「Kehaha! That’s right, I’m Kokurou～

「Kehaha! That’s right, I’m Kokurou～! Kehaha!」(Kuro)
—
—
Sticking out his tongue like a complete fool the man turned around, now facing them.
—
—
「…..is that the reason for you to be here? If you only do such things, how dare you came back that nonchalantly!」(Branza)
「I thought I said it already～? I’m working～!」(Kuro)
「……if dead father saw you now, he certainly would be grieving because of you.」(Bran)
「Ke, don’t tell me stories about a father that was killed long ago. Does murder make you nervous～?」(Kuro)
—
—
The unthinkable amount of he blood lust in the air was almost stirring. However, as one could think that most of the blood lust settled down for an instant –
—
—
「Well yes～, I nearly planned on killing you a moment ago, but you don’t need to show resentment to that degree～. Where is……..」(Kuro) ((Lib.))
「…….my husband, you mean?」(Bran)
「Kehaha…… I’ll definitely kill that guy without fail as soon as I spot him.～」(Kuro)
「If that’s the case, why didn’t you come to kill my husband then? Even more, shouldn’t even someone like you be afraid of my husband and the 《three beast warriors》?」(Bran) ((Lib.))
「Who would be scared by those people～! The plan is the plan～! Just now I’m under that guy, carrying out his scheme, meanwhile having this convenient time～」(Kuro)
「……. that’s a surprise. That a person like you would take orders from someone else…」(Bran)
「Did you misunderstand me? It’s just by chance that I follow his orders, as our interests match, and moving is the last resort～. Of course I’d only work for myself～」(Kuro)
「You’re still the same self-centered thinking Kokurou.」(Bran)
「Ha, I thought that’s the proper behavior for Gabranth～」(Kuro)
—
—
As they mutually stared at each other, Kokurou suddenly noticed something as his eyes narrowed and a smile floated across his face.
—
—
「It seems like the job was perfectly done.」(Kuro)
「…….what……..」(Bran)
—
—
Hearing his words, Branza looked were Kokurou’s line of sigh was previously directed at. There was the pride of 【Passion】, the 《Tree of Beginning・Aragorn》. But in the next moment –
—
—
Shuuuuuuuuuuu…………… (SFX)
—
—
Suddenly a lot of the overgrown green of 《Aragorn》 withers, taking the shape of a dead tree in winter.
—
—
「W-what the-!?」(Branza)
—
—
Her cry was involuntary. It was due to 《Aragorn》 being a big tree covered with fresh green leaves all year round. The leaves hadn’t withered even once until now.
—
—
For this reason of course she became increasingly confused as the situation occurred now.
—
—
「Kehaha, the honored me is going home now～」(Kuro)
—
—
Before they became aware of it, Kokurou already jumped upon a branch above, but hearing his vice she came to her senses, sharply looking at him –
—
—
「W-what the heck did you do, Kokurou!」(Branza)
—
—
—
—-
—-
—
—
—
Before Kokurou had met with Branza, the person with the square on their back that came to 【Passion】 along with Kokurou was heading towards a building, lurking in the shadows, concealing himself, whilst Kokurou was wandering around, destroying one building after another, keeping the citizens’ attention with his behavior. ((That’s a long sentence… hope I didn’t forget anything.))
—
—
While skillfully concealing himself, he reaches his destination – the 《Tree of the beginning – Aragorn》. Screams were to be heard from around. Probably Kokurou had claimed peoples’ lives mercilessly.
—
—
But now he himself couldn’t help but do it even as he wasn’t in high spirits. He couldn’t afford to neglect it. Really, he couldn’t afford to fail.
—
—
Then, as he arrived at the foot of 《Aragorn》, there stood a little boy nearby. His Kemonomimi were twitching lovely.
—
—
Thus, as the boy looked into his direction –
—
—
「Hey hey, did something happen?」(Boy)
—
—
Seemingly he wasn’t aware of what was happening in the country yet. And as he didn’t get an answer –
—
—
「Tee-hee, whatever. Hey hey, do you know? This large tree, it is our guardian deity.」(boy)
「……………」(Square)
「So～ everyone loves this tree～」(boy)
—
—
Then suddenly there was a explosion to be heard in the vicinity and a building began burning. Hearing the explosion, the boy flinches.
—
—
「………….get away from here.」(Square)
「Eh?」(Boy)
—
—
Having told him that much, the person takes a dagger out from under his robe. From the dagger a sinister-looking dark red aura radiates. Seeing the dagger, the boys expression shivers.
—
—
He turns the dagger towards 《Aragorn》 and prepares to stab the tree.
