Preliminary evidence from a 2009 gl

Preliminary evidence from a 2009 global evidence review suggested that
community-based child protection mechanisms are likely to be more effective and
sustainable if they are linked with formal aspects of the child protection system. To
test the value of nonformal-formal linkages, this action research uses a quasiexperimental
design to test the effectiveness of a community owned and driven
intervention that seeks to reduce teenage pregnancy. In each of Moyamba and
Bombali Districts, there were two clusters of three communities in different but
comparable chiefdoms. One cluster was an intervention cluster, whereas the other
was a comparison cluster. In the intervention clusters, community members from
three villages worked collaboratively to develop an intervention that addressed a
child protection concern of their choosing. In both intervention clusters, the
communities elected to focus on teen pregnancy, an issue that had been
documented as a key concern in previous ethnographic work. The intervention,
which was developed by the community, included components on family planning,
sexual and reproductive health education, and life skills and was implemented in
partnership with NGOs and District Ministry of Health partners.
Using a survey of adolescents (13-19 years of age), this study reports on mid-term
(T2) changes in contrast to the baseline (T1) findings:
• Exposure to the intervention was found to increase with age, and was
particularly high among individuals who had a partner but were unmarried.
The latter individuals had 1.7 times the odds of attending a presentation
when compared to those who were married.
• Between baseline (T1) and T2, the percentage of teenagers aged 15-17 in
intervention areas who were willing to ask their partners to use a condom
increased by 17.1 percentage points, whereas the control villages showed a
decrease of 6.2 percentage points.
• Girls and adolescents under 15 years in intervention areas showed a
significant increase in their intention to use condoms regularly, while the
opposite was true in control areas.
• Similarly, adolescents who were exposed to the intervention’s programs
were nearly twice as likely (1.74 times the odds) to report intending to say
no to unwanted sex.
• Sexual activity was also found to have increased between T1 and T2 in
control areas, while no increase occurred in intervention areas, suggesting
