Letter From Birmingham Jail 1A U G

Letter From Birmingham Jail 1
A U G U S T 1 9 6 3
Letter from Birmingham Jail
by Martin Luther King, Jr.
From the Birmingham jail, where he was imprisoned as a participant in nonviolent demonstrations against segregation, Dr.
Martin Luther King, Jr., wrote in longhand the letter which follows. It was his response to a public statement of concern and
caution issued by eight white religious leaders of the South. Dr. King, who was born in 1929, did his undergraduate work at
Morehouse College; attended the integrated Crozer Theological Seminary in Chester, Pennsylvania, one of six black pupils
among a hundred students, and the president of his class; and won a fellowship to Boston University for his Ph.D.
WHILE confined here in the Birmingham city jail, I came across your recent statement calling our present activities "unwise
and untimely." Seldom, if ever, do I pause to answer criticism of my work and ideas. If I sought to answer all of the criticisms
that cross my desk, my secretaries would be engaged in little else in the course of the day, and I would have no time for
constructive work. But since I feel that you are men of genuine good will and your criticisms are sincerely set forth, I would like
to answer your statement in what I hope will be patient and reasonable terms.
I think I should give the reason for my being in Birmingham, since you have been influenced by the argument of "outsiders
coming in." I have the honor of serving as president of the Southern Christian Leadership Conference, an organization operating
in every Southern state, with headquarters in Atlanta, Georgia. We have some eighty-five affiliate organizations all across the
South, one being the Alabama Christian Movement for Human Rights. Whenever necessary and possible, we share staff,
educational and financial resources with our affiliates. Several months ago our local affiliate here in Birmingham invited us to be
on call to engage in a nonviolent direct-action program if such were deemed necessary. We readily consented, and when the hour
came we lived up to our promises. So I am here, along with several members of my staff, because we were invited here. I am
here because I have basic organizational ties here.
Beyond this, I am in Birmingham because injustice is here. Just as the eighth-century prophets left their little villages and carried
their "thus saith the Lord" far beyond the boundaries of their hometowns; and just as the Apostle Paul left his little village of
Tarsus and carried the gospel of Jesus Christ to practically every hamlet and city of the Greco-Roman world, I too am compelled
to carry the gospel of freedom beyond my particular hometown. Like Paul, I must constantly respond to the Macedonian call for
aid.
Moreover, I am cognizant of the interrelatedness of all communities and states. I cannot sit idly by in Atlanta and not be
concerned about what happens in Birmingham. Injustice anywhere is a threat to justice everywhere. We are caught in an
inescapable network of mutuality, tied in a single garment of destiny. Whatever affects one directly affects all indirectly. Never
again can we afford to live with the narrow, provincial "outside agitator" idea. Anyone who lives inside the United States can
never be considered an outsider.
You deplore the demonstrations that are presently taking place in Birmingham. But I am sorry that your statement did not express
a similar concern for the conditions that brought the demonstrations into being. I am sure that each of you would want to go
beyond the superficial social analyst who looks merely at effects and does not grapple with underlying causes. I would not
hesitate to say that it is unfortunate that so-called demonstrations are taking place in Birmingham at this time, but I would say in
more emphatic terms that it is even more unfortunate that the white power structure of this city left the Negro community with no
other alternative.
IN ANY nonviolent campaign there are four basic steps: collection of the facts to determine whether injustices are alive,
negotiation, self-purification, and direct action. We have gone through all of these steps in Birmingham. There can be no
gainsaying of the fact that racial injustice engulfs this community. Birmingham is probably the most thoroughly segregated city
in the United States. Its ugly record of police brutality is known in every section of this country. Its unjust treatment of Negroes
in the courts is a notorious reality. There have been more unsolved bombings of Negro homes and churches in Birmingham than
in any other city in this nation. These are the hard, brutal, and unbelievable facts. On the basis of them, Negro leaders sought to
negotiate with the city fathers. But the political leaders consistently refused to engage in good-faith negotiation.
Then came the opportunity last September to talk with some of the leaders of the economic community. In these negotiating
sessions certain promises were made by the merchants, such as the promise to remove the humiliating racial signs from the
stores. On the basis of these promises, Reverend Shuttlesworth and the leaders of the Alabama Christian Movement for Human
Rights agreed to call a moratorium on any type of demonstration. As the weeks and months unfolded, we realized that we were
the victims of a broken promise. The signs remained. As in so many experiences of the past, we were confronted with blasted
hopes, and the dark shadow of a deep disappointment settled upon us. So we had no alternative except that of preparing for direct
action, whereby we would present our very bodies as a means of laying our case before the conscience of the local and national
community. We were not unmindful of the difficulties involved. So we decided to go through a process of self-purification. We
Letter From Birmingham Jail 2
started having workshops on nonviolence and repeatedly asked ourselves the questions, "Are you able to accept blows without
retaliating?" and "Are you able to endure the ordeals of jail?" We decided to set our direct-action program around the Easter
season, realizing that, with exception of Christmas, this was the largest shopping period of the year. Knowing that a strong
economic withdrawal program would be the by-product of direct action, we felt that this was the best time to bring pressure on
the merchants for the needed changes. Then it occurred to us that the March election was ahead, and so we speedily decided to
postpone action until after election day. When we discovered that Mr. Conner was in the runoff, we decided again to postpone
action so that the demonstration could not be used to cloud the issues. At this time we agreed to begin our nonviolent witness the
day after the runoff.
This reveals that we did not move irresponsibly into direct action. We, too, wanted to see Mr. Conner defeated, so we went
through postponement after postponement to aid in this community need. After this we felt that direct action could be delayed no
longer.
