ชายหนุ่มกับสุนัข ในตอนเย็นตะวันใกล้

ชายหนุ่มกับสุนัข
ในตอนเย็นตะวันใกล้จะลับขอบฟ้า มีชายคนหนึ่งวิ่งหน้าตาตื่นด้วยอาการตกใจกลัวสุดขีด
“ช่วยด้วย! ช่วยด้วย! เจ้าหมาบ้ามันไล่กัดฉัน ใครก็ได้ช่วยจับมันที”
มันวิ่งมาเรื่อยๆ พร้อมกับตะโกนร้องขอความช่วยเหลือตลอดทาง จนมาถึงท้องนาที่เต็มไปด้วยหญ้าซึ่งมีชาวนาหลายคนกำลังทำงานอยู่
พวกเขาเห็นชายผู้นั้นวิ่งกระเซอะกระเซิง และมีสุนัขตัวหนึ่งกำลังวิ่งไล่ตามมา
พวกเขาจึงรีบวิ่งไปช่วยโดยใช้ไม้ตีเจ้าสุนัขบ้าอย่างไม่ยั้งมือ
“นี่แน่ะ! นี่แน่ะ! เจ้าหมาบ้า เจ้าหมาเกเร ต้องตีให้ตาย”
ยังไม่ทันขาดคำเจ้าสุนัขบ้าก็นอนแน่นิ่ง มันร้องครวญคราง โอดโอยด้วยความเจ็บปวด ลมหายใจของมันแผ่วเบา และไม่นานนักมันก็ขาดใจตาย
“แย่แล้ว! แย่แล้ว! นี่พวกท่านตีมันตายแล้วหรือนี่ พวกท่านไม่น่าทำรุนแรงถึงเพียงนี้เลย มันก็มีชีวิตและรู้จักเจ็บปวดเหมือนกันนะ”
ชายผู้นั้นร้องขึ้นอย่างเสียใจ พวกชาวนาก็พลอยเสียใจไปด้วย เพราะแม้ว่าจะทำเพื่อช่วยชีวิตคนก็ตามแต่ก็ได้ทำลายอีกชีวิตหนึ่งเสียแล้ว
พวกเขาจึงนำร่างอันไร้วิญญาณของเจ้าสุนัขบ้าตัวนั้นไปฝัง
ชายหนุ่มสัญญากับตัวเองว่า
“ต่อไปนี้ไม่ว่าฉันจะทำอะไร ฉันจะไม่เอาแต่โวยวาย จะคิดหาวิธีที่เหมาะสมที่สุดในการแก้ปัญหา ครั้งนี้ฉันผิดไปแล้ว ยกโทษให้ฉันด้วยเถิดเจ้าหมาเอ๋ย เจ้าต้องมาตายเพราะฉันแท้ๆ”
ชายหนุ่มรำพึงอย่างเศร้าใจก่อนจะเอ่ยคำล่ำลาชาวนากลุ่มนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชายหนุ่มกับสุนัข
ในตอนเย็นตะวันใกล้จะลับขอบฟ้า "ช่วยด้วย! ช่วยด้วย! เจ้าหมาบ้ามันไล่กัดฉันใครก็ได้ช่วยจับมันที "
มันวิ่งมาเรื่อย ๆ"นี่แน่ะ! นี่แน่ะ! เจ้าหมาบ้าเจ้าหมาเกเรต้องตีให้ตาย "
มันร้องครวญครางโอดโอยด้วยความเจ็บปวดลมหายใจของมันแผ่วเบาและไม่นานนักมันก็ขาดใจตาย
"แย่แล้ว! แย่แล้ว!นี่พวกท่านตีมันตายแล้วหรือนี่ชายผู้นั้นร้องขึ้นอย่างเสียใจพวกชาวนาก็พลอยเสียใจไปด้วยชายหนุ่มสัญญากับตัวเองว่า
"ต่อไปนี้ไม่ว่าฉันจะทำอะไรฉันจะไม่เอาแต่โวยวาย ครั้งนี้ฉันผิดไปแล้วยกโทษให้ฉันด้วยเถิดเจ้าหมาเอ๋ยเจ้าต้องมาตายเพราะฉันแท้ๆ "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชายหนุ่มกับสุนัข
ในตอนเย็นตะวันใกล้จะลับขอบฟ้ามีชายคนหนึ่งวิ่งหน้าตาตื่นด้วยอาการตกใจกลั"ช่วยด้วย! ช่วยด้วย! เจ้าหมาบ้ามันไล่กัดฉันใครก็ได้ช่วยจับมันที"
มันวิ่งมาเรื่อยๆพร้อมกับตะโกนร้องขอความช่วยเหลือตลอดทางจนมาถึงท้องนาที่เต็มไปด้วยหญ้าซึ่งมีชาวนาหพวกเขาเห็นชายผู้นั้นวิ่งกระเซอะกระเซิงและมีสุนัขตัวหนึ่งกำลังวิ่งไล่ตามมา
ตามมาตรฐานพวกเขาจึงรีบวิ่งไปช่วยโดยใช้ไม้ตีเจ้าสุนัข"นี่แน่ะ! นี่แน่ะ! เจ้าหมาบ้าเจ้าหมาเกเรต้องตีให้ตาย"
ยังไม่ทันขาดคำเจ้าสุนัขบ้าก็นอนแน่นิ่งมันร้องครวญครางโอดโอยด้วยความเจ็บปวดลมหายใจของมันแผ่วเบาและไม่นานนักมันก็ขาดใจตาย
ตามมาตรฐาน"แย่แล้ว! แย่แล้ว!นี่พวกท่านตีมันตายแล้วหรือนี่พวกท่านไม่น่าทำรุนแรงถึงเพียงนี้เลยมันก็มีชีวิตและรู้จักเจ็บปวดเหมือนกันนะ"
ชายผู้นั้นร้องขึ้นอย่างเสียใจพวกชาวนาก็พลอยเสียใจไปด้วยเพราะแม้ว่าจะทำเพื่อช่วยชีวิตคนก็ตามแต่ก็ไพวกเขาจึงนำร่างอันไร้วิญญาณของเจ้าสุนัขบ้าชายหนุ่มสัญญากับตัวเองว่า
ตามมาตรฐาน"ต่อไปนี้ไม่ว่าฉันจะทำอะไรฉันจะไม่เอาแต่โวยวายจะคิดหาวิธีที่เหมาะสมที่สุดในการแก้ปัญหาครั้งนี้ฉันผิดไปแล้วยกโทษให้ฉันด้วยเถิดเจ้าหมาเอ๋ยเจ้าต้องมาตายเพราะฉันแท้ๆ"
ชายหนุ่มรำพึงอย่างเศร้าใจก่อนจะเอ่ยคำล่ำลา