—
—
「Eh…… w-what are you doing?」(Boy)
—
—
Of course the boy raises his voice in question against the square-marked person. Its eyes are shaking in uneasiness. But the man just gnashes his teeth –
—
—
「………… I’m sorry.」(Square)
—
—
And with this he strongly pierces the dagger into 《Aragorn》.
—
—
「AAAH!?」(boy)
—
—
Hearing the boy’s scream, he motionlessly stares just as before as the dark-red aura dwells in the dagger and continues to move as if injected into 《Aragorn》.
—
—
「W-why did you do thaaat!? Hey, I asked you somethiiiiing!」(boy)
—
—
The boy grasped his robe and shook it, but he just continued to ignore him. After some time, the appearance of 《Aragorn》 changed.
—
—
The beforehand brilliantly green leaves began to change in color, getting burned brown like a withering leaf. Having seen the changes, the child stiffly stood there with open mouth and eyes, unable to do any more.
—
—
Thick branches that once were full of vigor now would seemingly break like small pieces of wood once you applied some force upon them.
—
—
「Hey! What does that mean!?」(Boy)
—
—
Of course he’d ask the reasons why the person had created this situation. However, the person solely was entrusted with doing his job and didn’t know why he had to produce this situation.
—
—
With this he surely had accomplished his task and felt relief, but at the same time seeing the child’s sorrowful face hurt his heart.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「Kehaha ที่อยู่ ฉัน Kokurou ~ Kehaha!」(Kuro)—— แลบลิ้นของเขาเช่นคนโง่สมบูรณ์ชายคนนั้นหันไปรอบ ๆ ตอนนี้ หันหน้าไปทางนั้น——「...คือเหตุผลที่คุณอยู่ที่นี่ ถ้าคุณทำสิ่งต่าง ๆ เท่านั้น วิธีกล้าคุณกลับมาที่ nonchalantly!」(Branza)「I คิดว่า ผมบอกว่า มันแล้ว ~ ฉัน working~!」(Kuro)「...ว่าพ่อตายแล้วเห็นคุณตอนนี้ แน่นอนจะ grieving เนื่องจาก you.」(Bran)「Ke อย่าบอกเรื่องราวเกี่ยวกับพ่อที่ถูกฆ่าไปนาน ไม่ฆ่าคนทำให้คุณ nervous~?」(Kuro)—— เกือบมีการกวนจำนวน unthinkable ลัสท์เลือดเขาในอากาศ อย่างไรก็ตาม เป็นหนึ่งอาจคิดว่า ส่วนใหญ่ลัสท์เลือดชำระลงในทันที –——ใช่ 「Well ~, ฉันเกือบวางแผนบนฆ่าเมื่อครู่นี้ แต่คุณไม่จำเป็นต้องแสดงขุ่นที่ระดับ ~ ที่ is...」(Kuro) ((Lib))「...สามีของฉัน คุณ mean?」(Bran)「Kehaha ... ฉันจะฆ่าคนนั้นให้ได้แน่นอนทันทีที่ผมจุด him.~」(Kuro)「If เป็นกรณี ทำไมคุณไม่มาฆ่าสามีแล้ว ยิ่ง แม้แต่คนอย่างคุณไม่ควรกลัวสามีและ 《three สัตว์ warriors》?」(Bran) ((Lib)) หรือไม่「Who ที่จะกลัว ด้วยคน ~ แผนคือ แผน ~ เดี๋ยวฉันภายใต้นั้น ดำเนินโครงร่างของเขา ในขณะเดียวกันมี time~」(Kuro) นี้สะดวก「...ที่ประหลาดใจ บุคคลเช่นคุณต้องใช้ใบสั่งจากคน else...」(Bran)「Did คุณหลงผิดฉัน มันเป็นเพียงโดยบังเอิญว่า ฉันทำตามสั่ง ประโยชน์ของเราตรงกัน และการย้ายเป็นรีสอร์ทสุดท้าย ~ แน่นอนฉันจะทำงานสำหรับ myself~」(Kuro)「You ของเรายังคงความคิดตนเองเดียวกัน Kokurou.」(Bran)「Ha ฉันคิดว่า นั่นคือลักษณะการทำงานที่เหมาะสมสำหรับ Gabranth~」(Kuro)—— ขณะที่พวกเขาร่วมกันจ้องไปที่อื่น Kokurou ก็สังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างจำกัดตา และลอยยิ้มทั้งใบหน้าของเขา——「It ดูเหมือนว่างานไม่สมบูรณ์ done.」(Kuro)「...what...」