The sky was finally shrouded by a b

The sky was finally shrouded by a black curtain, the full moon hidden by the clouds. I sat on the ground holding lifeless and cold Bi Qingshen Jun, crying. Crying until my voice has become hoarse, as if I’m letting all 300 plus years of tears out at once, venting out all the pent-up emotions.

I didn’t know from when, but Xiaolin hesitantly came up to me. He squat down, and said, “Miao Miao, don’t cry anymore, Master Shen Jun will soon pass on.”

I shook my head, and tightly grasped onto Shen Jun’s body. As if this was the last bundle of grass, if I just let go, he would be released into the river of oblivion.

“Miao Miao, be good, and let him go.” Yin Zi approached me and advised. I shook my head and folded my ears, not paying attention or listened to anyone.

Until the moonlight shone on Bi Qingshen Jun, his body radiated a silver blue light. Under this moonlight, his body turned back into that of a snake, undergoing rapid petrification, and turning to ash. No matter how I grab, I was not able to catch it, leaving me with only his empty armor.

Floating in the wind, the ash traveled far into the distance to somewhere unknown.

“No! Shifu, don’t leave!” I cried and screamed, trying to capture the airborne particles. To keep the remaining traces of him. But to no avail…..

Miao Miao’s one and only Shifu is gone. No husband, no happiness, no nothing.

Just floating with the wind, an endless stream of tears and unforgettable memories.

In the future, who would give me such tenderness to snuggle against?

In the future, who would hold my hands and teach me to write?

In the future, who would help achieve all my dreams for me?

In the future, who would give me those gentle kisses on the lips?

In the future, who would make bad tasting soup for me?

In the future, who can bring me out of loneliness?

You used your life to tell me your love, but what will I use to tell you, that I love you?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท้องฟ้าก็ออกไปจากม่านดำ ซ่อน โดยเมฆพระจันทร์เต็มดวง ฉันนั่งบนพื้นดินถือ Jun Bi Qingshen ตาย และเย็น ร้องไห้ ร้องไห้จนเสียงของฉันได้กลายเป็นแหบ ว่าฉัน:ให้ทั้งหมด 300 บวกปีน้ำตาออกพร้อมกัน ระบายออกอารมณ์ถูกกักทั้งหมดผมไม่ทราบจากเมื่อ แต่ Xiaolin วัยขึ้นมาให้ฉัน เขาสควอชลง และกล่าว ว่า "Miao Miao อย่าร้องไห้อีกต่อไป Master Shen มิ.ย.จะส่งผ่านเร็วขึ้น"ผมส่ายหัวของฉัน และแน่นคว้าลงบนร่างกาย Shen มิ.ย. ว่านี้เป็นชุดสุดท้ายของหญ้า ถ้าฉันเพียงให้ไป เขาจะถูกปล่อยลงในแม่น้ำของการให้อภัย" Miao Miao ดี และให้เขาไป" หยินซิเข้าหาผม และแนะนำ ผมส่ายหัว และพับหูของฉัน ไม่สนใจ หรือฟังทุกคนจนแสงจันทร์ส่องบน Jun Bi Qingshen ร่างกายของเขาปล่อยแสงสีฟ้าสีเงิน ใต้แสงจันทร์นี้ ร่างกายของเขาเปลี่ยนกลับเป็นของงู ระหว่าง petrification อย่างรวดเร็ว และการเปิดให้เถ้า ไม่ว่าไรผมคว้า ผมไม่ได้จับมัน ออกจากฉันกับเกราะของเขาว่างเปล่าเท่านั้นลอยลม ash ที่เดินทางไกลเป็นระยะทางไปยังสถานที่ที่ไม่รู้จัก"ไม่ ชิฟู อย่าทิ้ง! " ฉันร้องไห้ และกรีด ร้อง พยายามจับอนุภาคในอากาศ การเก็บร่องรอยที่เหลือของเขา แต่เพื่อประโยชน์...Miao Miao หนึ่งและซือฟูเท่านั้นหายไป สามีไม่มี ไม่มีความสุข ไม่มีอะไรไม่เพียงลอยกับลม กระแสสิ้นสุดของน้ำตาและความสะดวกในอนาคต ที่จะให้ฉันกดเจ็บเช่นแอบอิงกับในอนาคต ใครจะจับมือของฉัน และสอนฉันเขียนในอนาคต ที่จะช่วยให้บรรลุความฝันของฉันสำหรับฉันในอนาคต ที่จะให้ฉันจูบที่อ่อนโยนบนริมฝีปากในอนาคต ซึ่งจะทำให้น้ำซุปรสชาติไม่ดีสำหรับฉันในอนาคต ซึ่งสามารถนำฉันจากความเหงาคุณใช้ชีวิตของคุณจะบอกความรักของฉัน แต่ฉันจะใช้อะไรจะบอกคุณ ว่า ฉันรักคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ท้องฟ้าถูกปกคลุมไปในที่สุดโดยผ้าม่านสีดำพระจันทร์เต็มดวงซ่อนไว้โดยเมฆ ฉันนั่งอยู่บนพื้นดินที่ถือไม่มีชีวิตชีวาและเย็น Bi Qingshen มิ.ย. ร้องไห้ ร้องไห้จนเสียงของเราได้กลายเป็นเสียงแหบเช่นถ้าผมปล่อยให้ทุก 300 ปีบวกของน้ำตาออกในครั้งเดียวระบายออกจากอารมณ์ความรู้สึกที่ถูกกักทั้งหมด.

