Risk factors — A number of prospect

Risk factors — A number of prospective studies have attempted to identify factors that predict the risk of DRE. These studies have varied somewhat in their sampling (population-based versus hospital-based) and whether they included children, adults, or both [5]. No single factor has been found to be uniquely useful in making accurate predictions. A combination of one or several of these factors may help to define those who are not likely to respond to medical treatment. [23]

●The response to the first AED trial is the most important and consistently cited predictive factor among both population-based and hospital-based studies and in both adult and pediatric populations [5,6,13,23-26]. While more than half of patients respond to the first AED prescribed, less than 20 percent are likely to respond to subsequent drug trials. AED failure due to lack of efficacy is a stronger predictor of DRE than failure due to intolerance or side effects [11]. With each number of failed AED trials, the risk of DRE increases [11,25,27-29].
●A high number of seizures prior to diagnosis and treatment is another consistently identified risk factor for DRE [5-7,11,19,23,24,30-35].
●The underlying etiology and seizure classification are also important. Idiopathic syndromes, for both generalized and localization-related epilepsy, have a better prognosis than symptomatic/cryptogenic epilepsy in both pediatric and adult populations [7,11,13,15,19,24,28,30,36-40].

Certain pediatric epilepsy syndromes are almost invariably medically intractable. These include early (neonatal) myoclonic encephalopathy, early infantile epileptic encephalopathy, Lennox Gastaut syndrome, and Rasmussen encephalitis among others.

