The two-balloon experiment is a sim

The two-balloon experiment is a simple experiment involving interconnected balloons. It is used in physics classes as a demonstration of elasticity.

Two identical balloons are inflated to different diameters and connected by means of a tube. The flow of air through the tube is controlled by a valve or clamp. The clamp is then released, allowing air to flow between the balloons. For many starting conditions, the smaller balloon then gets smaller and the balloon with the larger diameter inflates even more. This result is surprising, since most people assume that the two balloons will have equal sizes after exchanging air.

The behavior of the balloons in the two-balloon experiment was first explained theoretically by David Merritt and Fred Weinhaus in 1978.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทดลองสองบอลลูนทดลองง่าย ๆ ที่เกี่ยวข้องกับลูกโป่งที่เชื่อมต่อกันได้ ใช้ในชั้นเรียนวิชาฟิสิกส์เป็นการสาธิตความยืดหยุ่นเหมือนลูกโป่งสองสูงเกินจริงกับปัจจุบันแตกต่างกัน และเชื่อมต่อโดยใช้หลอด การไหลของอากาศผ่านท่อจะถูกควบคุม โดยวาล์วหรือแคลมป์ แคลมป์แล้วออก ทำให้อากาศไหลระหว่างบอลลูน หลายเงื่อนไขเริ่มต้น บอลลูนเล็กแล้วจะมีขนาดเล็ก และบอลลูน มีเส้นผ่าศูนย์กลางขนาดใหญ่ inflates ยิ่งขึ้น ผลลัพธ์นี้จะรู้สึกประหลาดใจ เนื่องจากคนส่วนใหญ่คิดว่า ลูกโป่งสองจะมีขนาดเท่ากันหลังจากการแลกเปลี่ยนอากาศลักษณะการทำงานของบอลลูนในทดลองสองบอลลูนถูกแรกอธิบายครั้งแรกราคา David Merritt และ Fred Weinhaus อธิบดี[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดลองที่สองบอลลูนเป็นทดสอบอย่างง่ายที่เกี่ยวข้องกับลูกโป่งที่เชื่อมต่อกัน มันถูกใช้ในการเรียนฟิสิกส์เป็นสาธิตของความยืดหยุ่น. สองลูกโป่งเหมือนจะสูงเกินจริงที่จะมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางที่แตกต่างกันและเชื่อมต่อด้วยวิธีการของหลอด การไหลของอากาศผ่านท่อจะถูกควบคุมโดยวาล์วหรือยึด ยึดถูกปล่อยออกมาแล้วปล่อยให้อากาศไหลระหว่างลูกโป่ง สำหรับเงื่อนไขเริ่มต้นหลายบอลลูนขนาดเล็กแล้วได้รับมีขนาดเล็กและบอลลูนที่มีขนาดใหญ่เส้นผ่าศูนย์กลางพองตัวมากยิ่งขึ้น นี่คือผลที่น่าแปลกใจเพราะคนส่วนใหญ่คิดว่าทั้งสองลูกโป่งจะมีขนาดเท่ากันหลังจากการแลกเปลี่ยนอากาศ. พฤติกรรมของบอลลูนในการทดลองสองบอลลูนก็อธิบายทฤษฎีแรกโดยเดวิดริตต์และเฟร็ด Weinhaus ในปี 1978 [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 บอลลูนทดลองเป็นง่ายเกี่ยวข้องกับการทดลองเชื่อมลูกโป่ง มันถูกใช้ในการเรียนฟิสิกส์สาธิตความยืดหยุ่น

สองเหมือนลูกโป่งพองเพื่อขนาดแตกต่างกันและเชื่อมต่อโดยวิธีการของหลอด การไหลของอากาศผ่านท่อจะถูกควบคุมโดยวาล์วหรือที่หนีบ หนีบแล้วปล่อยให้อากาศไหลระหว่างลูกโป่งหลายเริ่มเงื่อนไข , บอลลูนแล้วได้รับการขนาดเล็กและขนาดเล็กที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางบอลลูนพองตัวมากขึ้น ผลนี้เป็นที่น่าแปลกใจ เพราะคนส่วนใหญ่คิดว่าสองลูกโป่งจะมีขนาดเท่ากับหลังจากการแลกเปลี่ยนอากาศ

พฤติกรรมของลูกโป่งในทั้งสองการทดลองแรกอธิบายทฤษฎีลูกโป่งโดย เดวิด เมอร์ริตต์และเฟร็ด weinhaus [ 1 ] ในปี 1978