“…”“…”“… He’s finally gone …”After

“…”

“…”

“… He’s finally gone …”

After confirming the fading footsteps, Amarillo’s mutter could only be heard by the other three.

She felt that the other three nodded in agreement.

When Salyut had approached the door, Violet had moved back to the other’s location. She then waited for the right time before saying “Inside the room” and transporting inside said room.

Although it was impossible to teleport to locations she hasn’t seen, the moment Salyut opened the door she was able to catch a little glimpse of the inside.

And fortunately, it was possible to make such an accurate movement without any noise.

“That was General Salyut. It’s good that he didn’t manage to detect us…. Though, he was reacted quite well to Marigold body odor. That was scary!”

“You, can’t you do something about your good smell? Though, I suppose you can’t remove your scent. Rather, how in the world are you emitting such a fragrance? Don’t tell me, is Kanchou fond of such fragrance?” \Kanchou, I don’t know a more appropriate word. And I think this Kanchou refer to Isshi.\

“No, even if you said so.”

“Eh, you girls stop talking. Don’t you realize where we are?”

The conversation stopped instantly at Violet’s words.

This place was Duke Roberto’s private room.

At the center of this large room, the Duke was still working at his desk, and outside there is a soldier standing guard at the door.

Moreover, there is another thing that they need to do now that they were already here.

So they patiently waited for the opportunity.

And finally after half an hour, the Duke moved.

“Fumu should get some sleep. Working all night is getting a little tough for these old bones. My glory days as a warrior famous throughout the continent has passed. I should just gradually start letting Salyut inherit the house’s duties.”

While saying so, he opened a door and disappeared into the bedroom.

It seems that he had been very tired because before long the breathing of a sleeping person was heard from the neighboring room.

Biblioteca slowly begins to walk towards the room upon confirming the situation.

Since moving too far from Marigold would remove the , everyone advanced slowly towards the room while holding hands.

As Biblioteca softly touched the dagger concealed in her bosom pocket, … she glared towards the Duke’s bedroom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

“…”“…”“… เขาก็หายไป..."หลังจากที่ยืนยันรอยเท้าซีด mutter ของอมาริลโลอาจเพียงได้ยิน โดยอีกสามเธอรู้สึกว่า อีกสามเลยต้องตกลงเมื่อ Salyut ได้เข้าหาประตู ม่วงได้ย้ายกลับไปตำแหน่งอื่น ๆ เธอแล้วรอเวลาเหมาะสมก่อนพูดว่า "ภายในห้องพัก" และการขนส่งภายในกล่าวว่า ห้องพักแม้ไม่สามารถ teleport ไปยังสถานที่เธอไม่เห็น Salyut เปิดประตูเธอก็สามารถที่จะจับเหลือบเล็กน้อยภายในช่วงเวลานั้นและโชคดี มันเป็นไปได้ที่จะทำเช่นการเคลื่อนไหวที่ถูกต้อง โดยปราศจากเสียงรบกวน"ที่เป็น Salyut ทั่วไป ก็ดีที่เขาไม่ได้จัดการเพื่อตรวจสอบเรา... แม้ว่า เขาถูกปฏิกิริยาค่อนข้างดีกับกลิ่นกายดาวเรือง ที่เป็นน่ากลัว""คุณ ไม่สามารถคุณทำอะไรเกี่ยวกับพนักงานของคุณ แม้ว่า ฉันคิดว่า คุณไม่สามารถลบกลิ่นของคุณ ค่อนข้าง วิธีในโลก มีคุณเปล่งกลิ่นหอมดังกล่าว อย่าบอกฉัน Kanchou รักของน้ำหอมดังกล่าว " \Kanchou ฉันไม่รู้ว่าคำที่เหมาะสม ผมคิดว่า Kanchou นี้ดู Isshi. \"ไม่มี แม้ว่าคุณพูดอย่างนี้""เอ๊ะ คุณสาวหยุดพูด ไม่คุณรู้เราคือใคร"การสนทนาหยุดทันทีที่คำของสีม่วงสถานที่แห่งนี้คือ ดยุคแห่งโรห้องส่วนตัวศูนย์กลางของห้องนี้ Duke ก็ยังคงทำงาน ที่โต๊ะของเขา และภาย นอกมีเป็นยามยืนเป็นทหารที่ประตูนอกจากนี้ มีอีกสิ่งหนึ่งที่พวกเขาต้องทำหลังจากที่พวกเขาได้แล้วที่นี่ดังนั้น พวกเขาอดทนรอโอกาสความและในที่สุด หลังจากครึ่งชั่วโมง Duke ย้าย"Fumu ควรได้นอนหลับบาง ทำงานทุกคืนจะได้รับเพียงเล็กน้อยยากสำหรับกระดูกเหล่านี้ วันของฉันเกียรติเป็นนักรบที่มีชื่อเสียงทั่วทวีปได้ผ่านไป ฉันควรเพียงค่อย ๆ เริ่มให้ Salyut สืบทอดหน้าที่ของบ้าน"ขณะที่พูดนั้น เขาเปิดประตู แล้วหายเข้าไปในห้องนอนดูเหมือนว่า เขาได้รับเหนื่อยมาก เพราะอีกไม่นาน การหายใจของคนนอนหลับได้ยินจากเพื่อนบ้านBiblioteca ช้าเริ่มเดินไปทางห้องเมื่อยืนยันสถานการณ์ตั้งแต่ย้ายไกลจากดาวเรืองจะเอาการ คนขั้นสูงอย่างช้า ๆ ไปทางห้องขณะจับมือเป็น Biblioteca สัมผัสเบา ๆ กริชที่ซ่อนในกระเป๋าคู่หูของเธอ,...เธอ glared ไปทางห้องนอนของ Duke