(Bran)—— ได้ยินคำพูดของเขา Branza ดูได้รายการของ Kokurou ของแยกกันได้โดยตรงที่ก่อนหน้านี้ มีความภาคภูมิใจของ 【Passion】, 《Tree ของ Beginning・Aragorn》 แต่ ในช่วง เวลาถัดไป –—— Shuuuuuuuuuuu ... (SFX)—— กะทันหันมากเขียวดิบของ 《Aragorn》 withers สละรูปร่างของต้นไม้ตายในฤดูหนาว——「W อะไร- 」(Branza)—— การร้องของเธอทำได้ ก็เนื่องจาก 《Aragorn》 ที่มีต้นไม้ใหญ่ปกคลุม ด้วยใบไม้สีเขียวสดตลอดปี ใบไม้ไม่ได้ withered แม้แต่ครั้งเดียวจนถึงขณะนี้—— ด้วยเหตุนี้ ของเธอกลายเป็นสับสนมากขึ้น ตามสถานการณ์ที่เกิดขึ้นขณะนี้——「Kehaha การอีกฉันจะ now~」(Kuro) บ้าน—— ก่อนที่พวกเขาเริ่มตระหนักถึงของมัน Kokurou แล้วไปตามสาขาด้านบน แต่ได้ยินรองของเธอมาพร้อมกับความรู้สึกของเธอ อย่างรวดเร็วมองเขา –——「W อะไร heck คุณทำ Kokurou!」(Branza)————-—-——— ก่อน Kokurou ได้พบกับ Branza บุคคลที่ มีสี่เหลี่ยมบนหลังของพวกเขาที่มา 【Passion】 กับ Kokurou มุ่งหน้าไปทางอาคาร ซุ่มซ่อนในเงา concealing เอง ในขณะที่ Kokurou ถูกเตร่ ทำลายหนึ่งอาคารหลังจากที่อื่น เก็บความสนใจของประชาชนที่ มีลักษณะการทำงานของเขา ((ก็นานประโยค...หวังว่า ไม่ลืมอะไร))—— ในขณะที่รูป concealing เอง เขาถึงปลายทางของเขา – 《Tree ของต้น-Aragorn》 Screams จะได้ยินจากสถานได้ คง Kokurou ได้อ้างว่า ชีวิตของคนปรานี—— แต่ตอนนี้ เขาเองไม่สามารถช่วย แต่ทำได้แม้ในขณะที่เขาไม่ได้ในวิญญาณสูง เขาไม่สามารถจะละเลยได้ จริง ๆ เขาไม่สามารถล้ม—— แล้ว เมื่อเขามาถึงที่เท้าของ 《Aragorn》 มียืนชายใกล้เคียงกัน Kemonomimi ของเขาถูก twitching น่ารัก—— ดังนั้น เป็นเด็กมองในทิศทางของเขา –——「Hey เฮ ไม่ได้เรื่อง happen?」(Boy)—— ดูเหมือนว่าเขาไม่ทราบเกิดอะไรขึ้นในประเทศได้ และเขาไม่ได้รับคำตอบ——「Tee-สัง สิ่งนั้น เฮ้ เฮ้ คุณรู้หรือไม่ ต้นไม้ใหญ่นี้ มันเป็น deity.」(boy) ของผู้ปกครอง「...」(Square)「So ~ คนรัก tree~」(boy) นี้—— แล้ว ก็มีการกระจายการได้ยินในบริเวณใกล้เคียง และอาคารเริ่มเขียน การกระจายการได้ยิน เด็ก flinches——「...ได้รับจาก here.」(Square)「Eh?」(Boy)—— มีบอกที่มาก คนใช้กริชออกอย่างเสื้อคลุมของเขา จากกริชเป็นอนาจารมองเข้มแดง aura แผ่กระจายออก เห็นกริช นิพจน์ชาย shivers—— เขาเป็นกริชต่อ 《Aragorn》 และเตรียมแทงต้นไม้——「Eh... w-อะไรคือคุณ doing?」(Boy)—— แน่นอนเด็กเพิ่มเสียงของเขาในคำถามกับคนทำเครื่องหมายสี่เหลี่ยม ตาของมันจะสั่นใน uneasiness แต่คน gnashes ฟันของเขา – เพียง——「………… ฉัน sorry.」(Square)—— และนี้ เขาขอช่องกริชที่เป็น 《Aragorn》——「AAAH 」(boy)—— การได้ยินของเด็กผู้ชายร้อง เขา motionlessly stares เพียงเป็นก่อนเป็น aura สีแดงเข้มในตัวกริช และยังเลื่อนเหมือนฉีดเข้าไปใน 《Aragorn》——「W-ทำไมคุณทำ thaaat เฮ้ ถามคุณ somethiiiiing!」(boy)—— เด็ก grasped เสื้อคลุมของเขา และจับมัน แต่เขายังคงเฉยเขา บางเวลา ลักษณะที่ปรากฏของ 《Aragorn》 แล้ว—— ใบไม้เขียวใสแสงมรกตล่วงหน้าเริ่มเปลี่ยนสี การเขียนสีน้ำตาลเช่นใบ withering ไม่เห็นการเปลี่ยนแปลง เด็ก stiffly อยู่มีเปิดปากและตา ไม่ได้ทำอีก—— ดูเหมือนจะแบ่งสาขาหนาที่เมื่อถูกของแข็งขณะนี้เช่นไม้ชิ้นเล็ก ๆ เมื่อคุณใช้แรงบางอย่างเข้า——「Hey นั่นหมายความว่ายังไง! 」(Boy)—— แน่นอนเขาจะถามเหตุผลทำไมบุคคลได้สร้างสถานการณ์นี้ อย่างไรก็ตาม บุคคลผู้ได้รับมอบหมาย ด้วยการทำงานของเขา และไม่รู้ว่าทำไมเขาต้องสร้างสถานการณ์นี้—— นี้ เขาก็ทำงานของเขา และรู้สึกบรรเทา แต่ที่เห็นเวลาเดียวกัน ของเด็กหน้าอกตรมเจ็บหัวใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

「 Kehaha! ที่เหมาะสมผม Kokurou ~! Kehaha 」 (Kuro)!
