OPTICAL RESONANCEWe have a great we

OPTICAL RESONANCE
We have a great wealth of evidence that atoms behave like sharply tuned oscillators in the processes of emitting and absorbing light. Whenever the emission of light occurs under such conditions that the radiating atoms are effectively isolated from each other, as in a gas at low pressure, the spectrum consists of discrete, very narrow lines; i.e., the radiated energy is concentrated at particular wavelengths. An incandescent solid-e.g., the filament of a light bulb-emits a continuous spectrum, but the situation here is quite different, because each atom in a solid is strongly linked to its neighbors, causing a drastic change in the dynamical state of the electrons chiefly responsible for visible or near-visible radiation. We have just spoken of atoms as oscillators that emit their characteristic frequencies. But how does this fit in with the photon description of radiation, and with the picture of the radiative process as one in which the atom undergoes a quantum jump? The answer is by no means obvious. Before the advent of quantum theory, one could visualize an electron describing a circular orbit within an atom, and emitting light of a frequency equal to its own orbital frequency. But now we can only say that the frequency of the light is defined (through E = hy) by the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สะท้อนแสงเรามีหลักฐานว่าอะตอมที่ทำงานเหมือนมากมายดีคมชัดปรับออสซิลเลเตอร์ในกระบวนการของการปล่อย และดูดซับแสง เมื่อใดก็ ตามที่ปล่อยแสงที่เกิดขึ้นภายใต้สภาวะอะตอมแผ่อย่างแยกจากกัน เช่นก๊าซที่ความดันต่ำ สเปกตรัมประกอบด้วยบรรทัดที่ไม่ต่อเนื่อง แคบมาก เช่น พลังงานแผ่จะเข้มข้นที่ความยาวคลื่นเฉพาะ มีไส้แข็งเช่น เส้นใยแสงหลอดไฟปล่อยสเปกตรัมแบบต่อเนื่อง แต่สถานการณ์จะแตกต่างกันมาก เนื่องจากแต่ละอะตอมในของแข็งขอเชื่อมโยงกับประเทศเพื่อนบ้าน ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงในรัฐ dynamical อิเล็กตรอนส่วนใหญ่รับผิดชอบมองเห็น หรือใกล้มองเห็นรังสี นอกจากนี้เราก็ได้พูดของอะตอมเป็นออสซิลเลเตอร์ที่ปล่อยความถี่ลักษณะของพวกเขา แต่วิธีนี้ไม่เหมาะกับคำอธิบายของโฟตอน ของรังสี และ มีภาพของกระบวนการหนึ่งซึ่งอะตอมผ่านการกระโดดควอนตัม radiative คำตอบคือไม่ชัดเจน ก่อนการถือกำเนิดของทฤษฎีควอนตัม หนึ่งสามารถเห็นภาพอิเล็กตรอนโคจรเป็นวงกลมภายในอะตอมอธิบาย และเปล่งแสงความถี่เท่ากับความถี่ของวงโคจรของตัวเอง แต่ตอนนี้ เราบอกได้เพียงว่า กำหนดความถี่ของแสง (ผ่าน E = hy) โดยการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

RESONANCE OPTICAL
เรามีความมั่งคั่งยิ่งใหญ่ของหลักฐานที่อะตอมทำตัวเหมือน oscillators ปรับขึ้นอย่างรวดเร็วในกระบวนการของการดูดซับและเปล่งแสง เมื่อใดก็ตามที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกของแสงที่เกิดขึ้นภายใต้เงื่อนไขดังกล่าวว่าอะตอมแผ่จะแยกได้อย่างมีประสิทธิภาพจากแต่ละอื่น ๆ ในขณะที่ก๊าซที่ความดันต่ำสเปกตรัมต่อเนื่องประกอบด้วยเส้นแคบมาก; คือพลังงานที่แผ่ความเข้มข้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงความยาวคลื่น หลอดไส้ที่เป็นของแข็งเช่นเส้นใยของแสงหลอดไฟปล่อยคลื่นความถี่อย่างต่อเนื่อง แต่สถานการณ์ที่นี่แตกต่างกันมากเพราะแต่ละอะตอมในของแข็งมีการเชื่อมโยงอย่างยิ่งกับประเทศเพื่อนบ้านที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงในรัฐพลังของอิเล็กตรอน ส่วนใหญ่มีความรับผิดชอบสำหรับการฉายรังสีที่มองเห็นหรือใกล้ที่มองเห็นได้ เราได้พูดเพียงของอะตอมเป็น oscillators ที่ปล่อยความถี่ลักษณะของพวกเขา แต่วิธีการที่ไม่พอดีในที่มีคำอธิบายโฟตอนของรังสีและมีภาพของกระบวนการรังสีเป็นหนึ่งในการที่อะตอมผ่านการกระโดดควอนตัม? คำตอบคือไม่ได้หมายความว่าอย่างเห็นได้ชัด ก่อนการถือกำเนิดของทฤษฎีควอนตัมหนึ่งสามารถเห็นภาพอิเล็กตรอนอธิบายวงโคจรเป็นวงกลมภายในอะตอมและเปล่งแสงความถี่เท่ากับความถี่โคจรของตัวเอง แต่ตอนนี้เราสามารถพูดได้ว่าความถี่ของแสงที่ถูกกำหนด (ผ่านการ E = HY) โดย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แสงสะท้อนเรามีความมั่งคั่งของหลักฐานที่อะตอมทำตัวเหมือนอย่างรวดเร็วสัญญาณ oscillators ในกระบวนการปล่อยและการดูดซับแสง เมื่อใดก็ตามที่การปล่อยพลังงานของแสงเกิดขึ้นภายใต้เงื่อนไขที่เปล่งรัศมีอะตอมได้อย่างมีประสิทธิภาพแยกจากแต่ละอื่น ๆ เช่น ก๊าซที่ความดันต่ำ สเปกตรัมประกอบด้วยไม่ต่อเนื่อง , สายแคบมาก คือ การแผ่พลังงานมีความเข้มข้นที่เฉพาะความยาวคลื่นที่ . เป็นไส้ solid-e.g. , ใยของหลอดไฟปล่อยสเปกตรัมต่อเนื่อง แต่สถานการณ์ที่นี่ค่อนข้างแตกต่าง เนื่องจากแต่ละอะตอมในของแข็งขอเชื่อมโยงไปยังประเทศเพื่อนบ้าน ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงในรัฐพลวัตของอิเล็กตรอนส่วนใหญ่รับผิดชอบที่มองเห็น หรือใกล้ รังสีที่มองเห็นได้ เราเพิ่งพูดของอะตอม เช่น ความถี่ที่ปล่อยออกมาของลักษณะการแจกแจงความถี่ แต่วิธีนี้ไม่เหมาะกับรายละเอียดของรังสีโฟตอนและมีภาพของกระบวนการเปลี่ยนเป็นหนึ่งในอะตอมทนี้ควอนตัมกระโดด ? คําตอบคือไม่มีทางที่ชัดเจน ก่อนการมาถึงของทฤษฎีควอนตัม หนึ่งสามารถเห็นภาพอิเล็กตรอนอธิบายวงโคจรกลมภายในอะตอม และการเปล่งแสงของความถี่เท่ากับความถี่วงโคจรของมันเอง แต่ตอนนี้เราสามารถพูดได้ว่า ความถี่ของแสงที่กำหนดไว้ ( ผ่าน E = HY ) โดย