The basic form of the simple presen

The basic form of the simple present is the same as the base form of the verb, unless the subject is third person singular, in which case a form with the addition of -(e)s is used. For details of how to make this inflected form, see English verbs: Third-person singular present.

The copula verb be has irregular forms: am (first person singular), is (third person singular) and are (second person singular and all persons plural). The modal verbs (can, must, etc.) have only a single form, with no addition of -s for the third person singular.

The above refers to the indicative mood of the simple present; for the formation and use of the subjunctive mood, see English subjunctive. (The defective verb beware has no simple present indicative, although it can be used in the subjunctive.)

The present simple of lexical verbs has an expanded form which uses do (or does, in the third person indicative) as an auxiliary verb. This is used particularly when forming questions and other clauses requiring inversion, negated clauses with not, and clauses requiring emphasis. For details see do-support. For the verbs (auxiliary and copular) which do not make this form, as well as the formation and use of contracted forms such as 's, isn't and don't, see English auxiliaries and contractions.

All forms of the simple present are given below, using the verb write as an example:

Basic simple present indicative:
I write
You write
He/she/it writes
We write
You write
They write
Expanded simple present indicative (with question, negative, and negative question forms):
I do write (Do I write? I do not/don't write. Don't I/Do I not write?)
You do write (Do you write? You do not/don't write. Don't you/Do you not write?)
He/she/it does write (Does he write? He does not/doesn't write. Doesn't he/Does he not write?)
We/you/they do write (Do we write? We do not/don't write. Don't we/Do we not write?)
Simple present subjunctive (affirmative):
(that) I/you/he/she/it/we/they write
Simple present subjunctive, negative:
(that) I/you/he/she/it/we/they not write
Uses ---> The principal uses of the simple present are listed below.

To refer to an action or event that takes place habitually. In the other hand to remark habits, general realities, repeated actions or unchanging situations, emotions and wishes.[1] Such uses are often accompanied by frequency adverbs and adverbial phrases such as always, sometimes, often, usually, from time to time, rarely and never. Examples:
I always take a shower.
I never go to the cinema.
I walk to the pool.
He writes for a living.
She understands English.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจุบันเรื่องแบบพื้นฐานจะเหมือนกันเป็นแบบพื้นฐานของกริยา เว้นแต่เรื่องเป็นบุคคลที่สามเอกพจน์ ในกรณีที่แบบฟอร์มบวก-s (e) จะใช้ สำหรับรายละเอียดของวิธีการทำแบบฟอร์มนี้ inflected ดูคำกริยาภาษาอังกฤษ: บุคคลที่สามเอกพจน์ปัจจุบัน

กริยา copula จะมีรูปแบบผิดปกติ: น. (คนแรกเอกพจน์), (บุคคลที่สามเอกพจน์) และมี (คนที่สองเอกพจน์และพหูพจน์ทุกคน) กริยาแบบโมดอล (ต้อง สามารถ เป็นต้น) มีเพียงหนึ่งฟอร์ม กับไม่เพิ่มเติม -s สำหรับการบุคคลที่สามเอกพจน์

ด้านบนถึงอารมณ์ตัวชี้ให้เห็นอย่างปัจจุบัน สำหรับการก่อตัวและการใช้อารมณ์ subjunctive ดู subjunctive ภาษาอังกฤษ (ระวังกริยาชำรุดได้ชี้นำไม่ง่าย แม้ว่าจะสามารถใช้ใน subjunctive)

ง่ายปัจจุบันของคำกริยาเกี่ยวกับคำศัพท์มีแบบขยายซึ่งใช้ทำ (หรือไม่ ในการบ่งชี้บุคคลที่สาม) เป็นกริยาเสริม กัน นี้จะใช้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นคำถามและประโยคอื่น ๆ ต้องกลับ negated ประโยคกับไม่ และอนุประโยคที่ต้องการเน้น ดูรายละเอียดในสนับสนุนทำ การคำกริยา (เสริม และ copular) ซึ่งทำให้นี้แบบ ฟอร์ม และการก่อตัว และใช้แบบฟอร์มสัญญาดังกล่าวเป็นของ ไม่ไม่ ดูอังกฤษ auxiliaries และหด