Nonidiopathic localization-related epilepsy underlies more than half of the cases of DRE in adults [7]. Among the localization-related epilepsies, those associated with vascular lesions may be more treatment responsive than those with mesial temporal sclerosis (MTS), cortical dysgenesis, or dual pathology [6,23,36-38,41]. Individuals with MTS have some of the highest rates of medical intractability, 40 to 80 percent [3,6,8,37].
●Other findings more variably associated with the risk of DRE include a presentation with status epilepticus [7,24,27,36,39], a longer duration of epilepsy [28,30], a family history of epilepsy [11,19,32], a history of febrile convulsions [32], and abnormal EEG findings [7,11,23]. An abnormal neurologic examination and/or developmental delay are also identified as risk factors for DRE in some studies [19,27,31,36].
●Some studies, but not all, suggest that age at presentation may be a factor in the development of DRE [6,11,23,27,35,36]. Some pediatric studies have found that seizure onset in later childhood or adolescence appears to be more likely to be associated with DRE than seizures with onset between the ages of 5 and 10 years [7,31,39]. Onset in the neonatal time period has been associated with DRE in at least one series [31]. Individuals who develop epilepsy later in life (>65 years) appear to be less likely to develop DRE than younger adults [22,42]. The varying risk of DRE by age group likely relates to the underlying pathogenesis of epilepsy that also varies by age.
The studies cited above have generally been performed in studies examining a patient's response to initial AED trials. However, a smaller percentage of patients with epilepsy enter remission early in their course and develop DRE later, after a period of remission that in some cases is a long as several years [9,22]. Factors that predict a later development of DRE are not well defined. However, this phenomenon of delayed intractability is most commonly described in the setting of mesial temporal sclerosis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจัยเสี่ยงคือจำนวนของผู้สนใจศึกษาได้พยายามระบุปัจจัยที่ทำนายความเสี่ยงของเดร การศึกษานี้มีแตกต่างค่อนข้างในการสุ่มตัวอย่าง (ประชากรการเทียบกับตามโรงพยาบาลและว่าพวกเขารวมเด็ก ผู้ใหญ่ หรือทั้งสอง [5] พบปัจจัยเดียวไม่ให้เป็นประโยชน์โดยเฉพาะในการคาดคะเนที่ถูกต้อง ใช้หนึ่งหรือหลายปัจจัยเหล่านี้อาจช่วยในการกำหนดผู้ที่จะไม่ตอบสนองต่อการรักษาพยาบาล [23]ตอบ ●The ยืนยงแรกทดลองเป็นสำคัญสุด และอย่างต่อเนื่องอ้างปัจจัยงานศึกษา จากประชากร ทั้ง ตามโรงพยาบาล และ ในกลุ่มประชากรผู้ใหญ่ และเด็ก [5,6,13,23-26] ในขณะที่มากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยตอบสนองต่อยืนยงแรกที่กำหนด น้อยกว่า 20 เปอร์เซ็นต์มีแนวโน้มตอบสนองยาภายหลังการทดลอง ความล้มเหลวของ AED เนื่องขาดประสิทธิภาพเป็น predictor แข็งแกร่งเดรกว่าความล้มเหลวเนื่องจาก intolerance หรือผลข้างเคียง [11] มีแต่ละหมายเลขของการล้มเหลวยืนยงทดลอง ความเสี่ยงเพิ่มเดร [11,25,27-29]●A สูงจำนวนเส้นก่อนการวินิจฉัยและการรักษาได้อีกอย่างต่อเนื่องระบุปัจจัยเสี่ยงสำหรับเดร [5-7,11,19,23,24,30-35]●The ต้นแบบวิชาการและการจัดประเภทเป็นลมก็สำคัญ แสงศตวรรษ idiopathic สำหรับเมจแบบทั่วไป และแปลที่เกี่ยวข้องกับโรคลมชัก มีการคาดคะเนที่ดีกว่าโรคลมชัก อาการ/cryptogenic ในประชากรทั้งเด็ก และผู้ใหญ่ [7,11,13,15,19,24,28,30,36-40]แสงศตวรรษบางโรคลมชักเด็กจะเกือบเสมอทาง intractable ซึ่งรวมถึงต้น encephalopathy myoclonic (ทารกแรกเกิด) ต้น infantile epileptic encephalopathy กลุ่มอาการ Gastaut เลน และ Rasmussen โรคไข้สมองอักเสบในหมู่ผู้อื่นโรคลมชักที่เกี่ยวข้องกับการแปล nonidiopathic underlies มากกว่าครึ่งหนึ่งของกรณีของเดรในผู้ใหญ่ [7] ระหว่าง epilepsies ที่เกี่ยวข้องกับการแปล ผู้เกี่ยวข้องกับหลอดเลือดได้อาจเพิ่มเติมการรักษาตอบสนองมากกว่าผู้ที่มีเส้นโลหิตตีบชั่วคราว mesial (MTS), dysgenesis เนื้อแน่น หรือพยาธิคู่ [6,23,36 38,41] บุคคลกับ MTS มีบางส่วนของราคาสูงสุดของแพทย์ intractability, 40-80 เปอร์เซ็นต์ [3,6,8,37]พบ ●Other ที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของเดร variably มากขึ้นรวมถึงนำเสนอสถานะ epilepticus [7,24,27,36,39] ระยะยาวของโรคลมชัก [28,30] ประวัติครอบครัวเป็นโรคลมชัก [11,19,32] [32] ไข้ convulsions และค้นพบ EEG ผิดปกติ [7,11,23] ประวัติ มี neurologic ตรวจความผิดปกติและ/หรือพัฒนาล่าช้าจะถูกระบุไว้เป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับเดรในบางการศึกษา [19,27,31,36]การศึกษา ●Some แต่ไม่ทั้งหมด แนะนำว่า อายุที่นำเสนออาจเป็นปัจจัยในการพัฒนาของเดร [6,11,23,27,35,36] บางการศึกษาเด็กได้พบเป็นลมที่เริ่มมีอาการในวัยเด็กหรือวัยรุ่นในภายหลังปรากฏจะมีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับเดรกว่าเส้นกับเริ่มมีอาการระหว่างอายุ 5 10 ปี [7,31,39] เริ่มมีอาการในช่วงเวลาที่ทารกแรกเกิดมีการเชื่อมโยงกับเดรในชุดน้อย [31] ผู้พัฒนาโรคลมชักในภายหลังในชีวิต (> 65 ปี) จะ มีแนวโน้มน้อยลงพัฒนาเดรมากกว่าวัยผู้ใหญ่ [22,42] ความเสี่ยงที่แตกต่างกันของเดรตามกลุ่มอายุที่แนวโน้มที่เกี่ยวข้องกับพยาธิกำเนิดต้นแบบของโรคลมชักที่แตกต่างกันไปตามอายุโดยทั่วไปมีได้ทำศึกษาที่อ้างถึงข้างต้นในการศึกษาตรวจสอบของผู้ป่วยตอบสนองต่อการเริ่มต้นทดลองยืนยง อย่างไรก็ตาม เล็กเปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยที่มีโรคลมชักใส่ปลดก่อนในหลักสูตรของพวกเขา และพัฒนาเดรภายหลัง หลังจากช่วงปลดบางกรณีที่เป็นนานหลายปี [9,22] ปัจจัยที่ทำนายการพัฒนาเดรภายหลังที่กำหนดไว้ไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ปรากฏการณ์นี้ของ intractability ล่าช้ามักอธิบายไว้ในการตั้งค่าของเส้นโลหิตตีบชั่วคราว mesial

