In any case, Meng Hao still felt ba

In any case, Meng Hao still felt bad.

“I was planning to go look for you just after this,” said Lu Song. “I made a lot of inquiries about that damned Meng Hao, but he seems to have disappeared into thin air.” He couldn’t help but grind his teeth when he said Meng Hao’s name. “There’s not a single clue to be found about him. In fact, some of the Sects have been watching the people he’s made friends with, but in this entire half-year, he hasn’t appeared. A lot of people think that that damned, despicable, wretched animal must have left the Southern Domain. He deserves to die by a thousand knife cuts!”

Chu Yuyan frowned. During the past half year, she had constantly sent people out to look for Meng Hao. Despite her insistence on tracking him down, he seemed to have thoroughly vanished.

“How could he have left the Southern Domain?” thought Chu Yuyan. “All his old Sect members are here. Unless he provoked some calamitous, irreparable disaster, why would he leave? Actually, what happened in the Song Clan was really a stroke of good fortune on his part. He could join any Sect, hand over the Sublime Spirit Scripture, and turn a dangerous situation into a position of safety. Meng Hao is bizarrely crafty, there’s no way he would fail to realize that, is there?

“In my estimation, he is most certainly still in the Southern Domain. We just don’t know where he’s hiding. If I ever find him….” She gnashed her teeth. She was just about to turn and leave, when her gaze fell upon Meng Hao. She stared at him, and then suddenly spoke. Her voice was no longer warm, but filled with coldness. “Lift your head.”

Meng Hao was astonished. “I’ve changed my appearance,” he thought, “and yet she still focuses on me.” Despite his astonishment, his face was blank and confused as he looked up at her.

Chu Yuyan’s brow furrowed. She wasn’t sure why, but when she looked over this young man, her heart filled with an unexplainable irritation. Looking at him, though, she was sure she had never seen him before.

Her eyes flickered as she thought, “Something’s wrong. Why would I instantly be annoyed with someone for no apparent reason?” She studied Meng Hao for a moment longer to no avail.

Meng Hao groaned inwardly. “How can this girl be so astute?” he thought. Despite his change in appearance, and the other people present, she had somehow sensed something and come to focus on him. His heart suddenly began to race. Suddenly, he shifted his gaze to look at her chest, and then deliberately gulped.

A somewhat dirty expression flitted over his face, and he intentionally blushed. Now, he didn’t look lecherous, but rather like a teenager seeing a beautiful woman for the first time. In such a situation, it would be a natural reaction to look so ill at ease.

