Secondary InterventionSecondary int

Secondary Intervention
Secondary intervention involves the recognition of problems
and interventions that address issues before the nurse’s lines
of resistance become targeted by stressors. Once a stressor
has been identified, it may be necessary for a nurse to seek
guidance from a friend or manager in the workplace. In order
to preserve and strengthen both resilience and the flexible
lines of defense, the nurse must try to view the stressor as a
temporary problem while also realizing that change will be
necessary to successfully overcome the problem. At this
stage, both long-term and short-term goal setting becomes
important. The use of reflective journaling following particularly
stressful events may also assist the nurse in evaluating
resilience-building techniques, while also acknowledging
opportunities for growth and sharing.
Jackson and colleagues (2007) propose the following
self-development strategies that may assist nurses in building
personal resilience: (a) building positive nurturing professional
relationships and networks; (b) maintaining
positivity; (c) developing emotional insight; (d) achieving
life balance and spirituality; and (e) becoming more reflective
(p. 6). A strong support system, such as family, friends
and clergy can help assist the nurse in self-care during times
of stress through sharing experiences of vulnerability and
resilience, and can enhance coping mechanisms that help
diminish emotional exhaustion and burn out. Sometimes, the
stress response may become so overwhelming that illness
becomes present or mental health declines; in these instances
the nurse should be referred to a professional person for
guidance. Other times however, peer or administrative
acknowledgment and praise for how a stressful situation was
handled by the nurse may promote feelings of pride in that
nurse, which can lead to resilience-building (Jackson et al.,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แทรกแซงรองรองแทรกแซงเกี่ยวข้องกับการรับรู้ปัญหาและงานวิจัยที่อยู่ออกก่อนบรรทัดของพยาบาลของความต้านทานเป็นเป้าหมาย โดยลด Stressor ครั้งได้รับการระบุ คุณอาจจำเป็นสำหรับพยาบาลเพื่อค้นหาคำแนะนำจากเพื่อนหรือผู้จัดการในทำงาน ในใบสั่งการรักษา และเสริมสร้างความยืดหยุ่นและการยืดหยุ่นบรรทัดของทหาร พยาบาลต้องพยายามดู stressor เป็นการปัญหาชั่วคราวในขณะที่ยัง ตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงจะเป็นจำเป็นต้องเอาชนะปัญหาเรียบร้อยแล้ว ที่นี้กลายเป็นการตั้งเป้าหมายระยะยาว และระยะสั้นทั้งระยะสำคัญ การใช้บันทึกสะท้อนต่อโดยเฉพาะเหตุการณ์เครียดอาจช่วยพยาบาลในการประเมินเทคนิคการสร้างความยืดหยุ่น ในขณะที่จิตยังโอกาสในการเจริญเติบโตและการใช้ร่วมกันJackson และเพื่อนร่วมงาน (2007) ที่เสนอต่อไปนี้เปิดกลยุทธ์ที่อาจช่วยเหลือพยาบาลในอาคารความยืดหยุ่นส่วนบุคคล: () อาคารบวก nurturing มืออาชีพความสัมพันธ์และเครือข่าย (ข) การรักษาpositivity (ค) พัฒนาความเข้าใจทางอารมณ์ (d) บรรลุสมดุลของชีวิตและจิตวิญญาณ และ (e) กลายเป็นสะท้อนแสงมากขึ้น(p. 6) ระบบสนับสนุนแข็งแกร่ง เช่นครอบครัว เพื่อนและอาศัยพระสงฆ์ช่วยเหลือพยาบาลในสุขภาพในช่วงเวลาความเครียดผ่านประสบการณ์ของความเสี่ยง และความยืดหยุ่น และสามารถปรับปรุงกลไกรับมือที่ช่วยหรอมาทางอารมณ์ และการเผาไหม้ออก บางครั้ง การตอบสนองต่อความเครียดอาจเป็นเพื่อครอบงำที่เจ็บป่วยจะลดอัตราการสุขภาพปัจจุบัน หรือจิตใจ ในกรณีเหล่านี้พยาบาลควรอ้างอิงถึงบุคคลมืออาชีพสำหรับคำแนะนำ อย่างไรก็ตาม บางครั้งเพื่อน หรือผู้ดูแลยอมรับและสรรเสริญว่ามีสถานการณ์ที่เครียดดำเนินการโดยพยาบาลอาจส่งเสริมความรู้สึกภาคภูมิใจในที่พยาบาล ซึ่งสามารถนำไปสู่การสร้างความยืดหยุ่น (Jackson et al.,