-
-
ผสานออกลิ้นของเขาเหมือนคนโง่สมบูรณ์ชายคนนั้นหันไปรอบ ๆ ขณะนี้หันหน้าไปทางพวกเขา.
-
-
「 ... ..is ว่าเหตุผลที่คุณจะอยู่ที่นี่? ถ้าคุณทำสิ่งต่างๆเช่นวิธีการที่คุณกล้ากลับมาที่เมินเฉย! 」 (Branza)
「ฉันคิดว่าฉันบอกว่ามันอยู่แล้ว ~? ผมทำงาน ~! 」 (Kuro)
「 ...... ถ้าพ่อตายตอนนี้คุณเห็นแน่นอนเขาจะได้รับการเสียใจเพราะเธอ. '(รำ)
「เก๋อย่าบอกฉันเรื่องราวเกี่ยวกับพ่อที่ถูกฆ่าตายนานแล้ว . ฆาตกรรมไม่ทำให้คุณประสาท ~ 」 (Kuro)
-
-
จำนวนเงินที่คิดไม่ถึงความต้องการทางเพศของเขาเลือดในอากาศเกือบกวน อย่างไรก็ตามในขณะที่ใครจะคิดว่าส่วนใหญ่ของความต้องการทางเพศเลือดนั่งลงทันที -
-
-
「ดีใช่ ~ ผมเกือบวางแผนฆ่าคุณสักครู่ที่ผ่านมา แต่คุณไม่จำเป็นต้องที่จะแสดงความไม่พอใจในระดับที่ ~ อยู่ที่ไหน ...... .. 」 (Kuro) ((สด.))
「 ...... สามี .my คุณหมายถึงอะไร」 (รำ)
「 Kehaha ...... แน่นอนฉันจะฆ่าคนโดยไม่ต้องล้มเหลวทันทีที่ฉันมองเห็นเขาว่า ~ 」 (Kuro)
「หากเป็นกรณีที่ว่าทำไมคุณไม่มาฆ่าสามีของฉันแล้ว? มากยิ่งขึ้นจะไม่ได้คนอย่างคุณต้องกลัวสามีของฉันและ "สามนักรบสัตว์"? 」 (รำ) ((สด.))
「ใครจะต้องกลัวโดยคนเหล่านั้น ~! แผนคือแผน ~! เพียงแค่ตอนนี้ฉันอายุต่ำกว่าผู้ชายที่ดำเนินแผนการของเขาขณะที่มีเวลาที่สะดวกนี้ ~ 」 (Kuro)
「 ...... ที่น่าประหลาดใจ ที่คนอย่างคุณจะใช้คำสั่งจากคนอื่น ... 」 (รำ)
「คุณเข้าใจผิดฉัน? มันเป็นเพียงโดยบังเอิญว่าผมทำตามคำสั่งของเขาเป็นผลประโยชน์ของเราตรงและเคลื่อนไหวเป็นรีสอร์ทที่ผ่านมา ~ แน่นอนฉันเพียงต้องการทำงานเพื่อตัวเอง ~ 」 (Kuro)
「คุณยังคงเดิมคิดว่าตนเองเป็นศูนย์กลาง Kokurou 」 (รำ).
