1. IntroductionRecent years have se

1. Introduction
Recent years have seen striking changes in covenant inclusion in debt contracts. In 1996, financial covenants measured
with balance sheet variables—including Leverage, Net Worth, and Current Ratio—were included in more than 80% of
private debt contracts.1 In the intervening years, their use declined sharply, to only 32% of deals by 2007. The same trend is
not apparent for other types of financial covenants. For example, covenants measured with income statement ratios—such
as Interest Coverage, Fixed Charge Coverage, and Debt-to-Earnings—have been included in between 74% and 82% of deals
over the same period, displaying no declining trend in use (see Fig. 1).
This trend in covenant use has been accompanied by a change in the direction of accounting standard setting. Based in
large part on the FASB’s Conceptual Framework, the objective of standard setting has shifted from the determination of net
income (the income statement approach) to the valuation of assets and liabilities (the balance sheet approach). As
described in Dichev (2008), the conceptual focus on the balance sheet has been accompanied by a variety of new
accounting standards, including changes in accounting for goodwill and asset securitization as well as expanded
recognition rules for hedge accounting. There has also been broader adoption of fair value accounting, in which many
financial assets and liabilities are recognized on the balance sheet at market price rather than historical cost. Recent

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนำปีได้เห็นการเปลี่ยนแปลงที่โดดเด่นในพันธสัญญารวมในสัญญาหนี้ ในปี 1996 วัดเงินมีตัวแปรงบดุล — เรจ สุทธิ และอัตราส่วนซึ่งรวมอยู่ในกว่า 80% ของหนี้ส่วนตัว contracts.1 ในการแทรกแซงปี การใช้ปฏิเสธชัด เพียง 32% ข้อเสนอโดย 2007 แนวโน้มเดียวกันไม่ชัดเจนสำหรับการเงินประเภทอื่น ๆ เช่น พันธสัญญาที่วัด ด้วยอัตราส่วนของงบกำไรขาดทุนได้ดังกล่าวสนใจความคุ้มครอง คุ้ม ครองค่าธรรมเนียมคง และหนี้กำไร — การรวมระหว่าง 74% และ 82% ของข้อเสนอในระยะเวลาเดียวกัน ไม่ลดลงแสดงแนวโน้มในการใช้ (ดูรูปที่ 1)แนวโน้มนี้ใช้กติกามีการพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงในทิศทางของการตั้งค่ามาตรฐานบัญชี ใช้ในส่วนใหญ่ในกรอบแนวคิดของในเครือที่เป็น วัตถุประสงค์ของการตั้งค่ามาตรฐานได้เปลี่ยนไปจากการกำหนดของสุทธิรายได้ (รายได้งบวิธี) การประเมินค่าสินทรัพย์และหนี้สิน (วิธีดุล) เป็นอธิบายใน Dichev (2008), ดุลเน้นแนวคิดได้รับมาพร้อมกับความหลากหลายของใหม่มาตรฐานการบัญชี รวมถึงการเปลี่ยนแปลงในบัญชีค่าความนิยมและสินทรัพย์ใหญ ตลอดจนขยายกฎการรับรู้สำหรับบัญชีป้องกันความเสี่ยง ยังมีการกว้างขึ้นบัญชีมูลค่ายุติธรรม ในหลายที่สินทรัพย์ทางการเงินและหนี้สินรับรู้ในงบดุลที่ราคาตลาดมากกว่าต้นทุนในอดีต ล่าสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
ปีที่ผ่านมาได้เห็นการเปลี่ยนแปลงที่โดดเด่นในพันธสัญญาในการทำสัญญาการรวมหนี้ ในปี 1996 เงื่อนไขทางการเงินวัด
กับงบดุลตัวแปรรวมทั้งงัดมูลค่าสุทธิและปัจจุบันอัตราส่วนถูกรวมอยู่ในกว่า 80% ของ
contracts.1 ตราสารหนี้ภาคเอกชนในปีแทรกแซงการใช้งานของพวกเขาลดลงอย่างรวดเร็วเพียง 32% ของข้อเสนอ โดยปี 2007 แนวโน้มเดียวกันคือ
ไม่ชัดเจนประเภทอื่น ๆ ของเงื่อนไขทางการเงิน ยกตัวอย่างเช่นพันธสัญญาวัดที่มีอัตราส่วนดังกล่าวในงบกำไรขาดทุน
เป็นที่น่าสนใจความคุ้มครองครอบคลุมค่าใช้จ่ายคงที่และหนี้สินต่อรายได้ที่ได้รับการรวมอยู่ในระหว่าง 74% และ 82% ของข้อเสนอ
ในช่วงเวลาเดียวกันแสดงไม่มีแนวโน้มลดลงในการใช้งาน ( ดูรูปที่ 1)..
