long time ago there were a King and

long time ago there were a King and Queen who said every day, "Ah, if only we had a child!" but they never had one. But it happened that once when the Queen was bathing, a frog
crept out of the water on to the land, and said to her, "Your wish shall be fulfilled; before a year has gone by, you shall have a daughter."
What the frog had said came true, and the Queen had a little girl who was so pretty that the King could not contain himself for joy, and ordered a great feast. He invited not only his kindred, friends and acquaintances, but also the Wise Women, in order that they might be kind and well-disposed towards the child. There were thirteen of them in his kingdom, but as he had only twelve golden plates for them to eat out of, one of them had to be left at home.

The feast was held with all manner of splendor, and when it came to an end the Wise Women bestowed their magic gifts upon the baby: one gave virtue, another beauty, a third riches, and so on with everything in the world that one can wish for.

When eleven of them had made their promises, suddenly the thirteenth came in. She wished to avenge herself for not having been invited, and without greeting, or even looking at anyone, she cried with a loud voice, "The King's daughter shall in her fifteenth year prick herself with a spindle, and fall down dead." And, without saying a word more, she turned round and left the room.

They were all shocked, but the twelfth, whose good wish still remained unspoken, came forward, and as she could not undo the evil sentence, but only soften it, she said, "It shall not be death, but a deep sleep of a hundred years, into which the princess shall fall."

The King, who would fain keep his dear child from the misfortune, gave orders that every spindle in the whole kingdom should be burnt. Meanwhile the gifts of the Wise Women were plenteously fulfilled on the young girl, for she was so beautiful, modest, good-natured, and wise, that every one who saw her was bound to love her.

It happened that on the very day when she was fifteen years old, the King and Queen were not at home, and the maiden was left in the palace quite alone. So she went round into all sorts of places, looked into rooms and bed-chambers just as she liked, and at last came to an old tower. She climbed up the narrow winding staircase, and reached a little door. A rusty key was in the lock, and when she turned it the door sprang open, and there in a little room sat an old woman with a spindle, busily spinning her flax.

"Good day, old dame," said the King's daughter; "what are you doing there?" "I am spinning," said the old woman, and nodded her head. "What sort of thing is that, that rattles round so merrily?" said the girl, and she took the spindle and wanted to spin, too. But scarcely had she touched the spindle when the magic decree was fulfilled, and she pricked her finger with it.

And, in the very moment when she felt the prick, she fell down upon the bed that stood there, and lay in a deep sleep. And this sleep extended over the whole palace; the King and Queen who had just come home, and had entered the great hall, began to go to sleep, and the whole of the court with them. The horses, too, went to sleep in the stable, the dogs in the yard, the pigeons upon the roof, the flies on the wall; even the fire that was flaming on the hearth became quiet and slept, the roast meat left off frizzling, and the cook, who was just going to pull the hair of the scullery boy, because he had forgotten something, let him go, and went to sleep. And the wind fell, and on the trees before the castle not a leaf moved again.

But round about the castle there began to grow a hedge of thorns, which every year became higher, and at last grew close up round the castle and all over it, so that there was nothing of it to be seen, not even the flag upon the roof. But the story of the beautiful sleeping "Briar-rose," for so the princess was named, went about the country, so that from time to time kings' sons came and tried to get through the thorny hedge into the castle.

But they found it impossible, for the thorns held fast together, as if they had hands, and the youths were caught in them, could not get loose again, and died a miserable death.