「ฮาผมคิดว่าเป็นพฤติกรรมที่เหมาะสมสำหรับ Gabranth ~ 」 (Kuro)
-
-
ในฐานะที่เป็น พวกเขาร่วมกันจ้องที่แต่ละอื่น ๆ Kokurou จู่ ๆ สังเกตเห็นสิ่งที่เป็นตาของเขาลดลงและรอยยิ้มลอยทั่วใบหน้าของเขา.
-
-
「. ดูเหมือนว่างานที่ได้ทำอย่างสมบูรณ์」 (Kuro)
「 ...... งั้น ...... .. 」 ( รำ)
-
-
ได้ยินคำพูดของเขา Branza มองเป็นเส้น Kokurou ของถอนหายใจกำกับก่อนหน้านี้ที่ มีความภาคภูมิใจของกิเลส【】เป็นที่ "ต้นไม้แห่งการเริ่มต้น·อารากอร์" แต่ในช่วงเวลาถัดไป -
-
-
Shuuuuuuuuuuu ............... (SFX)
-
-
ทันใดนั้นจำนวนมากสีเขียวรกของ "อารากอร์" วิเธอร์สที่เป็นรูปเป็นร่างของต้นไม้ที่ตายแล้วในช่วงฤดูหนาว.
-
-
「 W-สิ่ง the- !? 」 (Branza)
-
-
เสียงร้องของเธอก็ไม่ได้ตั้งใจ มันเป็นเพราะ "อารากอร์" เป็นต้นไม้ใหญ่ปกคลุมไปด้วยสีเขียวสดใบตลอดทั้งปี ใบเหี่ยวไม่เคยแม้แต่ครั้งเดียวจนถึงขณะนี้.
-
-
เหตุผลของหลักสูตรนี้เธอกลายเป็นความสับสนมากขึ้นตามสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในขณะนี้.
-
-
「 Kehaha ที่ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่จะไปบ้านในขณะนี้ ~ 」 (Kuro)
-
-
ก่อนที่พวกเขากลายเป็น ตระหนักถึงมัน Kokurou แล้วกระโดดบนกิ่งข้างต้น แต่ได้ยินรองของเขาที่เธอมาถึงความรู้สึกของเธออย่างรวดเร็วมองเขา -
-
-
「 W-ห่าคุณไม่ทำ Kokurou! 」 (Branza)
-
-
-
-
-
-
-
-
ก่อน Kokurou ได้พบกับ Branza, คนที่มีตารางของพวกเขาที่ด้านหลังที่มาถึงความรัก】【พร้อมกับ Kokurou กำลังมุ่งหน้าไปทางอาคารที่ซุ่มซ่อนอยู่ในเงามืดปกปิดตัวเองในขณะที่ Kokurou ได้เดินไปรอบ ๆ ทำลาย อาคารหนึ่งหลังจากที่อื่นทำให้ความสนใจของประชาชนกับพฤติกรรมของเขา ((นั่นเป็นประโยคยาว ... หวังว่าฉันไม่ได้ลืมอะไร).)
-
-
ในขณะที่ชำนาญปกปิดตัวเองเขาถึงปลายทางของเขา - "ต้นไม้แห่งการเริ่มต้น - อารากอร์" เสียงกรีดร้องก็จะได้ยินจากทั่ว Kokurou อาจจะอ้างว่าชีวิตของประชาชนอย่างไร้ความปราณี.
-
-
แต่ตอนนี้ตัวเขาเองไม่สามารถช่วย แต่ทำมันได้แม้ในขณะที่เขาไม่ได้อยู่ในสุราสูง เขาไม่สามารถที่จะละเลยมัน จริงๆเขาไม่สามารถที่จะล้มเหลว.
-
-
แล้วในขณะที่เขามาถึงที่เท้าของ "อารากอร์" ที่มียืนเด็กชายตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ใกล้เคียง Kemonomimi ของเขาถูกกระตุกน่ารัก.
-
-
ดังนั้นที่เด็กมองเข้าไปในทิศทางของเขา -
-
-
「เฮ้เดี๋ยวก่อนสิ่งที่เกิดขึ้นไม่」 (บอย)
-
-
ดูเหมือนเขาไม่ได้ตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในประเทศยัง และในขณะที่เขาไม่ได้คำตอบ -
-
-
「 Tee-hee, สิ่งที่ เฮ้เดี๋ยวก่อนคุณรู้หรือไม่? นี้ต้นไม้ใหญ่มันเป็นเทพผู้ปกครองของเรา」 (เด็ก).
「 ............... 」 (ตาราง)
「 ~ ดังนั้นทุกคนรักต้นไม้นี้ ~ 」 (เด็ก)
-
-
แล้วก็มีการระเบิดที่จะได้ยินในบริเวณใกล้เคียงที่ และการสร้างเริ่มการเผาไหม้ ได้ยินระเบิดเด็กถอย.