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยความเสี่ยง - จำนวนของการศึกษาที่คาดหวังได้พยายามที่จะระบุปัจจัยที่คาดการณ์ความเสี่ยงของการ DRE การศึกษาเหล่านี้ได้แตกต่างกันบ้างในการสุ่มตัวอย่างของพวกเขา (ประชากรที่ใช้เมื่อเทียบกับที่ใช้ในโรงพยาบาล) และไม่ว่าจะรวมเด็กผู้ใหญ่หรือทั้งสอง [5] ไม่มีปัจจัยเดียวที่ได้รับพบว่ามีประโยชน์ที่ไม่ซ้ำกันในการคาดการณ์ถูกต้อง การรวมกันของหนึ่งหรือหลายปัจจัยเหล่านี้อาจช่วยในการกำหนดผู้ที่ไม่น่าจะตอบสนองต่อการรักษาทางการแพทย์ [23] ●เพื่อตอบสนองต่อการพิจารณาคดีครั้งแรก AED เป็นสิ่งสำคัญที่สุดและสม่ำเสมออ้างถึงปัจจัยที่คาดการณ์ทั้งในหมู่ประชากรที่ใช้และการศึกษาตามโรงพยาบาลและทั้งในผู้ใหญ่และเด็กประชากร [5,6,13,23-26] ในขณะที่มากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยที่ตอบสนองต่อการ AED แรกกำหนดน้อยกว่าร้อยละ 20 มีแนวโน้มที่จะตอบสนองต่อการทดลองยาเสพติดที่ตามมา ความล้มเหลว AED เนื่องจากการขาดการรับรู้ความสามารถเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่แข็งแกร่งของ DRE กว่าความล้มเหลวที่เกิดจากการแพ้หรือผลข้างเคียง [11] ด้วยจำนวนของการทดลองที่ล้มเหลว AED แต่ละความเสี่ยงของการ DRE เพิ่ม [11,25,27-29]. ●จำนวนสูงของอาการชักก่อนที่จะวินิจฉัยและการรักษาเป็นปัจจัยเสี่ยงอื่นระบุอย่างต่อเนื่องสำหรับ DRE [5-7,11,19 , 23,24,30-35]. ●สาเหตุพื้นฐานและการจำแนกการจับกุมยังมีความสำคัญ อาการสาเหตุสำหรับโรคลมชักทั้งทั่วไปและที่เกี่ยวข้องกับการแปลมีการพยากรณ์โรคที่ดีกว่าอาการ / โรคลมชัก cryptogenic ประชากรทั้งในเด็กและผู้ใหญ่ [7,11,13,15,19,24,28,30,36-40]. บาง อาการโรคลมชักในเด็กเกือบเสมอว่ายากทางการแพทย์ เหล่านี้รวมถึงต้น (ทารกแรกเกิด) encephalopathy myoclonic, encephalopathy โรคลมชักในวัยแรกเกิดในช่วงต้น, โรค Gastaut เลนน็อกซ์และโรคไข้สมองอักเสบรัสมุสหมู่คนอื่น ๆ . Nonidiopathic โรคลมชักที่เกี่ยวข้องกับการแปลรองรับมากกว่าครึ่งหนึ่งของกรณีของ DRE ในผู้ใหญ่ [7] ท่ามกลาง epilepsies แปลที่เกี่ยวข้องกับผู้ที่เกี่ยวข้องกับรอยโรคหลอดเลือดอาจจะตอบสนองต่อการรักษามากขึ้นกว่าผู้ที่มีเส้นโลหิตตีบชั่วคราว mesial (MTS) สืบพันธุ์เยื่อหุ้มสมองหรือพยาธิวิทยาคู่ [6,23,36-38,41] บุคคลที่มีเอ็มทีเอมีบางส่วนของอัตราสูงสุดของ intractability ทางการแพทย์ 40 ถึงร้อยละ 80 [3,6,8,37]. ●ผลการวิจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องมากขึ้นแตกกับความเสี่ยงของ DRE รวมถึงการนำเสนอที่มีสถานะ epilepticus [7,24,27 , 36,39] ระยะเวลานานของโรคลมชัก [28,30] ประวัติครอบครัวของโรคลมชัก [11,19,32] ประวัติศาสตร์ของอาการชักไข้ [32] และการค้นพบความผิดปกติของสมอง [7,11,23] . การตรวจสอบความผิดปกติของระบบประสาทและ / หรือพัฒนาการล่าช้าจะมีการระบุว่าเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการ DRE ในการศึกษาบาง [19,27,31,36]. ●การศึกษาบางคน แต่ไม่ทั้งหมดแสดงให้เห็นว่าอายุที่นำเสนออาจจะเป็นปัจจัยในการพัฒนา ของ DRE [6,11,23,27,35,36] บางการศึกษาในเด็กได้พบว่าการโจมตียึดในวัยเด็กหรือวัยรุ่นในภายหลังปรากฏว่ามีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับ DRE กว่าชักกับการโจมตีที่มีอายุระหว่าง 5 และ 10 ปีที่ผ่านมา [7,31,39] การโจมตีในช่วงเวลาที่ทารกแรกเกิดมีความเกี่ยวข้องกับ DRE อย่างน้อยหนึ่งชุด [31] บุคคลที่พัฒนาโรคลมชักในภายหลังในชีวิต (> 65 ปี) ปรากฏว่ามีโอกาสน้อยที่จะพัฒนา DRE กว่าผู้ใหญ่ที่อายุน้อยกว่า [22,42] ความเสี่ยงที่แตกต่างกันของ DRE ตามกลุ่มอายุมีแนวโน้มที่เกี่ยวข้องกับการเกิดโรคพื้นฐานของโรคลมชักที่ยังแตกต่างกันไปตามอายุ. การศึกษาดังกล่าวข้างต้นได้รับการดำเนินการโดยทั่วไปในการศึกษาตรวจสอบการตอบสนองของผู้ป่วยที่จะเริ่มต้นการทดลอง AED อย่างไรก็ตามร้อยละขนาดเล็กของผู้ป่วยที่มีโรคลมชักเข้าสู่การให้อภัยในช่วงต้นของพวกเขาและการพัฒนา DRE ต่อมาหลังจากที่ระยะเวลาของการให้อภัยที่ในบางกรณีเป็นเวลานานหลายปี [9,22] ปัจจัยที่คาดการณ์การพัฒนาต่อมาดรีจะไม่ได้กำหนดไว้อย่างดี อย่างไรก็ตามปรากฏการณ์ของ intractability ล่าช้านี้อธิบายไว้มากที่สุดในการตั้งค่าของเส้นโลหิตตีบชั่วคราว mesial

