Today I have a story to my friends

Today I have a story to my friends were listening to. I bring this up because I have read the story and the ideas have little place which I hope to live like my friends.
The Given Light

Once upon a time, a man had heard, that in a foreign place, far away, there was a holy flame burning. So he got up and left his home to find the holy flame and bring some of its light back home to his house. He thought: "When I have this light, then I will have happiness and life and all the people I love will have it too."

He travelled far, far away and finally found the holy flame, with which he lit his light. On his way back he had only one worry: that his light could go out.

On his way home he met someone who was freezing and didn't have any fire and who begged him to give him some of his fire. The man with the light hesitated for a moment. Wasn't his light too precious, too holy to be given away for something ordinary like that? Despite these doubts, he decided to give some of his light to the one who was freezing in the darkness.

The man continued his journey home and when he had almost reached his house a terrible thunderstorm started. He tried to protect his light from the rain and the storm, but at the end his light went out.

To return the long way back to the place where the holy flame was burning was impossible, he wouldn't have had enough strength to go back this far - but he was strong enough to return to the human being whom he had helped on his way home.
........ and with his light he could light his own again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันนี้มีเรื่องราวให้เพื่อนได้ฟัง ผมนำมานี้ขึ้นเนื่องจากได้อ่านเรื่องราวและความคิดมีน้อยทำที่หวังอยู่เช่นเพื่อนของฉัน.
ให้แสง

กาลครั้งหนึ่ง คนมีได้ยิน ในสถานที่ต่างประเทศ ห่างไกล เกิดการเผาไหม้เปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นเขามีค่า และทิ้งบ้านเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ และบางหลังของไฟบ้านให้บ้านของเขา เขาคิดว่า: "เมื่อมีแสงนี้ แล้วจะมีความสุข และชีวิตและทุกคนที่รักจะมันเกินไป"

เขาเดินทางไกล ไกล และสุดท้าย พบเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ ที่เขาใต้แสงไฟของเขา เมื่อเขา กลับมาเขากังวลเดียว: ที่ไฟของเขาสามารถออกไป

บนเขาที่บ้าน เขาพบคนที่ถูกแช่แข็ง และไม่มีไฟใด ๆ และที่ขอร้องเขาให้เขาบางไฟของเขา คนที่ มีไฟ hesitated ครู่ แสงของเขาไม่ได้มีค่าเกินไป ศักดิ์สิทธิ์เกินไปที่จะกำหนดให้เก็บสิ่งสามัญเช่นนั้น แม้ มีข้อสงสัยเหล่านี้ เขาตัดสินใจที่จะให้ไฟของเขาบางคนถูกแช่แข็งในความมืด

คนต่อบ้านการเดินทางของเขา และเมื่อเขาได้เกือบถึงบ้าน พายุน่ากลัวเริ่มต้น เขาพยายามป้องกันไฟของเขาจากฝนและพายุ แต่ท้าย ไฟของเขาไปออกด้วย