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

" ... " " ... " " ... เขาหายไปในที่สุด ... " หลังจากยืนยันรอยเท้าซีดจางพูดพึมพำอามาริลโลอาจเพียง แต่จะได้ยินโดยอีกสาม. เธอรู้สึกว่าอีกสามพยักหน้าในสัญญา. เมื่ออวกาศของรัสเซียเข้ามาใกล้ประตูสีม่วงได้ย้าย กลับไปยังสถานที่อื่น ๆ จากนั้นเธอก็รอเวลาที่เหมาะสมก่อนที่จะพูดว่า "ภายในห้อง" และการขนส่งภายในห้องพักดังกล่าว. แม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะเคลื่อนย้ายไปยังสถานที่ที่เธอยังไม่ได้เห็นขณะอวกาศของรัสเซียเปิดประตูเธอก็สามารถที่จะจับเหลือบของเล็ก ๆ น้อย ๆ ภายใน. และโชคดีที่มันเป็นไปได้ที่จะทำเช่นการเคลื่อนไหวที่ถูกต้องโดยไม่มีเสียงรบกวนใด ๆ . "นั่นคือทั่วไปอวกาศของรัสเซีย มันเป็นเรื่องดีที่เขาไม่ได้จัดการในการตรวจสอบเรา ... แม้ว่าเขาก็มีปฏิกิริยาตอบสนองค่อนข้างดีเพื่อกลิ่นตัวดาวเรือง ที่น่ากลัว! " " คุณคุณจะไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับกลิ่นที่ดีของคุณหรือไม่ แต่ผมคิดว่าคุณไม่สามารถลบกลิ่นหอมของคุณ แต่วิธีการที่ในโลกที่คุณเปล่งเช่นน้ำหอมหรือไม่? อย่าบอกนะว่าเป็น Kanchou รักกลิ่นหอมดังกล่าวหรือไม่ "\ Kanchou ผมไม่ทราบว่าเป็นคำที่เหมาะสมมากขึ้น และฉันคิดว่า Kanchou นี้หมายถึง Isshi. \ "ไม่มีแม้ว่าคุณกล่าวว่าดังนั้น." "เอ๊ะคุณสาว ๆ หยุดพูด คุณไม่ตระหนักว่าเราอยู่ที่ไหน? " การสนทนาหยุดทันทีที่คำพูดของไวโอเล็ต. สถานที่แห่งนี้เป็นที่ห้องส่วนตัวของดยุคของโรแบร์. ที่เป็นศูนย์กลางของห้องพักขนาดใหญ่นี้, ดยุคก็ยังคงทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขาในและด้านนอกมีการยืนทหาร ยามที่ประตู. นอกจากนี้ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่พวกเขาต้องทำตอนนี้พวกเขาอยู่ที่นี่แล้ว. ดังนั้นพวกเขาจึงอดทนรอคอยโอกาสที่. และในที่สุดหลังจากครึ่งชั่วโมงที่ดยุคย้าย. "Fumu ควรจะได้รับการนอนหลับบาง การทำงานตลอดทั้งคืนจะได้รับเพียงเล็กน้อยยากสำหรับกระดูกเก่าเหล่านี้ วันพระสิริของฉันเป็นนักรบที่มีชื่อเสียงทั่วทั้งทวีปได้ผ่าน ผมก็ควรจะค่อย ๆ เริ่มปล่อยอวกาศของรัสเซียสืบทอดหน้าที่ของบ้าน. " ขณะที่พูดเพื่อให้เขาเปิดประตูและหายเข้าไปในห้องนอน. ดูเหมือนว่าเขาได้รับเหนื่อยมากเพราะอีกไม่นานการหายใจของคนนอนหลับก็ได้ยินเสียงจากห้องข้างๆ . ห้องสมุดช้าเริ่มที่จะเดินไปทางห้องพักเมื่อยืนยันสถานการณ์. นับตั้งแต่ย้ายไกลจากดาวเรืองจะลบ











































