AbstractBackground: The pathophysio

Abstract
Background: The pathophysiology of elbow flexion contracture (EFC) in obstetrical brachial plexus injury (OBPI) is not established. In basic science models, neonatal denervation leads to impaired muscle growth. In clinical studies, diminished growth is correlated with extent of denervation, and improved with surgical repair. In EFC, the biceps are clinically short and round vs the contralateral size, termed the “Popeye muscle”. The objective of this study was to determine if the biceps morphology (muscle belly and tendon length) in arms with EFC secondary to OBPI is different vs the contralateral. Methods: This is a retrospective matched-cohort study. Patients with unilateral EFC (>20°) secondary to OBPI were identified (median = 6.6 years, range = 4.7–16.8). A blinded radiologist used computed tomography to measure length of the biceps short head muscle belly, and tendon bilaterally using standardised anatomical landmarks. Results: Twelve patients were analyzed. The biceps muscle belly in the injured arm was shorter in all patients vs contralateral, mean difference = 3.6 cm (80%), p < 0.001. The biceps tendon in the injured arm was longer in all patients vs contralateral, mean difference = 1.13 cm (127%), p < 0.001. The total biceps length in the injured arm was shorter in all patients vs contralateral, mean difference = 2.5 cm (89%), p < 0.001. Conclusions: This is the first human study confirming growth discrepancy of an elbow flexor in EFC. Distinct biceps morphology is demonstrated, with a significantly shorter muscle belly and overall length, but longer tendon vs normal. This is termed the “Popeye muscle” for its irregular morphology. Findings are consistent with impaired limb growth in denervation.

Full text HTML
PDF

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อพื้นหลัง: pathophysiology ของข้อศอก flexion contracture (EFC) ในบาดเจ็บของข่ายประสาทแขนทางสูติกรรม (OBPI) ไม่ถูกสร้าง ในรุ่นพื้นฐานวิทยาศาสตร์ denervation ทารกแรกเกิดนำไปสู่การเจริญเติบโตของกล้ามเนื้อความ ในการศึกษาทางคลินิก การเจริญเติบโตลดลง correlated กับขอบเขตของ denervation และปรับปรุง ด้วยการผ่าตัดซ่อมแซม ใน EFC, biceps ได้ทางคลินิกระยะสั้น และ กลม vs ขนาด contralateral เรียกว่า "กล้ามเนื้อป๊อปอาย" วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ กำหนดว่าสัณฐานวิทยา biceps (กล้ามเนื้อท้องและเส้นเอ็นความยาว) ในแผ่นดินกับ EFC รองเพื่อ OBPI vs contralateral แตกต่างกัน วิธีการ: นี้เป็นการศึกษา cohort ตรงคาด ผู้ป่วยที่ มีพลเรือน EFC (> 20°) ระบุรองเพื่อ OBPI (มัธยฐาน = 6.6 ปี ช่วง = 4.7-16.8) Radiologist blinded ที่ใช้คำนวณราคาเครื่องเอ็กซเรย์คอมพิวเตอร์เพื่อวัดความยาวของท้องสั้นใหญ่กล้าม biceps และเอ็น bilaterally ใช้แบบกายวิภาคสถาน ผลลัพธ์: ได้วิเคราะห์ผู้ป่วย 12 ท้องกล้ามเนื้อ biceps แขนบาดเจ็บถูกสั้นในทั้งหมดผู้ป่วย vs contralateral หมายถึงความแตกต่าง = 3.6 ซม. (80%), 0.001 < p เอ็น biceps แขนบาดได้อีกในทั้งหมดผู้ป่วย vs contralateral หมายถึงความแตกต่าง = 1.13 ซม. (127%), 0.001 < p ความยาวรวม biceps แขนบาดเจ็บถูกสั้นในทั้งหมดผู้ป่วย vs contralateral หมายถึงความแตกต่าง = 2.5 cm (89%), 0.001 < p บทสรุป: นี้เป็นการศึกษาบุคคลแรกที่ยืนยันความขัดแย้งในการเจริญเติบโตของเนื้อเฟลกเซอร์เป็นศอกใน EFC สัณฐานวิทยาแตกต่าง biceps จะแสดง มีท้องเป็นกล้ามเนื้อสั้นลงอย่างมีนัยสำคัญ และความยาวโดยรวม vs เอ็นยาวปกติ นี้เรียกว่า "กล้ามป๊อปอาย" สำหรับสัณฐานวิทยาผิดปกติ ผลการวิจัยสอดคล้องกับขาพิการ denervation เติบโตได้ข้อความเต็มรูปแบบ HTMLไฟล์ PDF

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อพื้นหลัง: พยาธิสรีรวิทยาของ contracture งอข้อศอก (EFC) ในการคลอดบุตรได้รับบาดเจ็บที่แขนช่องท้อง (OBPI) จะไม่เป็นที่ยอมรับ
ในรูปแบบวิทยาศาสตร์พื้นฐาน, denervation ทารกแรกเกิดจะนำไปสู่การเจริญเติบโตของกล้ามเนื้อเกิดการด้อยค่า ในการศึกษาทางคลินิกการเจริญเติบโตลดลงมีความสัมพันธ์กับขอบเขตของ denervation และปรับปรุงด้วยการผ่าตัดซ่อมแซม ใน EFC ลูกหนูที่มีคลินิกในระยะสั้นและรอบเทียบกับขนาด contralateral, เรียกว่า "กล้ามเนื้อป๊อปอาย" วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการตรวจสอบว่าลักษณะทางสัณฐานวิทยาลูกหนู (กล้ามเนื้อหน้าท้องและระยะเวลาในเส้นเอ็น) ในอ้อมแขนด้วย EFC รอง OBPI ที่แตกต่างกันครับ contralateral วิธีนี้คือการศึกษาที่ตรงกับ-ศึกษาย้อนหลัง ผู้ป่วยที่มีข้างเดียว EFC (> 20 °) รอง OBPI ถูกระบุ (เฉลี่ย = 6.6 ปี = ช่วง 4.7-16.8) รังสีแพทย์ตาบอดที่ใช้คำนวณย์ในการวัดความยาวของลูกหนูหัวสั้นหน้าท้องกล้ามเนื้อและเส้นเอ็นทั้งสองข้างโดยใช้สถานที่สำคัญทางกายวิภาคมาตรฐาน ผลการศึกษา: ผู้ป่วยที่สิบสองถูกนำมาวิเคราะห์ ท้องกล้ามเนื้อลูกหนูที่แขนได้รับบาดเจ็บสั้นในผู้ป่วยทุกราย contralateral เทียบกับค่าเฉลี่ยความแตกต่าง = 3.6 ซม. (80%), p <0.001 เอ็นลูกหนูที่แขนได้รับบาดเจ็บได้อีกต่อไปในผู้ป่วยทุกราย contralateral เทียบกับค่าเฉลี่ยความแตกต่าง = 1.13 ซม. (127%), p <0.001 ความยาวรวมลูกหนูที่แขนได้รับบาดเจ็บสั้นในผู้ป่วยทุกราย contralateral เทียบกับค่าเฉลี่ยความแตกต่าง = 2.5 ซม. (89%), p <0.001 สรุป: นี่คือการศึกษามนุษย์คนแรกที่ยืนยันความแตกต่างการเจริญเติบโตของกล้ามเนื้อข้อศอกใน EFC สัณฐานลูกหนูที่แตกต่างกันคือการแสดงที่มีกล้ามเนื้อหน้าท้องอย่างมีนัยสำคัญสั้นและระยะเวลาโดยรวม แต่เส้นเอ็นอีกต่อไปครับปกติ นี้จะเรียกว่า "กล้ามเนื้อป๊อปอาย" สำหรับลักษณะทางสัณฐานวิทยาที่ผิดปกติของมัน ผลการวิจัยมีความสอดคล้องกับการเจริญเติบโตของแขนขาบกพร่องใน denervation. รูปแบบข้อความ HTML PDF

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลังนามธรรม
: พยาธิสรีรวิทยาของข้อศอกงอเกร็ง ( EFC ) ในสูติศาสตร์ข่ายประสาทแขนบาดเจ็บ ( obpi ) ไม่ใช่ตั้งขึ้น ในรูปแบบวิทยาศาสตร์พื้นฐาน เด็กแรกเกิดจำเพาะนำไปสู่การเจริญเติบโตของกล้ามเนื้อบกพร่อง ในการศึกษาทางคลินิกลดลงการเติบโตมีความสัมพันธ์กับขอบเขตจำเพาะ และการปรับปรุง การผ่าตัดซ่อมแซม . EFC ใน ,ลูกหนูและสั้นและกลมและขนาดรูปขนาดย่อ termed " ป๊อปอายกล้าม " วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือ เพื่อตรวจสอบว่า ลูกหนูสัณฐานวิทยา ( ท้องกล้ามเนื้อและเส้นเอ็นแขนยาว ) กับ EFC รอง obpi เป็น VS แตกต่างกันรูปขนาดย่อ . วิธีการศึกษา : เป็นการศึกษาแบบย้อนหลังแบบการศึกษาไปข้างหน้า .ผู้ป่วยฝ่ายเดียว EFC ( > 20 ° ) รอง obpi ระบุ ( median = 6.6 ปี ช่วง = 4.7 – 16.8 ) สายตารังสีแพทย์ใช้การคำนวณสร้างภาพโทโมกราฟี วัดความยาวของลูกหนูสั้นหัวกล้ามเนื้อท้องและเส้นเอ็นทั้งสองข้างโดยใช้มาตรฐานแหล่งท่องเที่ยว กายวิภาค . ผลการศึกษา : ผู้ป่วย 12 ข้อมูลลูกหนูกล้ามเนื้อท้องในผู้ป่วยบาดเจ็บแขนสั้นกับรูปขนาดย่อ , ค่าเฉลี่ยความแตกต่าง = 3.6 ซม. ( 80% ) , P < 0.001 . ลูกหนูเส้นเอ็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บยาวทั้งผู้ป่วยและรูปขนาดย่อ , ค่าเฉลี่ยความแตกต่าง = 1.13 เซนติเมตร ( 127 ) % , P < 0.001 . รวมระยะเวลาในลูกหนูบาดเจ็บแขนสั้นในผู้ป่วยกับรูปขนาดย่อ , ค่าเฉลี่ยความแตกต่าง = 2.5 ซม. ( 89% ) , P < 0.001 .สรุป : นี้เป็นครั้งแรกของมนุษย์การศึกษายืนยันการใช้ข้อศอก ขณะใน EFC . การศึกษาแสดงให้เห็นชัดเจน ลูกหนู , กล้ามเนื้อหน้าท้องที่มีความสั้น ความยาวโดยรวม แต่เอ็น vs นานกว่าปกติ นี้คือ termed " ป๊อปอายกล้าม " ของรูปร่างผิดปกติ . ผลการวิจัยสอดคล้องกับการเจริญเติบโตที่มีรยางค์ในเครื่องตั้ง


ไฟล์ HTML ข้อความเต็ม