ลองกลับ ทางกลับไปยังสถานที่ที่ถูกเผาไหม้เปลวไฟศักดิ์สิทธิ์เป็นไปไม่ได้ เขาจะไม่ได้มีความแข็งแรงเพียงพอไปกลับนี้ไกล - แต่เขาไม่แข็งแรงพอจะกลับไปยังมนุษย์ซึ่งเขาได้ช่วยบนเขาทางบ้าน
... และแสงของเขา เขาไม่เบาเขาเองอีกด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันนี้ผมมีเรื่องราวกับเพื่อนของฉันกำลังฟัง ผมนำมานี้ขึ้นเพราะผมได้อ่านเรื่องราวและความคิดที่มีสถานที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งผมหวังว่าจะมีชีวิตอยู่เหมือนเพื่อนของฉัน
ให้แสงกาลครั้งหนึ่งคนเคยได้ยินว่าในสถานที่ต่างประเทศไกลออกไปมี การเผาไหม้เปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นเขาจึงลุกขึ้นและออกจากบ้านของเขาเพื่อหาเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์และนำบางส่วนของแสงของมันกลับบ้านไปที่บ้านของเขา เขาคิดว่า: "เมื่อฉันมีแสงนี้แล้วฉันจะมีความสุขและชีวิตและทุกคนที่ฉันรักจะมีมันมากเกินไป." เขาเดินทางไกลห่างไกลและในที่สุดก็พบเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ที่เขาจุดไฟของเขา ในทางของเขากลับมาเขามีเพียงคนเดียวที่กังวลว่าแสงของเขาจะออกไปในทางของเขาที่บ้านเขาได้พบกับใครบางคนที่ถูกแช่แข็งและไม่ได้มีไฟใด ๆ และผู้ที่ขอร้องให้เขาให้เขาบางส่วนของไฟของเขา คนที่มีแสงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก็ไม่เบาเกินไปของเขามีค่าศักดิ์สิทธิ์เกินไปที่จะได้รับออกไปสำหรับสิ่งที่ธรรมดาเช่นนั้น? แม้จะมีข้อสงสัยเหล่านี้เขาตัดสินใจที่จะให้บางส่วนของแสงของเขาไปยังคนที่ถูกแช่แข็งอยู่ในความมืดคนยังคงเดินทางกลับบ้านของเขาและเมื่อเขามาถึงบ้านของเขาเกือบพายุฝนฟ้าคะนองที่เริ่มน่ากลัว เขาพยายามที่จะป้องกันแสงจากฝนและพายุ แต่ ณ สิ้นแสงของเขาออกไปในการกลับทางยาวกลับไปยังสถานที่ที่เปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกเผาไหม้เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่ได้มีความแข็งแรงพอที่จะไป กลับมาได้ไกลขนาดนี้ - แต่เขาก็แข็งแรงพอที่จะกลับไปเป็นมนุษย์คนที่เขาเคยช่วยในทางของเขาที่บ้าน........ และด้วยแสงของเขาที่เขาจะได้แสงของตัวเองอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันนี้ฉันมีนิทานให้เพื่อน ๆได้ฟัง ผมยกเรื่องนี้ขึ้นมา เพราะผมได้อ่านเรื่องราวและความคิดมีสถานที่เล็ก ๆน้อย ๆที่ฉันหวังว่าจะใช้ชีวิตเหมือนเพื่อนๆ ให้แสง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ชายหนุ่มเคยได้ยินว่าในสถานที่ ต่างห่าง มีการเผาไหม้เปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้น เขาลุกขึ้น และที่บ้านของเขาทิ้งเพื่อหาเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ และนำบางส่วนของแสงของมัน กลับมาที่บ้านของเขาเขาคิดว่า : " เมื่อฉันมีแสงนี้ แล้วผมจะมีความสุข และชีวิต และทุกคนที่ผมรักจะได้ด้วย "

เขาเดินทางไปไกลออกไปและในที่สุดก็พบเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ ที่เขาจุดไฟของเขา ระหว่างทางกลับนั้น สิ่งเดียวที่เขากังวลว่าไฟจะออก

ระหว่างทางกลับบ้านเขาได้พบกับใครบางคนที่ถูกแช่แข็งและไม่มีไฟ ที่ขอร้องเขาให้เขาบางส่วนของไฟของเขา มนุษย์กับไฟลังเลสักครู่ ไม่ใช่แสงของเขามีค่า ด้วยบริสุทธิ์ที่จะมอบให้อย่างธรรมดาแบบนั้น แม้จะมีข้อสงสัยเหล่านี้ เขาจึงตัดสินใจแบ่งไฟให้กับคนที่ถูกแช่แข็งอยู่ในความมืด . . .

คนอย่างต่อเนื่องการเดินทางของเขา และเมื่อเขาได้เกือบถึงบ้านเขาน่ากลัวพายุเริ่ม เขาพยายามปกป้องไฟจากฝน แต่ท้ายที่สุดไฟของเขาออกไป

กลับไปไกล กลับไปยังสถานที่ที่ถูกเผาไหม้เปลวไฟศักดิ์สิทธิ์นั้นเป็นไปไม่ได้เขาไม่มีความสามารถพอที่จะไปไกลขนาดนั้น แต่เขาก็แข็งแรงพอที่จะกลับไปเป็นมนุษย์ที่เขาช่วยระหว่างทางกลับบ้าน .
. . . . . และมีแสงของเขาเขาสามารถแสงของตัวเองอีกครั้ง