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รองแทรกแซงแทรกแซงรองที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ของปัญหาที่เกิดขึ้นและการแทรกแซงที่แก้ไขปัญหาก่อนที่จะสายของพยาบาลของความต้านทานกลายเป็นเป้าหมายของความเครียด เมื่อแรงกดดันได้รับการระบุมันอาจจะเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับพยาบาลที่จะแสวงหาคำแนะนำจากเพื่อนหรือผู้จัดการในสถานที่ทำงาน เพื่อที่จะรักษาและเสริมสร้างทั้งความยืดหยุ่นและมีความยืดหยุ่นสายของการป้องกันพยาบาลต้องพยายามที่จะดูแรงกดดันเป็นปัญหาชั่วคราวในขณะที่ยังตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงที่จะเป็นสิ่งจำเป็นที่จะเอาชนะปัญหาที่ประสบความสำเร็จ ตอนนี้ขั้นตอนทั้งในระยะยาวและการตั้งค่าเป้าหมายระยะสั้นที่จะกลายเป็นสิ่งที่สำคัญ การใช้ journaling สะท้อนต่อไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งเหตุการณ์ที่เครียดนอกจากนี้ยังอาจช่วยพยาบาลในการประเมินเทคนิคการสร้างความยืดหยุ่นในขณะที่ยังยอมรับโอกาสในการเติบโตและการแบ่งปัน. แจ็คสันและเพื่อนร่วมงาน (2007) นำเสนอต่อไปนี้กลยุทธ์การพัฒนาตนเองที่อาจช่วยพยาบาลในการสร้างส่วนบุคคลความยืดหยุ่น (ก) การสร้างบำรุงมืออาชีพบวกความสัมพันธ์และเครือข่าย; (ข) การรักษาpositivity; (ค) การพัฒนาความเข้าใจอารมณ์ (ง) การบรรลุความสมดุลของชีวิตและจิตวิญญาณ; และ (จ) กลายเป็นมากขึ้นสะท้อน(พี. 6) ระบบสนับสนุนที่แข็งแกร่งเช่นครอบครัวเพื่อนและพระสงฆ์สามารถช่วยให้ความช่วยเหลือพยาบาลในการดูแลตัวเองในช่วงเวลาของความเครียดผ่านการแบ่งปันประสบการณ์ของความเสี่ยงและความยืดหยุ่นและสามารถเพิ่มประสิทธิภาพกลไกการเผชิญปัญหาที่จะช่วยลดความอ่อนล้าทางอารมณ์และการเผาไหม้ออก บางครั้งตอบสนองต่อความเครียดอาจจะกลายเป็นที่ครอบงำเพื่อที่เจ็บป่วยจะกลายเป็นลดลงในปัจจุบันหรือสุขภาพจิต ในกรณีเหล่านี้พยาบาลควรจะเรียกคนที่เป็นมืออาชีพสำหรับคำแนะนำ ครั้งอื่น ๆ แต่เพื่อนหรือผู้ดูแลระบบทราบและสรรเสริญสำหรับวิธีการที่สถานการณ์ความตึงเครียดที่ได้รับการจัดการโดยพยาบาลอาจส่งเสริมความรู้สึกของความภาคภูมิใจในการที่พยาบาลซึ่งสามารถนำไปสู่การสร้างความยืดหยุ่น(แจ็คสัน et al.,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มัธยมมัธยมศึกษา เกี่ยวข้องกับการยอมรับการแทรกแซงการแทรกแซง

และการแทรกแซงของปัญหา ซึ่งปัญหาก่อนที่พยาบาลสาย
ของความต้านทานเป็นเป้าหมาย โดยบุคคล เมื่อความเครียด
ถูกระบุว่า อาจเป็นพยาบาลที่จะแสวงหา
คําแนะนําจากเพื่อนหรือผู้จัดการในที่ทำงาน เพื่อที่จะรักษาและเสริมสร้างทั้งความยืดหยุ่น

และมีความยืดหยุ่นเส้นของการป้องกัน พยาบาลต้องพยายามดูความเป็น
ชั่วคราวปัญหาในขณะที่ยังรู้ตัวว่า จะเปลี่ยนแปลง
จำเป็นที่จะประสบความสำเร็จเอาชนะปัญหา ในขั้นตอนนี้
ทั้งระยะสั้นและระยะยาว การตั้งค่าเป้าหมายกลายเป็น
ที่สำคัญ การใช้วารสารดังต่อไปนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
เหตุการณ์เครียดยังอาจช่วยพยาบาลในการประเมิน
เทคนิคสร้างความยืดหยุ่นและทนทานในขณะที่ยังมีโอกาสสำหรับการเจริญเติบโตและการยอมรับ
.
แจ็คสันและเพื่อนร่วมงาน ( 2007 ) เสนอต่อไปนี้
ตนเองกลยุทธ์ที่อาจช่วยพยาบาลในตึก
ส่วนตัวความยืดหยุ่น : ( A ) อาคารบวก nurturing และเครือข่ายความสัมพันธ์มืออาชีพ

; ( b ) การรักษา positivity ; ( c ) พัฒนาข้อมูลเชิงลึกทางอารมณ์ ; ( d ) การบรรลุ
สมดุลชีวิตและจิตวิญญาณและ ( e ) เป็นสะท้อนแสงมากขึ้น
( หน้า 6 ) ระบบสนับสนุนที่แข็งแกร่ง เช่น ครอบครัว เพื่อน และ พระสงฆ์สามารถช่วย
ช่วยพยาบาลในการดูแลตนเองในช่วงเวลาของความเครียดผ่านการแบ่งปันประสบการณ์

ของความอ่อนแอและความยืดหยุ่นและสามารถเพิ่มกลไกการเผชิญปัญหาที่ช่วยคลายความเหนื่อยล้าและอารมณ์
เขียนออก บางครั้ง
ความเครียดการตอบสนองอาจกลายเป็นตื้นตันใจที่เจ็บป่วย
จะกลายเป็นปัจจุบันหรือปัญหาสุขภาพจิตลดลง ; ในกรณีเหล่านี้
พยาบาลควรเรียกว่าบุคคลมืออาชีพ
คำแนะนำ ครั้งอื่น ๆอย่างไรก็ตาม กลุ่มเพื่อน หรือการยอมรับการบริหาร
และสรรเสริญว่าเป็นสถานการณ์ที่เคร่งเครียดอยู่
การจัดการโดยพยาบาลอาจส่งเสริมความรู้สึกของความภาคภูมิใจในการเป็นพยาบาล
ซึ่งสามารถนำไปสู่การสร้างความยืดหยุ่น ( Jackson et al . ,