You may well ask, "Why direct action, why sit-ins, marches, and so forth? Isn't negotiation a better path?" You are exactly right
in your call for negotiation. Indeed, this is the purpose of direct action. Nonviolent direct action seeks to create such a crisis and
establish such creative tension that a community that has consistently refused to negotiate is forced to confront the issue. It seeks
so to dramatize the issue that it can no longer be ignored. I just referred to the creation of tension as a part of the work of the
nonviolent resister. This may sound rather shocking. But I must confess that I am not afraid of the word "tension." I have
earnestly worked and preached against violent tension, but there is a type of constructive nonviolent tension that is necessary for
growth. Just as Socrates felt that it was necessary to create a tension in the mind so that individuals could rise from the bondage
of myths and half-truths to the unfettered realm of creative analysis and objective appraisal, we must see the need of having
nonviolent gadflies to create the kind of tension in society that will help men to rise from the dark depths of prejudice and racism
to the majestic heights of understanding and brotherhood. So, the purpose of direct action is to create a situation so crisis-packed
that it will inevitably open the door to negotiation. We therefore concur with you in your call for negotiation. Too long has our
beloved Southland been bogged down in the tragic attempt to live in monologue rather than dialogue.
One of the basic points in your statement is that our acts are untimely. Some have asked, "Why didn't you give the new
administration time to act?" The only answer that I can give to this inquiry is that the new administration must be prodded about
as much as the outgoing one before it acts. We will be sadly mistaken if we feel that the election of Mr. Boutwell will bring the
millennium to Birmingham. While Mr. Boutwell is much more articulate and gentle than Mr. Conner, they are both
segregationists, dedicated to the task of maintaining the status quo. The hope I see in Mr. Boutwell is that he will be reasonable
enough to see the futility of massive resistance to desegregation. But he will not see this without pressure from the devotees of
civil rights. My friends, I must say to you that we have not made a single gain in civil rights without determined legal and
nonviolent pressure. History is the long and tragic story of the fact that privileged groups seldom give up their privileges
voluntarily. Individuals may see the moral light and voluntarily give up their unjust posture; but, as Reinhold Niebuhr has
reminded us, groups are more immoral than individuals.
We know through painful experience that freedom is never voluntarily given by the oppressor; it must be demanded by the
oppressed. Frankly, I have never yet engaged in a direct-action movement that was "well timed" according to the timetable of
those who have not suffer

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จดหมายจากคุกเบอร์มิงแฮม 1ตัว U G U S T 1 9 6 3จดหมายจากคุกเบอร์มิงแฮมโดยมาร์ตินลูเธอร์คิง จูเนียร์จากเบอร์มิงแฮมคุก ที่เขาถูกจำคุกเป็นเวลาเป็นผู้เข้าร่วมชุมนุมรุนแรงกับการแบ่งแยก Drมาร์ตินลูเธอร์คิง จูเนียร์ เขียนใน longhand ตัวอักษรซึ่งต่อไปนี้ ก็ตอบแถลงการณ์ความกังวล และข้อควรระวังที่ออก โดยผู้นำศาสนาสีขาว 8 ของภาคใต้ ดร.พระมหากษัตริย์ ที่เกิดในปีพ.