When researchers accepted a model b

When researchers accepted a model based on fit criteria presented in
Table 4, they terminated estimation and selected that model as the final
model for TDS at that particular level of analysis. Analyses proceeded by
developing a model at the next hierarchical level. When fit indices suggested
that improvements could be achieved, researchers used modification indices
provided by AMOS to guide model respecification. According to Byrne
(2001), modification indices (MI) “reflect the extent to which the hypothesized
model is appropriately described” (p. 90) and to what extent the
estimate model may be improved if specific parameters are specified. AMOS
provides an MI for each fixed parameter, which represents the expected χ²
drop if the parameter were estimated. The researchers repeated this process
of modifying a model and examining fit indices until they obtained an adequately
fitting single-level model at each level.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อนักวิจัยยอมรับรูปแบบตามเงื่อนไขพอดีในการตาราง 4 พวกเขาหยุดการประเมิน และเลือกรุ่นที่เป็นสุดท้ายแบบจำลองสำหรับ TDS ที่ระดับวิเคราะห์เฉพาะ วิเคราะห์ครอบครัวโดยพัฒนาแบบจำลองแบบลำดับชั้นระดับถัดไป พอดีเมื่อดัชนีที่แนะนำนักวิจัยใช้ปรับเปลี่ยนดัชนีที่สามารถได้รับการปรับปรุงโดยโรงแรมอมอสโคจะแนะนำรุ่น respecification ตาม Byrne(2001), ปรับเปลี่ยนดัชนี (MI) "สะท้อนให้เห็นถึงขอบเขตซึ่งที่ค่าอธิบายแบบจำลองอย่างเหมาะสม" (p. 90) และขอบเขตการแบบจำลองประเมินอาจปรับปรุงถ้ามีระบุพารามิเตอร์ที่ระบุ โรงแรมอมอสโคแสดง MI ที่สำหรับแต่ละพารามิเตอร์ถาวร ซึ่งแสดงถึงχ²ที่คาดไว้หล่นถ้าพารามิเตอร์ถูกประมาณ นักวิจัยทำซ้ำกระบวนการนี้ปรับเปลี่ยนรูปแบบ และการตรวจสอบดัชนีพอดีจนกระทั่งพวกเขาได้รับการอย่างเพียงพอพอดีรุ่นเดียวในแต่ละระดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อนักวิจัยได้รับการยอมรับรูปแบบขึ้นอยู่กับเกณฑ์พอดีนำเสนอใน
ตารางที่ 4 พวกเขายุติการประมาณค่าและการเลือกรูปแบบที่เป็นครั้งสุดท้าย
แบบจำลองสำหรับ TDS ในระดับที่เฉพาะเจาะจงของการวิเคราะห์ การวิเคราะห์โดยการดำเนินการ
พัฒนารูปแบบในระดับลำดับชั้นต่อไป พอดีเมื่อดัชนีชี้ให้เห็น
ว่าการปรับปรุงจะประสบความสำเร็จนักวิจัยใช้ดัชนีปรับเปลี่ยน
ให้โดย AMOS เพื่อเป็นแนวทางใน respecification รูปแบบ ตามที่เบิร์น
(2001) ดัชนีปรับเปลี่ยน (MI) "สะท้อนให้เห็นถึงขอบเขตที่สมมติฐาน
รูปแบบการอธิบายไว้อย่างเหมาะสม "(พี. 90) และสิ่งที่ขอบเขต
รูปแบบประมาณการอาจจะดีขึ้นถ้าพารามิเตอร์เฉพาะที่ระบุไว้ AMOS
ให้ MI สำหรับพารามิเตอร์แต่ละคงที่ซึ่งเป็นที่คาดว่าจะχ²
ลดลงถ้าพารามิเตอร์อยู่ที่ประมาณ นักวิจัยทำซ้ำขั้นตอนนี้
ของการปรับเปลี่ยนรูปแบบและการตรวจสอบดัชนีพอดีจนกว่าพวกเขาจะได้รับอย่างเพียงพอ
รูปแบบที่เหมาะสมระดับเดียวในแต่ละระดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อนักวิจัยยอมรับรูปแบบขึ้นอยู่กับเกณฑ์พอดีเสนอ
ตารางที่ 4 พวกเขาจะยกเลิกการเลือกที่และรูปแบบเป็นแบบสุดท้าย
สำหรับ TDS ที่ระดับเฉพาะของการวิเคราะห์ การวิเคราะห์การดำเนินการโดย
การพัฒนารูปแบบในระดับต่อไปแบบลำดับชั้น . เมื่อดัชนีพอดีแนะนำ
ที่ปรับปรุงได้ นักวิจัยใช้ปรับเปลี่ยนดัชนี
โดย อาม าแบบ respecification . ตามเบิร์น
( 2001 ) , ดัชนีการปรับเปลี่ยน ( MI ) " สะท้อนให้เห็นถึงขอบเขตการตั้งสมมติฐาน
แบบอธิบายอย่างเหมาะสม " ( หน้า 90 ) และสิ่งที่ขอบเขต
แบบจำลองประมาณการอาจจะดีขึ้นถ้าพารามิเตอร์ที่เฉพาะเจาะจงที่กำหนดไว้ มอส
มีมีสำหรับแต่ละพารามิเตอร์คงที่ซึ่งหมายถึงคาดว่าχ²
ปล่อย ถ้าพารามิเตอร์ถูกประมาณ นักวิจัยย้ำกระบวนการนี้
แก้ไขรูปแบบและตรวจสอบดัชนีพอดีจนกว่าพวกเขาจะได้รับการปรับระดับเดียวเพียงพอ
รูปแบบในแต่ละระดับ