After long, long years a King's son came again to that country, and heard an old man talking about the thorn-hedge, and that a castle was said to stand behind it in which a wonderfully beautiful princess, named Briar-rose, had been asleep for a hundred years; and that the King and Queen and the whole court were asleep likewise. He had heard, too, from his grandfather, that many kings' sons had already come, and had tried to get through the thorny hedge, but they had remained sticking fast in it, and had died a pitiful death. Then the youth said, "I am not afraid," I will go and see the beautiful Briar-rose." The good old man might dissuade him as he would, he did not listen to his words.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นานมาแล้วมีราชาและราชินีที่กล่าวว่า ทุกวัน, " Ah ถ้าเพียงเรามีเด็ก! " แต่พวกเขาไม่เคยมีหนึ่ง แต่มันเกิดขึ้นที่เมื่อเมื่อพระราชินีคืออาบน้ำ กบ คืบคลานจากน้ำบนดิน และตรัสกับเธอว่า "ของคุณจะปฏิบัติตาม ก่อนปีผ่านไป คุณจะได้ลูกสาว"กบได้พูดมาเป็นจริง และพระราชินีมีสาวน้อยคนสวยดังนั้นที่ว่า กษัตริย์ไม่อาจประกอบด้วยตัวเองเพื่อความสุข และสั่งอาหารดี เขาได้เชิญไม่เพียงเครือญาติของเขา เพื่อน และคนรู้จัก แต่ยัง ผู้หญิงฉลาด ที่พวกเขาอาจเป็นชนิด และตัดจำหน่ายดีต่อเด็ก มีสิบสามของพวกเขาในอาณาจักรของเขา แต่เป็นแผ่นทองสิบสองเท่าสำหรับการกินของเขา หนึ่งของพวกเขาก็ต้องอยู่ที่บ้านงานเลี้ยงจัดขึ้นกับความงดงาม และเมื่อมาถึงสิ้นสุด ผู้หญิงฉลาดพระราชทานของขวัญวิเศษเมื่อทารก: หนึ่งให้ริชเชสเป็นสาม คุณธรรม ความงามอื่น และดังนั้นในทุกที่ในโลกที่หนึ่งสามารถปรารถนาเมื่อเอ็ดของพวกเขาได้ทำสัญญาของพวกเขา ก็สิบสามที่มาใน เธออยากแก้แค้นตัวเองสำหรับไม่มีรับเชิญ และโดยไม่ทักทาย หรือแม้แต่หาใคร เธอร้องไห้เสียงดัง "ลูกสาวของกษัตริย์จะในปีที่สิบห้าเธอ prick เองพร้อมแกน และล้มตายลง" และ ไม่ มีคำพูดมากขึ้น เธอเปิดตลอดซ้ายห้องพวกเขาได้ทั้งหมดตกใจ แต่มาที่สิบสอง ทางดียังคงอยู่แม่นยำมากที่สุด ไปข้างหน้า และเธอสามารถเลิกทำประโยคชั่วร้าย แต่เฉพาะ นุ่ม เธอบอก "มันไม่ได้ตาย แต่หลับร้อยปี ที่เจ้าหญิงจะตก"กษัตริย์ ผู้ fain จะให้ลูกรักจากความโชคร้าย ให้สั่งว่า ควรเผาทุกแกนในทั่วราชอาณาจักร ในขณะเดียวกัน ของขวัญผู้หญิงฉลาด plenteously จริงกับสาว สำหรับเธอจึงสวย เจียมเนื้อเจียมตัว อัธยาศัยดี และชาญ ฉลาด ว่า ทุกคนที่เห็นเธอถูกผูกไว้เพื่อรักเธอมันเกิดขึ้นว่า ในวันที่เมื่อเธอมีอายุสิบห้าปี สมเด็จไม่อยู่บ้าน และหญิงสาวที่อยู่ในวังคนเดียวค่อนข้าง เพื่อเธอตลอดไปในทุกประเภทของสถาน มองเข้าไปในห้องและนอนห้องเดียวกับเธอชอบ และในที่สุด มาเป็นหอเก่า เธอปีนขึ้นบันไดคดเคี้ยวแคบ และถึงประตูเล็ก ๆ น้อย ๆ คีย์สนิมในการล็อค และเมื่อเธอเปิด ประตูผุดเปิด และมีห้องเล็ก ๆ นั่งแม่เฒ่าพร้อมแกน ยุ่งปั่นแฟล็กซ์ของเธอ"ดามวันดี