ศ. 2472 ทำงานระดับปริญญาตรีที่ไม่วิทยาลัย Morehouse เข้าร่วมการรวม Crozer ศาสนศาสตร์เณรในเชสเตอร์ เพนซิลวาเนีย หนึ่งใน 6 นักเรียนสีดำนักเรียนร้อย และประธานของเขาคลา และชนะการสามัคคีธรรมมหาวิทยาลัยบอสตันสำหรับปริญญาเอกของเขาในขณะที่ถูกคุมขังที่นี่ในคุกเมืองเบอร์มิงแฮม ฉันมาในงบของคุณล่าสุดเรียกกิจกรรมปัจจุบันของเรา "ฉลาดและหลัง" ฉันหยุดวิจารณ์งานและความคิดของฉันตอบอย่างแทบ ถ้าเคย ถ้าฉันขอตอบทั้งหมดที่วิจารณ์ที่ข้ามโต๊ะของฉัน เรื่องของฉันที่จะหมั้นในน้อยอื่นในหลักสูตรของวัน และต้องไม่มีเวลาสำหรับงานสร้างสรรค์ แต่เนื่องจากรู้สึกว่า คุณเป็นคนจะดีแท้ และวิจารณ์ของคุณถูกตั้งค่าด้วยความจริงใจมา อยากตอบงบของคุณในสิ่งที่หวังจะเป็นผู้ป่วย และเหมาะสมฉันคิดว่า ฉันควรให้เหตุผลของฉันอยู่ในเบอร์มิงแฮม เนื่องจากคุณได้รับอิทธิพลมาจากอาร์กิวเมนต์ของ "บุคคลภายนอกมา" มีเกียรติให้เป็นประธานภาคใต้คริสเตียนนำประชุม องค์กรที่ปฏิบัติในทุกภาคใต้รัฐ มีสำนักงานใหญ่ในแอตแลนต้า จอร์เจีย เรามีบางองค์กรพันธมิตรแปดสิบห้าในแนวนอนทั้งหมดนี้ใต้ กำลัง เคลื่อนไหว อลาบามา คริสเตียนเพื่อสิทธิมนุษยชน เมื่อใดก็ ตามที่จำเป็น และเป็นไปได้ เราใช้พนักงานการศึกษา และการเงินทรัพยากรกับบริษัทในเครือของเรา หลายเดือนที่ผ่านมาภายในพันธมิตรที่นี่ในเบอร์มิงแฮมเชิญเราจะด้านการมีส่วนร่วมในโปรแกรม direct-action รุนแรงถ้า ดังกล่าวได้ถือว่าจำเป็น เราพร้อมยินยอม และเมื่อชั่วโมงมาที่พวกเราอาศัยอยู่กับสัญญาของเรา ดังนั้นฉันนี่ พร้อมกับสมาชิกของพนักงานของฉัน เพราะเราถูกเชิญที่นี่ ฉันที่นี่เนื่องจากมีพื้นฐาน องค์กรผูกที่นี่นอกเหนือจากนี้ ฉันในเบอร์มิงแฮมเพราะความอยุติธรรมที่นี่ เพียงเป็นผู้เผยพระวจนะศตวรรษที่แปดจากหมู่บ้านเล็ก ๆ ของพวกเขา และดำเนินการของพวกเขา "ดังยั้ง" ไกลเกินขอบเขตของจำนวนมาก และ เหมือนกับ Paul อัครทูตซ้ายหมู่บ้านเขาน้อยTarsus และดำเนินพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์ทุกแฮมเลตและเมืองของกรีก-โรมัน ฉันเกินไปกำลังถูกการนำพระวรสารนักบุญอิสระนอกเหนือจากบ้านเกิดของฉันเฉพาะ เช่น Paul ฉันต้องอย่างต่อเนื่องตอบสนองต่อการเรียกร้องของมาซิโดเนียช่วยนอกจากนี้ ฉันซึ่งรู้ถึง interrelatedness ชุมชนและอเมริกา ฉันไม่สามารถนั่งเปล่า ๆ โดยแอตแลนต้า และไม่กังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในเบอร์มิงแฮม ความอยุติธรรมใด ๆ จะเป็นภัยคุกคามต่อความยุติธรรมทุก เรามีติดตัวเครือข่าย mutuality ผูกในเสื้อเดี่ยวของชะตากรรมไม่พ้น หากมีผลกระทบต่อหนึ่งโดยตรงมีผลต่อทั้งหมดโดยทางอ้อม ไม่เคยอีกครั้ง เราสามารถจะอยู่กับความแคบ จังหวัด "นอก agitator" คิด ทุกคนที่อยู่ภายในสหรัฐอเมริกาสามารถไม่ถือว่าเป็นบุคคลภายนอกคุณ deplore สาธิตที่ปัจจุบันกำลังใช้ในเบอร์มิงแฮม แต่ผมว่า งบของคุณไม่ได้มีความเสียใจความกังวลที่คล้ายกันสำหรับเงื่อนไขที่นำมาสาธิตในการ ฉันแน่ใจว่า คุณต้องไปนอกเหนือจากนี้นักวิเคราะห์สังคมผิวเผิน ที่ดูเพียงที่ลักษณะพิเศษ และไม่ทุกต้นสาเหตุ ฉันจะไม่ลังเลที่จะบอกว่า มันเป็นโชคร้ายที่ชุมนุมว่าจะมีในเบอร์มิงแฮมในขณะนี้ แต่พูดในเงื่อนไขมากหนักที่โชคร้ายมากว่า โครงสร้างอำนาจขาวเมืองซ้าย Negro ชุมชนมีทางเลือกอื่น ๆในการส่งเสริมการขายที่รุนแรง มีสี่ขั้นตอนพื้นฐาน: คอลเลกชันของข้อเท็จจริงเพื่อตรวจสอบว่า ต้องสู้ชีวิตเจรจาต่อรอง self-purification และดำเนินการโดยตรง เราได้ไปทั้งหมดของขั้นตอนเหล่านี้ในเบอร์มิงแฮม มีได้ไม่gainsaying ความจริงที่ว่าความอยุติธรรมเชื้อชาติ engulfs ชุมชนนี้ เบอร์มิงแฮมได้คงเมืองจำแนกอย่างละเอียดที่สุดในสหรัฐอเมริกา คอร์ดความน่าเกลียดของพวกตำรวจป่าเถื่อนเป็นที่รู้จักกันในทุกส่วนของประเทศนี้ รักษา Negroes ของฝ่ายอธรรมในศาลเป็นความจริงที่อื้อฉาว มีการเพิ่มเติมยังไม่ได้แก้ไขทิ้งระเบิดที่บ้าน Negro และโบสถ์ในเบอร์มิงแฮมกว่าในอื่น ๆ เมืองใด ๆ ในประเทศนี้ นี่คือข้อเท็จจริงยาก โหดร้าย และไม่น่าเชื่อ โดยพวกเขา Negro ผู้นำพยายามที่จะเจรจากับบิดาเมือง แต่ผู้นำทางการเมืองอย่างสม่ำเสมอปฏิเสธที่จะเข้าร่วมในการเจรจาต่อรองสุจริตแล้ว มาโอกาสสุดท้ายกันยายนเพื่อพูดคุยกับผู้นำของชุมชนทางเศรษฐกิจ ในการเจรจาต่อรองเหล่านี้สัญญาบางอย่างเกิดขึ้น โดยพ่อค้า เช่นสัญญาการเอาสัญญาณเชื้อชาติ humiliating จากรอบเวลาการร้านค้า ตามสัญญาเหล่านี้ Reverend Shuttlesworth และผู้นำการเคลื่อนไหวคริสเตียนอลาบามาสำหรับมนุษย์สิทธิตกลงจะเรียกเป็นการชั่วคราวของสาธิต เป็นที่สัปดาห์ และเดือนกางออก เรารู้ว่า เราถูกเหยื่อการละเมิดสัญญา สัญญาณยังคง เป็นในประสบการณ์มากมายในอดีต เรากำลังเผชิญกับ เสียหายความหวัง และเงามืดของความผิดหวังลึกแล้วเรา ดังนั้น