Treatment of plants with thiamine (

Treatment of plants with thiamine (Vitamin B1) has before been shown to activate plant defence against
microorganisms. Here, we have studied the effects of thiamine treatments of plants on aphid reproduction
and behaviour. The work was mainly carried out with bird cherry-oat aphid (Rhopalosiphum padi L.)
on barley (Hordeum vulgare L.). Aphid population growth and aphid acceptance on plants grown from
seeds soaked in a 150 lM thiamine solution were reduced to ca. 60% of that on control plants. R. padi life
span and the total number of offspring were reduced on barley plants treated with thiamine. Healthy
aphids and aphids infected with the R. padi virus were similarly affected. Spraying or addition of thiamine
at 150 lM to nutrient solutions likewise resulted in reduced aphid population growth to ca. 60%, as did
plant exposure to thiamine odour at 4 mM. Thiamine treatments resulted in reduced aphid population
growth also when tested with grain aphid (Sitobion avenae F.) on barley and pea aphid (Acyrthosiphon
pisum H.) on pea (Pisum sativum L.). There was no direct effect of thiamine on aphid reproduction or thiamine
odour on aphid behaviour, as evaluated using artificial diets and by olfactometer tests, respectively.
Two gene sequences regulated by salicylic acid showed higher transcript abundance and one gene
sequence regulated by methyl jasmonate showed lower transcript abundance in thiamine-treated plants
but not in control plants after aphid infestation. These results suggest that the aphid antibiosis and antixenosis
effects may be related to priming of defence, but more studies are needed to explain the effects
against aphids.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสดงการรักษาพืชมีไทอามีน (วิตามินบี 1) เพื่อป้องกันพืชจากการเปิดใช้งานก่อนจุลินทรีย์ ที่นี่ เรามีศึกษาผลของไทอามีนรักษาของพืชการสืบพันธุ์ aphidและพฤติกรรม ส่วนใหญ่ทำงานออก ด้วยข้าวโอ๊ตนกเชอร์รี่ aphid (Rhopalosiphum padi L.)ในข้าวบาร์เลย์ (Hordeum vulgare L.) เจริญเติบโตของประชากร aphid และ aphid ยอมรับพืชที่เติบโตมาจากเมล็ดนำไปแช่ในโซลูชัน 150 lM ไทอามีนได้ลด ca 60% ของที่บนพืชควบคุม ชีวิต padi อาร์ระยะและจำนวนลูกหลานถูกลดลงพืชข้าวบาร์เลย์รับไทอามีน มีสุขภาพดีในทำนองเดียวกันถูกกระทบ aphids และติดเชื้อไวรัสอาร์ padi aphids พ่นหรือแห่งไทอามีนที่ 150 lM กับโซลูชั่นธาตุอาหารเช่นเดียวกันส่งผลให้เจริญเติบโตของประชากร aphid ลด ca 60% เป็นได้พืชสัมผัสกลิ่นไทอามีนที่ 4 มม. รักษาไทอามีนส่งผลให้ประชากรลดลง aphidเจริญเติบโตยังเมื่อทดสอบกับเมล็ด aphid (Sitobion avenae F.) ในข้าวบาร์เลย์และถั่ว aphid (Acyrthosiphonpisum H.) ในส่วนภูมิภาค (ลันเตา L.) มีไม่มีผลโดยตรงของไทอามีนทำ aphid หรือไทอามีนกลิ่น ใน พฤติกรรม aphid เป็นประเมินโดยใช้อาหารเทียม และ olfactometer ทดสอบ ตามลำดับสองลำดับของยีนที่ควบคุม ด้วยกรดซาลิไซลิพบสูงมากเสียงบรรยายและยีนหนึ่งลำดับที่ควบคุม โดย methyl jasmonate พบต่ำกว่าเสียงบรรยายความอุดมสมบูรณ์ในพืชถือว่าไทอามีนbut not in control plants after aphid infestation. These results suggest that the aphid antibiosis and antixenosiseffects may be related to priming of defence, but more studies are needed to explain the effectsagainst aphids.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรักษาของพืชกับวิตามินบี ( วิตามิน B1 ) ก่อนที่จะถูกแสดงเพื่อเปิดใช้งานป้องกันพืชกับ
จุลินทรีย์ ที่นี่เราได้ศึกษาผลของวิตามินบีรักษาพืชบนเพลี้ย
การสืบพันธุ์และพฤติกรรม งานส่วนใหญ่ที่ดำเนินการกับนกเชอร์รี่ โอ๊ต เพลี้ยอ่อน ( rhopalosiphum PADI L )
ข้าวบาร์เลย์ ( hordeum vulgare L . )การเติบโตของประชากรเพลี้ยอ่อน เพลี้ย และการยอมรับต่อพืชที่ปลูกจากเมล็ดแช่
150 Lm วิตามินบีโซลูชั่นถูกลดประมาณ 60% ของที่เกี่ยวกับพืชควบคุม ช่วงชีวิต
R . ของ PADI และจำนวนลูกลดลง ข้าวบาร์เลย์พืชที่ได้รับการรักษาด้วยวิตามินบี . เพลี้ยอ่อน เพลี้ย และโรคสุขภาพ
R . ของไวรัสได้รับผลกระทบ เช่น การฉีดพ่นหรือเพิ่มวิตามินบี
ที่ 150 โดยให้สารละลายธาตุอาหารและการเจริญเติบโตของประชากรจะลดลง ส่งผลให้เพลี้ยอ่อนประมาณ 60% เช่นเดียวกับ
พืชแสงวิตามินบีกลิ่นที่ 4 มิล การลดประชากรเพลี้ย Thiamine ส่งผล
การเจริญเติบโตเมื่อทดสอบกับเมล็ดอ่อน ( sitobion avenae F . ) ในข้าวบาร์เลย์ และถั่ว เพลี้ยอ่อน ( acyrthosiphon
pisum H . ) ถั่ว ( pisum sativum L . )ไม่มีผลโดยตรงต่อการสืบพันธุ์หรือ Thiamine วิตามินบี เพลี้ยอ่อน เพลี้ย
กลิ่นบนพฤติกรรมที่ประเมินโดยใช้อาหารเทียมและโดยการทดสอบ olfactometer ตามลำดับ .
2 ลำดับยีนควบคุมโดย salicylic acid สูงกว่าผลการเรียน อุดมสมบูรณ์ และยีน
ลำดับการควบคุมโดยเมทิลจั มเนต พบหลักฐานมากมายกว่าวิตามินบีรักษาพืช
แต่ไม่ใช่ในพืชควบคุม หลังเพลี้ยระบาด ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า เพลี้ยและแอนตีไบโ ิส antixenosis ผลอาจจะเกี่ยวข้องกับรองพื้นป้องกัน แต่ศึกษาเพิ่มเติมคือต้องการอธิบายผล
กับเพลี้ยอ่อน