ทุกรูปแบบอย่างปัจจุบันจะได้รับด้านล่าง ใช้เขียนกริยาเป็นตัวอย่าง:

ชี้นำอย่างพื้นฐาน:
เขียน
คุณเขียน
เขา/เธอ/มันเขียน
เราเขียน
คุณเขียน
พวกเขาเขียน
ขยายอย่างชี้นำ (ด้วยคำถาม คำถามลบ และลบฟอร์ม):
เขียน (ไม่เขียนหรือไม่ ฉันไม่ได้ / ไม่เขียน ไม่ฉัน / ฉันไม่เขียน)
คุณเขียน (เขียน คุณไม่ / ไม่เขียน ไม่คุณ / คุณไม่เขียนหรือไม่)
เขา/เธอ/มันเขียน (ไม่เขียนหรือไม่ เขาไม่ได้ / ไม่เขียน ไม่เขา / ไม่เขาไม่เขียน)
เรา/คุณ/ผู้เขียน (ทำเราเขียนหรือไม่ เราไม่ได้ / ไม่เขียน ไม่เรา / ทำเราไม่เขียน)
เรื่อง subjunctive ปัจจุบัน (affirmative):
(that) ฉัน/คุณ/เขา/เธอ/มัน/เรา/พวกเขาเขียน
เรื่อง subjunctive ปัจจุบัน negative:
(that) ฉัน/คุณ/เขา/เธอ/มัน/เรา/เขาไม่เขียน
ใช้--->ใช้หลักปัจจุบันเรื่องอยู่ด้านล่าง