เราก็ไม่เลือกยกเว้นว่ากำลังเตรียมการตรงการกระทำ โดยเราจะนำเสนอร่างกายของเรามากว่าวางกรณีก่อนจิตสำนึกท้องถิ่นและชาติชุมชน เราไม่ unmindful ความยากลำบากเกี่ยวข้อง ดังนั้น เราตัดสินใจไปตลอดกระบวนการของ self-purification เราจดหมายจากคุกเบอร์มิงแฮม 2เริ่มมีการประชุมเชิงปฏิบัติการในอหิงสา และซ้ำ ๆ ถามตัวเองคำถาม "เป็นคุณจะรับหมัดไม่มีretaliating "และ"คุณสามารถที่จะทน ordeals ของคุก" เราตัดสินใจที่จะตั้งโปรแกรมของเรา direct-action ใกล้อีสเตอร์ฤดูกาล ตระหนักถึงที่ มีข้อยกเว้นของคริสต์มาส นี้เป็นจุดช้อปปิ้งที่ใหญ่ที่สุดของปี รู้ที่แข็งแกร่งโปรแกรมถอนทางเศรษฐกิจจะเป็นผลพลอยได้ของการดำเนินการโดยตรง เรารู้สึกว่า นี่เป็นเวลาดีที่สุดเพื่อให้ความดันในร้านค้าสำหรับการเปลี่ยนแปลงจำเป็น แล้ว มันเกิดขึ้นกับเราว่า การเลือกตั้งเดือนมีนาคมหน้า และเราตัวใจเลื่อนการดำเนินการจนกว่าหลังจากวันเลือกตั้ง เมื่อเราค้นพบว่า นายมุมคือการไหลบ่า เราตัดสินใจอีกครั้งให้เลื่อนออกไปการดำเนินการเพื่อให้ไม่สามารถใช้การสาธิตไปยัง cloud ปัญหา ครั้งนี้ เราตกลงที่จะเริ่มพยานของเรารุนแรงวันหลังจากไหลบ่าเปิดเผยว่า เราได้ย้ายมาลอย ๆ เป็นการกระทำโดยตรง เรา เกินไป อยากดูมุมนายพ่ายแพ้ เพื่อให้เราไปผ่านเลื่อนหลังเลื่อนเพื่อช่วยในการจำเป็นในชุมชนนี้ หลังจากนี้ เรารู้สึกว่า การกระทำโดยตรงอาจจะไม่ล่าช้าอีกต่อไปคุณอาจถามด้วย, "ทำไมการกระทำโดยตรง ทำไม sit-ins, marches และอื่น ๆ ไม่เจรจาเส้นดี" คุณถูกต้องในการติดต่อเพื่อเจรจาต่อรอง แน่นอน นี่คือวัตถุประสงค์ของการดำเนินการโดยตรง การกระทำรุนแรงโดยตรงพยายามสร้างวิกฤตการณ์ดังกล่าว และสร้างความตึงเครียดเช่นความคิดสร้างสรรค์ให้ชุมชนที่เราปฏิเสธการเจรจาถูกบังคับให้เผชิญปัญหา มันพยายามเพื่อการ dramatize ปัญหาว่า สามารถไม่ละเว้น ฉันเพียงแค่อ้างถึงการสร้างความตึงเครียดเป็นส่วนหนึ่งของการทำงานของการresister รุนแรง นี้อาจเสียงค่อนข้างขยัน แต่ต้องรับสารภาพว่า ฉันไม่กลัวคำว่า "แรง" มีทำงานจริงจัง และประกาศกับความตึงเครียดรุนแรง แต่มีชนิดของความตึงเครียดรุนแรงสร้างสรรค์ซึ่งจำเป็นสำหรับเจริญเติบโต เหมือนเขารู้สึกว่า ไม่จำเป็นต้องสร้างความตึงเครียดในจิตใจเพื่อให้บุคคลสามารถเพิ่มขึ้นจากชายตำนานและ half-truths ไปนี่ขอบเขตของวัตถุประสงค์การประเมินและวิเคราะห์ความคิดสร้างสรรค์ เราต้องดูจำเป็นต้องมีgadflies รุนแรงเพื่อสร้างชนิดของความตึงเครียดในสังคมที่จะช่วยให้คนเพิ่มขึ้นจากความลึกมืดของอคติและเหยียดกับความสูงมาเจสติกความเข้าใจและพี่น้อง ดังนั้น จะสร้างสถานการณ์เพื่อให้วิกฤตบรรจุวัตถุประสงค์ของการดำเนินการโดยตรงย่อมจะเปิดประตูการเจรจาต่อรอง เราจึงเห็นด้วยกับคุณในการเรียกร้องเจรจาต่อรอง นานได้ของเราเซาท์แลนด์รีซอร์ซรักการ bogged ลงในความพยายามที่น่าเศร้าใน monologue แทนเจรจาคะแนนพื้นฐานในงบของคุณอย่างใดอย่างหนึ่งได้ว่า กิจการของเราอยู่หลัง มีถามว่า "ทำไมไม่ได้คุณให้ใหม่บริหารเวลาเพื่อดำเนินการหรือไม่" คำตอบที่ฉันสามารถให้กับคำถามนี้เป็นที่ต้อง prodded ใหม่เกี่ยวกับเท่าที่ได้ออกก่อนที่จะทำหน้าที่ เราจะเศร้าหลงถ้าเรารู้สึกว่า การเลือกตั้งของนาย Boutwell จะนำมาซึ่งการมิลเลนเนียมไปเบอร์มิงแฮม ขณะที่นาย Boutwell ชัดมาก และเบากว่ามุมนาย พวกเขามีsegregationists ทุ่มเทให้กับงานของท่าน หวังเห็นนาย Boutwell ไม่ว่า เขาจะเหมาะสมพอเห็นอุดมคติของความต้านทานต่อ desegregation ขนาดใหญ่ แต่เขาจะไม่ได้เห็นโดยไม่ต้องกดดันจากศาสนิกชนของสิทธิพลเมือง เพื่อนของฉัน ผมต้องบอกคุณว่า เราไม่ได้ทำกำไรเดียวในสิทธิพลเมืองไม่มีกำหนดกฎหมาย และความกดดันที่รุนแรง ประวัติศาสตร์เป็นเรื่องจริงที่กลุ่มอภิสิทธิ์ค่อยให้การยาวนาน และน่าเศร้าสมัครใจ บุคคลอาจเห็นแสงแรง และด้วยความสมัครใจให้ท่าทางของพวกเขาทำลาย แต่ เป็น Niebuhr ไรน์โฮลด์นึกถึงเรา immoral ยิ่งกว่าบุคคลคือกลุ่มเรารู้ผ่านประสบการณ์ที่เจ็บปวดที่ไม่สมัครใจให้เป็นอิสระ โดย oppressor ต้องถูกต้องตามถูกรุกราน ตรงไปตรงมา ฉันมียังไม่เคยร่วมเคลื่อนไหว direct-action ที่ถูก "ทั้งหมด" ตามตารางเวลาของผู้ที่มีประสบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จดหมายจากเบอร์มิงแฮมคุก 1
วันที่ 1 สิงหาคม 9 6 3
จดหมายจากคุกเบอร์มิงแฮม
โดยมาร์ตินลูเธอร์คิงจูเนียร์
จากคุกเบอร์มิงแฮมที่เขาถูกขังอยู่ในฐานะผู้มีส่วนร่วมในการประท้วงรุนแรงกับการแยกจากกัน, ดร.