-
-
「 ............ รับการตอบสนองออกไปจากที่นี่. '(ตาราง)
(บอย) 「เอ๊ะ? 」
-
-
ต้องบอกเขาว่าคนที่ใช้เวลากริชออกมาจากใต้เสื้อคลุมของเขา . จากกริชน่ากลัวมองกลิ่นอายสีแดงเข้ม radiates เห็นกริชที่สั่นแสดงออกชาย.
-
-
เขาหันกริชต่อ "อารากอร์" และเตรียมจะแทงต้นไม้.
-
-
「เอ๊ะ ...... W-สิ่งที่คุณกำลังทำอะไร? 」 (บอย)
-
-
แน่นอนเด็กยก เสียงของเขาในคำถามกับคนที่ตารางการทำเครื่องหมาย ตาจะสั่นในความไม่สบายใจ แต่คนเพียง gnashes ฟันของเขา -
-
-
「 ............ ฉันขอโทษ. '(ตาราง)
-
-
และด้วยความที่เขาขอกริชแทงทะลุเข้าไปใน "อารากอร์".
-
-
「 aaah!? 」 (เด็ก)
-
-
ได้ยินเสียงกรีดร้องของเด็กผู้ชายที่เขาจ้องมองแอ้งแม้งเช่นเดียวกับก่อนเป็นออร่าสีแดงเข้มสถิตอยู่ในกริชและยังคงที่จะย้ายเช่นถ้าฉีดเข้าไปใน "อารากอร์".
-
-
「 W-ทำไมคุณทำ thaaat !? เฮ้ฉันถามคุณ somethiiiiing 」 (เด็ก)!
-
-
เด็กชายคว้าเสื้อคลุมของเขาและส่าย แต่เขาก็ยังคงที่จะไม่สนใจเขา หลังจากที่บางครั้งการปรากฏตัวของ "อารากอร์" ที่มีการเปลี่ยนแปลง.
-
-
ก่อนใบสีเขียวเรืองรองเริ่มเปลี่ยนสีการเผาสีน้ำตาลเหมือนใบกวาดเรียบ ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงที่เด็กเคร่งครัดยืนอยู่ที่นั่นกับเปิดปากและตาไม่สามารถที่จะดำเนินการใด ๆ เพิ่มเติม.
-
-
สาขาหนาที่เคยเต็มไปด้วยพลังในขณะนี้ดูเหมือนจะแตกเช่นชิ้นเล็ก ๆ ของไม้เมื่อคุณใช้แรงบางกับพวกเขา.
-
-
「 Hey! หมายความว่าอะไร」 (บอย)?
-
-
แน่นอนว่าเขาต้องการขอเหตุผลที่ว่าทำไมคนที่ได้สร้างสถานการณ์เช่นนี้ แต่คนเดียวที่ได้รับมอบหมายกับการทำงานของเขาและไม่ทราบว่าทำไมเขาจะต้องผลิตสถานการณ์เช่นนี้.
-
-
ด้วยเหตุนี้เขาก็ประสบความสำเร็จงานของเขาและรู้สึกโล่งอก แต่ในเวลาเดียวกันได้เห็นใบหน้าเศร้าของเด็กทำร้ายเขา หัวใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

「 kehaha ! ใช่ ฉัน kokurou ～ ! kehaha ! 」 ( คุโระ )
-
-
ยื่นออกมาลิ้นของเขาเหมือนสมบูรณ์หลอกผู้ชายหันไปรอบๆ ซึ่งพวกเขา .