His expression caused Chu Yuyan’s frown to deepen. A look of disgust appeared on her face, and she turned wordlessly to leave the Immortal’s Cave, ignoring the feeling of irritation which had welled up within her.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในกรณีใด ๆ เมงเฮายังรู้สึกไม่ดี"ฉันวางแผนที่จะไปหาคุณหลังจากนี้ เพลงลูกล่าว "ทำจำนวนมากสอบถามเฮาว่าเมงตาย แต่ดูเหมือนว่าเขาจะหายไปในอากาศ" เขาไม่สามารถช่วย แต่บดฟันของเขาเมื่อเขากล่าวว่า ชื่อเมงเฮา "ไม่มีเงื่อนงำเดียวที่จะพบเกี่ยวกับเขา ในความเป็นจริง บางนิกายมีการดูคนที่เขาได้ทำเพื่อนด้วย แต่ ในนี้ทั้งครึ่ง ปี เขายังไม่ปรากฏ ผู้คนจำนวนมากคิดว่า สัตว์ที่ตาย อนาถ น่าชังต้องมีซ้ายใต้โดเมน เขาสมควรตาย โดยพันมีดตัด"ชู Yuyan frowned ในช่วงปีครึ่งผ่านมา เธอได้อย่างต่อเนื่องส่งคนออกหาเฮาเมง แม้ มีเธอยืนกรานในการติดตามเขาลง เขาดูเหมือนจะมีศาสดาอย่างละเอียด"วิธีสามารถเขามีเหลือโดเมนใต้" คิดว่า ชู Yuyan "สมาชิกนิกายเก่าของเขาทั้งหมดได้ที่นี่ ยกเว้นว่าเขายั่วยุภัยพิบัติบางทำ calamitous ทำไมต้องเขาออก จริง สิ่งที่เกิดขึ้นในกองทัพเพลงได้จริง ๆ จังหวะของโชคดีในส่วนของเขา เขาอาจเข้าร่วมนิกายใด ๆ มอบพระคัมภีร์จิตประเสริฐ และสถานการณ์อันตรายกลายเป็นตำแหน่งของความปลอดภัย เมงเฮาม่ค bizarrely ไม่มีทางเขาจะไม่ตระหนักว่า จะมีหรือไม่"ในการประเมินของฉัน เขาเป็นแน่นอนที่สุดยังคงในโดเมนที่ภาคใต้ เราก็ไม่ทราบที่เขาซ่อนตัวอยู่ หากเคยพบเขา..." เธอ gnashed เธอฟัน เธอเป็นเพียงเกี่ยวกับการเปิด และ ปล่อย เมื่อเธอจ้องมองอยู่กับเฮาเมง เธอจ้องที่เขา และก็พูด เสียงของเธอได้ไม่อบอุ่น แต่เต็มไป ด้วยความหนาวเย็น "ยกหัวของคุณ"เมงเฮาก็ประหลาดใจ "ฉันได้เปลี่ยนรูปลักษณ์ของฉัน ที่เขาคิดว่า "และยัง เธอยังคงเน้นฉัน" แม้เขาเมือ ใบหน้าของเขาเป็นว่างเปล่า และสับสนเป็นเขามองขึ้นอยู่ที่เธอชู Yuyan คิ้วที่งุ่นง่าน เธอไม่แน่ใจว่าทำไม แต่เมื่อเธอมองผ่านชายหนุ่มคนนี้ หัวใจของเธอเต็มไป ด้วยความระคายเคืองอาจ กำลังดูเขา แม้ว่า แน่ใจเธอไม่เคยเห็นมาก่อนดวงตาของเธอ flickered เป็นความคิดของเธอ "สิ่งที่ไม่ถูกต้อง ทำไมฉันทันทีจะรำคาญกับคนเหตุผลไม่ชัดเจน" เธอศึกษาเมงเฮาช่วงยาวไม่มีประโยชน์เมงเฮาครวญครางอย่างภายใน "วิธีนี้สาวสามารถชาญฉลาดดังนั้น" เขาคิด แม้ มีการเปลี่ยนแปลงของเขาในลักษณะ และคนอื่น ๆ ปัจจุบัน เธอมีอย่างใดรู้สึกบางสิ่งบางอย่าง และมาให้ความสำคัญกับเขา หัวใจของเขาก็เริ่มการแข่งขัน ทันใดนั้น เขาเลื่อนสายตาของเขามองไปที่อกของเธอ และจงใจ gulpedการแสดงออกที่ค่อนข้างสกปรก flitted ทั่วใบหน้าของเขา และเจตนาขวยเขิน ตอนนี้ เขาไม่ได้มองกิเลส แต่ค่อนข้าง ชอบอะไรเห็นผู้หญิงสวยเป็นครั้งแรก ในสถานการณ์ที่ มันจะเป็นปฏิกิริยาธรรมชาติมองดังนั้นเก้อนิพจน์ของเขาเกิดจากชู Yuyan หน้างออย่างลึกซึ้ง ดูรังเกียจปรากฏบนใบหน้าของเธอ แล้วเธอเปิด wordlessly จะออกจากถ้ำของอมตะ ละเว้นความรู้สึกระคายเคืองที่ได้ welled ค่าภายในของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในกรณีใด ๆ เม้งเฮายังคงรู้สึกไม่ดี.

"ผมวางแผนที่จะไปมองหาคุณเพียงแค่หลังจากนี้" ลูเพลงกล่าวว่า "ฉันทำมากของการสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับที่ไอ้เม้งเฮา แต่ดูเหมือนว่าเขาจะหายไปในอากาศบาง." เขาไม่สามารถช่วย แต่บดฟันของเขาเมื่อเขาบอกว่าชื่อเม้งเฮาส์ "มีไม่ได้เบาะแสเดียวที่จะพบกับเขา ในความเป็นจริงบางส่วนของนิกายได้รับชมคนที่เขาทำกับเพื่อน แต่ในทั้งหมดนี้ครึ่งปีเขาไม่ได้ปรากฏตัว ผู้คนจำนวนมากคิดว่าไอ้น่ารังเกียจสัตว์อนาถต้องคอมโดเมนภาคใต้ เขาสมควรได้รับที่จะตายโดยพันตัดมีด! "

ชู Yuyan ขมวดคิ้ว ในช่วงปีที่ผ่านมาครึ่งหนึ่งเธอได้ส่งคนออกอย่างต่อเนื่องที่จะมองหาเม้งเฮา แม้จะมีการเรียกร้องของเธอเกี่ยวกับการติดตามเขาลงดูเหมือนว่าเขาจะได้หายไปอย่างทั่วถึง.