possible signs of impact of the program.
Although it is too soon to discern the full effects of the intervention, these findings
suggest that the intervention is on its way toward achieving intermediate results
that will ultimately help reduce teenage pregnancy and contribute to the evidence
base on community based child protection programming.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักฐานเบื้องต้นจากการทบทวนหลักฐานสากล 2009 แนะนำที่ กลไกการป้องกันชุมชนเด็กมีแนวโน้มที่จะเพิ่มประสิทธิภาพ และ อย่างยั่งยืนหากเชื่อมโยงกับทางด้านของระบบป้องกันเด็ก ถึง ทดสอบค่าของระบบ nonformal ลิงค์ งานวิจัยการดำเนินการนี้ใช้เป็น quasiexperimentalออกแบบเพื่อทดสอบประสิทธิภาพของชุมชนเป็นเจ้าของ และขับเคลื่อน แทรกแซงเพื่อลดการตั้งครรภ์วัยรุ่นที่ ในแต่ละ Moyamba และ ย่าน Bombali มีคลัสเตอร์ที่สองของ 3 ชุมชนแตกต่างกันแต่ใน chiefdoms เปรียบเทียบได้ กลุ่มหนึ่งเป็นคลัสเตอร์การแทรกแซง ในขณะที่อื่น ๆ คลัสเตอร์เปรียบเทียบได้ ในการแทรกแซงของคลัสเตอร์ สมาชิกชุมชนจาก หมู่บ้านสามทำงานร่วมกันเพื่อพัฒนาการแทรกแซงที่อยู่ เด็กป้องกันความกังวลของการเลือกของพวกเขา ในคลัสเตอร์ทั้งแทรกแซง การ ชุมชนเลือกที่จะเน้นวัยรุ่นตั้งครรภ์ ปัญหาที่ได้รับ บันทึกไว้เป็นเรื่องสำคัญในงานก่อนหน้า ethnographic แทรกแซง ซึ่งได้รับการพัฒนา โดยชุมชน รวมส่วนประกอบในการวางแผนครอบครัว การศึกษาสุขภาพทางเพศ และการสืบพันธุ์ และทักษะชีวิต และได้ดำเนินการใน ร่วมมือกับองค์กรพัฒนาเอกชนและกระทรวงเขตคู่สุขภาพโดยใช้แบบสำรวจของวัยรุ่น (13-19 ปี), การศึกษานี้รายงานในระยะกลาง (T2) เปลี่ยนแปลงในทางตรงกันข้ามกับผลการวิจัยพื้นฐาน (T1):•สัมผัสกับแทรกแซงพบเพิ่มขึ้นกับอายุ และถูก สูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่บุคคลที่มีคู่ค้าแต่ได้โสด บุคคลหลังมีเวลา 1.7 ราคาของการเข้าร่วมงานนำเสนอ เมื่อเทียบกับคนที่แต่งงาน •ระหว่างพื้นฐาน (T1) และ T2 เปอร์เซ็นต์ของวัยรุ่นอายุ 15-17 พื้นที่จัดการที่เต็มใจที่จะถามพันธมิตรใช้ถุงยาง เพิ่มขึ้น 17.1 จุด ขณะที่พบว่าหมู่บ้านควบคุมการ ลดลง 6.2 เปอร์เซ็นต์คะแนน •ผู้หญิงและวัยรุ่นอายุต่ำกว่า 15 ปีในการแทรกแซงพื้นที่พบ เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของความตั้งใจใช้ถุงยางอนามัยอย่างสม่ำเสมอ ขณะ ตรงกันข้ามได้จริงในพื้นที่ควบคุม •ในทำนองเดียวกัน วัยรุ่นที่ได้สัมผัสกับโปรแกรมของแทรกแซง ได้เกือบสองน่าจะเป็น (1.74 ครั้งเศษ) รายงานที่ตั้งใจพูด ไม่มีเพศที่ไม่ต้องการ •กิจกรรมทางเพศนอกจากนี้ยังพบได้เพิ่มขึ้นระหว่าง T1 และ T2 ใน ควบคุมพื้นที่ต่าง ๆ ในขณะที่เพิ่มเกิดขึ้นในพื้นที่แทรกแซง แนะนำ อาการที่เป็นไปของผลกระทบของโปรแกรมแม้ว่ามันจะเร็วเกินไปแยกแยะผลกระทบของการแทรกแซง การค้นพบเหล่านี้เต็ม