1.It is a familiar tale of greed, s

1.

It is a familiar tale of greed, stupidity and self-destruction. For hundreds of years the inhabitants of one of the most remote islands on Earth vied with each other to build ever more impressive statues, pillaging their resources to feed their obsession. Ecological disaster was inevitable. As the island’s last tree was felled, the society collapsed into a holocaust of internecine warfare, starvation and cannibalism. Rival clans toppled each other’s statues. Armed with deadly obsidian-tipped spears, the workers rose up against their rulers. The vanquished were either enslaved or eaten.

This version of events on Easter Island has become not only received wisdom, but a dark warning about a possible fate for our entire planet. “The parallels between Easter Island and the whole modern world are chillingly obvious,” writes Jared Diamond of the University of California, Los Angeles, in Collapse. “Easter’s isolation makes it the clearest example of a society that destroyed itself by overexploiting its own resources.” Here is the perfect illustration of the idea that humanity contains the seeds of its own destruction. But is it true or, in our eagerness to think the worst of our species, have we been seduced by mythologies?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1มันเป็นเรื่องของความโลภ ความโง่ และทำลายตนเองคุ้นเคย ร้อยปีที่ชาวเกาะห่างไกลที่สุดในโลก vied กับแต่ละอื่น ๆ จะสร้างรูปปั้นประทับใจมาก ปล้นสะดมทรัพยากรของพวกเขาให้ความหลงใหลของพวกเขา ภัยพิบัติระบบนิเวศก็หนีไม่พ้น เป็นต้นครั้งสุดท้ายของเกาะถูกโค่น สังคมยุบลงในราว internecine สงคราม ความอดอยาก และ cannibalism กองทัพคู่แข่ง toppled รูปปั้นของผู้อื่น อาวุธที่ มีหอกปลายแขกผู้มรณะ คนงานกุหลาบกับไม้ของพวกเขา การ vanquished ได้ถูกกดขี่ หรือกินกิจกรรมบนเกาะอีสเตอร์รุ่นนี้ได้กลายเป็น ไม่เพียงแต่ภูมิปัญญาที่ได้รับ แต่คำเตือนเข้มเกี่ยวกับชะตากรรมเป็นไปได้สำหรับโลกของเราทั้งหมด "แนวระหว่างเกาะอีสเตอร์และโลกสมัยใหม่ทั้งหมดที่มี chillingly ชัดเจน เขียนของมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ลอสแอนเจลิ จาเร็ดในยุบ "แยกของอีสเตอร์ทำอย่างคมของสังคมที่ทำลายตัวเอง โดย overexploiting ทรัพยากรของตนเอง" นี่เป็นภาพสมบูรณ์แบบของความคิดที่ว่า มนุษย์ประกอบด้วยเมล็ดพันธุ์ของการทำลายตนเอง แต่มันเป็นจริง หรือ ในความกระตือรือร้นของเราคิดว่าเลวร้ายที่สุดของเราสายพันธุ์ มีเราถูกล่อลวง โดย mythologies

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. มันเป็นเรื่องที่คุ้นเคยของความโลภความโง่เขลาและทำลายตนเอง สำหรับหลายร้อยปีที่อาศัยอยู่ในหนึ่งในหมู่เกาะที่ห่างไกลที่สุดในโลกประชันกับแต่ละอื่น ๆ เพื่อสร้างรูปปั้นที่เคยน่าประทับใจมากขึ้นการปล้นสะดมทรัพยากรของพวกเขาที่จะเลี้ยงครอบงำจิตใจของพวกเขา ภัยพิบัติทางนิเวศวิทยาก็หนีไม่พ้น ในฐานะที่เป็นเกาะที่ต้นไม้ถูกโค่นสุดท้ายสังคมทรุดลงหายนะของสงครามล้างผลาญความอดอยากและกินกัน สมัครพรรคพวกคู่แข่งล้มรูปปั้นของกันและกัน อาวุธที่มีความร้ายแรงหอกปลายแหลม Obsidian แรงงานเพิ่มขึ้นขึ้นกับผู้ปกครอง สิ้นฤทธิ์ถูกกดขี่หรือกิน. รุ่นนี้ของเหตุการณ์บนเกาะอีสเตอร์ได้กลายเป็นไม่เพียง แต่ได้รับภูมิปัญญา แต่เตือนมืดเกี่ยวกับชะตากรรมที่เป็นไปได้สำหรับดาวเคราะห์ทั้งหมดของเรา "ความคล้ายคลึงกันระหว่างเกาะอีสเตอร์และโลกสมัยใหม่ทั้งที่เห็นได้ชัด chillingly" เขียน Jared Diamond ของมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย, Los Angeles, ยุบ "การแยกอีสเตอร์ทำให้มันตัวอย่างที่ชัดเจนของสังคมที่ทำลายตัวเองโดย overexploiting ทรัพยากรของตัวเอง." นี่คือภาพที่สมบูรณ์แบบของความคิดที่ว่ามนุษยชาติมีเมล็ดพันธุ์แห่งการทำลายล้างของตัวเอง แต่มันเป็นความจริงหรือในความกระตือรือร้นของเราที่จะคิดว่าเลวร้ายที่สุดของสายพันธุ์ของเรา, เราได้รับการล่อลวงโดยนิทานปรัมปรา?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 .มันคือเรื่องราวที่คุ้นเคยของความโลภ ความโง่เขลา และการทำลายตนเอง สำหรับหลายร้อยปี ชาวหนึ่งในเกาะที่ห่างไกลจากโลกมากที่สุด vied กับแต่ละอื่น ๆเพื่อสร้างรูปปั้นที่ประทับใจที่เคยปล้นทรัพยากรของพวกเขาฟีดครอบงำจิตใจของพวกเขา ภัยพิบัติทางนิเวศวิทยาคือหลีกเลี่ยงไม่ได้ เป็นเกาะสุดท้ายของต้นไม้ถูกโค่น , ล้มลงในความหายนะของสังคมมิคสัญญี ความอดอยาก และกินเนื้อคน ตระกูลคู่แข่งล้มกันเป็นรูปปั้น อาวุธกับ Obsidian มรณะปลายหอก คนงานลุกขึ้นต่อต้านผู้ปกครองของพวกเขา การรักษามีทั้งทาส หรือกินรุ่นของเหตุการณ์บนเกาะอีสเตอร์แห่งนี้ได้กลายเป็นไม่เพียง แต่ได้รับปัญญา แต่เข้มเตือนเกี่ยวกับชะตากรรมที่เป็นไปได้สำหรับดาวเคราะห์ทั้งหมดของเรา " แนวระหว่างเกาะอีสเตอร์และโลกสมัยใหม่ทั้งอย่างเยือกเย็น ชัดเจน " เขียนจาเร็ด ไดมอนด์ ของ University of California , Los Angeles , ยุบ " เทศกาลอีสเตอร์ของแยกให้ชัดเจนตัวอย่างของสังคมที่ทำลายตัวเอง โดย overexploiting ทรัพยากรของตนเอง " นี่เป็นภาพประกอบที่สมบูรณ์แบบของความคิดที่ว่ามนุษย์มีเมล็ดแห่งการทำลายตนเอง แต่มันเป็นความจริง หรือ ความอยากได้ของเราที่จะคิดที่เลวร้ายที่สุดของเผ่าพันธุ์ของเรา เราถูกล่อลวงจากตำนาน ?