"วิธีการที่เขาจะได้ออกจากโดเมนภาคใต้?" คิดว่าชู Yuyan "สมาชิกนิกายเก่าทั้งหมดของเขาอยู่ที่นี่ เว้นแต่เขาเจ็บใจบางหายนะภัยพิบัติไม่สามารถแก้ไขได้ว่าทำไมเขาจะออก? จริงๆแล้วสิ่งที่เกิดขึ้นในเพลงตระกูลจริงๆจังหวะของความโชคดีในส่วนของเขา เขาจะเข้าร่วมใด ๆ นิกายมือมากกว่า Sublime วิญญาณพระคัมภีร์และหันสถานการณ์ที่เป็นอันตรายเข้ามาในตำแหน่งของความปลอดภัย เม้งเฮาเป็นเจ้าเล่ห์พิกลมีวิธีที่เขาจะไม่ได้ตระหนักว่าไม่มีมี?

"ในการประมาณค่าของฉันเขาเป็นที่สุดอย่างแน่นอนยังคงอยู่ในภาคใต้โดเมน เราก็ไม่ทราบว่าที่เขาซ่อนตัวอยู่ ถ้าฉันเคยพบเขา ... . "เธอ gnashed ฟันของเธอ เธอเป็นเพียงเกี่ยวกับการเปิดและปล่อยเมื่อสายตาของเธอลดลงเมื่อเม้งเฮา เธอจ้องมองมาที่เขาและแล้วก็พูด เสียงของเธอก็ไม่ได้อบอุ่น แต่เต็มไปด้วยความหนาวเย็น "ยกหัวของคุณ."

เม้งเฮาประหลาดใจ "ฉันได้เปลี่ยนลักษณะของฉัน" เขาคิดว่า "และยังเธอยังคงมุ่งเน้นไปที่ฉัน." แม้จะมีความประหลาดใจของเขาใบหน้าของเขาเป็นที่ว่างเปล่าและสับสนในขณะที่เขามองมาที่เธอ.

คิ้วชู Yuyan ของรอยย่น เธอเป็นคนที่ไม่แน่ใจว่าทำไม แต่เมื่อเธอมองไปที่ชายหนุ่มคนนี้หัวใจของเธอเต็มไปด้วยการระคายเคืองที่อธิบายไม่ได้ มองไปที่เขา แต่เธอก็แน่ใจว่าเธอไม่เคยเห็นเขามาก่อน.

ดวงตาของเธอ flickered ขณะที่เธอคิดว่า "อะไรบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง ฉันจะทำไมทันทีจะรำคาญกับคนที่ไม่มีเหตุผล? "เธอเรียนเม้งเฮาสำหรับช่วงเวลาอีกต่อไปจะไม่มีประโยชน์ได้.

เม้งเฮาครางในใจ "วิธีการที่ผู้หญิงคนนี้สามารถที่ชาญฉลาดเพื่อ?" เขาคิดว่า แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงของเขาในลักษณะที่ปรากฏและคนอื่น ๆ ในปัจจุบันเธอได้รู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างอย่างใดและมาให้ความสำคัญกับเขา หัวใจของเขาก็เริ่มที่จะแข่ง ทันใดนั้นเขาก็ขยับสายตาของเขามองไปที่หน้าอกของเธอแล้วจงใจกลืนน้ำลาย.

นิพจน์ค่อนข้างสกปรก flitted ทั่วใบหน้าของเขาและเขาจงใจเขิน ตอนนี้เขาไม่ได้มองกลัดมัน แต่ชอบวัยรุ่นเห็นหญิงสาวสวยเป็นครั้งแรก ในสถานการณ์ดังกล่าวก็จะเป็นปฏิกิริยาธรรมชาติที่จะมองดังนั้นป่วยสบายใจ.