มาร์ตินลูเธอร์คิงจูเนียร์เขียน ในตัวหนังสือตัวอักษรซึ่งต่อไปนี้ มันเป็นคำตอบของเขาที่จะประกาศต่อสาธารณชนของความกังวลและ
ระมัดระวังที่ออกโดยแปดผู้นำศาสนาสีขาวของภาคใต้ ดร. พระมหากษัตริย์ที่เกิดในปี 1929 ได้ทำงานในระดับปริญญาตรีของเขาที่
วิทยาลัย Morehouse; เข้าร่วมบูรณาการ Crozer วิทยาลัยศาสนศาสตร์ในเชสเตอร์, Pennsylvania, หนึ่งในหกนักเรียนสีดำ
ในหมู่ร้อยนักเรียนและประธานของชั้นเรียนของเขา; และได้รับรางวัลการคบหากับมหาวิทยาลัยบอสตันสำหรับปริญญาเอกของเขา
ในขณะที่ถูกคุมขังที่นี่ในห้องขังในเมืองเบอร์มิงแฮม, ฉันมาข้ามคำสั่งล่าสุดของคุณเรียกกิจกรรมในปัจจุบันของเรา "ไม่ฉลาด
และก่อนวัยอันควร. " ไม่ค่อยหากเคยฉันจะหยุดที่จะตอบคำวิจารณ์ของการทำงานและความคิดของฉัน ถ้าฉันพยายามที่จะตอบทุกการวิพากษ์วิจารณ์
ที่ข้ามโต๊ะทำงานของฉัน, เลขานุการของฉันจะมีส่วนร่วมในเล็ก ๆ น้อย ๆ อื่น ๆ ในการเรียนการสอนในวันนี้และฉันอยากจะมีเวลาสำหรับการไม่มี
การทำงานที่สร้างสรรค์ แต่เนื่องจากผมรู้สึกว่าคุณเป็นคนดีจะแท้และวิพากษ์วิจารณ์ของคุณถูกกำหนดด้วยความจริงใจออกมาผมอยาก
จะตอบคำสั่งของคุณในสิ่งที่ผมหวังว่าจะมีผู้ป่วยและเงื่อนไขที่เหมาะสม.
ผมคิดว่าผมควรจะให้เหตุผลที่เป็นของฉันในเบอร์มิงแฮม เนื่องจากคุณได้รับอิทธิพลจากข้อโต้แย้งของ "คนนอก
เข้ามา. " ผมได้รับเกียรติในการให้บริการในฐานะประธานประชุมผู้นำศาสนาใต้ซึ่งเป็นองค์กรในการดำเนินงาน
ในทุกรัฐภาคใต้มีสำนักงานใหญ่อยู่ในแอตแลนตา, จอร์เจีย ขณะนี้มีบางส่วนแปดสิบห้าองค์กรพันธมิตรทั่วทั้ง
ภาคใต้หนึ่งเป็นอลาบาคริสเตียนเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิมนุษยชน เมื่อใดก็ตามที่จำเป็นและเป็นไปได้เราแบ่งปันเจ้าหน้าที่
ทรัพยากรทางการศึกษาและการเงินกับ บริษัท ในเครือของเรา หลายเดือนที่ผ่านพันธมิตรท้องถิ่นของเราที่นี่ในเบอร์มิงแฮมได้รับเชิญให้เราเป็น
ในการเรียกร้องให้มีส่วนร่วมในโปรแกรมโดยตรงรุนแรงการกระทำดังกล่าวหากเห็นว่าจำเป็น เราพร้อมที่จะยินยอมและเมื่อชั่วโมง
มาที่เราอาศัยอยู่ถึงสัญญาของเรา ดังนั้นฉันอยู่ที่นี่พร้อมกับสมาชิกหลายคนของพนักงานของฉันเพราะเราได้รับเชิญที่นี่ ฉัน
ที่นี่เพราะผมมีความสัมพันธ์ขั้นพื้นฐานขององค์กรที่นี่.
นอกเหนือจากนี้ผมอยู่ในเบอร์มิงแฮมเพราะความอยุติธรรมอยู่ที่นี่ เช่นเดียวกับผู้เผยพระวจนะที่แปดศตวรรษซ้ายหมู่บ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ของพวกเขาและดำเนินการ
ของพวกเขา "พระเจ้าตรัสดังนี้" ไกลเกินขอบเขตของบ้านเกิดของพวกเขา; และเช่นเดียวกับอัครสาวกเปาโลออกจากหมู่บ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขา
ทาร์ซัสและดำเนินพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์แทบทุกหมู่บ้านและเมืองโลกกรีกโรมัน, ฉันก็จำเป็น
ที่จะดำเนินการตามพระกิตติคุณของเสรีภาพเกินโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่บ้านเกิดของฉัน เช่นเดียวกับพอลผมอย่างต่อเนื่องต้องตอบสนองต่อการเรียกมาซิโดเนียสำหรับ
ความช่วยเหลือ.
นอกจากนี้ผมรู้ทัน interrelatedness ของทุกชุมชนและรัฐ ฉันไม่สามารถนั่งอย่างเกียจคร้านโดยในแอตแลนตาและไม่ต้อง
กังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในเบอร์มิงแฮม ความไม่เป็นธรรมที่ใดก็ได้ที่เป็นภัยคุกคามต่อความยุติธรรมทุกที่ เราจะติดอยู่ใน
เครือข่ายที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของการร่วมกันผูกในเสื้อผ้าเดียวของโชคชะตา สิ่งที่มีผลต่อหนึ่งผลโดยตรงต่อทุกทางอ้อม ไม่เคย
อีกครั้งที่เราสามารถที่จะมีชีวิตอยู่กับแคบจังหวัด "ก่อกวนนอก" ความคิด ทุกคนที่อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกาสามารถ
ไม่เคยได้รับการพิจารณาคนนอก.