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัย - หมายเลขของอนาคตการศึกษาความเสี่ยง ได้พยายามที่จะศึกษาปัจจัยที่ทำนายความเสี่ยงของเดร์ การศึกษาเหล่านี้ได้แตกต่างกันบ้างในตัวอย่าง ( เมื่อเทียบกับโรงพยาบาล - ตามจำนวนประชากร ) และไม่ว่าพวกเขารวมผู้ใหญ่ เด็ก หรือทั้ง [ 5 ] ไม่ใช่ปัจจัยเดียวที่ได้รับพบว่ามีประโยชน์โดยเฉพาะในการทำนายที่ถูกต้องการรวมกันของหนึ่งหรือหลาย ๆ ปัจจัยเหล่านี้อาจช่วยในการกำหนดผู้ที่ไม่ได้มักจะตอบสนองต่อการรักษาทางการแพทย์ [ 23 ]

●การตอบสนองครั้งแรกแอ๊ดคดีสำคัญที่สุดและต่อเนื่อง อ้างปัจจัยทำนายระหว่างทั้งสอง และเน้นการศึกษา - ตามจำนวนประชากรและประชากรทั้งในผู้ใหญ่และเด็ก [ 5,6,13,23-26 ]ในขณะที่มากกว่าครึ่งของผู้ป่วยตอบสนองต่อก่อนแอ๊ด ที่กำหนด ไม่น้อยกว่าร้อยละ 20 เป็นโอกาสที่จะตอบสนองต่อยาทดลองที่ตามมา แอ๊ดล้มเหลวเนื่องจากขาดประสิทธิภาพเป็น Predictor แข็งแกร่งของ Dre กว่าความล้มเหลวเนื่องจากการแพ้หรือผลข้างเคียง [ 11 ] กับแต่ละจำนวนล้มเหลวแอ๊ดครั้งความเสี่ยงของ Dre เพิ่ม 11,25,27-29
[ ]●ตัวเลขสูงของอาการชักก่อนการวินิจฉัยและรักษาอย่างอื่นระบุปัจจัยเสี่ยงต่อเดร์ [ 5-7,11,19,23,24,30-35 ] .
●ถึงสาเหตุการยึดทรัพย์ก็เป็นสิ่งสำคัญ กลุ่มอาการของโรคทางพันธุกรรม ทั้งทั่วไปและการเกี่ยวข้องกับโรคลมชักมีการพยากรณ์โรคดีกว่าอาการโรคลมชักในเด็ก / พบทั้งผู้ใหญ่และประชากร [ 711,13,15,19,24,28,30,36-40 ] .

เด็กกลุ่มอาการโรคลมชักบางสมในสอนยากเกือบเสมอไป . เหล่านี้รวมถึงต้น ( เด็กแรกเกิด ) myoclonic นฐ ต้นจากเด็กโรคลมชัก , โรคไข้สมองอักเสบ และ ราสมุสเซ่น gastaut Lennox , หมู่คนอื่น ๆ .

nonidiopathic จำกัดเกี่ยวข้องกับโรคลมชักแผ่นอยู่มากกว่าครึ่งหนึ่งของกรณีของ Dre ในผู้ใหญ่ [ 7 ]ระหว่างท้องถิ่นที่เกี่ยวข้อง epilepsies , ผู้ที่เกี่ยวข้องกับการรักษารอยโรคหลอดเลือดอาจจะอ่อนไหวมากกว่าผู้ที่มี mesial ชั่วคราวเส้นโลหิตตีบ ( MTS ) , เปลือกแกนภายใน หรือ Dual พยาธิวิทยา [ 6,23,36-38,41 ] บุคคลกับ MTS มีบางส่วนของอัตราสูงสุดของ intractability แพทย์ ร้อยละ 40 ถึง 80 3,6,8,37
[ ]●ข้อมูลเพิ่มเติมการเปลี่ยนแปลงอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของเดร์ รวมถึงการนำเสนอด้วยลมบ้าหมู . [ 7,24,27,36,39 ] , ระยะเวลานานของโรคลมบ้าหมู [ 28,30 ] , ประวัติครอบครัว 11,19,32 โรคลมบ้าหมู [ ] , ประวัติของมัชวิรัติ [ 32 ] และสมองผิดปกติค้นพบ [ 7,11,23 ]การตรวจทางประสาทที่ผิดปกติและ / หรือพัฒนาการล่าช้ายังระบุว่าเป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับเดร์ในบางการศึกษา [ 19,27,31,36 ] .
●การศึกษาบางส่วน แต่ไม่ทั้งหมด ขอแนะนำว่า อายุที่นำเสนออาจเป็นปัจจัยในการพัฒนาของเดร์ [ 6,11,23,27,35,36 ]บางการศึกษาพบว่าเด็กมีอาการชักในวัยเด็กในภายหลังหรือวัยรุ่นดูเหมือนจะมากขึ้นมีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับเดร์กว่าชักเริ่มต้นอายุระหว่าง 5 และ 10 ปี [ 7,31,39 ] การโจมตีในช่วงเด็กแรกเกิด มีความสัมพันธ์กับเดร์ในอย่างน้อยหนึ่งชุด [ 31 ]บุคคลที่พัฒนาโรคลมชักต่อไปในชีวิต ( 65 ปี ) ปรากฏเป็นโอกาสน้อยที่จะพัฒนาเดร์ อายุน้อยกว่าผู้ใหญ่ [ 22,42 ] การเสี่ยงของ Dre ตามกลุ่มอายุอาจเกี่ยวข้องกับ พื้นฐาน พยาธิกำเนิดของโรคลมชักที่ยังแตกต่างกันตามอายุ
การศึกษาอ้างถึงข้างต้นโดยทั่วไปได้รับการแสดงในการศึกษาตรวจสอบผู้ป่วยตอบสนองต่อการทดลองแอ๊ดเริ่มต้น อย่างไรก็ตามร้อยละขนาดเล็กของผู้ป่วยโรคลมชักเข้า remission ต้นในหลักสูตรของพวกเขาและพัฒนาเดร์ทีหลัง หลังจากระยะเวลาของการให้อภัยว่าในบางกรณีเป็นนานหลายปี [ 9,22 ] ปัจจัยที่ทำนายพัฒนาการต่อมาของเดร์ไม่ได้กำหนดไว้อย่างดี อย่างไรก็ตาม ปรากฏการณ์นี้ล่าช้า intractability มักอธิบายไว้ในการตั้งค่าของ mesial ชั่วคราว ผู้ป่วย