The development of writing[edit]Sta

The development of writing[edit]
Starting in about 3500 B.C., various writing systems developed in ancient civilizations around the world. In Egypt fully developed hieroglyphs were in use at Abydos as early as 3400 B.C.[2] Later, the world's oldest known alphabet was developed in central Egypt around 2000 B.C. from a hieroglyphic prototype. One hieroglyphic script was used on stone monuments,[3] other cursive scripts were used for writing in ink on papyrus,[3] a flexible, paper-like material, made from the stems of reeds that grow in marshes and beside rivers such as the River Nile.

The Phoenician writing system was adapted from the Proto-Canaanite script in around the 11th century BC, which in turn borrowed ideas from Egyptian hieroglyphics. This script was adapted by the Greeks. A variant of the early Greek alphabet gave rise to the Etruscan alphabet, and its own descendants, such as the Latin alphabet. Other descendants from the Greek alphabet include the Cyrillic script, used to write Russian, among others.

The Phoenician system was also adapted into the Aramaic script, from which the Hebrew script and also that of Arabic are descended.

In China, the early oracle bone script has survived on tens of thousands of oracle bones dating from around 1400-1200 B.C. in the Shang Dynasty. Out of more than 2500 written characters in use in China in about 1200 BC, as many as 1400 are identifiable as the source of later standard Chinese characters.[4]

Of several pre-Columbian scripts in Mesoamerica, the one that appears to have been best developed, and the one to be deciphered the most, is the Maya script. The earliest inscriptions which are identifiably Maya date to the 3rd century B.C., and writing was in continuous use until shortly after the arrival of the Spanish conquistadores in the 16th century.

Other surfaces used for early writing include wax-covered writing boards (used, as well as clay tablets, by the Assyrians), sheets or strips of bark from trees (in Indonesia, Tibet and the Americas),[5] the thick palm-like leaves of a particular tree, the leaves then punctured with a hole and stacked together like the pages of a book (these writings in India and South east Asia include Buddhist scriptures and Sanskrit literature),[6] parchment, made of goatskin that had been soaked and scraped to remove hair, which was used from at least the 2nd century B.C., vellum, made from calfskin, and wax tablets which could be wiped clean to provide a fresh surface (in the Roman times).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพัฒนาของการเขียน [แก้ไข]เริ่มต้นประมาณ 3500 บี เขียนระบบพัฒนาในอารยธรรมโบราณทั่วโลก ในอียิปต์ hieroglyphs เต็มพัฒนาถูกใช้ที่ Abydos ก่อนเป็น 3400 B.C.[2] ภายหลัง อักษรชื่อดังเก่าแก่ที่สุดในโลกได้รับการพัฒนาในอียิปต์กลางประมาณ 2000 บีจากต้น hieroglyphic ใช้สคริปต์ hieroglyphic หนึ่งในอนุสาวรีย์หิน ใช้สำหรับการเขียนด้วยหมึกบนกระดาษพาไพรัส, [3] [3] สคริปต์แบบอื่น ๆ มีความยืดหยุ่น เช่นกระดาษวัสดุ ทำจากลำต้นของ reeds ที่เติบโต ใน marshes และ ริมแม่น้ำเช่นแม่น้ำไนล์แม่น้ำระบบการเขียนฟีถูกดัดแปลงจากสคริปต์คานาอันไนต์ในรอบ 11 ก่อนคริสต์ศตวรรษ ที่จะยืมความคิดจาก hieroglyphics ของอียิปต์ สคริปต์นี้ถูกดัดแปลง โดยกรีก ตัวแปรของอักษรกรีกต้นให้ขึ้นตัวอักษรอีทรัสคัน และลูกหลานของตนเอง เช่นอักษรละติน ลูกหลานจากอักษรกรีกรวมสคริปต์ซิริลลิ ที่ใช้ในการเขียนภาษารัสเซีย หมู่คนอื่น ๆระบบฟีถูกดัดแปลงเป็นสคริปต์แอราเมอิก ซึ่งสคริปต์ภาษาฮิบรู และอาหรับที่จะสืบเชื้อสายในประเทศจีน สคริปต์ก่อน oracle กระดูกมีชีวิตรอดบนหมื่นกระดูก oracle เดทจากรอบ 1400-1200 บีในราชวงศ์ซาง จาก 2500 กว่าเขียนอักขระในใช้ในจีนประมาณ 1200 BC, 1400 เป็นมีบุคคลที่เป็นแหล่งที่มาของหลังมาตรฐานตัวอักษรจีน [4]ของสคริปต์ก่อน Columbian หลายในเมโสอเมริกา ที่ดูเหมือนจะได้รับส่วนพัฒนา และที่จะฮิ สุด เป็นสคริปต์มายา จารึกที่เก่าที่สุดที่ identifiably มายาวันบีเซนจูรี่ 3 และเขียนถูกใช้อย่างต่อเนื่องจนกระทั่งหลังจากการมาถึงของ conquistadores สเปนในศตวรรษ 16พื้นผิวอื่น ๆ ที่ใช้สำหรับเขียนต้นรวมกระดานเขียนขี้ผึ้งครอบคลุม (ใช้ และเม็ดดิน โดยการ Assyrians), แผ่น หรือแถบของเปลือกจากต้นไม้ (ในอินโดนีเซีย ทิเบต และทวีปอเมริกา), [5] หนาปาล์มเช่นใบไม้ต้นไม้เฉพาะ ใบไม้แล้วแฟบ มีรู และซ้อนกันเช่นราคาหน้าหนังสือ (งานเขียนในอินเดียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้แก่คัมภีร์พระพุทธศาสนาและวรรณคดีสันสกฤต) ทำ [6] parchment ทำ goatskin ที่มีเปี่ยมล้นไปด้วย และขูดเอาผม ซึ่งถูกใช้น้อยบีเซนจูรี่ 2, vellum แห่ง และเม็ดขี้ผึ้งซึ่งสามารถเช็ดทำความสะอาดให้ผิวสดใหม่ (ในยุคโรมัน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาการเขียน [ แก้ไข ]
เริ่มในประมาณ 3 , 500 ปีก่อนคริสตกาล ต่างๆ , เขียนระบบขึ้นในอารยธรรมโบราณทั่วโลก ในอียิปต์มีการพัฒนาเต็มที่อักษรอยู่ ใช้ ที่อาบีดอสเป็นต้น 3 . [ 2 ] ต่อมา โลกที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักตัวอักษรที่ถูกพัฒนาขึ้นในอียิปต์ ประมาณ 2000 B.C . กลางจากต้นแบบอักษร . หนึ่งอักษรสคริปต์ใช้ในอนุสาวรีย์หิน[ 3 ] เล่นหางสคริปต์อื่น ๆที่ใช้สำหรับการเขียนหมึกบนกระดาษปาปิรุส [ 3 ] มีความยืดหยุ่น , กระดาษ เช่น วัสดุ ทำจากลำต้นไม้ที่เติบโตในหนองบึง และข้างแม่น้ำ เช่น แม่น้ำไนล์