เก่า กล่าวว่า ลูกสาวของกษัตริย์ "จะทำอะไรมี" "ฉัน:ปั่น กล่าวว่า หญิงชรา และหัวของเธอเลยต้อง "เรียงลำดับของสิ่งใดคือ รอบที่ ที่ลอกคราบดังนั้น merrily กล่าวว่า หญิงสาว และเธอเอาแกน และต้องการหมุน เกินไป แต่แทบมีเธอสัมผัสแกนเมื่อกฤษฎีกาวิเศษจริง และเธอจำนวนที่/กี่นิ้วของเธอกับมันและ ในเวลาเมื่อเธอรู้สึกตัวพริก เธออยู่ลงกับนอนที่ยืนอยู่ที่นั่น และวางในการนอนหลับลึก และการนอนหลับนี้ขยายเหนือพระราชวังทั้งหมด สมเด็จที่เพิ่งได้มาที่ บ้าน ได้ป้อนโถง เริ่มไปนอนหลับ และทั้งหมดของศาลกับพวกเขา ม้า เกินไป ไปนอนในคอก สุนัขในลาน นกพิราบเมื่อหลังคา แมลงวันบนผนัง แม้ไฟที่ถูกเผาเตากลายเป็นเงียบ และ นอน ซ้ายปิดประหยัด เนื้อย่าง และปรุงอาหาร ที่เป็นเพียงไปดึงผมของเด็กชายก้นครัว เพราะเขาได้ลืมบางสิ่งบางอย่าง ให้เขาไป และนอน และตกลม และบนต้นไม้ก่อนปราสาท ใบไม่ย้ายอีกครั้งแต่รอบเกี่ยวกับปราสาทที่เริ่มมีการเติบโตเป็นพุ่มหนาม ซึ่งทุกปีกลายเป็นสูงขึ้น และในที่สุดเติบโตใกล้ รอบปราสาท และ ทำ เพื่อให้เสร็จสมบูรณ์ของการมองเห็น ไม่ได้แม้กระทั่งธงตามหลังคา แต่เรื่องราวของความสวยงามนอนหลับ "กุหลาบกุหลาบ สำหรับดังนั้น ชื่อเจ้าหญิง ไปเกี่ยวกับประเทศ เพื่อให้เวลาคิงส์บุตรมา และพยายามที่จะได้รับผ่านพุ่มหนามเข้าไปในปราสาทแต่พวกเขาพบว่า มันไปไม่ได้ สำหรับหนามจัดขึ้นรวดเร็วร่วมกัน ว่าพวกเขามีมือ และเยาวชนถูกจับในพวกเขา ไม่ได้หลวมอีกครั้ง และตาย เป็นตายอนาถหลังจากลอง ปีนานพระโอรสมาอีกไปประเทศนั้น ได้ยินคนเก่าพูดถึงหนามป้องกันความเสี่ยง และที่ปราสาทกล่าวยืนอยู่เบื้องหลังซึ่งเป็นเจ้าหญิงที่สวยงามอย่างน่าพิศวง ชื่อกุหลาบกุหลาบ เคยหลับไปร้อยปี และว่า กษัตริย์ และราชินี และศาลทั้งหลับในทำนองเดียวกัน เขาได้ยิน เกินไป จากปู่ของเขา ที่บุตรหลายกษัตริย์มาแล้ว และได้ลองผ่านพุ่มหนาม แต่พวกเขาก็ยังคง ติดในนั้นอย่างรวดเร็ว และคน ที่ตายน่าสงสาร แล้ว เยาวชนกล่าวว่า "ฉันไม่กลัว ฉันจะไป และดูสวยกุหลาบโร" คนดีอาจ dissuade เขา ตามที่เขาต้องการ เขาไม่ได้ฟังคำพูดของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นานมาแล้วมีพระมหากษัตริย์และพระราชินีที่กล่าวว่าทุกวัน "โอ้ถ้าเพียง แต่เรามีเด็ก!" แต่พวกเขาไม่เคยมีอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่มันเกิดขึ้นว่าเมื่อตอนที่สมเด็จพระราชินีก็อาบน้ำกบ
พุ่งออกมาจากน้ำเพื่อแผ่นดินและกล่าวกับเธอว่า "ความปรารถนาของคุณจะได้รับการปฏิบัติตาม. ก่อนปีได้หายไปโดยคุณจะมีลูกสาว"
อะไร กบได้กล่าวมาจริงและสมเด็จพระราชินีมีสาวน้อยที่เป็นเพื่อรักที่พระมหากษัตริย์ไม่สามารถมีความสุขตัวเองและสั่งให้มีการเลี้ยงใหญ่ เขาได้รับเชิญญาติพี่น้องเพื่อน ๆ ไม่เพียง แต่ของเขาและคนรู้จัก แต่ยังผู้หญิงฉลาดเพื่อที่ว่าพวกเขาอาจจะเป็นชนิดและเป็นที่จำหน่ายต่อเด็ก มีสิบสามของพวกเขาในราชอาณาจักรของเขา แต่ขณะที่เขามีเพียงสิบสองแผ่นทองสำหรับพวกเขาที่จะกินออกจากหนึ่งของพวกเขาจะต้องถูกทิ้งไว้ที่บ้าน.

