shamenoun1.the painful feeling aris

shame

noun
1.
the painful feeling arising from the consciousness of something dishonorable, improper, ridiculous, etc., done by oneself or another:
She was overcome with shame.
2.
susceptibility to this feeling:
to be without shame.
3.
disgrace; ignominy:
His actions brought shame upon his parents.
4.
a fact or circumstance bringing disgrace or regret:
The bankruptcy of the business was a shame. It was a shame you couldn't come with us.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ละอายใจคำนาม1ความรู้สึกเจ็บปวดที่เกิดจากสติ dishonorable บางสิ่งบางอย่าง ไม่เหมาะ สม ขบขัน ฯลฯ โดยตัว:เธอถูกเอาชนะ ด้วยความอัปยศ2ความรู้สึกนี้ง่าย:จะได้ไม่อับอาย3ขายหน้า ignominy:การกระทำของพระองค์นำความอัปยศตามพ่อ4ข้อเท็จจริงหรือสถานการณ์นำกระจาย หรือเสียใจ:ล้มละลายของธุรกิจคือ ความอัปยศ มันเป็นความอัปยศไม่มากับเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความอัปยศคำนาม1. ความรู้สึกเจ็บปวดที่เกิดจากจิตสำนึกของสิ่งที่ไม่น่าเชื่อถือ, ไม่เหมาะสมไร้สาระอื่น ๆ ทำด้วยตัวเองหรืออื่น: เธอเป็นคนที่เอาชนะด้วยความอับอาย. 2. ความไวต่อความรู้สึกนี้: จะไม่มีความละอาย. 3. อับอาย; ความอัปยศอดสู: การกระทำของเขานำความอับอายเมื่อพ่อแม่ของเขา. 4. ความเป็นจริงหรือพฤติการณ์นำความอับอายขายหน้าหรือเสียใจ: การล้มละลายของธุรกิจที่เป็นความอัปยศ มันเป็นความอัปยศที่คุณไม่ได้มากับเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาย

)

1 . ความรู้สึกเจ็บปวดที่เกิดจากจิตสำนึกของสิ่งที่ทำให้เสียชื่อเสียง , ไม่เหมาะสม ไร้สาระ ฯลฯ กระทำด้วยตนเองหรืออื่น :
เธอเอาชนะด้วยความอาย
2
:
เกิดความรู้สึกนี้ได้โดยไม่ต้องอาย ขายหน้า
3
:
; พวกเขาการกระทำของเขา ทำให้เมื่อพ่อแม่ของเขา .
4
ความจริงหรือสถานการณ์นำความเสื่อมเสีย หรือเสียใจ :
การล้มละลายของธุรกิจคือความอับอายมันเป็นความอัปยศที่คุณมากับเราไม่ได้