เขียนระบบพร้อมทั้งถูกดัดแปลงจาก Proto คานาอันสคริปต์ในรอบศตวรรษก่อนคริสต์ศักราช , ซึ่งจะยืมความคิดจากฮีโรกริฟฟิคของอียิปต์ สคริปต์นี้ถูกดัดแปลงมาจากกรีกตัวแปรของตัวอักษรกรีกต้นให้สูงขึ้นเพื่ออักษรอีทรัสคันและลูกหลานของตัวเอง เช่น อักษรละติน . ลูกหลานอื่น ๆจากตัวอักษรกรีกรวมถึงสคริปต์ซิริลลิกใช้เขียนภาษารัสเซีย , หมู่คนอื่น ๆ .

ระบบ พร้อมทั้งยังได้ดัดแปลงเป็นบทภาษาอาหรับ ซึ่งภาษาฮีบรูภาษาอาหรับและสคริปต์ที่สืบเชื้อสาย .

ในประเทศจีนช่วงต้นของออราเคิลสคริปต์มีชีวิตรอดบนกระดูกนับหมื่นของกระดูก Oracle เดทจากรอบ 1400-1200 ก่อนคริสต์ศักราชในราชวงศ์ซาง . ไม่เกิน 2500 เขียนอักขระที่ใช้ในประเทศจีนประมาณ 1 , 200 ปีก่อนคริสตกาล เท่าที่ 1400 เป็นส่วนบุคคลเป็นแหล่งที่มาของต่อมามาตรฐานตัวอักษรจีน [ 4 ]

หลายก่อน Columbian สคริปต์ในเมโสอเมริกา คนที่ดูเหมือนจะได้รับที่ดีที่สุดในการพัฒนาและสิ่งหนึ่งที่ต้องถอดรหัส มากที่สุด คือ มายา สคริปต์ โดยจารึกที่ identifiably มายาไปศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสต์ศักราช , และการเขียนในการใช้งานอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งไม่นานหลังจากที่มาถึงของ Conquistadores สเปนในศตวรรษที่ 16 .

surfaces อื่น ๆที่ใช้สำหรับเขียนก่อน ได้แก่ ขี้ผึ้งที่ครอบคลุมการเขียนบอร์ด ( ที่ใช้เป็นเม็ดดินอัสซีเรีย )แผ่นหรือแถบของเปลือกไม้จากต้นไม้ ( ในอินโดนีเซีย ทิเบต และอเมริกา ) , [ 5 ] หนาปาล์มชอบใบของต้นไม้โดยเฉพาะใบแล้วเจาะกับหลุม และซ้อนกันเหมือนหน้าของหนังสือเหล่านี้เขียนในอินเดียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ได้แก่ คัมภีร์พุทธศาสนาและวรรณคดีสันสกฤต ) ได้ 6 ] หนังที่ทำจากหนังแกะที่ถูกแช่และขูดเอาขนซึ่งถูกใช้อย่างน้อยศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสต์ศักราช , หนัง ทำจากหนังลูกวัว และแก้ไข ซึ่งสามารถเช็ดทำความสะอาด เพื่อให้ผิวสดชื่น ( ในโรมันครั้ง )