that traps or immobilises the water within it to form a rigid structure that is resistant to flow. In other words, it becomes viscoelastic exhibiting both characteristics of a liquid and a solid. The textural properties (e.g., elastic or brittle, long or spreadable, chewy or creamy) of a gel vary widely with the type of hydrocolloid used. The other sensory properties such as opacity, mouth feel and taste also depend on the hydrocolloid employed. Hydrocolloids that are commonly used as thickening are starch, xanthan, guar gum, locust bean gum, gum karaya, gum tragacanth, gum Arabic and cellulose derivatives. The gelling type hydrocolloids are alginate, pectin, carrageenan, gelatin, gellan and agar
ที่ดักหรือ immobilises น้ำภายในเพื่อสร้างโครงสร้างแข็งที่สามารถป้องกันการไหล ในคำอื่น ๆมันจะได้จัดแสดงทั้งลักษณะของของเหลวและของแข็ง คุณสมบัติเนื้อ ( เช่น ยาง หรือ เปราะ หรือยาว ซึ่งแพร่กระจายได้เหนียว , หรือครีม ) เจลที่แตกต่างกันกับประเภทของการใช้ไฮโดรคอลลอยด์ . อื่น ๆและคุณสมบัติเช่นความทึบแสง ,ปากรู้สึกและลิ้มรสยังขึ้นอยู่กับไฮโดรคอลลอยด์ที่ใช้ ไฮโดรคอลลอยด์ที่มักใช้เป็นหนาเป็นแป้ง , xanthan หมากฝรั่งกระทิง , ปาทังกาถั่ว , หมากฝรั่ง , หมากฝรั่งคารายากัมทรากาแคนท์ , ภาษาอาหรับ , เหงือกเซลลูโลสและอนุพันธ์ . การ gelling ไฮโดรคอลลอยด์ชนิดแอล เพคติน คาราจีแนน และ gellan วุ้นเจลาติน
การแปล กรุณารอสักครู่..