งานเลี้ยงที่จัดขึ้นกับลักษณะของความงดงามและเมื่อมันมาถึง จบผู้หญิงฉลาดมอบของขวัญวิเศษของพวกเขาเมื่อทารก: ใครให้ความดีงามอีกทรัพย์สมบัติที่สามและอื่น ๆ ที่มีทุกอย่างในโลกที่หนึ่งสามารถต้องการ.

เมื่อสิบเอ็ดของพวกเขาได้ทำสัญญาของพวกเขาก็สิบสามมา ใน. เธออยากจะแก้แค้นให้ตัวเองไม่ได้รับเชิญและไม่อวยพรหรือแม้กระทั่งมองที่ทุกคนที่เธอร้องไห้ด้วยเสียงอันดังว่า "ลูกสาวของกษัตริย์จะอยู่ในปีที่สิบห้าของเธอแทงตัวเองด้วยแกนและล้มลงตาย " และโดยไม่พูดอะไรสักคำมากขึ้นเธอหันกลับมาและเดินออกจากห้อง.

พวกเขาตกใจ แต่สิบสองที่มีความปรารถนาดีที่ยังคงไม่ได้พูดออกมาข้างหน้าและเป็นเธอไม่สามารถยกเลิกประโยคชั่วร้าย แต่นุ่มมัน เธอกล่าวว่า "มันจะต้องไม่ตาย แต่นอนหลับลึกของหนึ่งร้อยปีที่ผ่านมาเป็นที่ปริ๊นเซจะล้มลง."

พระมหากษัตริย์ที่ใคร่จะให้เด็กที่รักของเขาจากความโชคร้ายที่ออกคำสั่งว่าทุกแกนในทั่วราชอาณาจักร ควรจะถูกเผาไหม้ ในขณะเดียวกันของขวัญของผู้หญิงฉลาดที่ถูกเติมเต็ม plenteously ในเด็กสาวเพราะเธอเป็นภาพที่สวยงามเพื่อให้เจียมเนื้อเจียมตัวมีอัธยาศัยดีและมีปัญญาที่เป็นผู้หนึ่งที่เห็นเธอถูกผูกไว้เพื่อรักเธอทุก.

มันเกิดขึ้นในวันที่มากเมื่อ เธออายุสิบห้าปีที่ในหลวงและพระราชินีไม่ได้ที่บ้านและหญิงสาวถูกทิ้งไว้ในพระราชวังค่อนข้างเพียงอย่างเดียว ดังนั้นเธอจึงเดินไปรอบ ๆ เข้าไปในทุกประเภทของสถานที่มองเข้าไปในห้องและห้องนอนห้องเช่นเดียวกับที่เธอชอบและที่สุดท้ายที่มาถึงหอเก่า เธอปีนขึ้นบันไดแคบคดเคี้ยวและไปถึงประตูเล็ก ๆ น้อย ๆ . คีย์สนิมอยู่ในล็อคและเมื่อเธอหันประตูผุดเปิดและมีในห้องเล็ก ๆ นั่งหญิงชรากับแกน, ยุ่งปั่นผ้าลินินของเธอ

