2.2.2 Objective measures of financi

2.2.2 Objective measures of financial well-being The simplest objective measure of financial well‐being is income level. This has  been used as a single indicator of financial well‐being (Williams, 1983; Fletcher  and Lorenz, 1985) but this fails to take expenditure into account. As memorably  described in Dickens’ novel David Copperfield, the relationship between the two is  important:  ‘Annual income 20 shillings, annual expenditure 20 shillings and sixpence: result misery.  Annual income 20 shillings and annual expenditure 19 and sixpence: result happiness.’  However, this definition of financial ‘happiness’ is deficient because it is restricted  to the immediate present. This ignores the need to make adequate financial plans  for future events which could involve a short‐term or long‐term planning horizon.  For both perspectives, budget management is required to ensure cash is available  – for example, for domestic repairs, or long‐term for events such as retirement, or  to protect against a sudden drop in, or cessation of, income and sudden need for  unanticipated expenditure. Therefore, Hong and Swanson (1995) propose three  measures of financial well‐being, incorporating household income, emergency  fund adequacy, and debt‐to‐income ratio. In the UK, the Department for Business,  Enterprise and Regulatory Reform note that: ‘there is no universal agreement on a  definition of consumer over‐indebtedness’ (2007:24) and suggest using three indicators: 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2.2 วัตถุประสงค์มาตรการการเงินวัดวัตถุประสงค์ที่ง่ายที่สุดของ well‐being การเงินคือ ระดับรายได้ นี้ได้ถูกใช้เป็นตัวบ่งชี้เดียวของเงิน well‐being (วิลเลียมส์ 1983 เฟล็ตเชอร์และ Lorenz, 1985) แต่ล้มเหลวที่จะจ่ายเข้าบัญชี เตรียมเป็นอธิบายไว้ในดิคเก้นนวนิยายเดวิดคอปเปอร์ฟิลด์ ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองเป็นสำคัญ: ' ประจำปีรายได้ 20 shillings, shillings 20 รายจ่ายประจำปี และแอนธิติมา: ผลทุกข์ Shillings 20 ปีรายได้ และรายจ่ายประจำปี 19 และแอนธิติมา: ผลสุข.' อย่างไรก็ตาม นี้นิยามของ 'ความสุข' เงินได้ขาดเนื่องจากมันถูกจำกัดถึงปัจจุบันทันที นี้ละเว้นการวางแผนทางการเงินเพียงพอสำหรับเหตุการณ์ในอนาคตซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับการรบหรือ long‐term ระดับการวางแผน สำหรับมุมทั้งสอง บริหารงบประมาณจะต้องให้เงินเท่าตัว สำหรับการซ่อมแซมภายในประเทศ หรือ long‐term สำหรับเหตุการณ์ เช่นเกษียณอายุ หรือ เพื่อป้องกันการลดลงอย่างฉับพลัน การเลิก รายได้ และฉับพลันต้องสำหรับรายจ่ายที่ไม่คาดคิด ดังนั้น ฮ่องกงและ Swanson (1995) เสนอมาตรการที่สามของ well‐being การเงิน รายได้ เงินกองทุนฉุกเฉิน และอัตราส่วน debt‐to‐income ในสหราชอาณาจักร ภาคธุรกิจ องค์กร และการ ปฏิรูปกฎระเบียบโปรดทราบว่า: 'มีไม่มีข้อตกลงสากลในคำนิยามของผู้บริโภค over‐indebtedness' (2007:24) และแนะนำให้ใช้ตัวชี้วัดที่ 3:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2.2 มาตรการวัตถุประสงค์ของการเป็นอยู่ที่ดีทางการเงินของวัดที่ง่ายที่สุดของวัตถุประสงค์ทางการเงินเป็นอยู่ที่ดีคือระดับรายได้ นี้ได้ถูกนำมาใช้เป็นตัวชี้วัดเดียวของการเงินเป็นอยู่ที่ดี (วิลเลียมส์ 1983; เฟลทเชอร์และลอเรน 1985) แต่ล้มเหลวที่จะใช้ค่าใช้จ่ายเข้าบัญชี ตามที่อธิบายไว้จดจำในดิคเก้น 'นวนิยายเรื่อง David Copperfield, ความสัมพันธ์ระหว่างสองเป็นสิ่งที่สำคัญ:' รายได้ประจำปี 20 เพนนีรายจ่ายประจำปี 20 เพนนีและเพนนี: ส่งผลให้เกิดความทุกข์ยาก รายได้ประจำปี 20 เพนนีและรายจ่ายประจำปี 19 และเพนนี: ส่งผลให้เกิดความสุข '. แต่ความหมายของการเงิน 'ความสุข' นี้ขาดเพราะมันถูก จำกัด ในปัจจุบันทันที ละเว้นนี้จำเป็นที่จะต้องทำแผนทางการเงินที่เพียงพอสำหรับเหตุการณ์ในอนาคตซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับระยะสั้นหรือระยะยาววางแผนขอบฟ้า สำหรับทั้งมุมมองการจัดการงบประมาณเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าเงินสดที่สามารถใช้ได้ - ตัวอย่างเช่นสำหรับการซ่อมแซมในประเทศหรือในระยะยาวสำหรับการจัดกิจกรรมเช่นการเกษียณอายุหรือเพื่อป้องกันการลดลงอย่างรวดเร็วหรือการหยุดชะงักของรายได้และความจำเป็นอย่างฉับพลันสำหรับที่ไม่คาดคิด รายจ่าย ดังนั้น, ฮ่องกงและสเวนสัน (1995) เสนอสามมาตรการทางการเงินเป็นอยู่ที่ดีผสมผสานรายได้ของครัวเรือนกองทุนเพียงพอฉุกเฉินและมีอัตราส่วนหนี้สินต่อรายได้ ในสหราชอาณาจักรภาคธุรกิจองค์กรและทราบว่าการปฏิรูปกฎหมาย: 'ไม่มีข้อตกลงสากลในความหมายของผู้บริโภคมากกว่าการก่อหนี้' (2007: 24) และขอแนะนำให้ใช้สามตัวชี้วัด: 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2.2 มีมาตรการที่ดีทางการเงินง่ายไหม มีอะไรไหม วัดอะไรของอะไรดีเหรอ‐ถูกรึเปล่า คือเงินรายได้ไหมไหมไหมไหม ระดับนี้มีอะไรไหมที่ใช้เป็นไหมเป็นไหมเป็นไหมเดียวอะไรบ่งชี้อะไรของอะไรดี‐ถูกไหมเงินไหม ( Williams ,     และ 1983 ; เฟลทเชอร์ ลอเรนซ์ไหม , 1985 ) รึเปล่า แต่ทำไมทำไมล้มเหลวอะไรไปรึเปล่า เอาไหม ค่าใช้จ่ายอะไรเข้าบัญชีไหม .  เป็น   ใน อธิบายการจดจำดิคเกนส์นิยายรึเปล่า เดวิด คอปเปอร์ฟิลด์      , ความสัมพันธ์ระหว่างอะไรที่ทำไมสองไหมเป็นไหมสำคัญไหม " รายได้  20  ปี ชิลลิ่งปี ,      ค่าใช้จ่าย 20 เพนนีเพนนี : อะไรผลอะไร และอะไรทุกข์ อะไรไหม รายได้  20  ปี  ปี ชิลลิ่งและค่าใช้จ่ายอะไรรึเปล่าทำไมเพนนี : 19 และผลความสุขอะไรเหรอ " รึเปล่าแต่ทำไมนี้มั้ยความหมายไหมของไหมไหม "happiness "  เป็น การทางการเงิน ไหมเพราะไหมมันไหมเป็นไหมที่เหลือ ricted  to the immediate present. This ignores the need to make adequate financial plans  for future events which could involve a short‐term or long‐term planning horizon.  For both perspectives, budget management is required to ensure cash is available  – for example, for domestic repairs, or long‐term for events such as retirement, or  to protect against a sudden drop in, or cessation of, income and sudden need for  unanticipated expenditure. Therefore, Hong and Swanson (1995) propose three  measures of financial well‐being, incorporating household income, emergency  fund adequacy, and debt‐to‐income ratio. In the UK, the Department ทำไมสำหรับธุรกิจและองค์กร     , การปฏิรูปกฎระเบียบอะไรไหมทราบรึเปล่าว่าทำไมมันอาจเป็นข้อตกลงสากลมั้ยไม่เหรออะไรเหรออะไรบนอะไรมีอะไรเหรอทำไมผู้บริโภครึเปล่ามากกว่าความหมายของการ‐ " รึเปล่า ( 2007:24 ) และแนะนำให้ใช้ไหมอะไรไหมไหมไหมสามตัว :