The next morning, Jackson tried ver

The next morning, Jackson tried very hard to convince Claire to join them, only because everyone felt that there was something amiss in Gale Gorge. The air gave off an indescribable, strange feeling. Occasionally, a bird would let out a mournful squawk. Magic beasts continuously ran out of Gale Gorge, but none attempted to attack them and acted as if they didn’t even see them, directly running away. It seemed like they were afraid of something.

“Very strange.” Jackson stroked his chin, puzzled over the situation.

Jean slightly frowned, also pondering. Wind Wolves had suddenly appeared along with the Holy Divine Prince of the Temple of Light. What did this mean?

“Jackson, I think we shouldn’t go any deeper, I have a bad feeling about this,” a refined young man standing behind Jackson said. He was the only magician of the group and also their advisor.

Jackson’s face became serious. Many situations had proven that their magician had been correct every time.

“Okay, then for the time being we’ll leave.” Jackson made an accurate decision. He then turned to Claire. “Miss Claire, you should leave with us too. It’s too dangerous to go forward.”

“Thanks for your concern, but I have an unavoidable reason, so I must keep going. We will depart ways here.” After Claire modestly thanked them, she went forward.

Jean nodded at them, following behind Claire.

As Jackson watched the two leave from behind, he still wanted to say something, but the magician behind him pulled his clothes. “Don’t try to persuade them anymore, that miss had an unusually resolute look in her eyes. She must really have an unavoidable reason to go. If you try to persuade them, it would be a waste of effort. Also, she’s a magician, so there’s no need to worry.”

Jackson quietly sighed, and inwardly prayed, hoping that this beautiful, young miss wouldn’t meet any danger.

Jean and Claire continued to walk, but they didn’t see any indications magic beasts the whole way. A strange feeling pervaded the air.

The more they went forward, the more Claire could feel two types of essence in the air. One was the familiar purifying power, the other a dark power. Suddenly, there was a wide expanse of open land!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รุ่ง แจ็คสันพยายามหนักมากจะโน้มน้าวให้แคลร์ร่วมกับพวกเขา เนื่องจากทุกคนรู้สึกว่า มีมีบางสิ่งบางอย่างในหุบเขาเกล อากาศให้ปิดความรู้สึกพรรณนา แปลก บางครั้ง นกจะให้ออก squawk โศกเศร้า สัตว์วิเศษอย่างต่อเนื่องวิ่งออกมาจากหุบเขาเกล แต่ไม่มีความพยายามที่จะโจมตีพวกเขา และทำหน้าที่เป็นถ้าพวกเขาไม่ได้เห็นพวกเขา โดยตรงวิ่งออกไป ดูเหมือนว่าพวกเขาก็กลัวสิ่งที่"แปลกมาก" แจ็คสัน stroked คางของเขา สับสนงงงวยมากกว่าสถานการณ์จีนเล็กน้อย frowned ขบคิดยัง หมาป่าลมได้ก็ปรากฏพร้อมกับเจ้าชายพระเจ้าศักดิ์สิทธิ์วัดแสง นี้หมายถึงอะไรหนุ่มกลั่นยืนอยู่ข้างหลังแจ็คสัน "แจ็กสัน ผมคิดว่า เราไม่ควรไปลึกใด ๆ ผมมีความรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้ กล่าวว่า เขาเป็นนักเล่นกลของกลุ่ม และที่ปรึกษาของพวกเขาเท่านั้นใบหน้าของแจ็คสันกลายเป็นร้ายแรง หลายสถานการณ์ได้พิสูจน์ว่า นักมายากลของพวกเขาได้ถูกต้องทุกครั้ง"เอาล่ะ แล้วการ เราจะปล่อยให้" แจ็กสันทำการตัดสินใจที่ถูกต้อง เขาแล้วหันไปแคลร์ "มิสแคลร์ คุณควรปล่อยให้กับเราเกินไป เป็นอันตรายเกินไปไปข้างหน้า""ขอบคุณสำหรับความกังวลของคุณ แต่ฉันมีเหตุผลหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นฉันต้องเก็บไป เราจะออกวิธีที่นี่" หลังจากแคลร์สุภาพขอบคุณพวกเขา เธอไปข้างหน้าจีนเลยต้องที่พวกเขา ตามหลังแคลร์แจ็คสันดูลาสองจากด้านหลัง เขายังคงต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่นักมายากลหลังเขาดึงเสื้อผ้าของเขา "อย่าพยายามชักชวนอีกต่อไป ว่า นางสาวมีมีลักษณะเด็ดเดี่ยวผิดปกติในดวงตาของเธอ จริง ๆ เธอต้องมีสาเหตุไม่อาจหลีกเลี่ยงไป ถ้าคุณพยายามที่จะชักชวน มันจะเสียแรง นอกจากนี้ เธอเป็นนักเล่นกล จึงมีความจำเป็นไม่ต้องกังวล"แจ็คสันเงียบ ๆ หายใจ และอย่างภายใน อธิษฐาน หวังว่า นางสาวนี้สวยงาม หนุ่มจะไม่พบอันตรายใด ๆยีนส์และแคลร์ยังคงเดิน แต่พวกเขาไม่เห็นสัตว์วิเศษสรรพคุณใด ๆ ตลอดทาง ความรู้สึกแปลก ๆ ถึงจะอากาศยิ่งพวกเขาเดินไปข้างหน้า แคลร์มากกว่ารู้สึกว่าสาระสำคัญในอากาศสองชนิด หนึ่งได้คุ้นเคยบริสุทธิ์พลัง อื่น ๆ อำนาจมืด ทันใดนั้น เป็นที่ดินเปิดกว้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช้าวันรุ่งขึ้นแจ็คสันพยายามอย่างหนักที่จะโน้มน้าวให้แคลร์ร่วมกับพวกเขาเพียงเพราะทุกคนรู้สึกว่ามีสิ่งผิดปกติใน Gale Gorge อากาศให้ปิดสุดจะพรรณนาความรู้สึกแปลก ๆ บางครั้งนกจะให้ออกเต้นแร้งเต้นกาเศร้า สัตว์เวทมนตร์อย่างต่อเนื่องวิ่งออกมาจากพายุ Gorge แต่ไม่มีใครพยายามที่จะโจมตีพวกเขาและทำหน้าที่เป็นถ้าพวกเขาไม่ได้เห็นพวกเขาโดยตรงวิ่งหนี มันดูเหมือนว่าพวกเขากลัวอะไรบางอย่าง.