"วันดี Dame เก่า" กล่าวว่าลูกสาวของกษัตริย์; "คุณกำลังทำอะไรอยู่ที่นั่น?" "ผมกำลังปั่น" กล่าวว่าหญิงชราและพยักหน้าหัวของเธอ "สิ่งที่จัดเรียงของสิ่งคือว่าที่เขย่าแล้วมีเสียงรอบเพื่อให้สนุกสนาน?" กล่าวว่าหญิงสาวและเธอเอาแกนและอยากจะหมุนมากเกินไป แต่แทบจะไม่ได้มีเธอสัมผัสแกนเมื่อพระราชกฤษฎีกามายากลก็สำเร็จและเธอ pricked นิ้วของเธอกับมัน.

และในช่วงเวลาที่มากเมื่อเธอรู้สึกทิ่มเธอล้มลงบนที่นอนที่ยืนอยู่ที่นั่นและวางในการนอนหลับลึก . และการนอนหลับนี้ขยายไปทั่วทั้งพระราชวัง; พระมหากษัตริย์และพระราชินีที่มาเพียงที่บ้านและได้เข้าห้องโถงใหญ่เริ่มที่จะไปนอนและทั้งของศาลกับพวกเขา ม้าเกินไปก็ไปนอนในคอกสุนัขในบ้านนกพิราบบนหลังคาแมลงวันบนผนัง; แม้ไฟที่ถูกเผาในเตากลายเป็นที่เงียบสงบและนอนเนื้อย่างซ้ายปิด frizzling และปรุงอาหารที่ถูกเพียงแค่จะดึงผมของเด็กอ่างล้างชามเพราะเขาลืมบางสิ่งบางอย่างให้เขาไปและเดิน นอน. และลมลดลงและอยู่บนต้นไม้ก่อนที่ปราสาทไม่ได้เป็นใบย้ายอีกครั้ง.

แต่รอบปราสาทมีเริ่มที่จะเติบโตรั้วหนามซึ่งทุกปีกลายเป็นที่สูงขึ้นและที่สุดท้ายที่เติบโตใกล้ชิดรอบปราสาทและทั่วทุกมุม นั้นเพื่อให้มีอะไรที่มันจะเห็นธงไม่ได้อยู่บนหลังคา แต่เรื่องราวของการนอนหลับที่สวยงาม "หนามกุหลาบ" สำหรับดังนั้นเจ้าหญิงเป็นชื่อที่ไปเกี่ยวกับประเทศเพื่อให้บุตรชายเป็นครั้งคราวกษัตริย์มาและพยายามที่จะได้รับผ่านการป้องกันความเสี่ยงหนามเข้าไปในปราสาท.

แต่พวกเขาพบว่า มันเป็นไปไม่ได้สำหรับหนามที่จัดขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยกันราวกับว่าพวกเขามีมือและเยาวชนที่ถูกจับในพวกเขาอาจจะไม่ได้รับหลวมอีกครั้งและตายตายอนาถ.