-
-
「 . . . นั่นคือเหตุผลที่คุณมาที่นี่ ? ถ้าคุณทำเช่นนั้น กล้าดียังไงมาว่าหน้าตาเฉย ! 」 ( branza )
「ฉันคิดว่าฉันพูดมัน～แล้วเหรอ ? ผมทำงาน～ ! 」 ( คุโระ )
「 . . . . . . . ถ้าตายแล้วเห็นคุณตอนนี้แน่นอนเขาจะเสียใจเพราะคุณ 」 ( รำข้าว )
「เค่อ อย่าบอกนะว่าเรื่องของพ่อที่เสียชีวิตไปนานแล้ว จะทำให้คุณตื่นเต้น～ฆาตกรรม ? 」 ( คุโระ )
-
-
คิดไม่ถึงจํานวนเขาเลือดหื่นในอากาศเกือบจะกวน แต่เป็นหนึ่งอาจคิดว่า ส่วนใหญ่เลือดหื่นนั่งลงทันที -
-
-
「ดีครับ～ ฉันเกือบจะวางแผนจะฆ่าเธอเมื่อครู่แต่คุณไม่ต้องแสดงความไม่พอใจที่ระดับ～ . แล้ว . . . . . 」 ( คุโระ ) ( ( LIB ) )
「 . . . . . . . สามีของฉัน คุณหมายถึงอะไร ? 」 ( รำข้าว )
「 kehaha . . . . . . . ผมจะต้องฆ่าคนโดยไม่ต้องล้มเหลวทันทีที่เห็นเขา ～」 ( คุโระ )
「ถ้าเป็นอย่างนั้น ทำไมคุณไม่ฆ่าสามีของฉันแล้ว ยิ่งไม่ควรแม้แต่คนอย่างเธอจะกลัวสามีและ《สามอสูรนักรบ》 ?」 ( รำข้าว ) ( ( LIB ) )
「ใครจะกลัวคน～ ! แผนคือ แผน～ ! ตอนนี้ผมกำลังถูกผู้ชาย , ดําเนินโครงการของเขา ขณะนี้มีเวลาสะดวก～」 ( คุโระ )
「 . . . . . . . ที่แปลกใจ ที่คนอย่างเธอจะรับคำสั่งจากคนอื่น . . . . . . . 」 ( รำข้าว )
「คุณไม่เข้าใจฉัน ? มันก็แค่บังเอิญว่าผมทำตามคำสั่งของเขา ที่ตรงกับความสนใจของเราและย้าย～เป็นรีสอร์ทสุดท้าย แน่นอน ผมจะทำงานให้ตัวเอง～」 ( คุโระ )
「ยังเหมือนเดิมเห็นแก่ตัวคิด kokurou . 」 ( รำข้าว )
「ฮา ฉัน คิด ว่า เป็นพฤติกรรมที่เหมาะสมสำหรับ gabranth ～」 ( คุโระ )
-
-
ที่พวกเขาร่วมกันจ้องมองที่แต่ละอื่น ๆ kokurou ก็สังเกตเห็นบางอย่างที่ดวงตาของเขา คอดและรอยยิ้มที่ลอยผ่านใบหน้าของเขา . . . . . .
-
-
「ดูเหมือนงานไม่เสร็จสมบูรณ์ 」 ( คุโระ )
. . . . . . . . . . . . 「อะไร」 ( รำข้าว )
-
-
การได้ยินคำพูด branza ดูเป็น kokurou บรรทัดถอนหายใจเคยกำกับอยู่ มีความภาคภูมิใจของ【ตัณหา】 , 《ต้นไม้ต้น・อารากอร์น》 . แต่ในช่วงเวลาถัดไป -
-
-
shuuuuuuuuuuu เอ๊ย ( SFX )
-
-
ก็มากของโต้ง สีเขียวของ《อารากอร์น》จะเหี่ยวเฉาเอารูปทรงของต้นไม้ที่ตายในฤดูหนาว
-
-
「อะ - - ! ? 」 ( branza )
-
-
เธอร้องไห้คือการฆ่าคน . เป็นเพราะ《อารากอร์น》มีต้นไม้ใหญ่ปกคลุมด้วยใบไม้เขียวสดตลอดปี ใบไม่เหี่ยวเลยสักครั้ง จนกระทั่งตอนนี้
-
-
สำหรับเหตุผลนี้แน่นอน เธอเริ่มสับสนมากขึ้นเมื่อสถานการณ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้
-
-
kehaha 「 ,เกียรติ ฉันกำลังจะกลับบ้านแล้วครับ～」 ( คุโระ )
-
-
ก่อนที่พวกเขากลายเป็นตระหนักถึงมัน kokurou แล้วกระโดดตามสาขาข้างต้น แต่ได้ยินรองของเขา เธอมีสติอย่างรวดเร็วมองเขา -
-
-
「อะ เนี่ย คุณ kokurou ! 」 ( branza )
-
-
-
--
--
-
-
-
ก่อน kokurou branza เจอ ,คนที่มีตารางบนหลังของพวกเขาที่มา【ตัณหา】พร้อมกับ kokurou คือมุ่งหน้าไปทางอาคาร ซ่อนอยู่ในเงามืด ปกปิดตัวเอง ขณะที่ kokurou เดินหลงไปหลงมา ทำลายอาคารหนึ่งหลังจากที่อื่นรักษาความสนใจของประชาชนกับพฤติกรรมของเขา ( ( เป็นประโยคที่ยาว . . . หวังว่าคงไม่ได้ลืมอะไรทั้งนั้น ) )
-
-
ตอนที่ชำนาญปกปิดตัวเองเขามาถึงจุดหมายปลายทางของเขา และ《ต้นไม้ต้น–อารากอร์น》 . เสียงจะถูกได้ยินจากรอบ อาจจะ kokurou ได้อ้างว่าชีวิตของผู้คนอย่างไร้ความปราณี
-
-
แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถช่วย แต่ทำมันแม้ว่าเขาไม่ได้ในสุราสูง . เขาไม่สามารถละเลย จริงๆ เขาไม่สามารถล้มเหลว .
