Obviously, the first teachers we ha

Obviously, the first teachers we have in our lives in most cases are our parents. They teach us to walk, to speak, and to have good manners before we reach "the real world." More than even the professional teachers that we have in school, parents are generally the most involved in the development and education of children.

Almost for sure our parents are the best teachers at the beginning of our lives, which actually corresponds to the parents' role in nature. Parents are most committed and involved in teaching their children; they have a kind of instinct to sacrifice a part of themselves for the betterment of their children. They love us and have great patience while passing down their knowledge to us. They wish us a success and thus will not teach us bad things. And of course, implicit learning occurs when children unconsciously copy some of their parents' habits and styles of behavior.

During the second stage of child development, adolescence, parents can still be in the best position to offer advice even though the children might not accept it. In this case, perhaps the child's friends would be the best teachers. Adolescents are notoriously rebellious in many cultures and may automatically reject any advice from their parents. My first marriage for instance, was solely a matter of doing the opposite when my parents tried to intrude in offering their advice. So in such matters, parents should be much more flexible and be rather the partners with their children. So we can see that being a teacher of growing child become more and more complicated case as the time passes and many parents are simply not able to meet the increased demands.

On the other hand, I would say that parents are not professional teachers and they tend to be very biased by their love of their children. So wishing good things and an easy life may prevent children from maturation. In any case, parents usually can present only one viewpoint of the world, while good teaching should be based on different attitudes. Thus, when children go to school and have a great diversity of teachers, they learn much more than their parents could probably give them. Furthermore, once our parents get older, they become more conservative and cannot always be objective in regard to modern trends and fashions. Thus we need to take their advice with caution during that period. However, some kind of intuition which I believe shared between relatives about what everybody needs and great love which exists in a families still makes our parents very good teachers and advisers at any time.

In conclusion, while parents are not the ideal teachers, and well-rounded children will generally need a great diversity of teachers in their lives in order to have a more accurate view of the world, parents are generally the most committed of all teachers and have the greatest emotional investment in their children and their future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างชัดเจน ครูแรกที่เรามีในชีวิตของเราส่วนใหญ่เป็นผู้ปกครองของเรา สอนเราเดิน พูด และมีมารยาทที่ดีก่อนที่เรามาถึง "โลกจริง" มากกว่าแม้ครูมืออาชีพที่มีในโรงเรียน ผู้ปกครองได้โดยทั่วไปที่ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องในการพัฒนาและการศึกษาของเด็กเกือบแน่นอนพ่อแม่ของเรามีครูดีที่สุดที่จุดเริ่มต้นของชีวิต ซึ่งสอดคล้องกับบทบาทของผู้ปกครองในธรรมชาติจริง ผู้ปกครองมีความมุ่งมั่นมากที่สุด และเกี่ยวข้องในการสอนเด็ก มีชนิดของสัญชาตญาณการเสียสละส่วนหนึ่งของตัวเองสำหรับกันถ้วนหน้าเด็ก พวกเขารักเรา และมีความอดทนมากในขณะที่ช่วยลงความรู้ให้เรา พวกเขาต้องการเราประสบความสำเร็จ และดังนั้น จะไม่สอนเราสิ่งเลวร้าย และแน่นอน เรียนรู้นัยเกิดขึ้นเมื่อเด็กรับคัดลอกบางส่วนของนิสัยของพ่อแม่และลักษณะของพฤติกรรมในระหว่างขั้นตอนสองของการพัฒนาเด็ก วัยรุ่น พ่อแม่ยังคงได้ในตำแหน่งที่ดีที่สุดให้คำแนะนำถึงแม้ว่าเด็กอาจไม่ยอมรับมัน ในกรณีนี้ บางทีเพื่อนของเด็กจะเป็นครูที่ดีที่สุด วัยรุ่นกระเดื่องฉาวในหลายวัฒนธรรม และอาจปฏิเสธคำแนะนำจากพ่อแม่โดยอัตโนมัติ สมรสครั้งแรกของฉันเป็นเพียงเรื่องของการทำตรงข้ามเมื่อพ่อพยายามจะเข้ามาก้าวก่ายในการเสนอคำแนะนำของพวกเขาเช่น ดังนั้นในเรื่องดังกล่าว ผู้ปกครองควรมีความยืดหยุ่นมากขึ้น และจะเป็นคู่กับลูก ดังนั้น เราจะเห็นว่า เป็นครูของเด็กเติบโตเป็น กรณีที่มีความซับซ้อนมากขึ้นเมื่อเวลาผ่าน และผู้ปกครองหลายคนก็ไม่สามารถตอบสนองความต้องการเพิ่มบนมืออื่น ๆ ฉันจะบอกว่า ผู้ปกครองไม่ใช่อาชีพครู และพวกเขามักจะเป็นมาก biased โดยความรักของลูก เพื่อต้องการสิ่งที่ดีและชีวิตง่าย ๆ อาจป้องกันไม่ให้เด็กจากพ่อแม่ พ่อแม่มักจะสามารถนำเสนอแง่มุมเดียวของโลก ขณะสอนดีควรยึดตามทัศนคติที่แตกต่างกัน ดังนั้น เมื่อเด็กไปโรงเรียน และมีความหลากหลายมากของครู พวกเขาเรียนรู้มากขึ้นกว่าพ่อคงไม่ให้พวกเขา นอกจากนี้ เมื่อพ่อแม่ของเราได้รับเก่า พวกเขากลายเป็นหัวเก่ามาก และไม่เสมอสามารถวัตถุประสงค์เรื่องแฟชั่นและแนวโน้มที่ทันสมัย ดังนั้น เราจำเป็นต้องใช้คำแนะนำของพวกเขา ด้วยความระมัดระวังในช่วงเวลานั้น อย่างไรก็ตาม บางชนิดของสัญชาตญาณซึ่งผมเชื่อว่าใช้ร่วมกันระหว่างญาติเกี่ยวกับสิ่งที่ทุกคนต้องรักดีที่มีอยู่ในครอบครัวยังทำให้พ่อแม่ของเราครูดีและประการตลอดเวลาเบียดเบียน ใน ขณะที่พ่อแม่ไม่ใช่ครูเหมาะ จางเด็กโดยทั่วไปจะต้องหลากหลายของครูในชีวิตเพื่อให้มีมุมมองโลกที่แม่นยำมากขึ้น ผู้ปกครองโดยทั่วไปสุดมุ่งมั่นของครูทั้งหมด และมีการลงทุนทางอารมณ์มากที่สุดในเด็กและอนาคตของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เห็นได้ชัดว่าครูคนแรกที่เรามีในชีวิตของเราในกรณีส่วนใหญ่เป็นพ่อแม่ของเรา พวกเขาสอนให้เราเดินจะพูดและจะมีมารยาทที่ดีก่อนที่เราจะไปถึง "โลกแห่งความจริง". มากกว่าแม้ครูมืออาชีพที่เรามีอยู่ในโรงเรียนพ่อแม่มักจะมีส่วนร่วมมากที่สุดในการพัฒนาและการศึกษาของเด็ก. เกือบแน่นอนพ่อแม่ของเราเป็นครูที่ดีที่สุดที่จุดเริ่มต้นของชีวิตของเราซึ่งอันที่จริงสอดคล้องกับบทบาทของพ่อแม่ ในธรรมชาติ พ่อแม่ที่มีความมุ่งมั่นมากที่สุดและมีส่วนร่วมในการเรียนการสอนเด็กของพวกเขา; พวกเขามีชนิดของสัญชาตญาณที่จะเสียสละส่วนหนึ่งของตัวเองที่ดีขึ้นของเด็กของพวกเขา พวกเขารักเราและมีความอดทนที่ดีในขณะที่ผ่านลงความรู้ของพวกเขามาให้เรา พวกเขาต้องการให้เราประสบความสำเร็จและจึงจะไม่ได้สอนเราสิ่งที่ไม่ดี และแน่นอนการเรียนรู้โดยปริยายเกิดขึ้นเมื่อเด็กไม่รู้ตัวคัดลอกบางส่วนของนิสัยของพวกเขาผู้ปกครองและรูปแบบของพฤติกรรม. ในระหว่างขั้นตอนที่สองของการพัฒนาเด็กวัยรุ่นพ่อแม่ยังสามารถอยู่ในตำแหน่งที่ดีที่สุดที่จะให้คำแนะนำถึงแม้ว่าเด็กอาจจะไม่ยอมรับ มัน ในกรณีนี้อาจจะเป็นเพื่อนของเด็กจะเป็นครูที่ดีที่สุด วัยรุ่นเป็นอย่างฉาวโฉ่กบฏในหลายวัฒนธรรมโดยอัตโนมัติและอาจปฏิเสธคำแนะนำจากพ่อแม่ของพวกเขาใด ๆ การแต่งงานครั้งแรกของฉันเช่นเป็นเพียงเรื่องของการทำตรงข้ามเมื่อพ่อแม่ของฉันพยายามที่จะก้าวก่ายในการเสนอคำแนะนำของเขา ดังนั้นในเรื่องดังกล่าวผู้ปกครองควรจะมากขึ้นและมีความยืดหยุ่นค่อนข้างพันธมิตรกับบุตรของตน ดังนั้นเราจะเห็นว่าการเป็นครูของการเจริญเติบโตของเด็กกลายเป็นกรณีที่มีความซับซ้อนมากขึ้นและมากขึ้นตามเวลาที่ผ่านไปและผู้ปกครองจำนวนมากมีเพียงไม่สามารถที่จะตอบสนองความต้องการที่เพิ่มขึ้น. ในทางตรงกันข้ามผมจะบอกว่าพ่อแม่ไม่ได้ครูมืออาชีพและพวกเขา มีแนวโน้มที่จะลำเอียงมากด้วยความรักของเด็กของพวกเขา ดังนั้นที่ต้องการสิ่งที่ดีและชีวิตที่เรียบง่ายอาจป้องกันไม่ให้เด็กที่มาจากการเจริญเติบโต ในกรณีใด ๆ ที่พ่อแม่มักจะสามารถนำเสนอเพียงหนึ่งมุมมองของโลกในขณะที่การเรียนการสอนที่ดีควรจะขึ้นอยู่กับทัศนคติที่แตกต่างกัน ดังนั้นเมื่อเด็กไปโรงเรียนและมีความหลากหลายที่ดีของครูที่พวกเขาได้เรียนรู้มากขึ้นกว่าที่พ่อแม่ของพวกเขาอาจจะให้พวกเขา นอกจากนี้เมื่อพ่อแม่ของเราได้รับเก่าที่พวกเขากลายเป็นอนุรักษ์นิยมมากขึ้นและไม่สามารถเสมอวัตถุประสงค์ในเรื่องแนวโน้มที่ทันสมัยและแฟชั่น ดังนั้นเราจึงจำเป็นต้องใช้คำแนะนำของพวกเขาด้วยความระมัดระวังในช่วงเวลานั้น แต่บางชนิดของสัญชาตญาณซึ่งผมเชื่อว่าการร่วมกันระหว่างญาติเกี่ยวกับสิ่งที่ทุกคนต้องการและความรักที่ยิ่งใหญ่ที่มีอยู่ในครอบครัวที่ยังคงทำให้พ่อแม่ของเราครูที่ดีมากและที่ปรึกษาได้ตลอดเวลา. โดยสรุปขณะที่พ่อแม่ไม่ได้เป็นครูที่เหมาะและดี เด็ก -rounded โดยทั่วไปจะต้องมีความหลากหลายที่ดีของครูในชีวิตของพวกเขาในการที่จะมีมุมมองที่ถูกต้องมากขึ้นของโลกพ่อแม่มักจะมีความมุ่งมั่นมากที่สุดของครูทุกคนและมีการลงทุนทางอารมณ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเด็กและในอนาคตของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็นได้ชัดว่าครูคนแรกที่เรามีในชีวิตของเราส่วนใหญ่เป็นพ่อแม่ของเรา พวกเขาสอนให้เราเดิน พูด และมีมารยาทที่ดี ก่อนที่เราจะไปถึง " โลกจริง " มากกว่า แม้แต่ครูมืออาชีพ ที่เรามีในโรงเรียน พ่อแม่โดยทั่วไปมากที่สุดที่เกี่ยวข้องในการพัฒนาและการศึกษาของเด็ก ๆ .