หลังจากที่ยาวนานปีบุตรชายคนหนึ่งของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมาอีกครั้งเพื่อประเทศนั้น และได้ยินคนเก่าพูดคุยเกี่ยวกับหนามป้องกันความเสี่ยงและที่ปราสาทก็บอกว่าจะยืนอยู่ข้างหลังมันซึ่งเป็นเจ้าหญิงที่สวยงามอย่างน่าพิศวงชื่อหนามกุหลาบได้รับการนอนหลับเป็นร้อยปี และพระมหากษัตริย์และพระราชินีและศาลทั้งกำลังนอนหลับเช่นเดียวกัน เขาเคยได้ยินมาเหมือนกันจากคุณปู่ของเขาว่าบุตรชายเป็นอันมากกษัตริย์มาแล้วและได้พยายามที่จะได้รับผ่านการป้องกันความเสี่ยงหนาม แต่พวกเขาก็ยังคงติดอยู่ในนั้นอย่างรวดเร็วและได้ตายตายน่าสงสาร จากนั้นชายหนุ่มกล่าวว่า "ผมไม่กลัว" ฉันจะไปและดูสวยงามหนามกุหลาบ. "ชายชราที่ดีอาจเกลี้ยกล่อมให้เขาขณะที่เขาจะเขาไม่ได้ฟังคำพูดของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นานมาแล้วมีพระราชาและพระราชินีที่พูดทุกวัน อ่า . . ถ้าเรามีลูก ! " แต่พวกเขาไม่เคยมี แต่มันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อราชินีอาบน้ำ , กบคลานจากน้ำในแผ่นดินนั้น และกล่าวว่า " ความปรารถนาของคุณจะเป็นจริง ก่อน 1 ปี ผ่านไป คุณก็จะได้ลูกสาว "แล้วกบได้กล่าวมาเป็นจริง และราชินีมีลูกสาวที่สวยที่กษัตริย์ไม่สามารถยับยั้งตัวเองเพื่อความสุข และสั่งให้เลี้ยงดี เขาเชิญแต่ญาติ , เพื่อนและคนรู้จัก แต่ยังผู้หญิงฉลาด เพื่อที่พวกเขาอาจจะใจดี และก็ทิ้งต่อเด็ก มีสิบสามของพวกเขาในอาณาจักรของเขา แต่เขามีเพียงสิบสองแผ่นทองเพื่อให้พวกเขากินออกจาก หนึ่งของพวกเขาถูกทิ้งไว้ที่บ้านงานเลี้ยงถูกจัดขึ้นด้วยลักษณะทั้งหมดของความงดงาม และเมื่อมันมาถึงจุดจบผู้หญิงฉลาดมอบให้ของขวัญวิเศษของพวกเขาเมื่อลูกหนึ่งให้ความดี ความงามอื่น สามทรัพย์ , และอื่น ๆ ที่มีทุกอย่างในโลกที่ไม่มีใครต้องการตอนที่สิบเอ็ดของพวกเขามีสัญญาของพวกเขาก็สิบสามเข้ามา เธออยากแก้แค้นให้กับตัวเองที่ไม่ได้รับเชิญ และไม่มีการอวยพร หรือ แม้แต่จะมองหน้าใคร เธอร้องไห้ด้วยเสียงอันดังว่า " กษัตริย์ของลูกสาวจะสิบห้าปีของเธอสะกิดตัวเธอกับแกน และล้มลงตาย และโดยไม่ต้องพูดอะไรอีก เธอหันไปรอบๆและด้านซ้ายห้องทุกคนตกใจ แต่จิตที่ดี หวังว่ายังคงไม่ได้พูด , เดินเข้ามา และเมื่อเธอไม่สามารถยกเลิกโทษความชั่วร้าย แต่ดูแล้ว เธอบอกว่า " จะตาย แต่หลับลึกของร้อยปี ที่เจ้าหญิงจะตก "กษัตริย์ที่ใฝ่ฝันให้ลูกที่รักของเขาจากโชคร้าย มีคำสั่งให้ทุกแกนในอาณาจักรทั้งหมดควรถูกเผา ส่วนของขวัญของผู้หญิงฉลาด คือ plenteously ตอบสนองสาว เพราะเธอสวยมาก เจียมเนื้อเจียมตัว มีใจเมตตา และปัญญา