แนวโน้มในการใช้งานพันธสัญญานี้ได้รับมาจากการเปลี่ยนแปลงในทิศทางของการตั้งค่ามาตรฐานบัญชี อยู่ใน
ส่วนใหญ่กรอบแนวคิด FASB ของวัตถุประสงค์ของการตั้งค่ามาตรฐานได้เปลี่ยนจากความมุ่งมั่นของสุทธิ
รายได้ (วิธีงบกำไรขาดทุน) เพื่อประเมินมูลค่าของสินทรัพย์และหนี้สิน (วิธีงบดุล) เดอะ ในฐานะที่
อธิบายไว้ใน Dichev (2008) ที่มุ่งเน้นแนวคิดในงบดุลได้รับมาด้วยความหลากหลายของใหม่
มาตรฐานการบัญชีรวมถึงการเปลี่ยนแปลงในการบัญชีสำหรับค่าความนิยมและสินทรัพย์เป็นหลักทรัพย์เช่นเดียวกับการขยาย
กฎการยอมรับสำหรับการบัญชีป้องกันความเสี่ยง นอกจากนี้ยังมีการยอมรับในวงกว้างของการบัญชีมูลค่ายุติธรรมซึ่งในหลาย
สินทรัพย์และหนี้สินทางการเงินที่ได้รับการยอมรับในงบดุลที่ราคาในตลาดมากกว่าราคาทุนเดิม เมื่อเร็ว ๆ นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . แนะนำปีล่าสุดได้เห็นการเปลี่ยนแปลงที่โดดเด่นในข้อตกลงในสัญญาการรวมหนี้ ในปี 1996 ซึ่งวัดเงินด้วยงบดุล ได้แก่ ยกระดับมูลค่าสุทธิและอัตราส่วนปัจจุบันมีมากกว่า 80 เปอร์เซ็นต์สัญญาหนี้ส่วนบุคคล 1 เข้ามาแทรกแซง การใช้ลดลงอย่างรวดเร็วเพียง 32% ของข้อเสนอโดย 2007 แนวโน้มเดียวกัน คือไม่ ปรากฏ สำหรับประเภทอื่น ๆของพันธสัญญาทางการเงิน ตัวอย่างเช่น ซึ่งวัดด้วยอัตราส่วนงบการเงิน เช่นเป็นดอกเบี้ยคงที่ค่าใช้จ่ายครอบคลุม ครอบคลุม และหนี้ต่อรายได้จะถูกรวมอยู่ในระหว่าง 74% และ 82% ของข้อเสนอในช่วงเวลาเดียวกันแสดงไม่มีแนวโน้มลดลงในการใช้ ( ดูรูปที่ 1 )แนวโน้มนี้ในพันธสัญญา ใช้ ได้มีการเปลี่ยนแปลงในทิศทางของการกำหนดมาตรฐานการบัญชี ที่อยู่ในส่วนขนาดใหญ่ของ FASB กรอบแนวคิด วัตถุประสงค์ของการกำหนดมาตรฐาน ได้เปลี่ยน จากความมุ่งมั่นของสุทธิรายได้ ( รายได้งบวิธีการ ) เพื่อการประเมินมูลค่าสินทรัพย์และหนี้สิน ( งบดุล ) เป็นที่อธิบายไว้ใน dichev ( 2008 ) , โฟกัสเกี่ยวกับงบดุลได้รับมาพร้อมกับความหลากหลายของใหม่มาตรฐานการบัญชี รวมทั้งการเปลี่ยนแปลงในบัญชีสำหรับค่าความนิยมและสินทรัพย์หลักทรัพย์ ตลอดจนขยายกฎการการบัญชีป้องกันความเสี่ยง นอกจากนี้ ยังได้ถูกการยอมรับบัญชีค่ายุติธรรม ซึ่งในหลายสินทรัพย์ทางการเงินและหนี้สินจะรับรู้ในงบดุลที่ราคาตลาดมากกว่าต้นทุนทางประวัติศาสตร์ ล่าสุด