คุณเสียใจสาธิตที่มีในปัจจุบันที่เกิดขึ้นในเบอร์มิงแฮม แต่ผมเสียใจที่คำสั่งของคุณไม่ได้แสดงความ
กังวลที่คล้ายกันสำหรับเงื่อนไขที่นำมาสาธิตการเข้าสู่การเป็น ผมแน่ใจว่าแต่ละท่านจะต้องการที่จะไป
ไกลเกินกว่าที่นักวิเคราะห์ทางสังคมที่มีลักษณะตื้นเพียงที่ผลกระทบและไม่ได้ต่อสู้กับสาเหตุ ฉันจะไม่
ลังเลที่จะบอกว่ามันเป็นโชคร้ายที่การประท้วงที่เรียกว่าจะเกิดขึ้นในเบอร์มิงแฮมในเวลานี้ แต่ผมจะบอกว่าใน
แง่หนักแน่นมากขึ้นว่ามันเป็นโชคร้ายมากขึ้นแม้กระทั่งว่าโครงสร้างอำนาจสีขาวของเมืองนี้ออกจากชุมชนนิโกร โดยไม่มี
. ทางเลือกอื่น ๆ
ในการรณรงค์รุนแรงมีสี่ขั้นตอนพื้นฐาน: การเก็บรวบรวมข้อเท็จจริงเพื่อตรวจสอบว่ายังมีชีวิตอยู่ความอยุติธรรม,
การเจรจาต่อรองการฟอกตัวเองและการกระทำโดยตรง เราได้ผ่านทุกขั้นตอนเหล่านี้ในเบอร์มิงแฮม จะไม่มี
gainsaying ของความจริงที่ว่าความอยุติธรรมทางเชื้อชาติโอบล้อมชุมชนแห่งนี้ เบอร์มิงแฮมน่าจะเป็นเมืองที่แยกได้อย่างทั่วถึงมากที่สุด
ในสหรัฐอเมริกา บันทึกที่น่าเกลียดของตำรวจโหดเป็นที่รู้จักกันในส่วนของประเทศนี้ทุก การรักษาที่ไม่เป็นธรรมของพวกนิโกร
ในศาลเป็นความจริงที่รู้จัก มีการระเบิดยังไม่แก้เพิ่มเติมของบ้านนิโกรและคริสตจักรในเบอร์มิงแฮมกว่า
ในเมืองอื่น ๆ ในประเทศนี้ เหล่านี้เป็นข้อเท็จจริงที่ยาก, โหดร้ายและไม่น่าเชื่อ บนพื้นฐานของพวกเขา, ผู้นำนิโกรพยายามที่จะ
เจรจาต่อรองกับบรรพบุรุษของเมือง แต่ผู้นำทางการเมืองอย่างต่อเนื่องปฏิเสธที่จะมีส่วนร่วมในการเจรจาต่อรองที่ดีศรัทธา.
จากนั้นก็มีโอกาสเมื่อเดือนกันยายนที่จะพูดคุยกับบางส่วนของผู้นำของชุมชนทางเศรษฐกิจ ในการเจรจาต่อรองเหล่านี้
ช่วงสัญญาบางอย่างที่ถูกสร้างขึ้นโดยพ่อค้าเช่นสัญญาว่าจะเอาสัญญาณเชื้อชาติอับอายจาก
ร้านค้า บนพื้นฐานของสัญญาเหล่านี้นาย Shuttlesworth และผู้นำของอลาบามานับถือศาสนาคริสต์การเคลื่อนไหวของมนุษย์
สิทธิตกลงที่จะเรียกราชอาณาจักรไทยกับชนิดของการสาธิตใด ๆ ในฐานะที่เป็นสัปดาห์และเดือนกางออกเราตระหนักว่าเราเป็น
เหยื่อของสัญญาที่แตกสลาย อาการยังคงอยู่ ในขณะที่จำนวนมากประสบการณ์ที่ผ่านมาเราได้เผชิญหน้ากับทำลาย
ความหวังและเงาดำของความผิดหวังลึกตัดสินพวกเรา ดังนั้นเราจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากนั้นการเตรียมโดยตรง
ดำเนินการโดยเราจะนำเสนอร่างกายของเรามากเป็นวิธีของการวางกรณีของเราก่อนที่จะสำนึกผิดชอบของท้องถิ่นและระดับชาติ
ชุมชน เราไม่เอาใจใส่ในความยากลำบากที่เกี่ยวข้อง ดังนั้นเราจึงตัดสินใจที่จะไปผ่านกระบวนการทำให้บริสุทธิ์ด้วยตนเอง เรา
จดหมายจากเบอร์มิงแฮมคุก 2
เริ่มมีการประชุมเชิงปฏิบัติการเกี่ยวกับอหิงสาและถามตัวเองซ้ำ ๆ คำถาม "คุณสามารถที่จะยอมรับพัดโดยไม่ต้อง
ตอบโต้? " และ "คุณสามารถที่จะทนอดทนจากคุกได้หรือไม่" เราตัดสินใจที่จะตั้งโปรแกรมโดยตรงการกระทำของเราทั่วอีสเตอร์
ฤดูตระหนักว่าด้วยข้อยกเว้นของคริสมาสต์นี้เป็นระยะเวลาช้อปปิ้งที่ใหญ่ที่สุดของปี รู้ว่าที่แข็งแกร่ง
โปรแกรมถอนตัวทางเศรษฐกิจจะเป็นผลพลอยได้จากการกระทำโดยตรงเรารู้สึกว่านี่เป็นเวลาที่ดีที่สุดที่จะนำความดันใน
ร้านค้าสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่จำเป็น จากนั้นก็จะเกิดขึ้นกับเราว่าการเลือกตั้งเดือนมีนาคมที่อยู่ข้างหน้าและเพื่อให้เราได้อย่างรวดเร็วตัดสินใจที่จะ
เลื่อนการดำเนินการจนกระทั่งหลังจากวันเลือกตั้ง เมื่อเราค้นพบว่านาย Conner อยู่ในการไหลบ่าเราตัดสินใจอีกครั้งที่จะเลื่อน
การดำเนินการเพื่อให้การสาธิตไม่สามารถนำมาใช้เพื่อเมฆปัญหา ในขณะนี้เราตกลงที่จะเริ่มต้นพยานรุนแรงของเรา
วันรุ่งขึ้นหลังจากที่ไหลบ่า.