แนะนำว่า แทรกแซงการใช้วิธีการไปสู่การบรรลุผลกลาง ที่สุดจะช่วยลดการตั้งครรภ์วัยรุ่น และนำไปสู่หลัก พื้นฐานในการเขียนโปรแกรมป้องกันเด็กตามชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักฐานเบื้องต้นจากการตรวจสอบหลักฐานทั่วโลก 2009 ชี้ให้เห็นว่าชุมชนตามกลไกการคุ้มครองเด็กมีแนวโน้มที่จะมีประสิทธิภาพมากขึ้นและยั่งยืนหากพวกเขามีการเชื่อมโยงกับลักษณะที่เป็นทางการของระบบการคุ้มครองเด็ก เพื่อทดสอบค่าของการเชื่อมโยงอย่างเป็นทางการนอกระบบ-การวิจัยการดำเนินการนี้ใช้ quasiexperimental การออกแบบเพื่อทดสอบประสิทธิภาพของชุมชนที่เป็นเจ้าของและขับเคลื่อนการแทรกแซงที่พยายามที่จะลดการตั้งครรภ์วัยรุ่น ในแต่ละ Moyamba และBombali หัวเมืองมีอยู่สองสามกลุ่มของชุมชนในการที่แตกต่างกัน แต่เทียบเคียงchiefdoms กลุ่มหนึ่งเป็นกลุ่มแทรกแซงในขณะที่คนอื่น ๆเป็นกลุ่มเปรียบเทียบ ในกลุ่มการแทรกแซงจากสมาชิกในชุมชนสามหมู่บ้านทำงานร่วมกันในการพัฒนาการแทรกแซงที่จ่าหน้าหนึ่งคุ้มครองเด็กความกังวลของพวกเขาเลือก ในทั้งสองกลุ่มแทรกแซงที่ชุมชนได้รับการเลือกตั้งให้ความสำคัญกับการตั้งครรภ์วัยรุ่นปัญหาที่ได้รับการบันทึกไว้เป็นความกังวลที่สำคัญในการทำงานก่อนหน้าชาติพันธุ์ การแทรกแซง, ซึ่งได้รับการพัฒนาโดยชุมชนรวมถึงองค์ประกอบในการวางแผนครอบครัวการศึกษาสุขภาพทางเพศและการสืบพันธุ์และทักษะชีวิตและได้ดำเนินการในความร่วมมือกับองค์กรพัฒนาเอกชนและอำเภอกระทรวงพันธมิตรสุขภาพ. ใช้สำรวจความคิดเห็นของวัยรุ่น (13-19 ปีที่ผ่านมา อายุ) นี้รายงานการศึกษาในระยะกลาง(T2) การเปลี่ยนแปลงในทางตรงกันข้ามกับพื้นฐาน (T1) ผลการวิจัย: •สัมผัสกับการแทรกแซงพบว่าเพิ่มขึ้นตามอายุและเป็นที่สูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มบุคคลที่มีคู่ แต่ยังไม่ได้แต่งงาน บุคคลหลัง 1.7 เท่ามีอัตราต่อรองของการเข้าร่วมนำเสนอเมื่อเทียบกับผู้ที่กำลังจะแต่งงาน. •ระหว่างพื้นฐาน (T1) และ T2 ร้อยละของวัยรุ่นอายุ 15-17 ในพื้นที่การแทรกแซงที่มีความเต็มใจที่จะขอให้พันธมิตรของพวกเขาที่จะใช้ถุงยางอนามัยเพิ่มขึ้นจาก 17.1 เปอร์เซ็นต์ในขณะที่หมู่บ้านควบคุมพบว่ามีการลดลง6.2 คะแนนร้อยละ. •สาวและวัยรุ่นอายุต่ำกว่า 15 ปีในพื้นที่พบว่ามีการแทรกแซงการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในความตั้งใจที่จะใช้ถุงยางอนามัยอย่างสม่ำเสมอในขณะที่ฝั่งตรงข้ามเป็นความจริงในพื้นที่ควบคุม•ในทำนองเดียวกันวัยรุ่นที่ได้สัมผัสกับโปรแกรมการแทรกแซงเกือบสองเท่าแนวโน้ม (1.74 เท่าราคา) จะรายงานความประสงค์ที่จะบอกว่าไม่มีการมีเพศสัมพันธ์ที่ไม่พึงประสงค์. •กิจกรรมทางเพศนอกจากนี้ยังพบว่ามีการเพิ่มขึ้นระหว่าง T1 และ T2 ในพื้นที่ควบคุมในขณะที่ไม่มีการเพิ่มขึ้นที่เกิดขึ้นในพื้นที่การแทรกแซงบอกสัญญาณเป็นไปได้ของผลกระทบของโปรแกรม. แม้ว่ามันจะเร็วเกินไปที่จะมองเห็นผลกระทบเต็มรูปแบบของการแทรกแซง, การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าการแทรกแซงอยู่ในทางของตนไปสู่การบรรลุผลกลางว่าในท้ายที่สุดจะช่วยลดวัยรุ่นการตั้งครรภ์และนำไปสู่หลักฐานฐานชุมชนตามการเขียนโปรแกรมการคุ้มครองเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เบื้องต้น หลักฐานจาก 2009 ทั่วโลกทบทวนพบว่าหลักฐาน
ชุมชนกลไกป้องกันเด็กมีแนวโน้มที่จะมีประสิทธิภาพและยั่งยืน
ถ้าพวกเขามีการเชื่อมโยงกับด้านอย่างเป็นทางการของระบบป้องกันเด็ก ทดสอบค่า

นอกอย่างเป็นทางการลิงค์ เป็นการวิจัยกึ่งทดลองใช้ออกแบบ
เพื่อทดสอบประสิทธิผลของชุมชนเป็นเจ้าของและขับรถ
การแทรกแซงที่แสวงหาเพื่อลดการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น ในแต่ละ moyamba และ
bombali เขต , มีสองกลุ่มของ 3 ชุมชน ในที่แตกต่างกัน แต่ chiefdoms
เปรียบ . กลุ่มหนึ่งคือการแทรกแซงกลุ่ม ในขณะที่อื่น ๆคือการเปรียบเทียบ
คลัสเตอร์ ในกิจกรรมกลุ่มของสมาชิกในชุมชน จาก
3 หมู่บ้าน ทำงานร่วมกันเพื่อพัฒนากิจกรรมที่อยู่เหนือ
คุ้มครองเด็กความกังวลของการเลือกของพวกเขา ในทั้งสองการทดลอง กลุ่ม ชุมชน เลือกตั้ง
มุ่งเน้นการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น ปัญหาที่เคย
เอกสารเป็นกังวลหลักในหน้าที่ด้านงาน กิจกรรมแทรกแซง
ซึ่งถูกพัฒนาโดยชุมชน มีองค์ประกอบในการวางแผนครอบครัว
การศึกษาสุขภาพทางเพศและการสืบพันธุ์ และ ทักษะชีวิต และได้จัดทำความร่วมมือกับองค์กรพัฒนาเอกชนและกระทรวง

ใช้ย่านหุ้นส่วนสุขภาพ สำรวจวัยรุ่น ( 13-19 อายุปี ) การศึกษานี้รายงานระยะกลาง
( T2 ) การเปลี่ยนแปลงในทางตรงกันข้ามกับพื้นฐาน ( T1 ) ผลการวิจัย :
- แสงโดยมีพบเพิ่มขึ้นตามอายุ และถูก
สูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่บุคคลที่มีแฟนแต่ยังไม่ได้แต่งงาน
บุคคลหลังได้ 1.7 เท่าโอกาสเข้าร่วมการนำเสนอ
เมื่อเทียบกับคนที่แต่งงานแล้ว
- ระหว่างพื้นฐาน ( T1 ) และ T2 , ร้อยละของวัยรุ่นอายุ 15-17 ใน
พื้นที่การแทรกแซงที่เต็มใจจะให้พันธมิตรของพวกเขาใช้ถุงยาง
เพิ่มขึ้นร้อยละ 17.1 คะแนนส่วนหมู่บ้านควบคุมแสดง
ลดลง 6.2 เปอร์เซ็นต์
- หญิงและวัยรุ่น อายุไม่เกิน 15 ปี ในพื้นที่ พบว่ามีการแทรกแซง
เปลี่ยนแปลงในความตั้งใจที่จะใช้ถุงยางอนามัยเป็นประจำ ในขณะที่
ตรงข้ามเป็นจริงในพื้นที่ควบคุม
- ในวัยรุ่นที่ได้รับการแทรกแซงของโปรแกรม
เกือบสองเท่าแนวโน้ม ( 174 ครั้ง ราคาต่อรอง ) รายงานจะบอกว่า
ไม่พึงประสงค์เซ็กส์ กิจกรรมทางเพศ
- ยังพบว่ามีเพิ่มขึ้นระหว่าง T1 และ T2
ในพื้นที่ควบคุม ในขณะที่ไม่มีการเพิ่มขึ้นในพื้นที่การแทรกแซงา
สัญญาณที่เป็นไปได้ของผลกระทบของโปรแกรม .
แม้ว่ามันจะเร็วเกินไปที่จะมองเห็นผลเต็มรูปแบบของการแทรกแซง , การค้นพบเหล่านี้
แนะนำว่า การแทรกแซง คือ หนทางสู่ขบวนการ
ผลกลางว่าในที่สุดจะช่วยลดการตั้งครรภ์ในวัยรุ่นและนำไปสู่หลักฐาน
บนฐานชุมชนโปรแกรมป้องกันเด็กใช้