เพื่ออ้างถึงการกระทำหรือเหตุการณ์ที่เกิดนิตย์ ในมืออื่น ๆ หมายเหตุพฤติกรรม ความเป็นจริงทั่วไป การกระทำซ้ำ หรือสถานการณ์ไม่เปลี่ยนแปลง อารมณ์ และความปรารถนา[1] เช่นการใช้มักจะมาพร้อมความถี่วิสามานยนามและ adverbial วลีเช่นเสมอ บางครั้ง มักจะ ปกติ เวลา ไม่ค่อย และไม่เคย ตัวอย่าง:
ฉันเสมอนำน้ำ
ไม่เคยไปโรงภาพยนตร์
ฉันเดินไปสระว่ายน้ำ
เขาเขียนสำหรับชีวิต
เธอเข้าใจภาษาอังกฤษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบพื้นฐานของปัจจุบันง่ายเหมือนกับรูปแบบฐานของคำกริยาเว้นแต่เรื่องที่เป็นบุคคลที่สามเอกพจน์ซึ่งในกรณีที่รูปแบบด้วยนอกเหนือจาก - (จ) s ถูกนำมาใช้ สำหรับรายละเอียดของวิธีการทำรูปแบบผันนี้ให้ดูที่คำกริยาภาษาอังกฤษ: สามคนปัจจุบันเอกพจน์กริยาเชื่อมต้องมีรูปแบบที่ผิดปกติ: AM (คนแรกเอกพจน์) เป็น (บุคคลที่สามเอกพจน์) และ (คนที่สองเอกพจน์และทุกคน พหูพจน์) คำกริยาคำกริยา (สามารถต้อง ฯลฯ ) มีเพียงรูปแบบเดียวกับการเพิ่มไม่มี -s สำหรับบุคคลที่สามเอกพจน์ข้างต้นหมายถึงการบ่งบอกอารมณ์ในปัจจุบันง่าย สำหรับการสร้างและการใช้เสริมอารมณ์ให้ดูเสริมภาษาอังกฤษ (คำกริยาที่บกพร่องระวังไม่มีปัจจุบันง่ายบ่งบอกถึงแม้ว่ามันจะสามารถใช้ในการเสริม). ง่ายปัจจุบันของคำกริยาคำศัพท์ที่มีรูปแบบการขยายตัวที่ใช้ทำ (หรือไม่ในบุคคลที่สามแสดงให้เห็น) เป็นกริยาช่วย นี้จะถูกใช้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเกิดคำถามและข้ออื่น ๆ ที่ต้องการผกผัน, ข้อที่มีไม่ได้และข้อที่ต้องเน้นเมื่อตะกี้ สำหรับรายละเอียดดูจะสนับสนุน สำหรับคำกริยา (ช่วยและ copular) ซึ่งไม่ได้ทำให้รูปแบบนี้เช่นเดียวกับการสร้างและการใช้รูปแบบการทำสัญญาดังกล่าวเป็นของที่ไม่ได้และไม่ได้ดูแนะแนวภาษาอังกฤษและหดตัวทุกรูปแบบของการนำเสนอที่เรียบง่าย จะได้รับด้านล่างโดยใช้การเขียนคำกริยาเป็นตัวอย่าง: พื้นฐานปัจจุบันง่ายบ่งบอก: ผมเขียนคุณเขียนเขา / เธอ / มันเขียนเราเขียนคุณเขียนพวกเขาเขียนขยายปัจจุบันง่ายบ่งบอก (กับคำถามเชิงลบและรูปแบบคำถามลบ): ผม ทำเขียน (ฉันจะเขียน? ฉันไม่ได้ / ไม่ได้เขียน. อยไม่ I / ฉันจะไม่เขียน?) คุณทำเช่นเขียน (คุณเขียน? คุณไม่ / ไม่ได้เขียน. คุณไม่ / ทำ คุณไม่ได้เขียน?) เขา / เธอ / มันไม่เขียน (เขาเขียน? เขาไม่ได้ / ไม่ได้เขียน. ไม่มีไม่ได้เขา / เขาได้เขียน?) เรา / คุณ / พวกเขาทำเขียน (เราเขียนเรา ไม่ได้ / ไม่ได้เขียนไม่ได้เรา / เราได้เขียน). เสริมปัจจุบันง่าย (ยืนยัน): (ว่า) I / คุณ / เขา / เธอ / มัน / เรา / พวกเขาเขียนเสริมปัจจุบันง่ายลบ: ( นั้น) I / คุณ / เขา / เธอ / มัน / เรา / พวกเขาได้เขียนใช้ ---> การใช้งานหลักของปัจจุบันที่เรียบง่ายมีการระบุไว้ด้านล่างในการอ้างถึงการกระทำหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นปกติวิสัย ในทางตรงกันข้ามกับนิสัยพูดความเป็นจริงทั่วไปการกระทำซ้ำหรือสถานการณ์ไม่เปลี่ยนแปลงอารมณ์และความปรารถนา. [1] การใช้งานดังกล่าวมักจะมาพร้อมกับคำวิเศษณ์ความถี่และวลีกริยาวิเศษณ์เช่นเสมอบางครั้งมักจะมักจะมาจากเวลา ไม่ค่อยและไม่เคย ตัวอย่าง: ฉันมักจะใช้เวลาอาบน้ำผมไม่เคยไปดูหนังที่ผมเดินไปยังสระว่ายน้ำเขาเขียนสำหรับชีวิตเธอเข้าใจภาษาอังกฤษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปแบบพื้นฐานของปัจจุบันง่ายเหมือนกับฐานรูปแบบของกริยา ถ้าประธานเป็นบุรุษที่สามเอกพจน์ซึ่งในกรณีที่แบบฟอร์มด้วยนอกเหนือจาก - ( E ) S ใช้ สำหรับรายละเอียดของวิธีนี้เพื่อให้เห็น inflected รูปแบบคำกริยาภาษาอังกฤษ : ปัจจุบันเป็นเอกพจน์บุคคลที่สาม .