นี้แสดงให้เห็นว่าเราไม่ได้ย้ายขาดความรับผิดชอบในการดำเนินการโดยตรง เราเกินไปอยากจะเห็นนาย Conner พ่ายแพ้เพื่อให้เราไป
ผ่านการเลื่อนหลังเลื่อนเพื่อช่วยในความต้องการชุมชนแห่งนี้ หลังจากนี้เรารู้สึกว่าการกระทำโดยตรงอาจจะล่าช้าไม่มี
อีกต่อไป.
คุณอาจถามว่า "ทำไมการกระทำโดยตรงทำไมนั่งอินชายแดนและอื่น ๆ หรือไม่ไม่การเจรจาต่อรองเป็นเส้นทางที่ดีขึ้นหรือไม่" คุณอยู่ตรงขวา
ในการโทรของคุณสำหรับการเจรจาต่อรอง แท้จริงนี้คือจุดมุ่งหมายของการกระทำโดยตรง การกระทำโดยตรงรุนแรงพยายามที่จะสร้างเช่นภาวะวิกฤตและ
สร้างความตึงเครียดความคิดสร้างสรรค์เช่นที่ชุมชนที่ได้ปฏิเสธที่จะเจรจาต่อรองอย่างต่อเนื่องถูกบังคับให้ต้องเผชิญหน้ากับปัญหา มันพยายาม
เพื่อที่จะทำเป็นปัญหาที่มันไม่สามารถจะละเลย ฉันเพียงแค่เรียกไปสู่การสร้างความตึงเครียดเป็นส่วนหนึ่งของการทำงานของ
ความรุนแรงต้านทาน นี้อาจจะค่อนข้างน่าตกใจ แต่ผมต้องยอมรับว่าผมไม่กลัวของคำว่า "ความตึงเครียด." ฉันได้
ทำงานอย่างจริงจังและเทศน์กับความตึงเครียดที่รุนแรง แต่มีชนิดของความตึงเครียดรุนแรงสร้างสรรค์ที่จำเป็นสำหรับ
การเจริญเติบโต เช่นเดียวกับโสกราตีสรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นในการสร้างความตึงเครียดในใจเพื่อให้บุคคลที่อาจจะเพิ่มขึ้นจากการเป็นทาส
ของตำนานและความจริงครึ่งไปยังดินแดนที่เป็นอิสระของการวิเคราะห์ความคิดสร้างสรรค์และการประเมินวัตถุประสงค์ที่เราจะต้องเห็นความจำเป็นของการมี
gadflies รุนแรงไป สร้างชนิดของความตึงเครียดในสังคมที่จะช่วยให้คนที่จะลุกขึ้นมาจากระดับความลึกที่มืดของความอยุติธรรมและการเหยียดสีผิว
จะสูงตระหง่านของความเข้าใจและความเป็นพี่น้อง ดังนั้นวัตถุประสงค์ของการดำเนินการคือการสร้างสถานการณ์เพื่อให้วิกฤตบรรจุ
ว่ามันย่อมจะเปิดประตูไปสู่การเจรจาต่อรอง ดังนั้นเราจึงเห็นด้วยกับคุณในการโทรของคุณสำหรับการเจรจาต่อรอง นานเกินไปได้ของเรา
นักรบผิวดำที่รักถูกจมลงในความพยายามที่น่าเศร้าที่จะอยู่ในการพูดคนเดียวมากกว่าการสนทนา.
หนึ่งในจุดพื้นฐานในงบของคุณคือการที่การกระทำของเราจะไม่ถูกกาลเทศะ มีบางคนถามว่า "ทำไมคุณไม่ให้ใหม่
การบริหารเวลาในการทำหน้าที่ " คำตอบเดียวที่ฉันสามารถให้สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมนี้คือการที่รัฐบาลใหม่จะต้องแหย่เกี่ยวกับ
มากที่สุดเท่าที่หนึ่งออกก่อนที่จะทำหน้าที่ เราจะมีความเข้าใจผิดเศร้าถ้าเรารู้สึกว่าการเลือกตั้งของนาย Boutwell จะนำ
สหัสวรรษเบอร์มิงแฮม ในขณะที่นาย Boutwell มากขึ้นชัดเจนและอ่อนโยนกว่านาย Conner พวกเขาทั้งสอง
segregationists อุทิศตัวให้กับงานของการรักษาสภาพที่เป็นอยู่ ความหวังที่ฉันเห็นนาย Boutwell เป็นว่าเขาจะมีเหตุผล
พอที่จะเห็นความหมายของความต้านทานขนาดใหญ่เพื่อ desegregation แต่เขาจะไม่เห็นนี้โดยไม่มีแรงกดดันจากการที่ชื่นชอบของ
สิทธิมนุษยชน เพื่อนของฉันฉันต้องบอกกับคุณว่าเราไม่ได้ทำกำไรจากการเดียวในสิทธิมนุษยชนโดยไม่ต้องมุ่งมั่นทางกฎหมายและ
ความดันรุนแรง ประวัติความเป็นมาที่ยาวนานและเรื่องราวที่น่าเศร้าของความจริงที่ว่ากลุ่มสิทธิพิเศษไม่ค่อยให้สิทธิพิเศษของพวกเขา
ด้วยความสมัครใจ บุคคลที่อาจจะเห็นแสงทางศีลธรรมและความสมัครใจให้ขึ้นท่าที่ไม่เป็นธรรมของพวกเขา; แต่เป็นโฮลด์ Niebuhr ได้
เตือนเรากลุ่มมีศีลธรรมมากกว่าบุคคล.