-
-
แล้วเขามาถึงที่เท้าของอารากอร์น》《 ,มีเด็กผู้ชายยืนอยู่ใกล้เคียง เคะโมะโนะมิมิของเขากระตุกน่ารัก
-
-
จึงเป็นเด็กมองในทิศทางของเขา (
-
-
「 เฮ้ เฮ้ เกิดอะไรขึ้น ? 」 ( บอย )
-
-
ดูเหมือนเขาไม่ได้ตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในประเทศอีก และเมื่อเขาไม่ได้รับคำตอบ (
-
-
「ฮี่ๆ อะไรก็ได้ เฮ้ เฮ้ นายรู้อะไรมั้ย ต้นไม้ใหญ่ต้นนี้ มันเป็นเทพผู้ปกครองของเรา 」 ( บอย )
「เอ๊ย 」 ( สี่เหลี่ยม )
「ดังนั้น～ทุกคนรักต้นไม้～」 ( บอย )
-
-
ทันใดนั้นมีการระเบิดที่จะได้ยินในบริเวณและอาคารเริ่มไหม้ ได้ยินเสียงระเบิด เด็กชาย flinches .
-
-
「……ออกไปจากที่นี่ 」 ( สี่เหลี่ยม )
「เอ๊ะ ? 」 ( บอย )
-
-
มีบอกเขามากว่าคนที่ใช้กริชออกมาจากใต้เสื้อคลุมของเขาจากมีดสั้นน่ากลัวมองออร่าสีแดงเข้มแผ่ . เห็นกริช เด็กผู้ชายท่าทางสั่นสะท้าน
-
-
เขาหันกริชต่อ《อารากอร์น》และเตรียมที่จะแทงต้นไม้
-
-
「เอ๋ . . . . . . . นายจะทำอะไร ? 」 ( บอย )
-
-
แน่นอนเด็กยกเสียงของเขาในคำถามกับตารางที่มีคน ดวงตาสั่นในความไม่สบายใจ แต่ผู้ชายก็ไม่โปรดของเขาฟัน -
-
-
「 . ฉันขอโทษ 」 ( สี่เหลี่ยม )
-
-
และนี่เขาขอเสียบกริชเป็น《อารากอร์น》 .
-
-
「อ๊าา ! ? 」 ( บอย )
-
-
ได้ยินเสียงเด็กร้อง เขาจ้องมองเหมือนเมื่อก่อนแอ้งแม้งเป็นออร่าสีแดงเข้ม สถิตอยู่ในดาบ และยังคงที่จะย้ายไปเป็น ถ้าฉีดเข้าไปใน《อารากอร์น》 .
-
-
「ทำไมคุณทำ thaaat ! ? นี่ฉันถามคุณ somethiiiiing ! 」 ( บอย )
-
-
เด็กหนุ่มคว้าเสื้อคลุมของเขาและสั่น แต่เขาก็ยังคงไม่สนใจเขา หลังจากเวลาผ่านไป ลักษณะของ《อารากอร์น》เปลี่ยนไป . . .
-
-
ก่อนเก่งใบสีเขียวเริ่มเปลี่ยนสี เริ่มไหม้สีน้ำตาลเหมือนตรอมใจ ใบ เห็นมีการเปลี่ยนแปลง เด็กตัวแข็งยืนเปิดปาก และตา ไม่สามารถที่จะทำใด ๆเพิ่มเติม .
-
-
กิ่งก้านหนาที่เคยเต็มไปด้วยความเพียรแล้วจะดูเหมือนแตกเป็นชิ้นเล็ก ๆของไม้ เมื่อคุณใช้บังคับพวกเขา .
-
-
「นี่ ! มันหมายความว่าอะไร ? 」 ( บอย )
-
-
แน่นอน เขาจะถามเหตุผลว่าทำไมคนที่ได้สร้างแบบนี้ อย่างไรก็ตาม บุคคลเพียงผู้เดียวได้รับมอบหมายกับงานของเขา และไม่รู้ว่าทำไมเขาต้องสร้างสถานการณ์นี้
-
-
นี้ ย่อมมีได้งานของเขา และรู้สึกโล่งอก แต่ในเวลาเดียวกันก็เห็นใบหน้าสลดของเด็กทำร้ายหัวใจของเขา