แบบมีรูปแบบคำกริยาผิดปกติ : ( เป็นเอกพจน์บุรุษที่หนึ่ง )( บุรุษที่สามเอกพจน์ ) และ ( เอกพจน์และพหูพจน์คน 2 คน ) คำกริยาคำกริยา ( สามารถ ต้อง ฯลฯ ) มีเพียงรูปแบบเดียว กับไม่เติม - s สำหรับบุรุษที่สามเอกพจน์ .

ข้างบน หมายถึง อารมณ์ ซึ่งง่าย ปัจจุบัน สำหรับการสร้างและการใช้อารมณ์เสริม ดูเงื่อนไขภาษาอังกฤษ ( คำกริยามีข้อบกพร่องระวังไม่มีง่าย ๆดังปัจจุบัน ,แม้ว่าจะสามารถใช้ในประโยคเงื่อนไข )

กาลปัจจุบันของคำกริยาภาษาไทยมีรูปแบบขยายซึ่งใช้ทำ หรือ ไม่ ใน สามคนแสดง ) เป็นกริยาช่วย นี้ถูกใช้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสร้างคำถามและข้ออื่น ๆที่ต้องการการยกเลิกข้อ , ไม่ , และส่วนที่ต้องการเน้น สำหรับรายละเอียดดู ไม่สนับสนุน .สำหรับคำกริยา ( เสริมและ copular ) ซึ่งไม่ได้ให้แบบฟอร์มนี้ ตลอดจนการสร้างและใช้สัญญาในรูปแบบเช่น ' s ไม่ได้เป็นและไม่พบ Auxiliaries และคำย่อภาษาอังกฤษ

ทุกรูปแบบของกาลปัจจุบันมีให้ด้านล่าง การใช้คำกริยา เขียนเป็นตัวอย่าง :

พื้นฐานง่าย ๆปัจจุบันแสดง :

คุณเขียนฉันเขียน
เขา / เธอ / มันเขียน

คุณเขียนเราเขียนพวกเขาจะเขียน

ขยายง่ายปัจจุบันจํานวน ( กับคำถามเชิงลบ และคำถามเชิงลบแบบฟอร์ม ) :
ผมเขียน ( ผมเขียน ? ผมไม่เขียน ไม่ฉัน / ผมไม่เขียน ? )
คุณเขียน ( คุณเขียน ? คุณไม่เขียน ไม่ / คุณไม่เขียน ? )
เขา / เธอ / มันเขียน ( เขาเขียนอะไร ? เขาไม่ได้ / ไม่เขียน ไม่เขา / เขาไม่เขียน ? )
เรา / เธอ / เขาจะเขียน ( เราเขียนยังไง เราจะไม่เขียนไม่เรา / เราไม่เขียน ? )
เงื่อนไขปัจจุบันง่าย ( ยืนยัน ) :
( ว่า ) ฉัน / เธอ / เขา / เธอ / มัน / เรา / พวกเขาเขียน
เสริม ปัจจุบันง่ายลบ :
( ว่า ) ฉัน / เธอ / เขา / เธอ / มัน / เรา / พวกเขาไม่ได้เขียน
--- > การใช้กาลปัจจุบัน หลักคือ ด้านล่าง

หมายถึงการกระทำหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นประจำ . ในมืออื่น ๆเพื่อสังเกตพฤติกรรม ความจริงทั่วไปการกระทำซ้ำหรือสถานการณ์ไม่เปลี่ยนแปลง อารมณ์และความปรารถนา [ 1 ] เช่น มักจะมีคำวิเศษณ์ใช้ความถี่และคำวิเศษณ์วลีเช่นเสมอ บางครั้ง มักจะ ปกติ เวลา น้อยมากและไม่เคย ตัวอย่าง :

ผมก็อาบน้ำ ผมไม่เคยไปโรงหนัง .
ฉันเดินไปที่สระว่ายน้ำ
เขาเขียนเป็นอาชีพ
เธอเข้าใจภาษาอังกฤษ