A living cone animal has a long foo

A living cone animal has a long foot and the head is located at the narrow end of the shell. A flap of tissue called the mantle lines the inside of the shell and is rolled to form a siphon that extends beyond the shell and draws water into the gills. The often-banded siphon is mistaken by observers for the stinging proboscis which is normally retracted and of a single color. Each species' soft-parts has a distinct color pattern allowing experienced divers to identify it even if the shell is totally encrusted with algae.

There are at least 500 species in the world's warm waters and are very popular with shell collectors, but living shells are well-camouflaged or buried in sand. While living the shell is covered with a brown skin-like periostracum which is the foundation for shell development. The periostracum in turn becomes encrusted with coralline algae in species that do not completely bury themselves. It can be removed by soaking the empty shell in chlorine bleach overnight and scrubbing with a stainless steel wire brush. Living shells often become eroded or chipped and permanent scars are visible. There is a considerable degree of variation in the coloration and pattern within some species (see Conus pulicarius). Many species also have a bumpy or coronated spire.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กินสัตว์กรวยมีเท้าที่ยาว และหัวอยู่ท้ายแคบของเปลือก แผ่นพับของเนื้อเยื่อที่เรียกว่าหิ้งบรรทัดภายในของเปลือก และสะสมแบบกาลักน้ำที่เกิน shell และดึงน้ำเข้า gills กาลักน้ำบ่อยแถบเป็นดาวตามปกติ โดยผู้สังเกตการณ์ ในจมูกยาว stinging ซึ่งปกติหด และสีเดียว ชิ้นส่วนของแต่ละชนิดอ่อนมีลวดลายสีที่แตกต่างช่วยให้ไดเวอร์ที่มีประสบการณ์เพื่อระบุแม้เปลือกหุ้มห่อ ด้วยสาหร่ายทั้งหมดมีน้อย 500 สปีชีส์ในโลกสบาย ๆ และเป็นที่นิยมมากกับสะสมเปลือก แต่เชลล์นั่งเล่นเป็นห้อง camouflaged หรือฝังอยู่ในทราย ขณะที่อาศัยอยู่ เปลือกจะปกคลุม ด้วย periostracum ผิวเหมือนสีน้ำตาลซึ่งเป็นรากฐานสำหรับการพัฒนาเปลือก Periostracum จะกลายเป็นที่หุ้มห่อ ด้วยสาหร่าย coralline ในสายพันธุ์ที่ไม่สมบูรณ์ฝังตัวเอง มันสามารถถูกเอาออก โดยการแช่เปลือกเปล่าฟอกขาวคลอรีนค้างคืน และขัด ด้วยแปรงลวดเหล็กกล้าไร้สนิม นั่งเล่นหอยมักจะกัดเซาะ หรือบิ่น และรอยแผลเป็นถาวรมองเห็น มีความผันแปรในการย้อมสีและลวดลายภายในบางชนิด (ดูหอยเต้าปูน pulicarius) ในระดับมาก หลายชนิดยังมีสไปร์หลุม หรือ coronated

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัตว์กรวยที่อยู่อาศัยมีเท้ายาวและหัวตั้งอยู่ที่ปลายแคบของเปลือก พนังของเนื้อเยื่อแมนเทิลที่เรียกว่าเส้นด้านในของเปลือกและกลิ้งไปในรูปแบบกาลักน้ำที่ขยายเกินเปลือกและดึงน้ำเข้าไปในเหงือกที่ กาลักน้ำมักจะรวมตัวเป็นที่เข้าใจผิดโดยผู้สังเกตการณ์สำหรับงวงกัดซึ่งมีการหดได้ตามปกติและมีสีเดียว แต่ละสายพันธุ์ส่วนที่อ่อนนุ่มมีรูปแบบสีที่แตกต่างกันช่วยให้นักดำน้ำที่มีประสบการณ์ในการระบุว่าแม้ว่าเปลือกหุ้มห่อโดยสิ้นเชิงกับสาหร่าย. มีอย่างน้อย 500 ชนิดในน้ำอุ่นของโลกและเป็นที่นิยมมากกับนักสะสมเปลือก แต่เปลือกหอยที่อาศัยอยู่ ดีพรางหรือฝังอยู่ในทราย ขณะที่มีชีวิตเปลือกถูกปกคลุมด้วย periostracum ผิวเช่นสีน้ำตาลซึ่งเป็นรากฐานสำหรับการพัฒนาเปลือก periostracum ในที่สุดก็กลายเป็นที่หุ้มห่อด้วยสาหร่ายหินปูนในรูปแบบที่ไม่สมบูรณ์ฝังตัวเอง มันสามารถลบออกได้โดยการแช่เปลือกที่ว่างเปล่าในคลอรีนในชั่วข้ามคืนและขัดด้วยสแตนเลสแปรงลวด เปลือกหอยที่อาศัยอยู่มักจะกลายเป็นกัดเซาะหรือบิ่นและรอยแผลเป็นถาวรจะมองเห็นได้ มีการศึกษาระดับมากของการเปลี่ยนแปลงในสีและรูปแบบภายในบางชนิดเป็น (ดู Conus pulicarius) หลายชนิดยังมีหน่อหรือ coronated เป็นหลุมเป็นบ่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวิตสัตว์มีเท้ากรวยยาวและหัวตั้งอยู่ที่ปลายแคบของกะลา เป็นเนื้อเยื่อที่เรียกว่าแมนเทิลเส้นด้านในของเปลือกและจะรีดฟอร์มกาลักน้ำที่ขยายเกินเปลือกและดึงน้ำเข้าเหงือกปลา มักจะแถบกาลักน้ำเข้าใจผิดโดยผู้สังเกตการณ์สำหรับงวงช้างแสบซึ่งโดยปกติ retracted และสีเดียวแต่ละชนิดนุ่ม ส่วนมีรูปแบบสีให้แตกต่างกันนักดำน้ำที่มีประสบการณ์ที่จะระบุว่า แม้เปลือกหุ้มห่อด้วยสาหร่ายมากๆ

มีอย่างน้อย 500 ชนิดในน้ำอุ่นของโลกและเป็นที่นิยมมากกับนักสะสมเปลือกหอย แต่อาศัยเปลือกหอยจะพรางตัว หรือฝังอยู่ในทรายในขณะที่อยู่ในเปลือกหุ้มด้วยหนังสีน้ำตาลเหมือนเพอริโอ ราคัมซึ่งเป็นรากฐานสำหรับการพัฒนาเปลือกหอย ส่วนเพอริโอ ราคัมจะกลายเป็นที่หุ้มห่อด้วยสาหร่าย ในชนิดที่ไม่สมบูรณ์ฝังศพตัวเอง มันสามารถเอาออกได้โดยแช่ในคลอรีนเทพมรณะหอยค้างคืนและขัดด้วยแปรงลวดสแตนเลสอาศัยเปลือกหอยมักจะกลายเป็นกัดเซาะหรือบิ่นและรอยแผลเป็นถาวรจะมองเห็น มีมากของการเปลี่ยนแปลงในระดับสีและลวดลายภายในบางชนิด ( ดูมหิษี pulicarius ) หลายชนิดมีขรุขระหรือการราชาภิเษกยอดแหลมของตึก