เรารู้ผ่านประสบการณ์ที่เจ็บปวดว่าเสรีภาพจะไม่ได้รับความสมัครใจโดยผู้กดขี่; จะต้องมีการเรียกร้องโดย
ผู้ถูกกดขี่ ตรงไปตรงมาผมไม่เคยมีส่วนร่วมยังอยู่ในการเคลื่อนไหวโดยตรงการกระทำนั่นคือ "เวลาที่เหมาะสม" ตามตารางเวลาของ
ผู้ที่ยังไม่ต้องทนทุกข์ทรมาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จดหมายจากคุกเบอร์มิงแฮม 1
U g u s t 1 9 6 3

จดหมายจากคุกเบอร์มิงแฮม โดย มาร์ติน ลูเธอร์ คิง จูเนียร์
จากคุกเบอร์มิงแฮม ที่เขาถูกคุมขังเป็นผู้เข้าร่วมในการสาธิตการต่อต้านการแบ่งแยก ดร.
มาร์ติน ลูเธอร์ คิง จูเนียร์ ลายมือเขียนในจดหมายที่ 1 มันคือการตอบสนองของเขาจะแถลงข่าวของความกังวลและ
ข้อควรระวังที่ออกโดยแปดขาว ผู้นำศาสนาของเกาหลีใต้ ดร. คิง ซึ่งเกิดในปี 1929 เขาระดับปริญญาตรีทำงาน
มอร์เฮาส์วิทยาลัย เข้าร่วมบูรณาการ crozer ศาสนศาสตร์ในเชสเตอร์ , Pennsylvania , หนึ่งในหกนักเรียนสีดำ
ในหมู่ร้อยของนักเรียน และ ประธานของชั้นเรียนของเขา และจะเป็นพันธมิตรกับมหาวิทยาลัยบอสตันสำหรับปริญญาเอกของเขา
ในขณะที่อยู่ในเมืองนี้ เบอร์มิงแฮม คุก , ฉันมาข้ามข้อความล่าสุดของคุณเรียกกิจกรรม " ปัจจุบันของเรา unwise
และ ก่อนเวลาอันควร . " ไม่ค่อยหากเคย ทำให้ฉันหยุดที่จะตอบวิจารณ์ผลงานและความคิด ถ้าฉันพยายามที่จะตอบคำถามทั้งหมดของการวิพากษ์วิจารณ์
ข้ามโต๊ะ เลขาของฉันจะหมั้นในอีกในหลักสูตรของวัน ฉันคงไม่มีเวลาสำหรับ
ที่สร้างสรรค์งานแต่ผมรู้สึกว่าคุณเป็นผู้ชายจะดี ของแท้ และวิพากษ์วิจารณ์ของคุณขอแสดงความนับถือที่กำหนดไว้ , ฉันต้องการ
ตอบคำให้การของคุณในสิ่งที่ฉันหวังว่าจะเป็นผู้ป่วยและเงื่อนไขที่เหมาะสม .
ฉันคิดว่าฉันควรจะให้เหตุผลที่อยู่ใน เบอร์มิงแฮม , ตั้งแต่คุณจะได้รับอิทธิพลจากการโต้แย้งของ " คนนอก
มาแล้ว" ผมได้รับเกียรติให้เป็นประธานในการประชุมผู้นำคริสเตียนภาคใต้ องค์กรที่ดำเนินงาน
ทุกภาคใต้ของรัฐที่มีสำนักงานใหญ่ในแอตแลนตา , จอร์เจีย เรามีพันธมิตรห้าองค์กรทั่ว
ใต้ หนึ่งเป็นแอละแบมาคริสเตียนเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิมนุษยชน เมื่อใดก็ตามที่จำเป็นและเป็นไปได้ เรามีพนักงาน
ทรัพยากรการศึกษาและทางการเงินกับ บริษัท ในเครือของเรา หลายเดือนที่ผ่านมาของเราพันธมิตรท้องถิ่นที่นี่ในเบอร์มิงแฮมได้รับเชิญให้เรา
เรียกที่จะมีส่วนร่วมในโปรแกรมการกระทำรุนแรงหากเป็นเช่นนั้นถือว่าจำเป็น เราพร้อมที่จะยอมรับ และเมื่อชั่วโมง
มาเราอยู่ถึงสัญญาของเรา ดังนั้นฉันมาที่นี่พร้อมกับสมาชิกหลายของพนักงานของเรา เพราะเราถูกเชิญมาที่นี่ ผม
ที่นี่เพราะผมมีความผูกพันองค์การพื้นฐานที่นี่
เกินกว่านี้ ผมอยู่ที่เบอร์มิงแฮม เพราะความอยุติธรรม อยู่ที่นี่ เช่นเดียวกับศตวรรษที่แปดพยากรณ์จากหมู่บ้านเล็ก ๆน้อย ๆของพวกเขาและดำเนินการ
" พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า " ไกลเกินขอบเขตของบ้านเกิด และเช่นเดียวกับอัครสาวกเปาโลออกจากหมู่บ้านเล็ก ๆน้อย ๆของเขา
กระดูกข้อเท้าและนำข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์ เพื่อหากลุ่มทุกหมู่บ้านและเมืองของโลกเกรโกโรมัน ผมก็บังคับ
อุ้มพระวรสารของเสรีภาพเกินบ้านเกิดโดยเฉพาะของฉัน เหมือนพอล ฉันต้องอยู่ตลอดเวลาตอบสนองต่อมาซิโดเนียเรียก

ช่วย . นอกจากนี้ผมรู้ทันของ interrelatedness ของชุมชน และรัฐ ฉันไม่สามารถนั่งเฉยๆในแอตแลนต้าและไม่ถูก
กังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นใน เบอร์มิงแฮม ความอยุติธรรมที่ไหนก็ตามคือการข่มขู่ความยุติธรรมทุกที่ เราถูกจับได้ใน
เครือข่ายไม่พ้นของความพร้อม ผูกไว้ในเสื้อเดียวของโชคชะตา สิ่งที่มีผลต่อโดยตรงผลทางอ้อม ไม่เคย
อีกครั้งเราสามารถอาศัยอยู่กับแคบจังหวัดนอก " ผู้ก่อความไม่สงบ " ความคิด ทุกคนที่อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกาสามารถ