้เกิดการล่มสลายของอาณาจักรได้.

หลิวยูมองที่เขามองสุดจะพรรณนาประกายตาของเธอที่ผ่านมา เธอเคาะเบา ๆ ที่กรอบหน้าต่างด้วยนิ้วมือของเธอ.

ด้านหลังของเธอดู่ยี่ทันทีก็ก้มศีรษะลง อึการสืบสวนของพวกเขาล้มเหลวที่จะแจ้งให้ทราบว่าเขาอยู่ที่นี่มากเกินไป.

"โปรดให้ฉันอยู่ที่นี่ฉันไม่ต้องการที่จะนอนหลับอยู่บนท้องถนน." กับการแสดงออกได้รับบาดเจ็บบนใบหน้าของเขา Yun Zhao มองที่หลิวยูกับกระดิกหาง รอยยิ้ม.

เมื่อเห็นนี้หลิวยูโพล่งออกมาเป็นรอยยิ้มที่ช้า คนนี้เป็นที่น่าสนใจบ้าง นับตั้งแต่ที่เขาต้องการที่จะเข้ามาผมก็จะให้เขา.

เธอพยักหน้าและกล่าวว่า "แน่นอน." ไม่แยแสเสียงของเธอที่ส่งเข้ามาในระยะทางที่อากาศหนาวเย็นในน้ำเสียงของเธอปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 159 –งานประลองอู๋หลิน ( 4 )กลยุทธ์ดังในยุคของอาวุธในอ้อมแขนไม่ได้สิ่งที่รุ่นที่ทันสมัยสามารถเข้าใจ การควบคุมความต้องการวางแผนทรัพยากรทั้งมนุษย์ และทหารไม่สามารถได้รับในวันเดียวดังนั้น แม้ว่าชื่อเสียงของมู่หรงยูเว่ก็สูงเป็นสวรรค์ เธอเข้าใจแล้วว่าเป็นจริงขอบเขตของความสามารถของเธอตอนนี้ไม่มีเพราะความกลัวที่ชายแดน เธอกำลังทำสิ่งที่เธอทำได้ดีที่สุดเพื่อปกป้องเทียนเฉินสำหรับซวนหยวนชี่ มันไม่จำเป็นที่จะต่อสู้สงครามชายแดน เมื่อพวกเขาได้ดึงผ่านช่วงเวลาที่อันตรายที่สุด สลับกับรุก เป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะปกป้องนี้คือคติของเธอ" คุณลี ช่วยฉันด้วย . . . . . . . "" เพื่อนร่วมห้อง เพื่อนในโรงแรม ฉันชื่อยุนจ้าว ผมยาวชื่นชมของฤดูนี้ อู๋หลิน แชมเปี้ยนชิพ และ พิเศษ มาไกลจากอาณาจักร Xue Sheng , แต่ฉันช้าไปไม่กี่วันและโรงแรมทั้งหมดจะเต็ม ไม่มีที่พัก เอ้า ทำไมมันเยอะจัง เพื่อนเดินทางเพื่อน นายให้ฉันอยู่ในห้องนี้ ฉันสัญญาจะเงียบและไม่รบกวนคุณ”ภาพของหลิวเยี่ยพูดแทบไม่ออกจากปากของเธอเป็นเสียงที่ชัดเจนก็เป่าออก กับคำใบ้ของ helplessness และการร้องเรียน และมากมายถมถืดเจตนาเสียงคือ brimming กับ genteelness ของนักศึกษายากจนเมื่อได้ยินเสียงหลิวเย่หยุดสิ่งที่เธอกำลังจะพูด ก้มศีรษะ และมองออกไปนอกหน้าต่างห้องที่เธอเคยอยู่ ตั้งอยู่ที่บริเวณสูงสุดของโรงแรม เช่นที่ถนนทั้งหมดอาจจะเห็นจากมุมมองของเค้า .ในขณะนี้ นอกโรงแรม ชายในเสื้อคลุมสีฟ้าอ่อนยืนอยู่ใกล้กำแพงด้านหลังของโรงแรม และมีหลายครั้งที่โค้งของเธอด้วยมือทั้งสองไว้ตรงหน้าเขา รอยยิ้มประดับใบหน้าคิ้วรูปงามของเขากรอบใบหน้าให้ปิดบวกความสดชื่นที่คล้ายกับรังสีสว่างของดวงอาทิตย์ เขาเป็นเหมือนแสงสัญญาณของแสง ที่แตกต่างจากของเจ๊ซวนหยวน ความงามที่มีเสน่ห์และไม่เหมือน ดู กูเย ความงามที่อาจก่อให้เกิดความหายนะของอาณาจักร .ขณะที่หลิวเย่มองเขา ดูคลุมเครือแวบผ่านตาของเธอ เธอค่อย ๆเคาะที่หน้าต่างกรอบด้วยนิ้วมือของเธอข้างหลังเธอ ดูอี้ทันที ก้มศีรษะคารวะ เวร การสืบสวนของพวกเขาล้มเหลวที่จะแจ้งให้ทราบว่าเขามาที่นี่ด้วย" กรุณาให้ผมอยู่ที่นี่ ผมไม่อยากนอนบนถนน " กับหน้าอกหน้าใจการแสดงออกบนใบหน้าของเขา ยุนจ้าวมอง Liu Yue มีถมถืด ยิ้มเมื่อเห็นเช่นนี้ หลิวเย่ แตกออกเป็นรอยยิ้มอย่างช้า ๆ คนๆนี้เป็นที่น่าสนใจค่อนข้าง ถ้าเขาอยากมาผมก็จะให้เขาเธอพยักหน้าและกล่าวว่า : " มั่นใจ " เสียงไม่แยแสเธอส่งเข้ามาในระยะ ในโทนเย็นเธอปกติ