Donne never wrote from a woman's pe

Donne never wrote from a woman's perspective, and "The Good Morrow" is no exception. But this speaker is all about union and connection. In essence, he seems to be in love with love. In fact, he even gets down with this soul-binding on a sound level. The whole first stanza is positively littered with "we" sounds. Head over to "Sound Check" for the deets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดันน์ไม่เคยเขียนจากมุมมองของผู้หญิง และ "เดอะดีรุ่งขึ้น" ก็ แต่ลำโพงนี้เป็นข้อมูลเกี่ยวกับสหภาพและการเชื่อมต่อ ในสาระสำคัญ เขาน่าจะเป็นในความรักด้วยความรัก ในความเป็นจริง แม้เขาลง ด้วยนี้ผูกจิตวิญญาณในระดับเสียง บทแรกทั้งหมดเป็นบวกที่ทิ้งกระจุยกระจายกับ "เรา" เสียงนั้น งาน "ตรวจสอบเสียง" สำหรับการ deets

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Donne ไม่เคยเขียนจากมุมมองของผู้หญิงคนหนึ่งและ "เดอะกู๊ดมอร์โรว์" จะไม่มีข้อยกเว้น แต่ลำโพงนี้เป็นข้อมูลเกี่ยวกับยูเนี่ยนและการเชื่อมต่อ ในสาระสำคัญดูเหมือนว่าเขาจะอยู่ในความรักด้วยความรัก ในความเป็นจริงเขายังได้รับการลงกับนี้ชีวิตผูกพันอยู่กับระดับเสียง บทแรกทั้งเป็นที่ทิ้งกระจุยกระจายบวกกับ "เรา" เสียง ตรงไปที่ "เช็คเสียง" สำหรับ deets

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดอนเน่ไม่เคยเขียนจากมุมมองของผู้หญิง และ " พรุ่งนี้ " ดี ไม่มีข้อยกเว้น แต่ลำโพงนี้คือทั้งหมดเกี่ยวกับสหภาพและการเชื่อมต่อ ในสาระสำคัญ , ดูเหมือนเขาจะรักรัก ในความเป็นจริง แม้เขาจะลงด้วยจิตวิญญาณผูกพันในระดับเสียง บาทแรกทั้งหมดเป็นบวกที่ทิ้งกระจุยกระจายกับ " เรา " เสียง ไปที่ " ตรวจสอบ " สำหรับทุกอย่าง