The British have an interesting mix

The British have an interesting mix of communication styles encompassing both understatement and direct communication. Most British are masters of understatement and do not use effusive language. If anything, they have a marked tendency to use ‘qualifiers’ such as 'perhaps', ‘possibly’ or 'it could be'.


When communicating with people they see as equal to themselves in rank or class, the British are direct, but modest. If communicating with someone they know well, their style may be more informal, although they will still be reserved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อังกฤษมีการผสมที่น่าสนใจของรูปแบบการสื่อสารที่ครอบคลุมทั้งพูดมากคำนึงและสื่อสารโดยตรง อังกฤษส่วนใหญ่มีต้นแบบของการพูดมากคำนึง และไม่ได้ใช้ภาษาลักษณะ ถ้าสิ่งที่ พวกเขามีแนวโน้มที่ทำเครื่องหมายใช้ 'ตัวบ่งคุณลักษณะ' เช่น 'อาจจะ' 'อาจจะ' หรือ 'อาจจะ'เมื่อสื่อสารกับคนที่พวกเขาเห็นเป็นเท่ากับตัวเองในระดับหรือชั้น อังกฤษได้โดยตรง แต่เจียมเนื้อเจียมตัว ถ้าสื่อสารกับคนที่พวกเขารู้จักดี สไตล์ของพวกเขาอาจจะเป็นทางการมาก แม้ว่าพวกเขาจะสงวนไว้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อังกฤษมีส่วนผสมที่น่าสนใจของรูปแบบการสื่อสารที่ครอบคลุมทั้งการพูดและการสื่อสารโดยตรง อังกฤษส่วนใหญ่มีต้นแบบของการพูดและไม่ใช้ภาษาที่พรั่งพรูออกมา หากมีสิ่งใดที่พวกเขามีแนวโน้มการทำเครื่องหมายการใช้ 'บ่น' เช่น 'อาจจะ', 'อาจจะ' หรือ 'มันอาจจะเป็น'. เมื่อสื่อสารกับคนที่พวกเขาเห็นว่าเป็นเท่ากับตัวเองในตำแหน่งหรือระดับอังกฤษโดยตรง แต่ เจียมเนื้อเจียมตัว หากการสื่อสารกับคนที่พวกเขารู้ดีสไตล์ของพวกเขาอาจจะเป็นทางการมากขึ้นถึงแม้ว่าพวกเขาจะยังคงถูกลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อังกฤษมีการผสมผสานที่น่าสนใจของรูปแบบการสื่อสารที่ครอบคลุมทั้งการพูดและการสื่อสารโดยตรง ชาวอังกฤษส่วนใหญ่เป็นผู้เชี่ยวชาญในการพูดและไม่ใช้พรั่งพรูภาษา หากมีสิ่งใดที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะใช้เครื่องหมาย " บ่น " เช่น " อาจจะ " " อาจจะ " หรือ " อาจจะ "เมื่อสื่อสารกับผู้คนที่พวกเขาเห็นเป็นเท่ากับตัวเองอยู่ในตำแหน่ง หรือระดับ อังกฤษ โดยตรง แต่เจียมเนื้อเจียมตัว ถ้าสื่อสารกับคนที่พวกเขารู้จักดี สไตล์ของพวกเขาอาจจะไม่เป็นทางการมากขึ้น แม้ว่าพวกเขาจะยังคงสงวน