"แปลกมาก." แจ็คสันลูบคางของเขางงงวยสถานการณ์.

ฌองขมวดคิ้วเล็กน้อยยังขบคิด หมาป่าลมได้ก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับพระศักดิ์สิทธิ์เจ้าชายแห่งวัดแสง อะไรที่นี้หมายความว่าอย่างไร

"แจ็คสันผมคิดว่าเราไม่ควรไปลึก ๆ ผมมีความรู้สึกที่ไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้" ชายหนุ่มกลั่นยืนอยู่ข้างหลังแจ็คสันกล่าวว่า เขาเป็นนักมายากลคนเดียวของกลุ่มและยังให้คำปรึกษา. ของพวกเขา

ใบหน้าของแจ็คสันกลายเป็นที่ร้ายแรง สถานการณ์ที่หลายคนได้พิสูจน์แล้วว่านักมายากลของพวกเขาได้รับการถูกต้องทุกครั้ง.

"โอเคแล้วในเวลานั้นเราจะออกจาก." แจ็คสันทำให้การตัดสินใจที่ถูกต้อง จากนั้นเขาก็หันไปแคลร์ "มิสแคลร์, คุณควรจะปล่อยให้กับเรามากเกินไป มันอันตรายเกินไปที่จะก้าวไปข้างหน้า. "

" ขอบคุณสำหรับความกังวลของคุณ แต่ฉันมีเหตุผลที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ดังนั้นฉันจะต้องเก็บไป เราจะออกวิธีที่นี่. "หลังจากที่แคลร์อย่างสุภาพขอบคุณพวกเขาที่เธอเดินไปข้างหน้า.

ฌองพยักหน้าไปที่พวกเขาตามหลังแคล.

ขณะที่แจ็กสันดูทั้งสองลาจากด้านหลังเขายังคงอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่นักมายากลข้างหลังเขาดึงเสื้อผ้าของเขา . "อย่าพยายามที่จะชักชวนให้พวกเขาอีกต่อไปแล้วว่าพลาดมีลักษณะเด็ดเดี่ยวผิดปกติในดวงตาของเธอ เธอจริงๆจะต้องมีเหตุผลที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะไป ถ้าคุณพยายามที่จะชักชวนให้พวกเขาก็จะเสียของความพยายาม นอกจากนี้เธอเป็นนักมายากลดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องกังวล. "

แจ็คสันอย่างเงียบ ๆ ถอนหายใจและใจอธิษฐานหวังว่านี้สวยงามนางสาวหนุ่มจะไม่ตอบสนองความอันตรายใด ๆ .

ฌองและแคลร์ยังคงเดิน แต่พวกเขาก็ไม่เห็นใด ๆ มายากลบ่งชี้สัตว์ตลอดทาง ความรู้สึกที่แปลกอบอวลในอากาศ.

มากกว่าที่พวกเขาเดินไปข้างหน้าให้มากขึ้นแคลร์จะรู้สึกทั้งสองประเภทของสาระสำคัญในอากาศ หนึ่งคือพลังบริสุทธิ์ที่คุ้นเคยอื่น ๆ อำนาจมืด ทันใดนั้นก็มีการขยายกว้างของที่ดินเปิด!