ที่ทุกคนที่เห็นเธอต้องหลงรักเธอมันเกิดขึ้นที่ในวันมากเมื่อเธออายุ 15 ปี กษัตริย์และราชินี ไม่ใช่ที่บ้าน และหญิงสาวที่ถูกทิ้งไว้ในพระราชวังค่อนข้างโดดเดี่ยว เธอเดินไปรอบ ๆในทุกประเภทของสถานที่ มองเข้าไปในห้อง และห้องเตียงอย่างที่เธอชอบ และสุดท้ายก็จะเป็นหอเก่า เธอปีนขึ้นไปบนบันไดแคบ คดเคี้ยว และถึงประตูเล็ก ๆน้อย ๆ กุญแจขึ้นสนิมอยู่ในล็อก และเมื่อเธอหันประตูดีดเปิดและอยู่ในห้องเล็กๆ นั่ง เป็นหญิงแก่ที่มีแกนเป็นเกลียวหมุนแล้วเธอ" ดีวัน เก่า " , " กล่าวว่าลูกสาวของพระราชา ; " คุณมาทำอะไรที่นี่ ? " ผมปั่น กล่าวว่า หญิงชรา และพยักหน้าหัวเธอ " . อะไรทำนองนั้น ที่เขย่าแล้วมีเสียงรอบเพื่อกันอย่างสนุกสนาน ? เด็กหญิงพูด เธอเอาแกนและอยากไปปั่นด้วย แต่ไม่ค่อยจะได้ เธอจับแกนหมุน เมื่อกฤษฎีกาวิเศษก็สำเร็จ เธอ pricked นิ้วของเธอกับมันและในขณะนี้มากเมื่อเธอรู้สึกว่าแสบ เธอล้มลงบนเตียงที่ยืนอยู่ตรงนั้น และนอนในการนอนหลับลึก และนอนไปทั่ววังทั้ง พระราชาและราชินีที่เพิ่งกลับมาถึงบ้าน และได้เข้าห้องโถงใหญ่ก็เริ่มหลับ และทั้งของศาลด้วย ม้าก็นอนในคอก สุนัขในบ้านนกพิราบบนหลังคา , แมลงวันบนผนัง แม้แต่ไฟก็เผาในเตาก็เงียบและหลับไปย่างเนื้อออก frizzling และแม่ครัวที่เพิ่งจะดึงเส้นผม ในห้องครัวเด็ก เพราะเขาได้ลืมอะไรบางอย่าง ปล่อยเขา และหลับไป และลมอยู่ บนต้นไม้ ก่อนที่ปราสาทไม่ใช่ใบย้ายอีกครั้งแต่รอบปราสาทนั้นเริ่มที่จะเติบโตรั้วหนาม ซึ่งทุกปีก็สูงขึ้น และในที่สุดก็ปิดรอบปราสาท และเหนือทั้งหมด ดังนั้นมันไม่มีอะไรให้เห็น แม้แต่ธงบนหลังคา แต่เรื่องราวของนอน " สวย Briar Rose " สำหรับเจ้าหญิงจึงชื่อว่า ไปเกี่ยวกับประเทศ เพื่อที่เวลาลูกเวลาของกษัตริย์มาและพยายามที่จะได้รับผ่านรั้วหนามเข้าไปในปราสาทแต่พวกเขาก็พบว่ามันเป็นไปไม่ได้ เพราะหนามที่จัดขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยกัน เช่น ถ้าเขามี มือ และ เยาวชนที่ถูกจับในพวกเขาอาจจะไม่หลุดอีก และตายอย่างน่าสงสารหลังจากที่ยาวปีเป็นลูกชายของกษัตริย์มาอีกประเทศ และได้ยินเสียงคนแก่พูดเรื่องหนามป้องกันความเสี่ยง และปราสาทถูกกล่าวยืนด้านหลังซึ่งเป็นเจ้าหญิงมหัศจรรย์ที่สวยงาม , ชื่อไม้หนามกุหลาบที่ได้รับไปเป็นร้อยปี และพระราชินี และศาล ทั้งหลับอยู่เช่นเดียวกัน ที่เขาเคยได้ยินมาเหมือนกัน จากปู่ของเขา ว่าบุตรหลายของกษัตริย์ได้มาแล้ว และได้พยายามที่จะได้รับผ่านรั้วหนาม แต่พวกเขาก็ยังคงติดอย่างรวดเร็ว และเสียชีวิตที่น่าสงสาร แล้วหนุ่มกล่าวว่า " ผมไม่กลัว " ผมจะไปเจอหนามกุหลาบที่สวยงาม . " ชายชราที่ดีอาจห้ามปรามเขาเป็นเขาจะ เขาจะไม่ฟังคำพูดของเขา