เกือบจะแน่ใจว่าพ่อแม่เป็นครูที่ดีที่สุดที่จุดเริ่มต้นของชีวิตของเรา ซึ่งจะสอดคล้องกับบทบาทของผู้ปกครองในธรรมชาติ พ่อแม่ส่วนใหญ่ยอมรับและมีส่วนร่วมในการสอนเด็กของพวกเขา พวกเขามีชนิดของสัญชาตญาณที่จะเสียสละส่วนหนึ่งของพวกเขาสำหรับ betterment ของเด็กของพวกเขา เขารักเราและมีความอดทนในขณะที่ผ่านลงความรู้ให้เราพวกเขาต้องการให้เราประสบความสําเร็จ และดังนั้น จะไม่สอนเราเรื่องไม่ดี และแน่นอน ระบบการเรียนรู้เกิดขึ้นเมื่อเด็กโดยไม่รู้ตัวคัดลอกบางส่วนของพ่อแม่ นิสัยและรูปแบบของพฤติกรรม

ในระหว่างขั้นตอนที่สองของการพัฒนาเด็ก เยาวชน ผู้ปกครองยังสามารถอยู่ในตำแหน่งที่ดีที่สุดที่จะให้คำแนะนำ แม้ว่าเด็กอาจจะไม่ยอมรับมัน ในกรณีนี้บางทีลูกเพื่อนจะเป็นครูที่ดีที่สุด วัยรุ่นจะกระฉ่อนกบฏในหลายวัฒนธรรมและโดยอัตโนมัติอาจปฏิเสธคำแนะนำจากผู้ปกครอง การแต่งงานครั้งแรกของฉันสำหรับอินสแตนซ์ เป็นเพียงเรื่องของการทำตรงข้าม เมื่อพ่อแม่พยายามจะบุกรุกเข้ามาในการให้คำแนะนำของพวกเขา ดังนั้น ในเรื่องพ่อแม่ควรมีความยืดหยุ่นมากขึ้น และมากกว่าคู่กับเด็กของพวกเขา ดังนั้นเราจะเห็นได้ว่า การเป็นครูของเด็กเติบโตมากขึ้นและกรณีที่ซับซ้อนมากขึ้นเป็นเวลาผ่านไปและผู้ปกครองหลายคนก็ไม่สามารถตอบสนองความต้องการที่เพิ่มขึ้น

บนมืออื่น ๆผมจะบอกว่า พ่อแม่ไม่ได้เป็นครูมืออาชีพและพวกเขามีแนวโน้มที่จะมากอคติจากความรักของเด็กของพวกเขา ดังนั้น ขอให้สิ่งดีๆ กับชีวิตง่ายอาจป้องกันเด็กจากการบ่ม ในกรณีใด ๆที่ผู้ปกครองมักจะสามารถนำเสนอเพียงมุมมองของโลก ในขณะที่การสอนที่ดีต้องอยู่บนพื้นฐานของทัศนคติที่แตกต่างกัน ดังนั้นเมื่อลูกไปโรงเรียน และมีความหลากหลายที่ดีของครู พวกเขาเรียนรู้มากกว่าพ่อแม่ของพวกเขาอาจจะให้พวกเขา นอกจากนี้ เมื่อพ่อแม่ของเราได้รับเก่าที่พวกเขากลายเป็นอนุรักษ์นิยมมากขึ้นและไม่เสมอถูกวัตถุประสงค์ในเรื่องของแนวโน้มที่ทันสมัยและแฟชั่น ดังนั้น เราต้องใช้คำแนะนำของพวกเขาด้วยความระมัดระวังในช่วงเวลานั้น อย่างไรก็ตามบางชนิดของสัญชาตญาณ ซึ่งผมเชื่อว่าร่วมกันระหว่างญาติเกี่ยวกับสิ่งที่ทุกคนต้องการ และความรักที่ดีซึ่งมีอยู่ในครอบครัวยังให้พ่อแม่ของเรา ครูที่ดีมากและที่ปรึกษาในเวลาใด ๆ .

สรุป ในขณะที่พ่อแม่ไม่ได้เป็นครูในอุดมคติ