ทุกคนก้าวช้าต่อห้องในขณะที่จับมือ. ในฐานะที่เป็นห้องสมุดเบา ๆ สัมผัสกริชซ่อนอยู่ในกระเป๋าที่อกของเธอ ... เธอจ้องไปสู่ห้องนอนของดยุค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" . . . . . . . "" . . . . . . . "" . . . . . . . ในที่สุดเขาก็จากไป . . . . . . . "หลังจากได้รับการยืนยันและฝีเท้า กัวลาลัมเปอร์ก็บ่น สามารถได้ยินโดยสามอื่น ๆเธอรู้สึกว่า อีกสามคนพยักหน้าเห็นด้วยเมื่อซัลยุตเข้าหาประตูสีม่วงได้ย้ายกลับอื่น ๆสถานที่ เธอจึงรอเวลาที่เหมาะสมก่อนพูดว่า " ภายในห้องพักและการขนส่งกล่าวว่า " ภายในห้องแม้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะเคลื่อนย้ายไปยังสถานที่ที่เธอไม่เคยเห็น ขณะที่ ซัลยุตเปิดประตูเธอก็สามารถที่จะจับเหลือบของภายในและโชคดี , มันเป็นไปได้ที่จะทำเช่นนี้ถูกต้องเคลื่อนไหวไม่มีเสียงใดๆ" นั่นคือซัลยุตทั่วไป ดีแล้วที่เขาไม่ได้เห็นเรา . . . . . . . แม้ว่าเขาทำปฏิกิริยาได้ดีกับดาวเรืองกลิ่นกาย . น่ากลัวจัง "" คุณไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับกลิ่นดี ฉันคิดว่าคุณไม่สามารถขจัดกลิ่นของคุณ แต่ทำไมคุณเปล่งเช่นน้ำหอม อย่าบอกนะว่าเป็น kanchou รักกลิ่นหอมเช่นนี้ ? " kanchou ฉันไม่รู้ว่าเป็นคำที่เหมาะสมมากขึ้น และฉันคิดว่า kanchou นี้อ้างถึงอิสชิ ." ไม่ ถ้าคุณว่าอย่างนั้น "" เอ๊ะ เธอหยุดพูด คุณไม่ตระหนักว่า เราอยู่ที่ไหน "การสนทนาหยุดลงในทันทีที่คำม่วง .สถานที่นี้เป็นดยุค โรแบร์โต้ ส่วนตัวห้องที่ศูนย์กลางของห้องขนาดใหญ่ ดยุคยังทำงานอยู่ที่โต๊ะของเขา และภายนอกเป็นทหารยืนเฝ้าอยู่ที่ประตูและมีอีกสิ่งหนึ่งที่เขาต้องทำตอนนี้ที่พวกเขามาที่นี่แล้วดังนั้น พวกเขาเฝ้ารอโอกาสและในที่สุดหลังจากครึ่งชั่วโมง ดยุคย้าย" fumu ควรจะนอนพักบ้าง ทำงานทั้งคืน จะลำบากหน่อย กระดูกเก่าเหล่านี้ วันเกียรติยศของผมเป็นนักรบที่มีชื่อเสียง ทั่วทั้งทวีปได้ผ่าน ผมก็ค่อยๆเริ่มให้ซัลยุตสืบทอดบ้านหน้าที่”ในขณะที่พูด เขาเปิดประตูและหายไปในที่ห้องนอนดูเหมือนว่า เขาเหนื่อยมาก เพราะไม่นานลมหายใจของคนที่หลับอยู่ได้ยินเสียงจากห้องข้างๆ .ห้องสมุดจะค่อยๆ เดินเข้าไปในห้องเมื่อยืนยันสถานการณ์อยู่ตั้งแต่ย้ายไปไกลจากดอกดาวเรืองจะเอา < ล่องหน > ทุกคนก้าวหน้าช้าๆ ไปยังห้องขณะจับมือกันเป็นห้องสมุดเบาๆสัมผัสกริชซ่อนในกระเป๋าหน้าอกของเธอ . . . เธอถลึงตาไปยังห้องนอนของดุ๊ก