ผมไม่ทราบว่าเมื่อ แต่ Xiaolin ลังเลขึ้นมาให้ฉัน เขาหมอบลงและกล่าวว่า "แม้วแม้วไม่ร้องไห้อีกต่อไปโท Shen มิถุนายนเร็ว ๆ นี้จะส่งผ่านไป."

ผมส่ายหัวของฉันและลงโทษแน่นลงบนร่างกาย Shen จุน ราวกับว่านี่เป็นกำสุดท้ายของหญ้าถ้าฉันเพียงแค่ปล่อยให้ไปเขาจะได้รับการปล่อยตัวไปในแม่น้ำของการให้อภัย.

"แม้วแม้วจะดีและให้เขาไป." หยิน Zi มาหาผมและให้คำแนะนำ ผมสั่นหัวของฉันและพับหูของฉันไม่ให้ความสนใจหรือฟังใคร.

จนกระทั่งแสงจันทร์ส่อง Bi Qingshen มิ.ย. ร่างกายของเขาแผ่แสงสีฟ้าสีเงิน ภายใต้แสงจันทร์นี้ร่างกายของเขาหันกลับเข้ามาในที่ของงูที่ได้รับการผ่อนปรนอย่างรวดเร็วและหันไปเถ้า ไม่ว่าผมจะคว้าผมไม่สามารถที่จะจับมันทิ้งฉันมีเพียงชุดเกราะที่ว่างเปล่าของเขา.

ลอยอยู่ในสายลมเถ้าเดินทางไกลในระยะทางไปที่ไหนสักแห่งที่ไม่รู้จัก.

"ไม่! Shifu ไม่ออก! "ฉันร้องไห้และกรีดร้องพยายามที่จะจับอนุภาคในอากาศ เพื่อให้ร่องรอยที่เหลืออยู่ของเขา แต่จะไม่มีประโยชน์ ... ..

หนึ่ง Miao Miao และเพียง Shifu จะหายไป ไม่มีสามีความสุขไม่มีอะไร.

เพียงแค่ลอยลมกระแสสิ้นสุดของน้ำตาและความทรงจำที่น่าจดจำ.

ในอนาคตที่จะให้ฉันอ่อนโยนดังกล่าวไปคลอเคลียกับ?

ในอนาคตใครจะจับมือของฉันและสอนฉัน การเขียน?