การแสดงออกของเขาทำให้หน้านิ่วคิ้วชู Yuyan ของที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ดูรังเกียจปรากฏบนใบหน้าของเธอและเธอหันคอแข็งที่จะออกจากถ้ำอมตะของไม่สนใจความรู้สึกของการระคายเคืองซึ่งได้ซึมขึ้นภายในของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในกรณีใด ๆ เมิ่งฮ่าวยังรู้สึกไม่ดี" ผมวางแผนที่จะไปตามหาเธอ หลังจากนี้ " ลูเพลง " ผมทำมาเยอะ สอบถามเกี่ยวกับไอ้ เมิ่งฮ่าว แต่ดูเหมือนว่าเขาจะหายตัวไปในอากาศ เขาไม่สามารถช่วยอะไรได้แต่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน เมื่อเขาบอกว่าชื่อ เมิ่งฮ่าว " ไม่มีเบาะแสเดียวที่จะพบเขา ในความเป็นจริง บางนิกายมีการดูคนที่เขามีเพื่อนใหม่ แต่ในทั้งหมดนี้เป็นครึ่งปี เขายังไม่ปรากฎตัว ผู้คนมากมายคิดว่า ไอ้ น่ารังเกียจ น่าสมเพชสัตว์ต้องมีโดเมนที่ภาคใต้ มันสมควรตายโดยพันมีดตัด ! "ชูจารย์ Yuyan ขมวดคิ้ว . ในช่วงครึ่งปีที่ผ่านมา เธอได้ตลอดเวลา ส่งคนออกมาตามหา เมิ่งฮ่าว แม้จะมีการเรียกร้องของเธอในการติดตามเขา ดูเหมือนเขาจะให้หายไป" ทำไมเขาต้องทิ้งโดเมนภาคใต้ ? " คิดว่าชูจารย์ Yuyan . " พระเก่านิกายสมาชิกที่นี่ ถ้าเขายั่วบางหายนะที่แก้ไขไม่ได้ , ภัยพิบัติ , ทำไมเขาถึงจากไป ? จริงๆแล้วเกิดอะไรขึ้นในเพลงตระกูลช่างผลบุญในส่วนของเขา เขาได้เข้าร่วมพรรค ส่งพระวิญญาณอันสูงส่ง และพลิกสถานการณ์อันตรายในตำแหน่งที่ปลอดภัย เมิ่งฮ่าวเป็นเจ้าเล่ห์พิกล ไม่มีทางที่เขาจะล้มเหลวที่จะตระหนักว่ามีหรือไม่" ในการประมาณค่าของฉัน เขาคือแน่นอนที่สุดยังโดเมนภาคใต้ เราไม่รู้ว่ามันซ่อนอยู่ ถ้าฉันได้พบเขา . . . . . . . " เธอขบฟันของเธอ เธอกำลังจะเปลี่ยนไป เมื่อสายตาเธอล้มทับ เมิ่งฮ่าว เธอจ้องเขา แล้วอยู่ๆก็พูด เสียงเธอไม่อบอุ่น แต่เต็มไปด้วยความเย็นชา " เงยหน้าขึ้น "เมิ่งฮ่าวกำลังประหลาดใจ " ฉันได้เปลี่ยนรูปลักษณ์ของฉัน " เขาคิด " และยังเน้นในฉัน . " แม้จะมีความประหลาดใจของเขา ใบหน้าของเขามันว่างเปล่าและสับสน เขาเงยหน้าขึ้นมองเธอของชูจารย์ Yuyan หน้าผากมีรอยย่น . เธอไม่แน่ใจว่าทำไม แต่เมื่อเธอมองชายหนุ่มผู้นี้ หัวใจเธอเต็มไปด้วยการระคายเคืองอธิบายไม่ได้ มองเขา แต่เธอมั่นใจว่าเธอเคยเห็นเขามาก่อนดวงตาริบหรี่ลง เพราะเธอคิดว่า " มีอะไรผิดปกติ ทำไมฉันทันทีจะรำคาญคนไม่มีเหตุผล ? " เธอเรียนเมิ่งฮ่าวสักครู่แล้วไม่เจอเมิ่งเฮ่าครางอยู่ในใจ " ทำไมผู้หญิงคนนี้ช่างฉลาด ? " เขาคิด แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงในลักษณะที่ปรากฏ และคนปัจจุบัน เธอได้รู้สึกถึงอะไรและมาจับตาดูเขาไว้ หัวใจของเขาก็เริ่มการแข่งขัน ทันใดนั้น เขาเลื่อนสายตาของเขาจะมองหน้าอกเธอ แล้วจงใจ gulped .การแสดงออกที่ค่อนข้างสกปรก flitted ทั่วใบหน้าของเขา เขาจงใจหน้าแดง . ตอนนี้ เขาไม่ได้ดูหรอก แต่ชอบ วัยรุ่น เห็นผู้หญิงสวยเป็นครั้งแรก ในสถานการณ์แบบนี้ , มันเป็นปฏิกิริยาธรรมชาติที่จะดูอึดอัดสีหน้าของเขาทำให้ชูจารย์ Yuyan ขมวดคิ้วลึก . ดูน่ารังเกียจปรากฏบนใบหน้าของเธอ เธอเปิดได้แต่ปล่อยให้เป็นอมตะ ถ้ำ ละเลยความรู้สึกของการระคายเคืองที่เอ่อขึ้นในตัวเธอ