ในอนาคตที่จะช่วยให้บรรลุความฝันของฉันทั้งหมดสำหรับฉันหรือไม่

ในอนาคตที่จะให้ฉันจูบอ่อนโยนผู้ที่อยู่ในปากหรือไม่

ในอนาคตที่จะทำให้น้ำซุปรสชาติไม่ดีสำหรับฉันหรือไม่

ในอนาคตที่ สามารถนำฉันออกจากความเหงา?

คุณใช้ชีวิตของคุณจะบอกฉันรักคุณ แต่สิ่งที่ผมจะใช้ที่จะบอกคุณว่าผมรักคุณ?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ท้องฟ้าก็ปกคลุมด้วยม่านสีดำ พระจันทร์ซ่อนอยู่ในเมฆ ฉันนั่งบนพื้นดินถือไม่มีชีวิตชีวาและเย็นบี qingshen จุน , ร้องไห้ ร้องจนกว่าเสียงของฉันจะกลายเป็นแหบแห้งเช่นถ้าฉันให้ 300 บวกปีของน้ำตาออกทันที ระบายออกมาทั้งหมด ไม่ได้ปลดปล่อยอารมณ์ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่เนื่องจากอ้อมแอ้มมาหาฉัน เขานั่งยองๆลง และกล่าวว่า " แม้ว แม้ว อย่าร้องไห้อีกเลย อาจารย์เฉิน จุน กำลังจะผ่านไป " .ฉันสั่นหัวของฉันและกุมอย่างแน่นลงบนร่างกายของชินจุน เช่นถ้านี้คือกลุ่มสุดท้ายของหญ้า ถ้าผมปล่อย เขาก็จะถูกปล่อยลงในแม่น้ำ การให้อภัย" เมี่ยว เมี่ยว จะดี และให้เขาไป " หยินจื่อเข้าใกล้ฉัน และรับ ผมสั่นหัวของฉันและพับหูของฉัน ไม่ได้สนใจ หรือฟังใครจนแสงจันทร์ส่องในบี qingshen จุน ร่างกายของเขาเปล่งประกายเป็นสีเงินสีฟ้า ภายใต้แสงจันทร์นี้ร่างกายของเขากลับเป็นว่างูอย่างรวดเร็วการกลายเป็นหิน และกลายเป็นเถ้าถ่าน ไม่ว่าผมจะจับ ก็จับไม่ได้ ปล่อยให้ฉัน มีเพียงชุดเกราะของเขาว่างเปล่าลอยตามลม , เถ้าเดินทางมาไกลแสนไกล ที่ไม่รู้จัก" ไม่ ! ! ! ! ! อาจารย์ อย่าทิ้ง ! " ผมร้องลั่น พยายามจับอนุภาคในอากาศ เพื่อให้เหลือร่องรอยของเขา แต่ไม่เจอ . . . . .ของแม้วแม้วคนเดียวของอาจารย์แล้ว ไม่มีสามี ไม่มีความสุข ไม่มีอะไรเลยเพียงแค่ลอยไปกับสายลม กระแสไม่รู้จบของน้ำตาและความทรงจำที่ไม่รู้ลืมในอนาคต ใครจะให้ฉันเช่นความอ่อนโยนให้แนบชิดกับ ?ในอนาคต ใครเขาจะจับมือฉันและสอนให้ฉันเขียน ?ในอนาคต ซึ่งจะช่วยให้บรรลุความฝันของฉันสำหรับฉันในอนาคต ที่จะให้ผู้อ่อนโยน จูบที่ปาก ?ในอนาคต ใครที่ทำไม่ดี ชิมซุปให้ฉันเหรอในอนาคต ที่สามารถพาฉันออกจากความเหงา ?คุณใช้ชีวิตเพื่อบอกความรักของคุณ แต่สิ่งที่จะใช้เพื่อบอกเธอว่าฉันรักเธอ